[…] Δυο φωνές μέσα μου παλεύουν. O νους: “Γιατί να χανόμαστε κυνηγώντας το αδύνατο; Μέσα στον ιερό περίβολο των πέντε αιστήσεων χρέος μας ν΄ αναγνωρίσουμε τα σύνορα του ανθρώπου.
Περισσότερα
Κατηγορία -Βιβλία
Ο Παλαμήδης ήταν ήρωας της Τρωικής εκστρατείας, εφευρέτης, συγγραφέας και δημιουργός. Ήταν γιος του Ναύπλιου και της Ησιόνης και ξεχώριζε για τη σοφία του. Στον Παλαμήδη αποδίδονται η επινόηση των μέτρων και των σταθμών, η διαίρεση του έτους σε ώρες ημέρες και μήνες και η εφεύρεση διαφόρων παιχνιδιών (επιτραπέζιων και στρατηγημάτων) που ονομάζονται και του Παλαμήδους ή αθύρματα ή πεσσοί ή πεττοί.
Έχω έντεκα γιους. Περισσότερα
Κοίτα την αγέλη που βόσκει περνώντας μπροστά σου: δεν γνωρίζει τι είναι χθες ή σήμερα· αναπηδά εδώ και εκεί, τρώει, ξαπλώνει, χωνεύει, αναπηδά και πάλι, και το ίδιο από το πρωί ως το βράδυ κι από μέρα σε μέρα, στενά δεμένη με τις ευχαριστήσεις και τις δυσαρεστήσεις της, προσδεμένη δηλαδή στον πάσσαλο της στιγμής και γι’ αυτό δεν είναι ούτε βαρύθυμη ούτε μπουχτισμένη.
Νόστο έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες τον πόθο της επιστροφής στην πατρίδα. Η νοσταλγία συνεπώς είναι η ψυχολογική κατάσταση που δημιουργεί ο πόθος της επιστροφής στην πατρίδα και κατά προέκταση σε κάθε οικείο χώρο που λειτουργεί σαν “χαμένος παράδεισος” όταν απομακρυνθούμε ή μας απομακρύνουν απ’αυτόν παρά τη θέληση μας.
Aς ξεκινήσουμε από την αλληλεπίδραση σώματος και νου: ο ανθρώπινος εγκέφαλος καταγράφει -και ”αποθηκεύει” στο σώμα των πληροφοριών του- τις οργανικές εσωτερικές λειτουργίες του ανθρώπινου σώματος (καταγράφει, π.χ., την αέναη -και συνήθως σταθερή- ροή των χτύπων της καρδιάς ή της αναπνοής). Παρατηρώντας επίσης εκεί έξω την ίδια τη φύση, διαπιστώνει -μέσα από τις επαναλήψεις, τη σταθερότητα και τον κύκλο που κάνουν τα πράγματα- ένα θεμελιώδη ζωικό ρυθμό σε όλα.
Ο ηττημένος κάποτε ”χτίζει” τον δικό του μύθο: εκεί όπου πρόκειται να ”κατοικήσει” η δική του ”αλήθεια”…
Κάποιοι τον χαρακτηρίζουν ως έναν από τους μεγαλύτερους συγγραφείς της εποχής μας, με ένα υπέροχο λογοτεχνικό μυαλό. Τα δύο του αριστουργήματα, το Εκατό Χρόνια Μοναξιά (1967) και Ο Έρωτας στα Χρόνια της Χολέρας (1985) τον έκαναν γνωστό στο ευρύ κοινό.
Σαν σήμερα, 9 Οκτωβρίου 1831 ( ή 27 Σεπτεμβρίου, με το Ιουλιανό ημερολόγιο), έξω από την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνος πυροβόλησαν και μαχαίρωσαν θανάσιμα τον κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια. Ο Βασίλης Ραφαηλίδης με την καυστική του πένα μας περιγράφει τα γεγονότα:
Σαν σήμερα, 8 Οκτωβρίου 1827, η μεγάλη ημέρα για την Ελλάδα, όπως μας εξιστορεί με τον δικό του απολαυστικό τρόπο ο Βασίλης Ραφαηλίδης
“Κάθε ημέρα ξυπνάμε ελαφρώς αλλαγμένοι κι ο άνθρωπος που ήμασταν χτες, έχει πεθάνει”, έγραψε ο John Updike, “τότε γιατί φοβόμαστε τον θάνατο, αφού έρχεται πάντα;”
100 βιβλία που σας προτείναμε από την αρχή της χρονιάς. Για καθένα τους μπορείτε να διαβάσετε κι ένα επιλεγμένο απόσπασμα απλά πατώντας κλικ πάνω στον τίτλο.
Ο Αύγουστος ήταν για μένα, όταν ήμουν παιδί, κι είναι ακόμα, ο πιο αγαπημένος μου μήνας· αυτός φέρνει, μαθές, τα σταφύλια και τα σύκα, τα πεπόνια, τα καρπούζια· τον ονομάτισα Άγιον Αύγουστο· αυτός ο προστάτης μου, έλεγα, σε αυτόν θα κάνω την προσευκή μου· όταν θέλω τίποτα, από αυτόν θα το ζητώ, κι αυτός θα το ζητήσει από το Θεό, κι ο Θεός θα μου το δώσει.
Περισσότερα