Ουμπέρτο Έκο – Μια ωραία Εταιρεία

Κάθε φορά που σ’ αυτή την Βustina επιστρέφω στο θέμα του συνδρόμου της συνωμοσίας, παίρνω γράμματα από εξοργισμένους ανθρώπους που μου υπενθυμίζουν ότι οι συνωμοσίες υπάρχουν στ’ αλήθεια.

Μα και βέβαια υπάρχουν. Κάθε πραξικόπημα μέχρι την προηγούμενη μέρα ήταν μια συνωμοσία, γίνονται συνωμοσίες για να ανέβει μια εταιρεία στο χρηματιστήριο ελέγχοντας σιγά σιγά τις μετοχές της ή για να βάλουν μια βόμβα στο μετρό. Ανέκαθεν υπήρξαν συνωμοσίες, ορισμένες απέτυχαν χωρίς κανένας να τις αντιληφθεί, άλλες πάλι πέτυχαν, μα εν γένει αυτό που τις χαρακτηρίζει είναι ότι ήταν ανέκαθεν περιορισμένες ως προς τους σκοπούς και το εύρος της αποτελεσματικότητάς τους. Αυτό όμως που εννοούμε όταν μιλάμε για σύνδρομο συνωμοσίας είναι η ιδέα μιας παγκόσμιας συνωμοσίας (σε ορισμένες θεολογίες μάλιστα με κοσμικές διαστάσεις), εξαιτίας της οποίας όλα ή σχεδόν όλα τα γεγονότα της Ιστορίας κινούνται από μία μοναδική μυστηριώδη δύναμη που κινείται στο σκοτάδι.

Αυτό είναι το σύνδρομο της συνωμοσίας για το οποίο μιλούσε ο Πόπερ και είναι κρίμα που πέρασε σχεδόν απαρατήρητο το βιβλίο του Ντάνιελ Πάιπς, IL lato oscuro della storia  – Η σκοτεινή πλευρά της Ιστορίας που μεταφράστηκε το 2005 από τις εκδοσεις Lindau, αλλά στην πραγματικότητα είχε βγει το 1997 με εναν πιο ξεκάθαρο τίτλο, Conspiracy (και «Πώς ανθεί το παρανοϊκό στιλ και από πού προέρχεται»). Το βιβλίο ξεκινάει με τη φράση του Μέτερνιχ που φέρεται να είπε μαθαίνοντας τον θάνατο  του Ρώσου πρέσβη: «Ποια άραγε να ήταν τα κίνητρά του;» Ορίστε, το σύνδρομο της συνωμοσίας αποδίδει στα ατυχήματα και στις συμπτώσεις της Ιστορίας ένα σχέδιο, προφανώς επίβουλο και πάντα απόκρυφο.

Είμαι αρκετά διαυγής ώστε να υποψιάζομαι μερικές φορές οτι με τα παράπονά μου για τα σύνδρομα της συνωμοσίας, πιθανόν να δίνω ενδείξεις παράνοιας, με την έννοια ότι εκδηλώνω το σύνδρομο του να πιστεύω ότι υπάρχουν παντού σύνδρομα συνωμοσίας. Για να καθησυχάσω όμως τον εαυτό μου, αρκεί να κάνω μια γρήγορη βόλτα στο Τντερνετ. Οι συνωμοσιολόγοι είναι λεγεώνα και μερικές φορές φτάνουν άθελά τους σε ύψη ραφιναρισμένου χιούμορ. Τις προάλλες έπεσα σ’ ένα σάιτ όπου εμφανίζεται ένα μακροσκελές κείμενο, Le monde malade des jesuites -Ο νοσηρός κόσμος των Ιησουιτών του Ζοέλ Λαμπρουγιέρ. Οπως δείχνει και ο τίτλος, πρόκειται για μια τεράστια συλλογή όλων των γεγονότων του κόσμου (όχι μόνο του σύγχρονου) που οφείλονται στην παγκόσμια συνωμοσία των ιησουιτών.

Οι Ιησουίτες του 19ου αιώνα, από τον πατέρα Μπαρουέλ* ως τη γέννηση του Καθολικού πολιτισμού** και τα μυθιστορήματα του πατρός Μπρεσάνι, υπήρξαν από τους βασικούς εμπνευστές της θεωρίας της ιουδαιομασονικής συνωμοσίας και ήταν σωστό να πληρωθούν με το ίδιο νόμισμα εκ μέρους των φιλελευθέρων, των ματσινιανών, των μασόνων και των αντικληρικών, δηλαδή με μια θεωρία της ιησουιτικής συνωμοσίας, η οποία είχε απήχηση όχι τόσο σε διάφορα φυλλάδια ή γνωστά βιβλία, αρχής γενομενης από τις Les Provinciales – Επαρχιακές επιστολές του Μπλεζ Πασκάλ ή IL gesuita moderno – Ο σύγχρονος Ιησουίτης του Τζομπερτι ή τα κείμενα των Μισλέ και Κινέ, αλλά από τα μυθιστορήματα του Ευγένιου Σΰη, Ο περιπλανώμενος Ιουδαίος και Τα μυστήρια του λαού.

Τίποτα το καινούργιο, λοιπόν, αλλά το σάιτ του Λαμπουγιερ επιτείνει μέχρι παροξυσμού την εμμονή με τους Ιησουίτες. Καταγράφω στα πεταχτά, μιας και ο χώρος της Βustina είναι αυτός που είναι, ενώ η συνωμοσιολογική φαντασία του Λαμπουγιέρ είναι ομηρική. Λοιπόν, οι Ιησουίτες ήταν ανέκαθεν αποφασισμένοι να θεσπίσουν μια παγκόσμια κυβέρνηση, ελέγχοντας τόσο τον πάπα όσο και τους διάφορους μονάρχες της Ευρώπης, μέσω των διαβόητων Πεφωτισμένων της Βαυαρίας (που οι ίδιοι οι Ιησουίτες τους είχαν δημιουργήσει, για να τους καταγγείλουν μετά ως κομμουνιστές) επιδίωξαν να ρίξουν τους μονάρχες που είχαν απαγορέψει την Εταιρεία του Ιησού, ήταν οι Ιησουίτες αυτοί που βύθισαν τον Τιτανικό γιατί, ύστερα απ’ αυτό, μπόρεσαν να ιδρύσουν τη Federal Reserve Bank με τη μεσολάβηση των Ιπποτών της Μάλτας τους οποίους ελέγχουν και δεν είναι τυχαίο που στο ναυάγιο του Τιτανικού πνίγηκαν οι τρεις πιο πλούσιοι εβραίοι του κόσμου, οι Άστορ, Γκούγκενχαίμ και Στρος, οι οποίοι αντιτίθεντο στη δημιουργία αυτής της τράπεζας.

Δουλεύοντας με τη Federal Rserve Bank, οι ιησουΐτες στη συνέχεια χρηματοδότησαν τους δύο παγκοσμίους πολέμους που είναι φως φανάρι ότι μόνο πλεονεκτήματα έφεραν στο Βατικανό. Όσο για τη δολοφονία του Κένεντι (και ο Όλιβερ Στόουν είναι προφανώς όργανο των Ιησουιτών), αν δεν ξεχνάμε ότι ακόμα και η CIA δημιουργήθηκε ως ιησουιτικό πρόγραμμα, εμπνευσμένο από τις πνευματικές ασκήσεις του Ιγνάτιου Λογιόλα, κι ότι οι Ιησουίτες την ελέγχανε μέσω της σοβιετικής ΚGB, καταλαβαίνουμε ότι ο Κένεντι δολοφονήθηκε από τους ίδιους που έστειλαν στον πάτο τον Τιτανικό.

Φυσικά, είναι ιησουιτικής έμπνευσης όλες οι νεοναζιστικές και  αντίσημιτικές ομάδες, οι Ιησουίτες ήταν πίσω από τον Νίξον και τον Κλίντον, από τους Ιησουίτες εμπνεόταν ο καρδινάλιος Σπέλμαν που υποκινούσε τον πόλεμο στο Βιετνάμ, ο οποίος ,απεφερε  στη Federal Bank των Ιησουιτών διακόσια είκοσι εκατομμύρια δολάρια.

Φυσικά, δεν μπορεί να λείπει απ’ όλα αυτά και το Opus Dei, που οι Ιησουίτες το ελέγχουν μέσω των Ιπποτών της Μάλτας. Πρέπει να παραλείψω πάμπολλες ακόμα συνωμοσίες. Μην αναρωτιέστε όμως γιατί ο κόσμος διαβάζει Νταν Μπράουν. Ισως ειναι από πίσω οι Ιησουίτες του