Κάθε χρόνο το Σεπτέμβρη
Σαν ανοίγουν τα σχολεία Περισσότερα
Κατηγορία -Εκπαίδευση – Παιδεία
Σύμφωνα με την παιδική φιλανθρωπική οργάνωση Young Minds, τρία παιδιά σε κάθε τάξη έχουν πλέον μια εύκολα διαγνώσιμη διαταραχή της πνευματικής τους υγείας.
Στό προηγούμενο ἄρθρο μας μιλήσαμε γιά τά θέλγητρα τῶν Ἀθηνῶν, τή γλύκα τῆς ἀθηναϊκῆς νύχτας, τά ἐξαίσια χρώματα τοῦ δειλινοῦ, ὅταν εἰδικά ὁ Ὑμηττός παίρνει ἐκεῖνο τό μή ζωγραφιζόμενο μενεξεδένιο χρῶμα. Μιλήσαμε γιά τούς ἀρχαίους Ἀθηναίους πού ἔδωσαν στόν ἑαυτό τους πρῶτα, καί σέ ὅλη τήν ἀνθρωπότητα ἀκολούθως, ἄν ὄχι τό ἰδανικώτερο, τουλάχιστον τό ἀξιοπρεπέστερο πολίτευμα. «Δοῦλος εἶναι ἐκεῖνος πού δέν μπορεῖ νά πεῖ τή σκέψη του», γράφει κάπου ὁ Εὐριπίδης. Περισσότερα
Τα 36.000 δολ. αγγίζει το μέσο κόστος σπουδών στις ΗΠΑ, ξεπερνά τα 35.000 ευρώ στο Ηνωμένο Βασίλειο -από τους δημοφιλέστερους προορισμούς σπουδών για Ελληνες φοιτητές-, ενώ οι πιο ακριβοί προορισμοί σπουδών είναι η Αυστραλία και η Σιγκαπούρη, σύμφωνα με έρευνα της HSBC, που δείχνει ότι η εκπαίδευση δεν υπήρξε ποτέ ακριβότερη, αλλά και ποτέ δεν είχε μεγαλύτερη αξία.
Παρασκευή απόγευμα, σε καφετέρια γνωστού εμπορικού κέντρου, καθόμαστε με τη φιλενάδα μου και απολαμβάνουμε τον καφέ μας. Γύρω μας φωνές, γέλια, παιδιά με παγωτό στο χέρι, ζευγαράκια πιασμένα χέρι-χέρι, μαμάδες να κυνηγούν τα μικρά τους. Ήσυχη φασαρία, ζωντανή και χαρούμενη. Ξαφνικά μας τραβά την προσοχή ένα κοριτσάκι, που, ξεφεύγοντας από το χέρι της μαμάς του, τρέχει γρήγορα σε ένα διπλανό μας τραπέζι και αρπάζει από ένα αγοράκι το μπαλόνι που κρατούσε. Περισσότερα
Ο Μαξ Στίρνερ χωρίζει τόσο την ανθρώπινη ζωή όσο και την ιστορία της ανθρωπινότητας σε τρεις διαδοχικές περιόδους, τον ρεαλισμό, τον ιδεαλισμό και τον εγωισμό. Όπως περνά ο άνθρωπος από την παιδική ηλικία, την εφηβεία και την ενηλικιότητα, έτσι και η ανθρωπινότητα αποτελείται από αρχαίους, νεότερους (των οποίων τελευταίοι κληρονόμοι είναι οι «Ελεύθεροι Άνθρωποι») και εγωιστές.
Πιο παλιά οι γονείς ήταν η φωτογραφία των εξετάσεων. Τα παιδιά έγραφαν Ιούνιο και αν είχε ζέστη έβλεπες τους γονείς με τη στολή εξετάσεων. Βερμούδα, πόλο μπλουζάκι, πέδιλο, καμιά φορά και με κάλτσα. Φραπέ στο χέρι. Δεμένοι στα κάγκελα του σχολείου, όπως ο Οδυσσέας στο κατάρτι.
Περισσότερα
Η ψυχολογία των υποψηφίων στις Πανελλαδικές εξετάσεις είναι ιδιαίτερα σημαντικός παράγοντας για την επιτυχία τους. Είναι αυτονόητο που οι υποψήφιοι έχουν μια ξεχωριστή ψυχολογία με ένα ιδιαίτερο «φορτίο», γιατί συνειδητοποιούν με έντονο συναισθηματισμό το ρόλο και τη σημασία αυτής της δοκιμασίας για το μέλλον τους και για τη ζωή τους.
Για ν’ αρχίσουμε με το σημαντικότερο, το ήθος, οι αρχαίοι Έλληνες ήταν ηθικοί όσο ήταν και ανήθικοι. Αυτοί ουσιαστικά πρωτοδίδαξαν στον κόσμο τι είναι ελευθερία και υπευθυνότητα, πατριωτισμός και ευσέβεια. Οι ανατολικοί λαοί δεν γνώριζαν αυτές τις ηθικές αξίες στην αμιγέστερη έκφρασή τους.
Οι περισσότεροι γονείς, υπερήφανοι για τα παιδιά τους και τα κατορθώματά τους, συνηθίζουν να «ποστάρουν» φωτογραφίες τους στο Facebook, ή σε άλλα social media, και να αναφέρουν προσωπικές τους πληροφορίες, όπως σε ποιο σχολείο πηγαίνουν και σε ποιους παιδότοπους συχνάζουν. Αυτό που δεν ξέρουν οι γονείς αυτοί είναι ότι άθελά τους βάζουν τα παιδιά τους σε κίνδυνο.
Πέντε φιλότιμοι εκπαιδευτικοί, από δημοτικό, γυμνάσιο και λύκειο, μιλούν για τον συχνά μάταιο αγώνα τους με ένα χρεοκοπημένο σύστημα.
Τον επίλογο του TEDx Thessaloniki 2016 έγραψε ένας δάσκαλος που στα 18 λεπτά της ομιλίας του θύμισε σε όλους μας την αξία του να αγαπάς, να δίνεσαι ολόψυχα σε αυτό που κάνεις, να παραμένεις δημιουργικός ακόμα και κάτω από όχι ιδανικές συνθήκες και, κυρίως, να μην παύεις ποτέ να πιστεύεις σε ένα καλύτερο μέλλον.
Περισσότερα
Το animation του Ιάπωνα Okada Takuya «Children» αποτυπώνει τη σκοτεινή πλευρά της εκπαίδευσης και ρίχνει μια κριτική ματιά στην εμμονή του εκπαιδευτικού συστήματος με την τελειότητα.
Τι μαθαίνουν οι φοιτητές για την δημιουργία ενός περιβάλλοντος που προάγει την καινοτομία.
«Ξέρεις, ρε, ποιος είμαι εγώ;»
Αυτή είναι η φράση που στην κουνάνε στη μούρη σαν σημαία, οι γονείς που ανήκουν στην κατηγορία των νταήδων. Αυτών, δηλαδή, που πιστεύουν πως το παιδί τους δεν φταίει ποτέ, για τίποτα, ακόμα κι αν φτύνει, αν κλωτσάει, αν δέρνει τα άλλα παιδιά, αν δημιουργεί πρόβλημα μέσα στην τάξη, αν… Για όλα φταίνε οι άλλοι. Είτε είναι γονείς, είτε είναι εκπαιδευτικοί, είτε φίλοι, είτε η κοινωνία, είτε το ρημαδιασμένο το σύστημα. Η ζωή τους χρωστάει και όλοι πρέπει να «πληρώνουμε» τα χρωστούμενά της μιας και αυτή «τους έχει γυρίσει την πλάτη».
Τα παιδιά χρειάζονται τέχνη και ιστορίες και ποιήματα και μουσική όσο χρειάζονται αγάπη και φαγητό και καθαρό αέρα και παιχνίδι. Αν δεν δώσεις σε ένα παιδί τροφή, η ζημιά γίνεται γρήγορα ορατή. Αν δεν αφήσεις ένα παιδί να έχει καθαρό αέρα και παιχνίδι, η ζημιά είναι επίσης ορατή, αλλά όχι τόσο γρήγορα. Αν δεν δώσεις σε ένα παιδί αγάπη, η ζημιά μπορεί να μην είναι φανερή για μερικά χρόνια, αλλά είναι μόνιμη.
