Η εθνική μας ψυχή


Το σώμα έχει ισχυρή μνήμη και χρειάζεται μόλις λίγες μέρες για να επανέλθει στην προ των διακοπών κατάσταση της κόπωσης που προκαλεί το διαρκές στρες της εποχής. Η σκέψη, όμως, επιδεικνύει μία πρωτόγνωρη άρνηση επιστροφής στη ζώσα πραγματικότητα. 

Δεν έχει καμία σημασία αν ταξίδεψε αυτό το καλοκαίρι μακριά ή κοντά, για λίγο ή για λιγότερο, σε ξενοδοχείο, ενοικιαζόμενο δωμάτιο ή συγγενικό σπίτι. Το σπουδαίο είναι ότι είχε μία πρωτόγνωρη δίψα να αποδράσει, για μια στιγμή έστω, από την αποπνικτική ατμόσφαιρα του χρέους, των δυσβάστακτων υποχρεώσεων και των διαρκών απειλών για το μέλλον.

Να νιώσει ξανά δυνατή και ακλόνητη. Απερίσπαστη από τον καταιγισμό γεγονότων, φημών, προβλέψεων και εκτιμήσεων που την περιορίζουν ασφυκτικά. Να τρέξει ελεύθερη, να ονειρευτεί, να γελάσει, να ξοδέψει λόγια και ώρες στα μικρά, τα καθημερινά, τα χωρίς κανένα κόστος και κανένα βάρος. Να ακούσει μουσική, να λικνιστεί, να διασχίσει τα μαύρα νερά της νύχτας με οδηγό τη λάμψη του φεγγαριού. Να χορτάσει και να ξεδιψάσει ατρόμητη από απειλές τεκμηρίων διαβίωσης και εξίσωσης του φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης – κίνησης. Να φτάσει στην άλλη άκρη του σύμπαντος και να ατενίσει από απόσταση ασφαλείας την τρικυμία που έχει ξεσπάσει στη γαλανόλευκη κουκκίδα του παγκόσμιου χάρτη.

Το χρειαζόταν πολύ αυτό το ταξίδι η ψυχή. Είχε ανάγκη να κάνει μεταβολή, να γυρίσει την πλάτη της σε εκείνα που μέχρι σήμερα μονοπωλούσαν την προσοχή της και να στραφεί προς το κέντρο της, κινούμενη από το ένστικτό της για να βρει μια ασφαλή θέση, προστατευμένη από την καταιγίδα των εξωτερικών συνθηκών.

Απαιτεί ενδοσκόπηση και ανακατάταξη προτεραιοτήτων και στόχων η εποχή. Ευρώ ή δραχμή, σκληρό ή μαλακό νόμισμα, παρέα με την Ιταλία και την Ισπανία ή χωρίς αυτούς, η περιπέτεια θα είναι μακρά και δύσκολη και δεν θα αφήσει ανεπηρέαστο σχεδόν κανέναν.

Ολοι το νιώθουμε ότι ακόμη και αν φτάσουμε ποτέ σε ασφαλές λιμάνι, το πλήρωμα και οι επιβαίνοντες στο πλοίο θα έχουν καταπονηθεί από τις διαρκείς αλλαγές των συνθηκών και τη συνεχή πάλη μαζί τους.


Ειδικά εμείς, οι παραγωγικές λεγόμενες γενιές. Που έχουμε ακόμη χρόνο, αλλά μετρημένο, και μάλιστα από την ανάποδη πλέον. Το ψελλίζουμε μεταξύ μας, ότι μας τρομάζει αυτό που έρχεται -κυρίως διότι δεν έχουμε ιδέα τι ακριβώς είναι αυτό-, αλλά προς το παρόν κάνουμε ότι δεν το βλέπουμε. Και μόνο όταν τρυπώνει κάθε βράδυ στην κρεβατοκάμαρα, έτοιμο να κατασπαράξει τη γαλήνη του ύπνου μας, καταλαβαίνουμε πόσο πολύ μας έχει επηρεάσει αυτός ο φόβος του άγνωστου και της απώλειας μιας ζωής που, καλή ή κακή, ήταν αυτή που ξέραμε.

Μας αποδιοργανώνουν πλήρως και μας τσακίζουν η αμφιβολία, η ανασφάλεια, η αβεβαιότητα και ο διάχυτος πεσιμισμός, που πάντως δεν αφορούν μόνο εμάς αλλά ολόκληρη την Ευρώπη.

Μας ακινητοποιεί η θέα της κινούμενης άμμου στην Ευρωζώνη συνολικά. Δεν είναι δυνατόν όμως να διολισθαίνουμε χωρίς αντίσταση στο τέλμα ούτε στην απώλεια της αυτοεκτίμησής μας, γιατί αυτό σταδιακά θα οδηγήσει στην απώλεια και της συλλογικής μας μνήμης και ταυτότητας.

Το προσυπογράφουν οι πολιτικές και κοινωνικές επιστήμες, ότι οι άνθρωποι (κατ’ επέκταση οι λαοί) που θεωρούνται και αντιμετωπίζονται ως απατεώνες τείνουν να γίνουν τέτοιοι, ενώ όσοι αντιμετωπίζονται με εμπιστοσύνη και κατανόηση τείνουν να γίνουν δημιουργικοί και δραστήριοι. Και ιστορικά επίσης φαίνεται ότι η διατήρηση της πνευματικής ουσίας ενός λαού αποτελεί το πιο ακαταμάχητο όπλο απέναντι στον αφανισμό, με κυριότερα παραδείγματα εκείνα των Εβραίων και των Γερμανών.

Ας στραφούμε, λοιπόν, για λίγο στην εθνική μας ψυχή. Εκεί έχουμε περισσότερες πιθανότητες να βρούμε τα υλικά που θα μας βοηθήσον να χτίσουμε τις νέες συνθήκες της ομοψυχίας, της αποτελεσματικότητας, της δημιουργικότητας και τελικά της εξόδου από το τέλμα.

    Tης Ελλης Τριανταφυλλου ,news.kathimerini.gr

by Αντικλείδι , http://antikleidi.wordpress.com

Συναφές: 

Ποια πατρίδα, ποια Ελλάδα;

Θα αντέξουμε επειδή είμαστε Έλληνες ή θα αντέξουμε γιατί τι άλλο να κάνουμε;

Ελλάς το μεγαλείο σου… που τελειωμό δεν έχει!

Σχετικά Άρθρα

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -


- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -