Ο λόγος που επικρατεί ο παραλογισμός, είναι πως είναι απείρως πιο εξυπηρετικός και βολικός από τη λογική και τις απαιτήσεις της. Η Ελλάδα ζει λοιπόν σε έναν παραλογισμό που την βοηθά να αποτάξει τις ευθύνες της, να ξεφύγει από την απαίτηση να βρει πολιτικές λύσεις, να δικαιολογηθεί για μια ακόμη φορά. Μόνο που ο φασισμός δεν είναι παιχνίδι και ας είναι η δικαιολογία του βλάκα: «Φταίνε για όλα οι άλλοι. Εγώ πρέπει απλώς να είμαι συνεπής και ανυποχώρητος στην όποια βλακώδη απόφαση και στερεότυπό μου». Περισσότερα
Είναι η πιο υπέροχη, η πιο χρυσή παραλία του βόρειου άξονα. Ένα πραγματικό δώρο του Θεού, μ’ ένα μεγάλο ζηλευτό χωράφι από πάνω γεμάτο αλμυρίκια και παλιούς πανύψηλους φοίνικες. Κάποτε ήταν μποστάνι που ποτιζόταν από υφάλμυρο νερό ενός πηγαδιού και τις αρχές του ’70 λειτούργησε εκεί για λίγο ένα αποτυχημένο camping για τα παιδιά των λουλουδιών, προκαλώντας τον αποτροπιασμό των ανθρώπων του χωριού που έστεκε παρά πέρα. 
Κατά βάθος εύχεσαι ο Πακιστανός να είναι ο βιαστής. Θέλεις να γεμίσεις κι άλλο οργή. Θέλεις όλοι να γεμίσουμε οργή. Να τρέξουμε στα τοπικά γραφεία της Χρυσής Αυγής για να ενημερωθούμε πώς μπορούμε να πάρουμε το νόμο στα χέρια μας και να τους διώξουμε όλους. Να βγούμε ένα βράδυ μαζί με τις «ομάδες περιφρούρησης» να δούμε πως πέφτει το σωστό ξύλο και το σωστό μαχαίρωμα. Πως αποσυμφορίζουμε την οργή και όλο αυτό το αδιέξοδο που νοιώθουμε τη διάρκεια της ημέρας, μέσα σε μία νύχτα. 
Ένα κείμενο για τις αντοχές των Ελλήνων και για όσους δεν είχαν την «τύχη» να γεννηθούν Έλληνες στην Ελλάδα του σήμερα. 
Είχα πολύ καιρό να γράψω άρθρο και ο λόγος ήταν ότι δεν έβρισκα κάποιο θέμα που πραγματικά να με έκανε να θέλω να καταπιαστώ μαζί του. Όλο αυτό το διάστημα, λοιπόν, συναναστράφηκα με παρά πολλούς ανθρώπους, από όλες τις κοινωνικές τάξεις. 
Όσοι και όσες έχουν ολοκληρώσει το σύνολο ή μέρος των διακοπών τους θα συμφωνήσουν ότι η πιο «πολυτραγουδισμένη» φράση αυτού του καλοκαιρού είναι ότι «φέτος δεν έχουμε καθόλου κόσμο». Διανθισμένη βεβαίως με πρόχειρες αριθμητικές εκτιμήσεις σχετικά με τη μείωση της κίνησης που ξεκινούν από 10% – 15% και φτάνουν το 40% – 50%, ανάλογα με τα κέφια που κάθε ντόπιου «επιχειρηματία» στον τομέα των τουριστικών υπηρεσιών. Της μεγάλης βιομηχανίας, της οικονομικής ατμομηχανής της χώρας. 
Η διανομή τροφίμων από τη Χρυσή Αυγή, στην πλατεία Συντάγματος, μόνο σε όσους επεδείκνυαν ελληνική ταυτότητα και κατεγράφοντο τα στοιχεία του αίματός τους, προσημαίνει την ώρα μηδέν για την ελληνική κοινωνία, την ώρα της ηθικής και ψυχικής της αποσάθρωσης. 
Μετά λύπης μας ανακοινώνουμε το θάνατο της στόχευσης του πληθωρισμού (inflation targeting). Το συγκεκριμένο καθεστώς νομισματικής πολιτικής, γνωστό στους φίλους ως στόχευση πληθωρισμού, φαίνεται πως… απεβίωσε το Σεπτέμβριο του 2008. 