Ο σκηνοθέτης των επιτυχιών «Καβάφης», «Ελ Γκρέκο», «Ο Θεός αγαπάει το χαβιάρι» μιλά για τον ρόλο της τέχνης στον καιρό της κρίσης, τους ήρωες του σήμερα, για τις παγίδες που πέσαμε ως λαός και δηλώνει πως το μέλλον της ανθρωπότητας είναι το υγιές παρελθόν της, που είναι η Ελλάδα.
Περισσότερα
Τους τελευταίους σχεδόν 36 μήνες και κάτι έχω ΒΑΡΕΘΕΙ να ακούω για την κρίση και την ανικανότητα της Ελλάδας. Ακούω αρνητικές ειδήσεις και αναπαράγω αρνητικές ειδήσεις. Μια εγγυημένη συνταγή για φόβο, καταστροφή κι ανασφάλεια.
Mίλβα. Ενα υπέροχο πλάσμα που λατρεύει τους αγγέλους και ονειρεύεται να είχε φτερά, να πέταγε πάνω από τους ανθρώπους, να διάλεγε φωτεινές ψυχές και να βούταγε μέσα τους, να έμενε μέσα τους λίγες μέρες, να τις μύριζε και ύστερα να γινόταν βλέμμα διαπεραστικό και να περνούσε αθόρυβα τους τοίχους των δωματίων με φως και να χάζευε τη ζωή των ανθρώπων, να δει πώς συμπεριφέρονται οι άνθρωποι όταν πιστεύουν ότι είναι μόνοι και κανένας δεν τους βλέπει.
Τι σημαίνει να είναι κανείς σήμερα λεύτερος;
Η ανώτατη αρετή δεν είναι να ’σαι ελεύτερος, παρά να μάχεσαι για ελευτερία. Η λευτεριά δεν έχει σκοπό. Μήτε βρίσκεται στη γης ετούτη – στη γης ετούτη βρίσκεται μονάχα ο αγώνας για τη λευτεριά. Ελευτεριά θα πει να μάχεσαι στη γης χωρίς ελπίδα!
Η συζήτηση με τον Βρετανό στοχαστή Σάιμον Κρίτσλεϊ ξεκίνησε κάπως ανάποδα: εκείνος ρωτούσε κι εγώ απαντούσα – στην αρχή. Ρωτούσε για την κρίση και του έκανε εντύπωση το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια ζούμε σε μια κατάσταση αβεβαιότητας. «Μα ζούσατε ποτέ σε μια βεβαιότητα;», ρώτησε εντυπωσιασμένος.
Σε πρόσφατο τεύχος του Spectator δημοσιεύτηκε κύριο άρθρο με τίτλο «Γιατί το 2012 ήταν η καλύτερη χρονιά απ’ όλες». Να τι έγραφε, αρχίζοντας: «Μπορεί να ακούγεται παράξενο, αλλά το 2012 ήταν η καλύτερη χρονιά στην ιστορία του κόσμου… Ποτέ δεν υπήρξε λιγότερη πείνα και αρρώστιες ή περισσότερη ευημερία. Η Δύση παραμένει σε οικονομική κατάθλιψη, αλλά οι περισσότερες αναπτυσσόμενες χώρες προοδεύουν και οι λαοί βγαίνουν από τη φτώχεια με μεγάλη ταχύτητα…».
Περισσότερα
Η ομιλία του Γ. Σεφέρη κατά την απονομή του βραβείου Νομπέλ στη Λογοτεχνία
Στοκχόλμη, 10 Δεκεμβρίου 1963
Συνέντευξη του Σπύρου Ι. Ασδραχά
Για τους διανοούμενους, το έθνος, την παγκοσμιοποίηση, το μοντέλο ανάπτυξης, την Αριστερά, τη Βαϊμάρη και τη Χρυσή Αυγή.
Μετά τον Μαχάτμα Γκάντι και το έτος 1948, επιβιβαζόμαστε στην χρονομηχανή μας και επιστρέφουμε στην πατρίδα μας στο έτος 1956 για να γνωρίσουμε καλύτερα και να συζητήσουμε με τον μεγάλο Έλληνα συγγραφέα και φιλόσοφο Νίκο Καζαντζάκη. Η συνάντηση έγινε στην περήφανη Κρήτη.
– Η απόσταση που έχει επιβάλει ο χρηματοπιστωτικός τομέας ανάμεσα στα δικά του συμφέροντα και στα συμφέροντα της πλειονότητας του πληθυσμού έχει διαρρήξει τους δεσμούς μεταξύ οικονομίας και κοινωνίας. Πώς μπορούμε να αποκαταστήσουμε αυτούς τους δεσμούς και να θέσουμε υπό έλεγχο την αναρχία του χρηματοπιστωτικού τομέα;
Προικισμένη ηθοποιός, με επιτυχίες στο θέατρο και την τηλεόραση, δεν μιλάει συχνά για θέματα μη καλλιτεχνικά. Η Σμαράγδα Καρύδη δε χρειάζεται συστάσεις, χρειάζεται την προσοχή μας.
Στη μεγάλη κινηματογραφική γιορτή της Ισπανίας, μια Καταλανή ηθοποιός ανέβηκε στη σκηνή να πάρει το βραβείο ερμηνείας Γκόγια για τρίτη φορά στην καριέρα της. Η Καντέλα Πένια, μια μελαχρινή μεσογειακή σαραντάρα, κάπως σαν την Αμερικανίδα Μαντόνα στην όψη, με τρακ αλλά και σιγουριά, πήρε στα χέρια της το βραβείο και απευθύνθηκε στους συναδέλφους της και το τηλεοπτικό κοινό. Η καθιερωμένη ευχαριστήρια ομιλία διήρκεσε 53 δευτερόλεπτα:
Περισσότερα
Η επόμενη άφιξη μας είναι στο Νέο Δελχί της Ινδίας, τον Ιανουάριο του 1948, για να συζητήσουμε με τον Μαχάτμα Γκάντι, η διδασκαλία του οποίου, επηρέασε το διεθνές κίνημα για την ειρήνη και μαζί με τον ασκητικό βίο του συνέτειναν στο να καταστεί παγκόσμιο σύμβολο και ορόσημο της φιλοσοφικής και κοινωνικοπολιτικής διανόησης του 20ού αιώνα. Τον συναντήσαμε λίγες μέρες πριν την δολοφονία του.
Περισσότερα
Έχει σπάσει από καιρό η πόρτα στο παιδικό και εφηβικό δωμάτιο του Φοίβου Δεληβοριά. Το «κουκούλι» της αθωότητας σκίστηκε και μέχρι να μεταμορφωθεί σε πέπλο από μετάξι, ο ίδιος μαζεύει σπαράγματα τραγουδιών απ’ το πάτωμα. Στην Ελλάδα των μνημονίων, ο Φοίβος σαρανταρίζει εξερχόμενος με τις λιγότερες δυνατές απώλειες από τη φούσκα του lifestyle της δεκαετίας του ’90 για να περιπλανηθεί στο δυστοπικό παρόν, το αδιαμόρφωτο, σαν σε πολιτική ταινία του Κεν Λόουντς. Περισσότερα
Η πιο εξαιρετική πνευματική φυσιογνωμία της Αιγύπτου είναι χωρίς άλλο ο ποιητής Καβάφης. Στο μεσόφωτο του αρχοντικού σπιτιού του, προσπαθούσα να διακρίνω τη μορφή του. Ανάμεσά μας είναι ένα μικρό τραπεζάκι, γιομάτο ποτήρια με χιώτικη μαστίχα και ουίσκι, και πίνουμε. Περισσότερα
Τι επιφυλάσσει το μέλλον για την παγκόσμια οικονομία; Το βιοτικό επίπεδο θα αυξηθεί σε όλο τον κόσμο, καθώς οι φτωχές χώρες σήμερα κάνουν τεχνολογικά άλματα για να καλύψουν τη διαφορά με τις πλουσιότερες χώρες; Ή η ευημερία θα γλιστρήσει μέσα από τα χέρια μας, καθώς η απληστία και η διαφθορά μας οδηγήσει να καταστρέφουμε ζωτικής σημασίας πόρους αλλά και το φυσικό περιβάλλον από το οποίο η ανθρώπινη ευημερία εξαρτάται; Η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα είναι η εξασφάλιση ενός κόσμου ευημερίας, αντί ενός ερειπωμένου κόσμου, σχολιάζει ο Jeffrey D. Sachs, Καθηγητής Βιώσιμης Ανάπτυξης στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια.
Περισσότερα
Διαβάζοντας η Λιλή Zωγράφου το μικρό αφιέρωμα της «E» στον Οδυσσέα Eλύτη (18.3.’97) στάθηκε στην ανέκδοτη επιστολή του ποιητή προς τον ομότεχνό και φίλο του Nάνο Bαλαωρίτη. Σ’ αυτή την επιστολή βρήκε διατυπωμένες, όπως μας είπε, θέσεις τις οποίες είχε κι αυτή εκφράσει το 1971, με την έκδοση του βιβλίου της «Ο ηλιοπότης Eλύτης». Περισσότερα
