Ζούμε σε μια χρονική στιγμή που καταγράφεται στην ιστορία της Ευρώπης ως εποχή της ευρωπαϊκής αποδομήσεως και στην ελληνική ιστορία θα μείνει γνωστή ως εποχή των μνημονίων. Αυτή είναι η πραγματικότητα, οφείλουμε να την αποδεχθούμε, να συμβιβαστούμε με αυτήν και να τη συζητήσουμε με νηφαλιότητα. Παράλληλα, η παγκόσμια οικονομική κρίση των εσχάτων αποκάλυψε με τρόπο κυνικό μα και οδυνηρό αυτό το οποίο ο καθένας μπορούσε να υποψιαστεί, είτε πρόκειται για άτομο είτε για συλλογική ομάδα είτε για έθνος. Περισσότερα
Ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ υποστηρίζει ότι πλησιάζει το τέλος της οικονομικής κρίσης. Η βρετανική εφημερίδα «Guardian» ρώτησε πέντε ειδικούς αν συμφωνούν. 
Η κρίση στην Ευρωζώνη αποτελεί σήμερα τη μεγαλύτερη απειλή τόσο για το ευρωπαϊκό εγχείρημα όσο και για την ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας. Επίσης, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι η σημερινή δραματική κατάσταση της Ελλάδας αποτελεί ένα κατ’ εξοχήν ευρωπαϊκό πρόβλημα. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. 
Σε πολλές από τις πιο επιτυχημένες οικονομικές μεταρρυθμίσεις στην ιστορία, οι έξυπνες χώρες έχουν διδαχθεί από την επιτυχημένη πολιτική άλλων, προσαρμόζοντάς την στις τοπικές συνθήκες. Στη μακρά ιστορία της οικονομικής εξέλιξης, η Βρετανία του 18ου αιώνα διδάχθηκε από την Ολλανδία. Η Πρωσία των αρχών του 18ου αιώνα πήρε μαθήματα από Βρετανία και Γαλλία. Η Ιαπωνία των μέσων του 19ου αιώνα (επί εποχής αυτοκράτορα Meiji) πήρε μαθήματα από τη Γερμανία. Η Ευρώπη μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο διδάχθηκε από τις ΗΠΑ. Και η Κίνα επί εποχής Deng Xiaoping διδάχθηκε από την Ιαπωνία. 
Θα μπορούσε η ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού -έξι φορές πρωταθλήτρια Ευρώπης- να περάσει σε κινεζικά χέρια; Μην χαμογελάτε καθόλου. Το σενάριο αυτό παίζει τους κόλπους μεγάλης κινεζικής εταιρείας υψηλής τεχνολογίας, η οποία θέλει να μπει για τα καλά στην Ευρώπη και να δημιουργήσει φήμη και επώνυμη ζήτηση για τα προϊόντα της. 
“Όταν πριν από ένα ακριβώς χρόνο είχαμε θέσει το ερώτημα: «Μήπως έχουμε και την Τρόικα που μας αξίζει;», πολλοί ήσαν ακόμα εκείνοι που εναπέθεταν στην Τρόικα ελπίδες για διάσωση και εξορθολογισμό της χώρας. Δυστυχώς οι φόβοι μας αποδείχθηκαν βάσιμοι: 
Του Kemal Dervis * – Ενώ πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι η ανισότητα των εισοδημάτων αυξάνεται σε πολλά σημεία του πλανήτη, το πρόβλημα αυτό απασχολεί όλο και περισσότερο πανεπιστημιακούς και πολιτικούς. Στις ΗΠΑ λόγου χάρη, το μερίδιο εισοδήματος για το ανώτατο 1% του πληθυσμού έχει υπερδιπλασιαστεί από τα τέλη της δεκαετίας του 1970, από 8% περίπου του ετήσιου ρυθμού αύξησης του ΑΕΠ σε πάνω από 20% πρόσφατα, επίπεδα που έχουν να καταγραφούν από τη δεκαετία του 1920. 
ή μήπως χρήμα και ηθικολογία;) Το νέο βιβλίο ενός μοραλιστή στοχαστή, που δηλώνει κοινοτιστής και, μολονότι συντηρητικός, συνεγείρει τμήμα της διανόησης της Αριστεράς, έχει έναν αξιοπρόσεκτο στόχο: να καταγγείλει την ανηθικότητα της αγοράς και να κάνει έκκληση στην ανθρωπότητα ώστε να πρυτανεύσει η ηθική στον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η πολιτική. Αλλά τι ακριβώς εννοεί μιλώντας για ηθική; Και πόσο ηθικό θα ήταν, στις δημοκρατίες, να επιβληθούν στους πολίτες οποιοιδήποτε ηθικοί κανόνες; 
Πού πάμε; Δεν ξέρουμε. Θα ξεπεράσουμε την κρίση μέσα από τις πολιτικές που ακολουθούμε; Δεν ξέρουμε. Για τέσσερα χρόνια τώρα το σημείο ισορροπίας, μετά το οποίο θα μπορούσαμε να ατενίζουμε μια προοπτική προς τα επάνω, δεν έχει βρεθεί. Από την άνοιξη του 2010 κάθε κάποιους μήνες βρισκόμαστε σε κρίσεις πολιτικής, που ακολουθούνται από νέες κρίσεις. 
Η κρίση του δημόσιου χρέους οδήγησε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες να υιοθετήσουν μια πολιτική δραστικής λιτότητας που ενέχει τον κίνδυνο να τις βυθίσει σε μια πολυετή ύφεση. Υπάρχουν όμως κι άλλα μέτρα. 
Είναι μια αλήθεια πέρα από κάθε αμφιβολία ότι η φαρμακευτική επιστήμη έχει προσφέρει μεγάλη βελτίωση στην ανθρώπινη ζωή. Τεράστια ποσά ξοδεύονται από τις φαρμακευτικές εταιρίες στην έρευνα και εξέλιξη φαρμάκων, που βελτιώνουν την ζωή του ανθρώπου. 
Εκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας της Διεθνούς Διαφάνειας, καθώς και μία εντυπωσιακή μελέτη του Περουβιανού οικονομολόγου, Χερνάντο ντε Σότο, συμπεραίνουν ότι διαφθορά, παραοικονομία και γραφειοκρατία είναι σημαντικοί τροφοδότες της ανεργίας. 
Νέο ρεκόρ κατέγραψε η ανεργία το Μάιο, αποκαλύπτουν τα μηνιαία στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής. Πάνω από 1.150.000 συμπολίτες μας είναι άνεργοι, ποσοστό πρωτοφανές για τα ελληνικά δεδομένα. Και, το χειρότερο, το 54,9% των νέων μέχρι τα 25 χρόνια είναι χωρίς δουλειά.