Η τύχη σε αντιδιαστολή με το μοιραίο!

mantis


«Οι άνθρωποι δημιούργησαν την εικόνα της Τύχης για να δικαιολογήσουν τη δική τους αβουλία. Διότι η τύχη ελάχιστα αντιμάχεται τον συνετό, αλλά η οξυδερκής προνοητικότητα εξομαλύνει τα περισσότερα προβλήματα της ζωής» (Δημόκριτος)

Δεν διαφοροποιούμαι σχεδόν καθόλου από τον Δημόκριτο, εμβαθύνω χάρη στα σημερινά μέσα. «Η ανθρώπινη απόδοση στο τυχαίο αφορά την αδυναμία υπολογισμού τεράστιου αριθμού παραγόντων σε κάποια φυσικά συμβάντα».

Ακόμα και σε μια έκρηξη το πόσα και ποια θα είναι, και που ακριβώς θα εκσφενδονιστεί το κάθε μικρο ή μεγάλο θραύσμα, ποια θα συγκρουστούν και θα αλλάξουν πορεία, είναι θεωρητικά υπολογίσιμο βάση της αρχικής ωστικής δύναμης, θερμοκρασίας, υγρασίας, ατμ. πίεσης, αδύναμων σημείων περιβλήματος και μυρίων ακόμα παραγόντων που καθιστούν πρακτικά ανθρωπίνως αδύνατη την συλλογή των στοιχείων και τον υπολογισμό….fatality

Το Παν διέπεται από αναλλοίωτους φυσικούς Νόμους! Ο καθένας τους όπως και το κάθε τι έχει μια Αιτία! … είναι πανάρχαια θεμελιώδης αρχή της φυσικής επιστήμης! Τις Αιτίες των αιωνίως αναλλοίωτων φυσικών Νόμων που διέπουν την Κοσμική ευταξία και αρμονία μέσω δημιουργικά ανταγωνιζόμενων αντιθέσεων η Σοφία των Ελλήνων ονόμασε θεούς(ταξιθέτες) !!!

Στο σκάκι νικητής θα είναι αυτός που θα μπορέσει να υπολογίσει τον μεγαλύτερο αριθμό μοιραίων εκδοχών σε βάθος επόμενων κινήσεων και να επιλέξει να ακολουθήσει την ευνοϊκότερη για αυτόν. Σε μικτούς αγώνες νικητές είναι σχεδόν πάντα οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές με τεχνητή νοημοσύνη (στο ξεκίνημα της) με περιοριστικούς όρους μνήμης και βάθους επεξεργαστικής ισχύος σε ανθρώπινα μεγέθη.

Νομίζω πως η “τύχη δεν υπάρχει” πουθενά. παρά μόνο πρόκειται για αδυναμία υπολογισμού τεράστιου αριθμού παραγόντων, όπως και ότι κανένας παράγων δεν είναι ποτέ “αστάθμητος”, αλλά μόνο μη υπολογίσιμος …και αντιστρόφως η έννοια του μοιραίου αντιστοιχεί στην επίγνωση ότι όλα εξελίσσονται με φυσική νομοτέλεια, έτσι κάθε στιγμή η έκβαση είναι πάντα μοιραία χωρίς αυτό να αποκλείει ότι ο σοφός άνθρωπος μπορεί και ξέρει εισάγει τις δικές του παραμέτρους, ανακατευθύνοντας την έκβαση του μοιραίου!

Μια βολή μπιλιάρδου αναπαριστά μια πολύ απλοποιημένη έκρηξη και μπορεί να δώσει εύκολα την εικόνα του “μοιραίου“.

tixeo

**********************

 Το παραπάνω είναι ένα σχόλιο-απάντηση του Isidoros Sklivanos  στο άρθρο μας  με τίτλο “Το μυστικό της καλής ζωής από τον «Γελαστό Φιλόσοφο»”

 Πίνακες:  Τζόρτζιο ντε Κίρικο ( το αίνιγμα του μοιραίου του 1914 και Ο μάντης του 1914/5)

by Αντικλείδι , https://antikleidi.com

Συναφές: 

Η “Τύχη” ή οι “Επιλογές” Καθορίζουν τη Ζωή Μας;

Κλωντ Λεβί – Στρος – Τύχη και πολιτισμός

Σχετικά Άρθρα

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -


- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

1 σχόλιοΣχολιάστε

  • Καλά κάνατε και το δημοσιεύσατε σαν άρθρο. Βέβαια, ο συντάκτης έχει σταματήσει κάπου πριν την θεωρία του χάους και εκείνη των πιθανοτήτων. Ως φιλοσοφική αντίληψη, “μυρίζει” 19ο αιώνα. Αλλά και άλλα πολλά που διαβάζουμε είναι παλιότεροι αιώνες, μεταμφιεσμένοι σε 21ο με … γιαλιά ηλίου. Σαν τον καρχαρία του Αρκά που είχε φορέσει ένα ζευγάρι γιαλιά ηλίου στο φτερό του, για να περάσει για κολυμβητής. “Καρχαρίας! … “γαμώτο, με αναγνώρισαν” (για όποιον το θυμάται). Το τραγικό στον 21ο αιώνα είναι ότι αυτά κι αυτά έχουν όλο και λιγότερη σημασία – σαν τα χαρτονομίσματα σε εποχές άγριου πληθωρισμού. Έτσι κι οι ιδέες, στην εποχή της άγριας ανακύκλωσης …