«Χρησιμοποιεί τη στατιστική όπως ένας μεθυσμένος που αγκαλιάζει τον φανοστάτη για να στηριχτεί, παρά για να δει το μέρος που πέφτει το φως». —Άντριου Λανγκ
Κατηγορία -Εκπαίδευση – Παιδεία
Η συνήθεια είναι ένα καλώδιο, υφαίνουμε ένα κομμάτι της κλωστής της κάθε μέρα και στο τέλος δεν μπορούμε να την κόψουμε. Horace Mann American Educator 1796-1859[9]
Η «απομαγνητοφώνηση» των μαθητικών συνομιλιών θα έφερνε στο προσκήνιο τη «γραμματική και το συντακτικό» ενός αισθήματος δυσαρέσκειας και έλλειψης ικανοποίησης από τη συμμετοχή τους στη σχολική ζωή και τη μαθησιακή διαδικασία, σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα -κέντρο πιέσεων και αρένα ανελέητου ανταγωνισμού, στο οποίο τα περιθώρια για αυθορμητισμό, ανάληψη πρωτοβουλιών, άσκηση κριτικής, προώθηση διαλόγου -λειτουργίες που «δένονται» με ένα νήμα με τις ανάγκες και τις προδιαθέσεις της νέας γενιάς- «αραχνιάζουν» στα «πρακτικά» των διακηρύξεων της επίσημης εκπαιδευτικής πολιτικής.
«Six Thinking Hats» είναι το βιβλίο του φυσικού, συγγραφέα, εφευρέτη και συμβούλου από τη Μάλτα Edward de Bono, το οποίο περιγράφει ένα εργαλείο για την ομαδική συζήτηση και την ατομική σκέψη που περιλαμβάνει έξι χρωματιστά καπέλα. Το βιβλίο σε συνδυασμό με την ιδέα της παράλληλης σκέψης παρέχει ένα μέσο για την οργάνωση διαδικασιών που απαιτούν ομαδική σκέψη με λεπτομερή και συνεκτικό τρόπο καθώς και την σίγουρη επιτυχία τους (Edward de Bono, 1985).
Μαθητική Ανάμνησις. Τω κ. Αριστείδη Ν. Κυριακώ.
ΟΛΟΙ τον ξέραν στο χωριό της Καλόγριας το Μήτσο , τ’ορφανό, δεκαεφτά χρονώ παιδί. πρώτον στα παιχνίδια, μα και στα γράμματα.
Μετά τη γέννηση ενός παιδιού , ο πατέρας του είχε τη δυνατότητα να επιλέξει αν θα το αναθρέψει, αν η απόφαση ήταν αρνητική, το εξέθετε τις πρώτες μέρες μετά τη γέννα.
Με τις λέξεις ο ανθρώπινος εγκέφαλος αιχμαλωτίζει το σύμπαν. Μέσα στις φόρμες των λέξεων γεννιούνται οι σκέψεις. Όπως τα ρεύματα των υδάτων κινούνται στην κοίτη του ποταμού και, αν δεν υπάρχει αυτή, σκορπίζουν και χάνονται, έτσι και οι σκέψεις κινούνται στην κοίτη της γλώσσας και χάνονται, όταν χάνεται εκείνη. Από την ώρα που ο άνθρωπος αποκτά τις λέξεις, η κοίτη της σκέψης του γίνεται λεκτική. Η σκέψη χωρίς τη γλώσσα είναι βουβή, αλλά και η γλώσσα χωρίς τη σκέψη γίνεται κραυγή.
ΤΟ ΧΙΟΝΙ ΠΟΥ ΕΠΕΣΕ τη νύχια έστρωσε τα στενό δρομάκο από την Ουβάροφκα στο σχολείο και μόνο το περπάτημά της φαινόταν από τα λεπτά ίχνη που άφηναν οι μυτερές της γαλότσες πάνω στο χιονισμένο χαλί. Η δασκάλα έβαζε προσεκτικά το πόδι της με τη μυτερή γούνινη γαλότσα της για να μπορεί να βρίσκει την ισορροπία αν την ξεγελάσει το χιόνι και δεν πρσφτάσει να στηριχτεί. Υπήρχε κίνδυνος να σωριαστεί πάνω στο χιόνι.
Ένα παλαιό, αιχμηρό άρθρο του Σαράντου Καργάκου, που αξίζει να μας βάλει σε σκέψεις και αυτοκριτική -ιδίως όσους υπηρετούν την εκπαίδευση.
Το φαινόμενο της αντιγραφής στις εξετάσεις στα Πανεπιστήμια είναι ένα διεθνές φαινόμενο, το οποίο αναπτύσσεται περισσότερο τα τελευταία χρόνια λόγω και της χρήσης των νέων τεχνολογιών, αλλά και της εμπορευματοποίησης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Στο διαδίκτυο υπάρχουν πολλές αναφορές αντιγραφής στα Πανεπιστήμια της Αγγλίας και της Αμερικής, αλλά και πληθώρα οδηγιών για το «πώς να αντιγράψεις έξυπνα».
Περισσότερα
Φροντίδα μαρτυρούσε η όψη του δασκάλου. Του Νταπτά. Σκέψεις τον τυραννούσαν. Επιθυμούσε να μεταδώσει στους μαθητές του, όλα όσα του είχε πει χτες ο ιερωμένος, αυτός ο νέος, αυτός που είχε έρθει από το Αγιον Όρος, αυτός που έμενε προσωρινά στη μονή Πετράκη, κοντά στον Ηγούμενο.
Νομίζω πως δεν είναι παράταιρο σε ένα περιοδικό κατά κύριο λόγο παιδαγωγικό, που το εκδίδουν «δάσκαλοι» να δώσω για δημοσίευση ένα γράμμα παλιού μου λαμπρού δασκάλου στις δύο τελευταίες τάξεις του Β ‘ Γυμνασίου Χανίων, του Ιωάννη Μοσχόπουλου, που συχνά τον μνημονεύω σε βιωματικά μου κείμενα.
Με τα μαγικά πάντα μάτια, με το πολύβουο, γεμάτο μέλι και μέλισσες μυαλό, μ’ έναν κόκκινο μάλλινο σκούφο στο κεφάλι και τσαρουχάκια με κόκκινες φούντες στα πόδια, ένα πρωί κίνησα για το σχολείο, μισό χαρούμενος, μισό αλαφιασμένος, και με κρατούσε ο πατέρας μου από το χέρι. Η μητέρα μου είχε δώσει ένα κλωνί βασιλικό, να τον μυρίζομαι, λέει, να παίρνω κουράγιο, και μου κρέμασε το χρυσό σταυρουλάκι της βάφτισής μου στο λαιμό.
Τα παιχνίδια και πως έπαιζαν οι προ του 1940 γενιές στην Καίτσα και στα άλλα χωριά μας.
«Οι Μαραθώνες γεννούν τούς Παρθενώνες», έχει πει ο μεγάλος μας ποιητής Κωστής Παλαμάς.
Το καλοκαίρι ήδη οδεύει προς το τέλος του και οι διακοπές από το σχολείο και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από αυτό έρχονται να αντικαταστήσουν ξαπλώστρες και μακροβούτια. Ή μήπως όχι;
Περισσότερα
Να πάτε να κρύψετε τα καλά έργα σας και να ομολογήσετε στους ανθρώπους τα αμαρτήματα σας. Βούδας*
ἔπεα πτερόεντα
Verba volant, scripta manent (Τα λόγια πετάνε, τα γραπτά μένουν)
Qui scribit, bis legit. (Όποιος γράφει, διαβάζει δυο φορές.)
Η Bunmi Laditan, μαμά, συγγραφέας και blogger, δημοσίευσε πρόσφατα ένα μακροσκελές κείμενο στο οποίο παραθέτει μια μεγάλη αλήθεια σχετικά με τις αδιανόητα πολλές σχολικές εργασίες και το διάβασμα που έχουν τα παιδιά στο σπίτι και γονείς από όλο τον κόσμου ταυτίζονται και επικροτούν. Αξίζει να το διαβάσουμε, γιατί πολλοί θα συμφωνήσετε μαζί της:
Περισσότερα