Στην ευρύτερη οπτική του κόσμου, η λογιστική μπορεί να είναι συνώνυμη με τη γραφειοκρατική ανία αλλά, από κοντά, το συγκεκριμένο συνονθύλευμα αριθμητικών ταλέντων παρουσιάζει στον παρατηρητή μία περιπτωσιολογία της διακριτικής γοητείας των γραφείων, με το αξιοπερίεργο μείγμα συναδελφικότητας, ευφυΐας και ματαιότητας που διαθέτουν.
(Αλαίν ντε Μποττόν – “Οι χαρές και τα δεινά της εργασίας”)
Η λογιστική είναι η καταγραφή των χρηματοοικονομικών συναλλαγών (αγορές, πωλήσεις, αποδείξεις, πληρωμές κτλ) από ένα άτομο ή έναν οργανισμό/εταιρεία και οι οικονομικές επιπτώσεις αυτών των συναλλαγών
Η προέλευση της τήρησης βιβλίων χάνεται σε ασαφή θέση, αλλά πρόσφατες έρευνες φαίνεται να δείχνουν ότι κάποια μέθοδος τήρησης λογαριασμών υπήρξε από τους πιο απομακρυσμένους χρόνους. Βαβυλωνιακά αρχεία έχουν βρεθεί χρονολογούνται από το 2600 π.Χ., γραμμένα με γραφίδα σε μικρές πλάκες πηλού
Ο Pacioli όμως ήταν ο πρώτος που περιέγραψε το διπλογραφικό λογιστικό σύστημα το 1494, άρα με τη σημερινή έννοια, υποθέτουμε ότι κάποιος αυτοπροσδιορίζεται λογιστής μετά από αυτή την ημερομηνία.
Ας δούμε πως απεικόνισαν τη συμπαθή τάξη των λογιστών διάσημοι ζωγράφοι ανά τους αιώνες:
Η αρχή της δουλειάς σημαίνει το τέλος της ελευθερίας αλλά επίσης, δίχως αμφιβολία, της έντασης και των αλλοπρόσαλλων επιθυμιών. Οι δέκα χιλιάδες δυνατότητες των λογιστών έχουν μειωθεί στις ελάχιστες δυνατές.
Ο καπιταλισμός δε θα λειτουργούσε χωρίς τη λογιστική.
Είναι φανερό ότι η λογιστική προσφέρει σε όσους την ασκούν έναν ιδιαίτερο τρόπο να βλέπουν τον κόσμο.
ο Luca Pacioli υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους άνδρες της Αναγέννησης. Τα χειρόγραφα και οι ιδέες του άλλαξαν τον τρόπο που εργάζεται ο κόσμος , και εξακολουθούν να επηρεάζουν τη σύγχρονη καθημερινή ζωή μας.
η μεγάλη φήμη τού Luca Pacioli στηρίζεται προ πάντων επί τής μνημειώδους μαθηματικής εγκυκλοπαίδειας, τής όποιας ο πλήρης τίτλος είναι : Summa di Aritmetica, Geometria. Proportioni et proportionalita και κατά συγκοπήν Summa (ουσιώδες σύνολον)
Ο γραφιάς είναι ντυμένος σαν ευσεβής Μεθοδιστής κρατώντας ένα βιβλίο με θέμα ” Αναγέννηση ” στην τσέπη του μαζί με ένα πάκο απλήρωτων λογαριασμών στο χέρι του. Στο αυτί του έχει ένα μολύβι. Ολόκληρη η έκφρασή του είναι γεμάτη αηδία κι απόρριψη.
Ζωγραφισμένος γύρω στο 1530, ακριβώς την στιγμή που οι Ολλανδοί έγιναν οι αδιαμφισβήτητοι κύριοι του ευρωπαϊκού εμπορίου, απεικονίζει τον έμπορο Jan Snouck Jacobsz στο χώρο εργασίας του. Το αξιοσημείωτο δώρο του ζωγράφου προς εμάς, είναι οι λεπτομέρειες που μας δίνει, όπως η υπεροπτική έκφραση του Jacobsz, τα υπέροχα ρούχα που φορά και τα ακριβά δαχτυλίδια του. Βλέπουμε επίσης ότι είχαν ήδη εμφανιστεί η γραφίδα, τα βιβλία που κρατούσαν τους λογαριασμούς κι οι αποδείξεις. Οι Ολλανδοί ήταν οι κορυφαίοι έμποροι της εποχής τους κι είδαν στη λογιστική το κλειδί τόσο για τον πλούτο τους όσο και για την ηθική υγεία της κοινωνίας τους.
Σε πλήρη αντίθεση με τον πίνακα αυτό, έρχεται η αρχική εικόνα της ανάρτησης : Λογιστής (Marvin) της Alice Neel. Στην πιο σύγχρονη εποχή βλέπουμε τους λογιστές να αναπαριστώνται στην τέχνη σαν περιθωριακές φιγούρες, σαν απλοί καταμετρητές χαρτονομισμάτων ή απλά κάποιοι απατεώνες που μαγειρεύουν τα βιβλία. Η λογιστική απεικονίζεται σχεδόν σαν συνώνυμο της κοροϊδίας
Αντικλείδι , https://antikleidi.com
Ο πίνακας του Norman Rockwell όπως θα τον σκέφτηκε ο Νίκος Καβαδίας: