Κοινωνία
Όταν σκεφτόμαστε την έννοια της ηθικής ευθύνης, συχνά μας έρχεται στο νου ο εθελοντισμός με την καλή έννοια. Αν κάποιος εξαναγκάζεται να προβεί σε μια ενέργεια παρά τη θέλησή του, συνήθως κρίνουμε ότι δεν φέρει την ηθική ευθύνη για την πράξη του. Κι αυτό το λέμε με το δεδομένο ότι δεν έπραξε εκουσίως. Ομοίως, αν κάποιος επιστρατευόταν (παρά τη θέλησή του), δεν θα τον θεωρούσαμε υπεύθυνο για την εμπλοκή του σ’ έναν άδικο πόλεμο.
Ο Αριστοτέλης πίστευε ότι όλα όσα έχουμε μέσα στο μυαλό μας, ως ιδέες και σκέψεις, έχει φτάσει μέχρι τη συνείδηση μας χάρη σε όλα όσα έχουμε δει κι ακούσει. Είμαστε, όμως, προικισμένοι από τη γέννησή μας και με μυαλό, που σκέφτεται λογικά. Έχουμε την ικανότητα να ταχτοποιούμε τις εμπειρίες μας και όσα αντιλαμβάνονται 0ι αισθήσεις μας με λογικό τρόπο σε κατηγορίες και είδη. Κατ’ αυτό τον τρόπο, γεννιούνται μέσα στο μυαλό του ανθρώπου έννοιες όπως «πέτρα», «φυτό», «ζώο» και «άνθρωπος». Περισσότερα
Κάποιο λάθος πρέπει να είχε γίνει εκείνη την Πρωτοχρονιά. Μα όχι, δεν ήταν δυνατόν. Ήμουν σίγουρη πως πρόκειται για ένα σφάλμα, απρόσμενο μεν, καθόλου αμελητέο για την εξάχρονη ψυχή μου δε. Ένα σκουφάκι! Αυτό είχες να μας προσφέρεις φέτος Άγιε Βασίλη; Δεν το χωρούσε ο νους μου, άλλωστε δεν πλησίαζε καν στα ζητούμενα και τις επιθυμίες μου. Ένα σκουφάκι! Περισσότερα
Ημερολόγιο δεν κρατώ. Ποτέ δεν κρατούσα. Μονάχα ένα ροζ, ολιγοσέλιδο τεφτεράκι σε σχήμα καρδιάς είχα φυλαγμένο, με μια τόση δα κλειδαριά που πότε το πετούσα εδώ, πότε παραπέρα, έτσι για να πέσει μόνο στην αντίληψη των δικών μου ώστε να αναρωτηθούν για τ’ απόκρυφα βιώματά μου. Μα η αλήθεια είναι πως τίποτα δεν έγραφα εκεί μέσα. Είχα άλλη καρδιά-πιο μεγάλη για τα βάσανα, βλέπετε. Περισσότερα
Κάποιοι δεν θα διαβάσουν παρακάτω, αφού «ως πολίτες αυτής της καπιταλιστικής κοινωνίας, το σίγουρο είναι ότι δεν μπορούμε να μάθουμε την αλήθεια από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης των οποίων χορηγοί αποτελούν μεγάλες εταιρείες». Ετσι ξεκινάει το κείμενο με τίτλο «Αυτισμός: Οι παρενέργειες των εμβολίων αποκαλύπτονται και σοκάρουν…», το οποίο παρουσιάζει «επιστημονικά τεκμηριωμένες» απόψεις σχετικά με τη συνωμοσία των φαρμακευτικών που σκορπάει τον αυτισμό και τον θάνατο, το οποίο έχει αναρτηθεί τελευταία από πολλά σάιτ και μπλογκ (π.χ. Εναλλακτική Δράση), ενώ διαμοιράζεται και μέσω Facebook. Το λεγόμενο «αντιεμβολιαστικό κίνημα» έχει βρει αξιοσημείωτη απήχηση στη χώρα μας, με τις πρώτες παρενέργειες να έχουν ήδη εμφανιστεί.
Περισσότερα
Το θέμα είναι ανεξάντλητο, δεν υπάρχουν σωστές και λάθος απόψεις. Υπό κοινωνιολογική, ψυχολογική ή απλά ανθρώπινη ματιά, ερωτήματα όπως: η ζωή είναι καλύτερη με ή χωρίς παιδιά, γνωρίζεις άραγε την πραγματική αγάπη αν δεν κάνεις παιδιά και αντίστροφα, το να μεγαλώνεις παιδιά έχει μόνο δυσκολίες, είναι τουλάχιστον διφορούμενα. Περισσότερα
Είχα, πριν από λίγα χρόνια, ένα ζευγάρι καφέ δερμάτινα μποτάκια. Δεν ήταν ακριβώς του γούστου μου, όμως ήταν δώρο και τα τιμούσα. Ένα πρωινό κάποιου χειμώνα θυμάμαι τον εαυτό μου να κατεβαίνει τις σκάλες μιας πολυκατοικίας με αυτά τα παπούτσια. Θυμάμαι, σαν τώρα, την αίσθηση που είχα: τα παπούτσια να κατεβαίνουν τα λευκά σκαλιά της πολυκατοικίας και ο εαυτός μου, έξω από εμένα, να φωτογραφίζει τη στιγμή για να μείνει αναλλοίωτη στη μνήμη μου, σα να ήταν η τελευταία φορά που συνέβαινε. Εκ του αποτελέσματος, η αίσθηση κρίθηκε σωστή διότι αυτά τα σκαλιά δεν τα ξανανέβηκα ποτέ. Τα καφέ μποτάκια δεν βρέθηκαν ποτέ ξανά σε αυτό το σημείο και ο εαυτός μου διαιασθητικά το είχε εντοπίσει. Ή όχι; Περισσότερα
Γονείς που γκρινιάζουν, φωνάζουν, εξαγριώνονται και πολλές φορές μαλώνουν με άλλους οδηγούς όταν βρεθούν πίσω από το τιμόνι αποτελούν πλέον ένα συνηθισμένο θέαμα και μια μάλλον ιδιαίτερα αρνητική εμπειρία για μικρά παιδιά και εφήβους. Ειδικά, την περίοδο που τα παιδιά πηγαίνουν σχολείο, φροντιστήρια και κάθε είδους εξωσχολικές δραστηριότητες, οι νεαροί συνεπιβάτες βρίσκονται καθημερινά και για πολλές ώρες στο «περιβάλλον» του οικογενειακού αυτοκινήτου. Και, βεβαίως, θα επιθυμούσαν από τους γονείς να χαρακτηρίζονται από προσοχή, ηρεμία και ευγένεια προς τους άλλους οδηγούς και να λειτουργούν ως πρότυπα οδηγικής συμπεριφοράς – τουλάχιστον στη θεωρία!
Περισσότερα
Παραινέσεις προς ανέργους 45+ και άλλους τυχοδιώκτες εργασιακών εμπειριών.
Οι εποχές είναι δύσκολες για όσους εργαζομένους άνω των 45 ετών αποφασίζουν είτε από ανάγκη είτε από ενσυνείδητη αλλαγή πλεύσης να αναζητήσουν εργασία. Περισσότερα
Μια έρευνα για τα κίνητρα, τα αποτελέσματα και τις γκρίζες ζώνες της επιχείρησης φιλανθρωπία.
Περισσότερα
Επίσης οι οικογενειακές και συζυγικές σχέσεις προσφέρουν μια διάχυση ανθρώπινων συμπεριφορών πού διέπονται από μνησικακία. Περισσότερα
Απόσπασμα από το βιβλίο του Z. Bauman, Πλούτος και ανισότητα: Μας ωφελεί όλους ο πλούτος των ολίγων;
(…) Τα ηλεκτρονικά γκάτζετ δεν προσφέρουν απλώς αγάπη: είναι σχεδιασμένα για να αγαπιούνται όπως όλα τα άλλα αντικείμενα αγάπης, που όμως σπάνια το επιτρέπουν. Περισσότερα
Ζωή σαν συνεχές ταξίδι, εντός των τειχών τόσα χρόνια, αλλά αυτή τη φορά έξω. Έξω από τα όρια της γλώσσας και της συνήθειας. Έξω από τα μέρη που έζησα, τους δρόμους που περπάτησα, που γνώρισα, που λάτρεψα. Περισσότερα
Η γνώριμη εικόνα μιας σύγχρονης συμμετρίας: ανθρώπινα κεφάλια στην ίδια παρέα, σκυμμένα πάνω από τη φωτεινή οθόνη ενός «έξυπνου» κινητού. Λίγα αντικείμενα ενσωματώνουν καλύτερα την αμφισημία της τεχνολογικής προόδου. Απεριόριστες δυνατότητες διασύνδεσης, ενημέρωσης και εξυπηρέτησης μέσα στην παλάμη του χεριού, επισκιάζονται από τον κίνδυνο μιας εκτροχιασμένης σχέσης αφέντη-υπηρέτη: αγένεια, αντικοινωνικότητα, ψυχαναγκασμός, απομόνωση.
Περισσότερα
Η αγάπη έχει και αυτή δύο έννοιες ανάλογα αν τη χρησιμοποιούμε με βάση το έχει ή το είναι.
Μπορεί κανείς να έχει αγάπη;
Αν ήταν στο χέρι μας, θα μετατρέπαμε την αγάπη σε πράγμα, σε κάτι που θα μπορούσαμε να κατέχουμε. Περισσότερα
Αντίθετα, σε μια χαμένη ανθρωπότητα που έχει χάσει την ουσία της ζωής, ο Ευγένιος Ιονέσκο απευθύνει κάποιες εξαιρετικές σκέψεις, σήμερα πιο επίκαιρες από ποτέ. Σε μια διάλεξη που έδωσε τον Φεβρουάριο του 1961 παρουσία άλλων συγγραφέων, ο μεγάλος δραματουργός επαναβεβαιώνει πόσο πολύ έχουμε ανάγκη από την αναντικατάστατη αχρηστία.
Περισσότερα
Το ταξίδι με το τρένο στην ελληνική κουλτούρα περιέχει κάτι στενάχωρο, κάτι θλιβερό. Είναι η εικονογράφηση του αποχωρισμού και ίσως της επερχόμενης λησμονιάς. Πάντα θυμάμαι την διηγημένη ανάμνηση της γιαγιάς μου: Περισσότερα
Ξέχασαν να μας πουν:
-πως ένα κι ένα δεν κάνει πάντα δύο, κάνει και τρία ή και τίποτα. Πως δεν ανταμείβονται όλοι οι κόποι. Η ζωή δεν είναι πράξη ιδανική, μήτε εξίσωση ρομαντική και η Θεία Δίκη δε διαφέρει και πολύ από τη θεία Βίκη! Περισσότερα
