H εκδοχή της ιστορίας της Νιόβης που παρατίθεται στην Ιλιάδα περιλαμβάνει μια σημαντική λεπτομέρεια. Μολονότι βρίσκεται σε πλήρη απόγνωση, εκείνη που δεν δέχεται καμιά παρηγοριά νιώθει ξαφνικά να τη ζώνει μια ανάγκη: «Διότι μέχρι και η Νιόβη με τα όμορφα μαλλιά θυμήθηκε να φάει».
Ο Μακ Κάλλοχ μπορούσε, όμως, να γίνει και πιο ευμενής και -μάλιστα ποιητικός, περιγράφοντας τα μέρη όπου κυριαρχούσε η ελονοσία:
Τα πιο όμορφα μέρη είναι θύματα αυτού του αόρατου εχθρού οι ευωδιαστές αύρες είναι δηλητήριο, η δροσιά τα καλοκαιριάτικα απομεσήμερα είναι θάνατος. Οι όχθες των δροσερών ρυακιών, τα πλούσια ολάνθιστα λιβάδια, οι κρυστάλλινες λίμνες και εύφορες πεδιάδες οι κατάφυτες από καλλιέργειες, η ρεματιά όπου τα αρωματικά βότανα στολίζουν το τοπίο και αρωματίζουν τον αέρα, αυτά είναι τα μέρη που διαλέγει αυτή η μάστιγα, εδώ είναι θρονιασμένη η ελονοσία.
Ένα φυσικό σύστημα μέσα στον εγκέφαλο που σηματοδοτεί κίνητρο και ανταμοιβή ανατρέπεται από τα ναρκωτικά: αυτό είναι το συμπέρασμα μιας ερευνάς που άρχισε εδώ και σαράντα χρόνια και μοιάζει με αστυνομική ιστορία. Αλλά πώς μπορούν ουσίες που εξάγονται από φυτά να ασκούν τόση εξουσία στους νευρώνες του ανθρώπινου εγκεφάλου; Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα, που είναι το επόμενο επεισόδιο στην ιστορία μας, άρχισε να διαμορφώνεται με τον Πόλεμο του Βιετνάμ.
«Τα τελευταία τέσσερα χρόνια γράφω ένα ιστορικό μυθιστόρημα αναφορικά με την τρίτη, όπως είναι γνωστή, πανδημία πανούκλας, μιας βουβωνικής πανώλης που σκότωσε το 1901 εκατομμύρια ανθρώπων στην Ασία, αλλά όχι πάρα πολλούς στην Ευρώπη. Το τελευταίο δίμηνο, φίλοι, συγγενείς, εκδότες και δημοσιογράφοι, που γνωρίζουν το αντικείμενο αυτού του μυθιστορήματος με τίτλο “Nights of Plague”, μου θέτουν ένα μπαράζ ερωτήσεων για τις πανδημίες.
Εντοπίζεται κάπου το γέλιο; Εάν κατανοηθούν οι λειτουργίες αυτές καλύτερα, το «πού» δεν έχει τόση σημασία όση έχει το «πώς». Όπως είναι σήμερα γνωστό, πολλά εμπειρικά δεδομένα ενισχύουν την άποψη ότι, πράγματι, υπάρχουν συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου για τις διάφορες νοητικές λειτουργίες. Το μυστικό, όμως, για να κατανοήσουμε τον εγκέφαλο δεν βρίσκεται μόνο στο να περιγράψουμε τη δομή και τη λειτουργία κάθε περιοχής, αλλά να ανακαλύψουμε πώς οι περιοχές αλληλεπιδρούν, ώστε να δημιουργηθεί ολόκληρο το φάσμα των ικανοτήτων που χαρακτηρίζει την ανθρώπινη φύση.
..Μάθανε να λένε ψέμματα και τους άρεσε το ψέμα , και μάθανε την ομορφιά του ψέματος . Ίσως όλα αυτά να αρέσανε πολύ αθώα , για τ’ αστεία , από απλή φιλαρέσκεια , σαν ένα ευχάριστο παιχνίδι , και ίσως πραγματικά εξ αιτίας κάποιου μορίου , μα αυτό το μόριο εισχώρησε μέσα στην καρδία τους και τους φάνηκε ευχάριστο.
Περισσότερα
[…] Η θανατηφόρα πανούκλα, που έχει περάσει τώρα πια, μα που η θύμησή της είναι τόσο θλιβερή για όσους έχουν δει ή έχουν πληροφορηθεί το ρήμαγμα που είχε κάνει — αυτή είναι η προμετωπίδα του βιβλίου μου. Όμως δε θα ’θελα η φρίκη να σας εμποδίσει να προχωρήσετε. Μη νομίζετε πως τούτο το ανάγνωσμα θα συνεχιστεί μέσα στα δάκρυα και τους στεναγμούς.
Το 2003, ο κόσμος ήρθε αντιμέτωπος με την επιδημία μιας νέας νόσου, του σοβαρού οξέος αναπνευστικού συνδρόμου (SARS). Κατά τους πρώτους μήνες μετά την εμφάνιση της επιδημίας, πολλοί επιστήμονες ενδιαφέρθηκαν για τον ρόλο των κοινωνικών δικτύων στη μετάδοση της ασθένειας.
“Τις ημέρες εκείνες έκαναν σύναξη μυστική τα παιδιά και λάβανε την απόφαση, επειδή τα κακά μαντάτα πλήθαιναν στην πρωτεύουσα, να βγουν έξω σε πλατείες με το μόνο πράγμα που τους είχε απομείνει: μια παλάμη τόπο κάτω από τ’ ανοιχτό πουκάμισο, με τις μαύρες τρίχες και το σταυρουδάκι του ήλιου. Όπου είχε κράτος η Άνοιξη.
Πώς άραγε μπορούμε να δούμε ποια από τα σχέδια που παρατηρούμε είναι αληθινά, ποια τυχαία και ποια κενά περιεχομένου.
Το καλοκαίρι του 1665, έτος αποφοίτησης του Νεύτωνα από το Trinity College, μια συμφορά έπληξε πολλά μέρη στην Αγγλία. Στο Λονδίνο ξέσπασε επιδημία βουβωνικής πανώλης, η οποία αποδεκάτισε τον πληθυσμό του. Κι αυτό συνέβη σε μια ήδη ταραγμένη εποχή, καθώς ήταν ακόμη νωπές οι μνήμες του Μεγάλου Εμφυλίου. Δεδομένου ότι το επόμενο έτος ήταν το 1666, που περιείχε τον «αριθμό του θηρίου» της Αποκάλυψης, ο πανικός του πληθυσμού έφτασε στο αποκορύφωμα, και πολλοί ήταν εκείνοι που ερμήνευαν τα γεγονότα ως εκπλήρωση των προφητειών για τις αμαρτίες της ανθρωπότητας.
O Κενάν Μαλίκ, Βρετανός δημοσιογράφος και ακαδημαϊκός, επισκέφθηκε το Συμβούλιο των Τζαμιών του Μπράντφορντ το 1989, λίγες εβδομάδες μετά το κάψιμο του βιβλίου του Ρουσντί. Εκεί συνάντησε τυχαία τον Χασάν, παλιό φίλο και σύντροφο στο Κόμμα Σοσιαλιστών Εργατών, στο οποίο ήταν και οι δύο κάποτε μέλη.
Ακριβώς όπως είναι δυνατό να πιστεύουμε ότι κάτι —ακόμη και η “ζωή”— μπορεί να έχει κάποιο σχέδιο ή κατεύθυνση στα οποία κανείς δεν σκόπευσε, μπορούμε επίσης και να πιστεύουμε ότι η ανθρώπινη ύπαρξη είναι άνευ νοήματος και χαοτική, αλλά και ότι αυτό είναι πραγματικά εσκεμμένο. Μπορεί να είναι το προϊόν μιας κακόβουλης Μοίρας ή Βούλησης.
Σαν σήμερα, 16 Φεβρουαρίου 1822, γεννήθηκε ο βιολόγος και στατιστικός Φράνσις Γκάλτον, Ήταν αυτός που εισήγαγε τη στατιστική σκέψη στη βιολογία. Πρωτοπόρος σε πολλούς τομείς και, αν και κάποιες πλευρές του έργου του είναι παραπάνω από αμφιλεγόμενες, η γενικότερη συμβολή του στην επιστήμη δεν είναι αμελητέα.
Περισσότερα
Σαν σήμερα, 3 Φεβρουαρίου 1952, γεννήθηκε η Μαλβίνα Κάραλη (γεννημένη Μαρία-Ελένη Σακκά), Συγγραφέας, σεναριογράφος, δημοσιογράφος και παρουσιάστρια στην τηλεόραση. Το παρακάτω κείμενο είναι από το βιβλίο της ”Σαββατογεννημένη” κι έχει τίτλο “η εκδρομή”. Απολαύστε το:
Oι επικούρειοι συγγραφείς ήταν μοιραίο να εξαφανιστούν καθώς υπήρξαν αντικείμενο περιφρόνησης από τις άλλες φιλοσοφικές σχολές και αντικείμενο μανιώδους πολεμικής από τους χριστιανούς. Στους τελευταίους, που έπαιξαν αποφασιστικό ρόλο για τον καθορισμό της σωτηρίας ή της καταδίκης της «βέβηλης» λογοτεχνίας, οι επικούρειοι ήταν ιδιαίτερα δυσάρεστοι: ίσως όχι τόσο για τη «σκανδαλώδη» θεωρία τους περί ηδονής, όσο για τη θεολογία τους.
Η ανθρώπινη ύπαρξη είναι ένας τάπητας φιλοδοξιών. Μας ωθούν δυνάμεις που φαίνεται να μην έχουν μεγάλη σχέση με τη φυσική τάξη της ζωώδους επιβίωσης. Ωστόσο, αυτές οι παρορμήσεις -να δημιουργήσουμε, να ανακαλύψουμε, να σπαταλήσουμε και να ικανοποιηθούμε- οδήγησαν την ανθρωπότητα σε εκπληκτικά πολιτιστικά επιτεύγματα.
