Τα αναληθή ιστορικά αφηγήματα είναι τα ψέματα που λέμε ο ένας στον άλλον για το παρελθόν μας. Οι συνήθεις στόχοι είναι ο αυτοεκθειασμός και η αυτοδικαιολόγηση. Δεν είμαστε μόνο εμείς οι ίδιοι ξεχωριστοί’ το ίδιο ισχύει για τις πράξεις μας και για τις πράξεις των προγόνων μας. Δεν συμπεριφερόμαστε ποτέ ανήθικα, οπότε δεν χρωστάμε τίποτε σε κανέναν.
Κατηγορία -Ιστορία
Το θέμα της συνταξιοδότησης των Ελλήνων πολιτών κορυφώνεται στις μέρες της λιτότητας και παραμένει το αγκάθι των διαπραγματεύσεων της χώρας μας με τους δανειστές, ακριβώς γιατί αποτελεί, επί χρόνια, μια από τις μεγάλες παθογένειες του ελληνικού κράτους.
Περισσότερα
ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΜΕΣΑ σε μια τάξη οποιοσδήποτε σχολείου της υφηλίου ένας μαθητής μπροστά στον καθηγητή της Χημείας λέει την περίφημη αρχή της διατήρησης της μάζας, «στη φύση τίποτα δε δημιουργείται εκ του μηδενός, τίποτα δεν καταστρέφεται, όλα μεταβάλλονται», πρέπει να του έρχεται στο μυαλό ένας από τους λαμπρότερους επιστήμονες που πέρασαν ποτέ, ο Αντουάν Λοράν Λαβουαζιέ. Έχει μείνει γνωστός ως πατέρας της χημείας, για τις εξαιρετικές του ανακαλύψεις, που έθεσαν τις βάσεις της σύγχρονης χημείας, ελάχιστοι όμως θυμούνται πια το φρικτό του θάνατο, παντελώς ανάξιο ενός τόσο λαμπρού μυαλού.
Αρκετές δεκαετίες πριν οι γυναίκες αποκτήσουν δικαίωμα ψήφου και έναν αιώνα πριν οι γυναίκες μαθηματικοί της NASA βοηθήσουν να ταξιδέψει ο πρώτος άνθρωπος στο φεγγάρι, υπήρξε μια ομάδα γυναικών επιστημόνων με σημαντική προσφορά στην εξέλιξη της επιστήμης.
Η γαμήλια τελετή
Για τα γαμήλια έθιμα της ομηρικής κοινωνίας γνωρίζουμε λίγα. Το ότι προ της γαμήλιας τελετής έπρεπε σ ‘αυτόν, που έδινε την ύφη, να εξοφληθούν τα “έδνα”, δηλ. τα δώρα της νύφης αυτό έχει ήδη λεχθεί.
Αυτή η περιφρόνηση παρουσιάζεται πολύ ενωρίς ως συνέπεια της αμαθίας, πού δηλώνει στα ελληνικά τόσο την ανοησία και την έλλειψη κρίσης όσο και την αμάθεια στην κυριολεξία.
Στο Λονδίνο, οι πρώτοι Έλληνες πήγαιναν ιδίως για σπουδές. Μετά την Άλωση ορισμένοι που εγκατέλειψαν την Κωνσταντινούπολη και από τη σημερινή Ελλάδα έφθασαν ως την Αγγλία.
Ποιοι από τους ονομαστούς για τη σύνεση και τη μόρφωση τους Έλληνες επισκέφτηκαν την Αίγυπτο την αρχαία εποχή για να γνωρίσουν τα έθιμα και τον πολιτισμό της.
Την 29η Μαΐου 1453 οι Τούρκοι μπαίνουν στην Κωνσταντινούπολη χωρίς μεγάλο κόπο, αν και η αντίσταση που προβάλλει ο τελευταίος αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Παλαιολόγος είναι όντως ηρωική, πράγμα που δικαιολογεί τους περί αυτόν θρύλους. Όμως, ξεχνούμε να πούμε πως αυτοί που τον βοηθούν να αποκρούσει τις πρώτες επιθέσεις είναι κυρίως Ιταλοί, και ειδικότερα Γενουάτες, ο ρόλος των οποίων υποτιμάται σκόπιμα προκειμένου να τονιστεί ο κλασικός ηρωισμός των Ελλήνων, δηλαδή των χριστιανών, να εξηγούμαστε. Περισσότερα
Ο πρώτος που έφραξε ένα κομμάτι γης και του ήρθε η ιδέα να πει: Αυτό είναι δικό μου και βρήκε αφελείς που τον πίστεψαν, αυτός ήταν ο αληθινός ιδρυτής της αστικής κοινωνίας. Jean-Jacques Rousseau
Γραμμένο καθώς είναι σε καιρούς οικονομικής κρίσης, το σημερινό μας σημείωμα θα ασχοληθεί με τον κόσμο του χρήματος και των νομισμάτων. Εννοείται ότι θα κάνουμε διερεύνηση γλωσσική, αν και πρέπει να προειδοποιήσω ότι το θέμα είναι απέραντο, τόσο εκτενές που εύκολα θα μπορούσε να γραφτεί σχετικό βιβλίο.
Η Πρώτη Εθνική Συνέλευση των Επαναστατημένων Ελλήνων [1] εξουσιοδοτεί τον Πρόεδρο του Εκτελεστικού σώματος Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο, να υλοποιήσει μία από τις σημαντικές αποφάσεις της. Να δημιουργηθεί δηλαδή το συντομότερο δυνατό Ελληνικό Εθνικό Νόμισμα, χωρίς να περιμένουν να ολοκληρωθεί με επιτυχία η Επανάσταση του Έθνους. Το όνομά του ορίστηκε να είναι η Δραχμή.
Ο Θεόφραστος Μπόμπαστ φον Χόχενχαϊμ, πιο γνωστός στην ιστορία ως Παράκελσος, γεννήθηκε στο ελβετικό χωριό του Αϊνζίντελν στα τέλη του 1493. Ένα χρόνο πριν ο Κολόμβος έφθανε στην Αμερική, ενώ ο Λαυρέντιος ο Μεγαλοπρεπής πέθαινε στην αναγεννησιακή Φλωρεντία.
Τα κοινωνικά συστήματα της αρχαιότητας είχαν ενσωματώσει το θεσμό της δουλείας στις δομές τους. Γνωρίζουμε από πληθώρα πηγών ότι, ενώ οι ενήλικοι άνδρες συνήθως θανατώνονταν είτε στο πεδίο της μάχης είτε κατά την κατάληψη κάποιας πόλης, οι γυναίκες και τα παιδιά αιχμαλωτίζονταν και πωλούνταν ως δούλοι (ήδη από την ομηρική εποχή).[1]
Η Ελλάδα υπήρξε πράγματι, σε όλες τις εποχές, μια χώρα στενά συνδεδεμένη με τη μουσική και τον χορό. «Η ζωή μου δεν αξίζει τίποτε χωρίς τη μουσική», τραγουδάει ο Χορός στον Ηρακλή του Ευριπίδη. Το να ζεις χωρίς μουσική για τους αρχαίους Έλληνες ισοδυναμούσε με το να είσαι ήδη νεκρός, όπως περιγράφει ο Σοφοκλής στον Οιδίποδα επί Κολωνώ, κάνοντας μια στοχαστική αναφορά στον θάνατο: «χωρίς γαμήλιο τραγούδι, χωρίς κιθάρα και χορούς, ο θάνατος το τέλος μας θα φέρει».
Ο Αβικέννας γεννήθηκε το 980 στη Σαμαρκάνδη και ήταν ο γιος ενός Πέρση φοροσυλλέκτη. Παιδί ακόμα επέδειξε εξαιρετικές ικανότητες και, στην ηλικία των δέκα ετών, όπως λέγεται, ήταν σε θέση να απαγγέλλει ολόκληρο το Κοράνι από στήθους.
H γυναίκα στην αρχαιοελληνική σκέψη
ΜΕΛΕΤΩΝΤΑΣ Kανείς τα πρόσωπα – πρότυπα που εκφράζουν την ιδέα του θηλυκού στον ελληνικό μύθο, φτάνει σε κάποιες γενικές όσο και απροσδόκητα διαπιστώσει που επιβεβαιώνονται όμως από το σύνολο των μαρτυριών.
Το 1936 έμελλε να αποτελέσει έτος-σταθμό για την ιστορία της επιστήμης, καθώς τότε είδαν το φως της δημοσιότητας πολλά προσωπικά χειρόγραφα του Νεύτωνα. Τα χειρόγραφα αυτά ήταν κυρίως σημειώσεις και ημερολόγια που πραγματεύονταν ζητήματα αλχημείας, θεολογίας και μεταφυσικής και τιτλοφορούνταν «χειρόγραφα μη επιστημονικού ενδιαφέροντος». Μήπως λοιπόν σκεφτόμαστε αναχρονιστικά όταν ονομάζουμε τον Νεύτωνα επιστήμονα με τη σημερινή αυστηρή έννοια; Ήταν άραγε ο πρώτος επιστήμονας ή ο τελευταίος μάγος;
Γεια σου, χρυσή μου Λαμπιτώ, Σπαρτιάτισσά μου. Γλυκιά μου εσύ, πώς λάμπει η ομορφιά σου. Τι χρώμα, τι κορμί γεροδεμένο! Και ταύρο πνίγεις.
Στην αγορά της πλατείας μιας μεσαιωνικής πόλης, ένας εντυπωσιακά ντυμένος τσαρλατάνος ισχυρίζεται ότι μπορεί να βγάλει δόντια ανώδυνα. Ο συνεργός του, παριστάνοντας τον διστακτικό, κάνει ένα βήμα μπροστά, και τότε εκείνος προσποιείται ότι βγάζει κάποιο δόντι, κρατώντας ψηλά έναν ματωμένο τραπεζίτη για να τον δουν όλοι. Περισσότερα
” Ζήτω η τρέλα. Τούτο μόνο. Ας το μάθουνε πολλοί. Μια φορά μόνο το χρόνο πρέπει να’ μεθα τρελοί.”
Ακόμα κι όταν δεν υπάρχει συγκεκριμένη πρόσκληση, έχω πάντα μια αγχώδη ανησυχία που με κάνει να βλέπω κινδύνους εκεί που δεν υπάρχουν. Για μένα αυτό μεγεθύνει σε άπειρο βαθμό την ελάχιστη ενόχληση και κάνει την επαφή μου με τους ανθρώπους εξαιρετικά δύσκολη
Ο ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ είναι ο μικρότερος μήνας του χρόνου όχι μόνο για αριθμητικούς αλλά και για… αυτοκρατορικούς λόγους. Ούτε λίγο ούτε πολύ για όλα φταίει ο Ιούλιος Καίσαρ. Γιατί μπορεί το 365 να μη διαιρείται ακριβώς διά του 12, ωστόσο η αρχική σκέψη των αστρονόμων οι οποίοι δημιούργησαν το Ρωμαϊκό ημερολόγιο ήταν να υπάρχουν επτά μήνες με 30 ημέρες και πέντε με 31. Μόνο που όταν άρχισαν να δίνουν ονόματα στους μήνες το θέμα έγινε περίπλοκο…
Συνέβηκε σαν σήμερα, στις 19 Ιανουαρίου του 1915. Το μυστήριο της μεγάλης πλημμύρας της μελάσας που έπληξε τη Βοστώνη βρήκε επιτέλους τη λύση του
Η ιστορία είναι ένας ωκεανός που μας καλεί να κολυμπήσουμε στα νάματά του και να ανακαλύψουμε την ομορφιά του. Εκ του ρήματος «οἶδα» σημαίνει τη στέρεα γνώση. Μία γνώση που προϋποθέτει ένα πνεύμα ανάλαφρο από αγκυλώσεις και προκαταλήψεις, ένα πνεύμα υψιπετές, και μία ματιά κριτική. Περισσότερα
Στο φύλλο της Τρίτης, 13 Νοεμβρίου 1928, ένας ανώνυμος αρθρογράφος της εφημερίδας Μακεδονία, έκανε μια σειρά απίστευτων εκτιμήσεων/προβλέψεων για τον άνθρωπο του μέλλοντος με βάση τις τεχνολογικές ανακαλύψεις της εποχής του. Ο επίλογος μένει ν απαντηθεί από μας…
Την ημέρα των Χριστουγέννων του έτους 1400 ο βασιλιάς της Αγγλίας Ερρίκος Δ’ παρέθεσε ένα συμπόσιο στο παλάτι του στο Έλταμ. Πρόθεση του δεν ήταν μόνο να εορτάσει την άγια εορτή. Ήθελε παράλληλα να τιμήσει ένα διακεκριμένο φιλοξενούμενο. Αυτός ήταν ο Μανουήλ Β’ Παλαιολόγος, αυτοκράτορας των Ελλήνων, όπως τον αποκαλούσαν οι περισσότεροι Δυτικοί, αν και μερικοί θυμούνταν ότι ήταν ο πραγματικός αυτοκράτορας των Ρωμαίων.
Σε μερικές ημέρες, στις 25 Δεκεμβρίου, θα γιορτάσουμε όπως κάθε χρόνο τα Χριστούγεννα. Κι όμως, αυτή μάλλον δεν πρέπει να είναι η γενέθλιος ημέρα του Χριστού, αφού εξαρχής οι διάφορες πρωτοχριστιανικές εκκλησίες γιόρταζαν τα Χριστούγεννα σε διαφορετικές ημερομηνίες, ενώ μερικές μάλιστα δεν τα γιόρταζαν καθόλου.
Λίγα χρόνια μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, η οποία θεωρείται από τις μεγαλύτερες , αν όχι η μεγαλύτερη, συμφορά του ελληνισμού διαχρονικά, οι άνθρωποι προσπαθούν να συνέλθουν, να ορθοποδήσουν και να βρουν ξανά τα πατήματά τους στον νέο κόσμο που διαμορφώνετε γύρω τους. Διαβάστε και πάρτε κουράγιο από ένα ωραίο άρθρο του 1928, που πιστεύουμε ότι κάτι έχει να μας διδάξει και σήμερα, σ αυτή την (συγκριτικά λιγότερο) δύσκολη περίοδο που διανύουμε.