Όταν φώναξαν «εγέρθουτου» είπες ότι «θα μας κάνει καλό λίγη πειθαρχία».
Όταν χαστούκισαν την Κανέλλη, είπες « καλά της έκαναν γιατί είναι πολιτικός, ΚΚΕ, γυναίκα, λεσβία κλπ».
Όταν φώναζαν για «γαμημένες αλβανικές κωλοτρυπίδες» και «κωλομπήχτες ηθοποιούς τους κώλου», είπες ότι «όποιος προσβάλλει την ορθοδοξία, αυτά παθαίνει».
Όταν είπαν ότι «ο Σχορτσανίτης είναι μαύρος, άρα δεν είναι Έλληνας», είπες ότι «δεν σε νοιάζει, γιατί δεν παίζει στην ομάδα σου».
Όταν ακούς να μιλούν για νεοναζί και Χίτλερ, είπες «για τη Marfin και τον Στάλιν, γιατί δεν λέτε τίποτα», λες και η μία αθλιότητα δικαιολογεί την άλλη.
Όταν μοίρασαν τρόφιμα μόνο σε Έλληνες, είπες ότι «ο Έλληνας πεινάει περισσότερο από τον ξένο».
Όταν είδες τα ναζιστικά τατουάζ τους, είπες «τι σας νοιάζει τι κάνει ο καθένας στο σώμα του;»
Όταν έβγαλαν πιστόλι μέσα στο Δημαρχείο Αθηνών, είπες ότι «ήρθε η ώρα να φοβηθούν οι κλέφτες».
Όταν ζήτησαν ιατρική περίθαλψη μόνο για Έλληνες, είπες «να πάνε στη χώρα τους όλοι αυτοί οι αραπάδες να γιατρευτούν».
Όταν χαιρετούσαν ναζιστικά, είπες ότι «έτσι τα κάνουν αυτά, δεν τα εννοούν».
Όταν άρχισαν να δέρνουν στα στενά του κέντρου της Αθήνας, είπες ότι «αν δεν τους αρέσει, να πάνε πίσω στο Πακιστάν».
Όταν παρομοίωσαν τον Αντετοκούνμπο με «μια μαϊμού που κρατάει σημαία», είπες ότι «το Αντετοκούνμπο δεν είναι και τόσο ελληνικό πάντως».
Όταν είπαν ότι «τα χέρια αυτά μπορεί να χαιρετάνε ναζιστικά, αλλά είναι καθαρά», είπες «καλύτερα ναζί, παρά κλέφτης».
Όταν είδες παλιές φωτογραφίες με το περιοδικό τους να υμνεί τον Χίλτερ, τον Γκέμπελς και τον Παγανισμό, είπες ότι «έχουν περάσει τόσα χρόνια και άλλαξαν».
Όταν είπαν ότι ο ναζιστικός χαιρετισμός και η σβάστικα παραπέμπουν στην Αρχαία Ελλάδα, πόσταρες ένα άρθρο από κάποιο απίθανο blog για να δικαιολογήσεις την άγνοιά σου.
Όταν τους ακούς να βρίζουν τους ξένους, απαντάς με το «πας μη Έλλην βάρβαρος».
Όταν έσπασαν τους πάγκους των αλλοδαπών μικροπωλητών, είπες ότι «παίρνουν τη δουλειά από τους Έλληνες».
Όταν τους είδες να κυκλοφορούν σαν στρατός στους δρόμους της Αθήνας και άλλων πόλεων, είπες ότι «ο Έλληνας είναι περήφανος και πρέπει να τον φοβούνται».
Όταν διάβαζες οτιδήποτε αρνητικό εναντίον τους, είπες ότι είναι «προπαγάνδα των αριστερών, των Εβραίων, του συστήματος, των ανθελλήνων κλπ κλπ».
Όταν έβριζαν και χειρονομούσαν μέσα στη Βουλή, είπες ότι «γι αυτό μπήκαν, για να τιμωρήσουν τα λαμόγια».
Όταν τίμησαν το θάνατο του χουντικού δολοφόνου Ντερτιλή, είπες ότι «αυτός ήταν ένας ήρωας που πολέμησε για τη χώρα του».
Όταν είπαν «υπάνθρωπους» τους μετανάστες, είπες ότι «οι ξένοι φταίνε για τη σημερινή κατάντια της Ελλάδας».
Όταν τους είδες με αναμμένους πυρσούς σε μια νεοναζιστική τελετή στις Θερμοπύλες , είπες ότι «είναι περήφανοι ως απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων».
Όταν τους είδες να καμαρώνουν τα μπράτσα τους δίπλα σε όμορφες γκόμενες, είπες «μακάρι να «κυκλοφορούσα» κι εγώ αυτό το μωρό».
Όταν συναντήθηκαν με Γερμανούς νεοναζί μέσα στη Βουλή, είπες «καλύτερα με αυτούς, παρά με τα λαμόγια με τη Siemens».
Όταν τάχθηκαν υπέρ της Χούντας, είπες -τι άλλο θα έλεγες;- ότι «ο Παπαδόπουλος έφτιαξε δρόμους».
Όταν είπαν ότι αρνούνται το Ολοκαύτωμα, σκέφτηκες ότι μπορεί να έχουν δίκιο και να είναι «μια ακόμα προπαγάνδα των Εβραίων».
Όταν είπαν ότι τον Χίτλερ θα τον κρίνει η ιστορία, εκεί το… σκέφτηκες λίγο, αλλά γρήγορα το έβαλες στο πίσω μέρος του μυαλού σου. Έχεις τόσα να σκεφτείς εξάλλου…
Σήμερα όμως, νοικοκυραίε μου, έστω και σήμερα, πρέπει να αποφασίσεις! Ή θα είσαι με τους νεοναζί ή θα είσαι με όλους τους άλλους.
Καλού κακού πάντως, όταν πας στο σπιτάκι σου το βράδυ, φρόντισε να κλειδώσεις καλά, γιατί πλέον δεν αρκεί να είσαι «μαυριδερός» για να σε αφήσουν στον τόπο. Αρκεί να μην τους αρέσει η μίζερη, φοβισμένη -αλλά πάντα νοικοκυρεμένη- φάτσα σου…
Πηγή: gazzetta.gr
Αντικλείδι , https://antikleidi.com
Συναφές :
Μάνος Χατζιδάκις: “Ο νεοναζισμός δεν είναι οι άλλοι”
H ανατομία του φασισμού, του Robert Paxton
Μην υποτιμάτε το ρατσισμό μέσα σας
Πώς δημιουργείται ένας Ναζί (1943) – Εξαιρετικό αντιναζιστικό cartoon από τον Walt Disney
Στον Στάλιν οφείλομε πολλά, όπως την οικονομική ανόρθωση της μεσαίας τάξης. Λέξεις όπως εργατικά δικαιώματα καλές συντάξεις και εφάπαξ και κοινωνική πολιτική θα ήταν άγνωστα στήν Ελλάδα. Ήταν μια ευτυχής συγκυρία τουλάχιστον για τις γενειές του 45 μεχρι του 55 και όχι ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ όπως σκόπιμα διαδίδουν οι μεγιστάνες του πλούτου. Τους είχε καταργήσει βλέπεις στή ρωσία και έχουν λυσσάξει. 33 ολόκληρα χρόνια διατηρήθηκε ο κομουνισμός στή ρωσία και 36 με 37 χρόνια χρειάσθηκαν οι μετά τον Στάλιν να αποδομήσουν το οικοδόμημα πού έφτειαξε ο Λένιν και με πίστη διατήρησε ο Στάλιν παρά τις επιθέσεις που εδέχετο απο το εσωτερικό και εξωτερικό. Δυστυχώς η ανθρώπινη ματαιοδοξία είναι ασυγκράτητος χείμαρος.
Εξετάζοντας τον βίο του Χίτλερ ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει πως είναι ο χειρότερος και ο πιο επικίνδυνος άνθρωπος που γνώρισε μέχρι σήμερα η ανθρωπότητα. Όμως και ο Στάλιν βαρύνεται με μεγάλα εγκλήματα.
Σε αντίθεση με τον Χίτλερ, που ξεκίνησε έναν σφοδρό πόλεμο εναντίον όλων σχεδόν των λαών, στην περίπτωση του Στάλιν ο εχθρός δεν βρισκόταν εκτός συνόρων, αλλά εντός. Ετσι, η δική του γενοκτονία έλαβε χώρα κυρίως εναντίον των συμπατριωτών του, τους οποίους οι αρχές ασφαλείας του εκτελούσαν με συνοπτικές διαδικασίες ως «Εχθρούς του Λαού». Ουδείς μάλιστα μπορεί να αμφισβητήσει πως χιλιάδες από τις εκτελέσεις διαπράττονταν χωρίς κανένα στοιχείο, με μοναδική δικαιολογία πως ενδέχεται στο μέλλον να μετατραπούν σε «Εχθρούς του Λαού». Εκτός από τις θηριωδίες αυτές, ο Στάλιν κατόρθωσε να εμποτίσει τους συμπατριώτες του με τη μανία καταδίωξης, με αποτέλεσμα ο φίλος να υποπτεύεται τον φίλο, ο γείτονας τον γείτονα και ενίοτε ο γιος τον πατέρα, ή και το αντίστροφο.
Οι αντιφρονούντες του Στάλιν ήταν αυτοί που θέλανε τη σημερινή κατάσταση στή ρωσία μεγιστάνες του πλούτου,μαφία,ναζισμός. Αυτοί οι άνθρωποι έπρεπε να αντιμετωπισθούν σκληρά σε μιά εποχή που υπήρχε άκρατος αντικομουνισμός στό εξωτερικό. Ευτυχώς που ο Στάλιν δεν έκανε αυτό που έκανε ο Αλιέντε προς όφελος του ρωσικού λαού και από σπόντα όφελος δικό μας. Αφού πια με τον πολεμο δεν κάνανε τίποτα απεφάσισαν να ενισχύσουν τη μεσαία τάξη για να αντισταθει στη κομουνιστική προπαγάνδα. Με τη διαλυση του συμφώνου της βαρσοβίας άρχισαν να παίρνουν πίσω τα ψίχουλα που είχαν δώσει στή μεσαία τάξη, σ’όλο τον κόσμο. Δεν είμαστε λιγότερο έξυπνοι απ’ αυτούς που προβάλονται σήμερα σαν αναλυτές,διαμορφωτές κοινής γνώμης κ.λ.π. Αν όντως θέλουμε την αλήθεια πρέπει να μελετάμε και όχι απλά να διαβαζουμε και να διαμορφώνουμε εμείς οι ίδιοι την γνώμη μας.
Αυτούς που σκότωνε ο Στάλιν είναι αυτοί που επιζητούσαν τη σημερινή κατάσταση στή ρωσία,τη ρωσία της μαφίας των ρώσων ναζί και της δημιουργίας μεγιστάνων του πλούτου. Βέβαια η σκληρότητα του οφείλεται και στις εξωτερικές πιέσεις, όπως ο εξοπλισμός της χιτλερικής γερμανίας μόνο και μόνο επειδή προέβλεπε μεταξύ αλλων και τον αφανισμό των κομουνιστών. Έλα όμως που το θηρίο που εξέθρεψαν οι κοιλαράδες της δύσης έγινε μπούμεραγκ και κόντεψε να τούς καταπιεί. Σ’ αυτή την ατμόσφαιρα δεν μπορείς να κάνεις ήπια πολιτική κατά των αντιφρονούντων. Βλέπουμε τι έπαθε ο Αλιέντε της Χιλής.αλλά κυρίως τα δεινά που υπέστει ο λαός της Χιλής. Τέλος θα πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί έχουν βάλει στό στόχαστρο τον Στάλιν και όχι τον Μπρέζνιεφ που έχει λερώσει τα χέρια του με το αίμα Αμερικανών πολιτών (κατάρριψη του κορεατικού αεροσκάφους). Τόση πια αγάπη και ενδιαφέρον για τους ρώσους αντιφρονούντες κατά του Στάλιν;;;;
Μάλλον όσοι αγιοποιούν τον Στάλιν ξεχνούν ότι ο Β’ΠΠ ξεκίνησε όταν η Γερμανία ΚΑΙ η Σοβιετική Ένωση εισέβαλλαν στη Πολωνία. Η Σοβιετική Ένωση κατέκτησε το ανατολικό κομμάτι της χώρας (όπως είχε προσυμφωνηθεί με τη Γερμανία), εκτέλεσε μαζικά όσους Πολωνούς αξιωματικούς έπεσαν σε σοβιετικά χέρια και ουδέποτε επέστρεψε τα εδάφη αυτά στη Πολωνία. Αντ’αυτών, μετά το τέλος του πολέμου ο Στάλιν φρόντισε να αποδωθούν στη Πολωνία μεγάλα εδάφη της ανατολικής Γερμανίας – πρακτικά η Πολωνία μετακινήθηκε δυτικά (χωρίς φυσικά να ρωτηθούν για αυτό οι Πολωνοί). Μετά από αυτό, η Σοβιετική Ένωση κατέκτησε την Εσθονία, τη Λετονία και τη Λιθουανία (οι κάτοικοι των χωρών αυτών μέχρι σήμερα έχουν το ίδιο άσχημες ιστορικές αναμνήσεις από τους Σοβιετικούς όσο και από τους Ναζί) και εισέβαλλε στη Φινλανδία. Όταν σχηματίστηκε ο Άξονας στα τέλη του 1940, η Σοβιετική Ένωση θέλησε να γίνει μέλος, αλλά οι Γερμανοί (που ήδη σχεδίαζαν να προδώσουν τους σοβιετικούς συμμάχους τους) κωλυσιέγησαν μέχρι το καλοκαίρι του 1941, όταν ξεκίνησαν την Επιχείρηση Μπαρμπαρόσσα.
Ο Στάλιν βρέθηκε λοιπόν στο αντι-Ναζιστικό στρατόπεδο από ανάγκη, όχι από πρόθεση (σε αντίθεση με τους Άγγλους που επέμεναν πεισματικά να αντιμάχωνται τους Ναζί, όσο και αν οι τελευταίοι, για ρατσιστικούς και γεωπολιτικούς λόγους, προσπαθούσαν να τους πείσουν να συμπλεύσουν μαζί τους). Αυτό και μόνο έδωσε στον Στάλιν μία ιστορική αίγλη ανώτερη του Χίτλερ, τουλάχιστον όσο ζούσε ακόμα. Αλλιώς ήταν το ίδιο ανάλγητος και μεγαλομανής όσο ο Χίτλερ.
Έκθεση μαθητή γυμνασίου, τίγκα στη μπούρδα