Η ενέργεια της Αντζελίνα Τζολί να υποβληθεί σε προληπτική διπλή μαστεκτομή προκειμένου να μειώσει τις αυξημένες πιθανότητες που είχε να εμφανίσει καρκίνο του μαστού, προβλημάτισε και προκάλεσε αρκετά ηθικά ερωτήματα. Θα θέλαμε και την δική σας άποψη.
ΣΥΝΤΟΜΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
H Αντζελίνα Τζολί ανακοίνωσε με άρθρο της στους New York Times, ότι υποβλήθηκε σε διπλή προληπτική μαστεκτομή.
Όπως εξηγεί, έχασε τη μητέρα της στα 56 από καρκίνο του μαστού και τα παιδιά της δεν είχαν την ευκαιρία να διαπιστώσουν πόσο αξιαγάπητη και ευγενική ήταν. Για αυτό, επειδή όπως έδειξαν οι εξετάσεις έφερε το «ελαττωματικό» γονίδιο, BRCA1, που σύμφωνα με τους γιατρούς ενέχει 87% πιθανότητα εκδήλωσης καρκίνου του μαστού, αποφάσισε να προχωρήσει στη μαστεκτομή η οποία μόλις ολοκληρώθηκε.
«Αφού ήξερα ότι αυτή ήταν η πραγματικότητα μου, αποφάσισα να είμαι προορατική και να ελαχιστοποιήσω τον κίνδυνο όσο μπορούσα. Πήρα την απόφαση να κάνω προληπτική διπλή μαστεκτομή. Ξεκίνησα με το στήθος, καθώς ο κίνδυνος από καρκίνο του μαστού είναι υψηλότερος από τον κίνδυνο για καρκίνο των ωοθηκών, και η χειρουργική επέμβαση είναι πιο περίπλοκη», γράφει μεταξύ άλλων στην εφημερίδα η Τζολί. »Ελπίζω ότι άλλες γυναίκες μπορούν να επωφεληθούν από την εμπειρία μου.
Ο καρκίνος εξακολουθεί να είναι μια λέξη που προκαλεί φόβο στις καρδιές των ανθρώπων, που παράγει μια βαθιά αίσθηση αδυναμίας. Αλλά σήμερα, είναι δυνατό να βρεθεί μέσα από μια εξέταση αίματος αν είστε ιδιαίτερα επιρρεπείς σε καρκίνο του μαστού και των ωοθηκών, και στη συνέχεια να δράσετε», αναφέρει επίσης η στάρ, γράφοντας για την περιπέτεια της. «Επέλεξα να μην κρατήσω την ιστορία μου κρυφή, επειδή υπάρχουν πολλές γυναίκες που δεν γνωρίζουν ότι μπορεί να ζουν κάτω από τη σκιά του καρκίνου. Ελπίδα μου είναι να κάνουν το τεστ κι αν ο κίνδυνος είναι μεγάλος να ξέρουν ότι έχουν ισχυρές επιλογές. Η ζωή έρχεται με πολλές προκλήσεις. Δεν πρέπει να μας φοβίζουν αυτά που μπορούμε να ελέγξουμε», καταλήγει το άρθρο.
Είναι μοναδική επιλογή η διπλή μαστεκτομή;
(Πηγή: healthland.time)
Το BRCA1 και το BRCA2 είναι δύο γονίδια που προστατεύουν τα κύτταρα από την ασυνήθιστη ανάπτυξη. Μερικές μεταλλάξεις στο DNA που τα κωδικοποιούν, όμως, δίνουν στους όγκους μια σχετική ελευθερία να διαιρεθούν εκτός ελέγχου. Γυναίκες όπως η Αντζελίνα Τζολί, που έχουν κληρονομήσει τις βλαβερές μεταλλάξεις, μπορεί να έχουν από 40% έως 90% ρίσκο να αναπτύξουν καρκίνο του μαστού στη διάρκεια της ζωής τους (δεν είναι όλες οι μεταλλάξεις BRCA ίδιες- μερικές είναι πιο επικίνδυνες από άλλες). Αυτή είναι μια πενταπλάσια αύξηση του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου σε σύγκριση με τις γυναίκες χωρίς τις μεταλλάξεις. Έτσι, για το 1% των γυναικών με καρκίνο του μαστού που είναι θετικές στον έλεγχο για μια μετάλλαξη BRCA, οι γιατροί λένε ότι δεν είναι παράλογο να σκεφτούν κάτι τόσο ριζοσπαστικό όσο η διπλή μαστεκτομή, προτού καν βρεθούν οποιαδήποτε σημάδια καρκίνου: «Είναι μια από τις πραγματικά μοναδικές περιπτώσεις που οι περισσότεροι επαγγελματίες του ιατρικού τομέα θα πρότειναν να αφαιρεθούν και τα δύο στήθη» λέει ο δρ Eric Winer, του Dana-Farber Cancer Institute.
Η προληπτική διπλή μαστεκτομή, όπως ονομάζεται, είναι μια από τις πιο κοινές επιλογές για τις γυναίκες στις ΗΠΑ, όταν διαγνωστεί με καρκίνο του μαστού που σχετίζεται με το BRCA. Είναι ένας τρόπος για την πρόληψη της νόσου πριν συμβεί ακόμη, αλλά δεν είναι η μόνη επιλογή των ασθενών. Οι γυναίκες μπορούν να επιλέξουν να έχουν τακτικές μαγνητικές μαστογραφίες αν ανιχνεύσουν τα πρώτα σημάδια ενός όγκου και στη συνέχεια να αποφασίσουν αν θέλουν να αφαιρέσουν τα στήθη τους εξ ολοκλήρου ή μόνο ένα τμήμα των ιστών του μαστού. Μπορούν επίσης να λάβουν ταμοξιφαίνη, ένα συνθετικό αντικαρκινικό φάρμακο που πρόσφατες μελέτες έδειξαν ότι μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του μαστού κατά 40% έως 50%.
Υπάρχει επίσης μια χειρουργική επέμβαση που φαίνεται απολύτως άσχετη με τον καρκίνο του μαστού, αλλά μπορεί να έχει μια δραματική επίδραση στην εξάπλωση της νόσου, ιδιαίτερα για τις γυναίκες που είναι BRCA-θετικές. Όχι μόνο οι μεταλλάξεις αυξάνουν τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού, αλλά μπορούν επίσης να ενισχύσουν τις πιθανότητες του καρκίνου των ωοθηκών. Αυτός ο κίνδυνος ανησυχεί περισσότερο τους γιατρούς του καρκίνου, δεδομένου ότι δεν υπάρχουν αποτελεσματικοί τρόποι ελέγχου για τους όγκους των ωοθηκών και οι περισσότερες γυναίκες που έχουν διαγνωστεί με την ασθένεια έχουν ήδη προχωρήσει σε άλλα στάδια. Η χειρουργική αφαίρεση των ωοθηκών και των σαλπίγγων μπορεί να μειώσει σημαντικά τον κίνδυνο τόσο του μαστού όσο και των ωοθηκών. Σε μια μελέτη του 2002, ο Δρ Kenneth Offit, επικεφαλής του Τμήματος Κλινικής Γενετικής στο Memorial Sloan-Kettering, και οι συνεργάτες του, ανέφεραν για πρώτη φορά ότι το 3% των γυναικών που υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση ωοθηκεκτομής αναπτύσσουν καρκίνο του μαστού μετά από περίπου δύο χρόνια, σε σύγκριση με το 11% των γυναικών που δεν έχουν υποβληθεί στη διαδικασία.
Η αφαίρεση των μαστών, ωστόσο, δεν φαίνεται να έχει επίδραση στη συχνότητα του καρκίνου των ωοθηκών, γι’ αυτό και οι περισσότεροι γιατροί συνιστούν τη χειρουργική επέμβαση για να αφαιρέσουν τις ωοθήκες πρώτα, ώστε να αντιμετωπίσουν την πιο επείγουσα ανάγκη της μείωσης του κινδύνου για μια γυναίκα να αναπτύξει καρκίνο των ωοθηκών. «Δεν έχουμε καλές στρατηγικές προσυμπτωματικού ελέγχου για τον καρκίνο των ωοθηκών, οπότε είναι λογικό να προσπαθούμε να είμαστε επιθετικοί στην πρόληψη της ανάπτυξης της νόσου», λέει η Δρ Isabelle Bedrosian, αναπληρώτρια καθηγήτρια Χειρουργικής Ογκολογίας στο MD Anderson Cancer Center.
Αλλά η Τζολί, όπως πολλές γυναίκες, αποφάσισε να είναι προορατική και να αφαιρέσει τα στήθη της πρώτα και αυτή η απόφαση μπορεί να οφείλεται σε μεγάλο βαθμό σε κοινωνικούς και πολιτισμικούς παράγοντες. Το να ζεις με το φάντασμα του καρκίνου είναι αντίθετο με την αμερικανική νοοτροπία του να αναλαμβάνεις δράση και σε αυτό μπορεί να οφείλεται το γεγονός ότι οι ΗΠΑ και ο Καναδάς είναι πρώτες στον κόσμο στην προληπτική διπλή μαστεκτομή ως θεραπεία για τον καρκίνο του μαστού. Σε ορισμένα μέρη της Ευρώπης, ωστόσο, πολύ λίγες γυναίκες, ακόμη και εκείνες που είναι θετικές στο BRCA, επιλέγουν μια προληπτική χειρουργική επέμβαση. «Αν πάτε στο Παρίσι και το Ινστιτούτο Κιουρί και έχετε μια μετάλλαξη BRCA, οι πιθανότητες να έχει προληπτική χειρουργική επέμβαση του μαστού είναι σχεδόν μηδενικές», σχολιάζει ο δρ Offit. «Ενώ στη Βόρεια Ευρώπη το ποσοστό είναι κοντά στο 100%».
ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ
1. Πρέπει να μπορεί κανείς ν’ αφαιρεί κάποιο υγιές μέρος του σώματός του προτού υπάρξει η ανάγκη;
2. Επιτρέπουμε στους ανθρώπους να βλάψουν τα σώματά τους για να τους αφήσουμε να νιώσουν καλύτερα;
3. Προβεβλημένα άτομα όπως η Αντζελίνα Τζολί που επιλέγουν μαστεκτομή, μήπως πιέζουν, παρακινούν και γεμίζουν ενοχές τις άλλες γυναίκες ?
4.Είπε ότι το έκανε για να είναι εκεί για τα παιδιά της , αλλά οι υπόλοιπες που είτε δεν το επιλέγουν ή δεν μπορούν να το κάνουν, δεν αγαπούν τα παιδιά τους?
5. Οι νεότερες ή χαμηλότερης εισοδηματικής τάξης γυναίκες μπορεί να έχουν πολλούς λόγους να μην κάνουν αυτή την επιλογή. Κατ αρχήν είναι σχεδόν απίθανο φτωχές γυναίκες να μπορέσουν να βρουν το επίπεδο ιατρικής φροντίδας της Τζολί, της οποίας σημειωτέον με ιδιαίτερη προσοχή προστάτευσαν τις θηλές της (και μαζί με αυτό, ενδεχομένως, και της σεξουαλικής της αίσθησης) αλλά και “αναδόμησε” αισθητικά το στήθος της.
6. Ένα άλλο πρόβλημα είναι ότι οι άνθρωποι δεν είναι ρεαλιστές για το τι συνεπάγεται η χειρουργική επέμβαση της Τζολί. Ο ακρωτηριασμός, που ακολουθείται από πολλαπλές αποκαταστατικές εγχειρήσεις, είναι οδυνηρός , αλλάζει τη ζωή και η γυναίκα θα έχει πάντα τη βασανιστική αμφιβολία μήπως τελικά δεν της ήταν απαραίτητος.
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
ΨΗΦΟΦΟΡΙΕΣ
by Αντικλείδι , https://antikleidi.com
Συναφές:
Ηθικό δίλημμα προς προβληματισμό
Θα σκοτώνατε έναν άνθρωπο για να σώσετε πέντε ;
Η ηθική υπεράνω του συμφέροντος
Ένα Νόμπελ Οικονομίας για τους σταθερούς γάμους και τις ανταλλαγές νεφρών
Προσωπικά δεν το αντιλαμβάνομαι σαν να έβλαψε το σώμα της. Ίσως να κάνω και λάθος βέβαια. Άλλες γυναίκες προσθέτουν στήθος για να νιώσουν απλά καλύτερα με το σώμα τους. Η Τζολί το έκανε σκεπτόμενη την υγεία της.
δηλαδή τώρα μετά απο αυτό ,υπάρχει κάποιος που μπορεί να της εγγυηθεί ,ότι δεν θα πεθάνει νωρίς από ενα άλλο οποιοδήποτε λόγο?π.χ τροχαίο ,καρδιακό ,επίσης τόσο κοσμογυρισμένη γυναίκα και δεν έχει ακούσει η δεν έχει ψάξει την άλλη όψη π.χ όπως του δόκτωρα Ryke Geert Hamer πυ λέει ότι όλοι οι καρκίνοι είναι βιαίες εσωτερικές συγγρούσεις που δεν εξωτερικεύονται και η ίδια η ασθένεια είναι η τέλεια λύση που βρίσκει ο εγκέφαλος για να τις αντιμετωπίσει?δεν μπορώ να το κατανοήσω από ένα σημείο και επειτα,γιατί οι αιτίες που μας οδηγούν στον θάνατο είναι άπειρες το αποτέλεσμα όμως ίδιο,΄μπορούμε άραγε να δράσουμε προληπτικά για όλα?εάν π.χ αντί για καρκίνο του μαστού,(αφού έχει κληρονομικό ιστορικό )παρουσιάσει μια λευκαιμία τότε τι θα της πούν οι γιατροί συγνώμη κάναμε λάθος ,απο αλλού το περιμέναμε απο αλλού μας ήρθε?
έλα ντε ! [απλώς, θα μπορούσε να πει κανείς, ότι αντιμετώπισε (και αν) έναν κίνδυνο].
1. Στα πλαίσια της προληπτικής ιατρικής γιατί όχι ;
2. Εδώ δεν πρόκειται περί καλλίτερης αίσθησης αλλά περισσότερης ασφάλειας. Είναι διαφορετικό.
3. Εκτός του ότι μια τέτοια επέμβαση και μάλιστα προληπτικού χαρακτήρα δεν είναι εύκολο να “παρακινήσει”, είναι και ζήτημα έντονα οικονομικό. Θα αφορούσε, ενδεχομένως και πάλι, γυναίκες με οικονομική άνεση, καθώς τα ασφαλιστικά ταμεία δεν ξέρω κατά πόσο αναλαμβάνουν εξ ολοκλήρου το κόστος αυτής της επέμβασης και της αισθητικής προσθετικής που ακολουθεί.
4. Το σοκ για τα παιδιά, φυσιολογικά, είναι δεδομένο και στην περίπτωση της προληπτικής επέμβασης [και το “δράμα” της επέμβασης καθαυτής αλλά και η πραγματικότητα της “ακρωτηριασμένης” ή “μισοπλαστικής” μητέρας]. Τα παιδιά ευτυχώς βιώνουν τη μητρική στοργή και αγάπη με τόσους διαφορετικούς τρόπους. Σε καμία περίπτωση, πιστεύω, δεν θα θεωρούσαν την παράλειψη μιας τόσο ριζοσπαστικής [τώρα τουλάχιστον] απόφασης ως ένδειξη μειωμένης αγάπης.
5. Εδώ προβάλλει έντονα το πρόβλημα της οικονομικής ανισότητας [βλ. και 3] μπροστά στην προστασία της υγείας και του επιπέδου κάθε πλευράς της καθημερινότητας γενικότερα. Είναι κυνική πραγματικότητα.
6. Νομίζω πως σχετική αμφιβολία, άπαξ και έλαβε την απόφαση, μπορεί να έχει, αν στο μέλλον αυτές οι εξετάσεις και εκτιμήσεις με νέες έρευνες αμφισβητηθούν.
το άρθρο 5 του συντάγματος μας προβλέπει τα εξής:
‘Αρθρο 5: (Ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας, προσωπική ελευθερία)
1. Kαθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Xώρας, εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει το Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη.
2. Όλοι όσοι βρίσκονται στην Eλληνική Eπικράτεια απολαμβάνουν την απόλυτη προστασία της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας τους, χωρίς διάκριση εθνικότητας, φυλής, γλώσσας και θρησκευτικών ή πολιτικών πεποιθήσεων. Eξαιρέσεις επιτρέπονται στις περιπτώσεις που προβλέπει το διεθνές δίκαιο.
Aπαγορεύεται η έκδοση αλλοδαπού που διώκεται για τη δράση του υπέρ της ελευθερίας.
3. H προσωπική ελευθερία είναι απαραβίαστη. Kανένας δεν καταδιώκεται ούτε συλλαμβάνεται ούτε φυλακίζεται ούτε με οποιονδήποτε άλλο τρόπο περιορίζεται, παρά μόνο όταν και όπως ορίζει ο νόμος.
**4. Απαγορεύονται ατομικά διοικητικά μέτρα που περιορίζουν σε οποιονδήποτε Έλληνα την ελεύθερη κίνηση ή εγκατάσταση στη Χώρα, καθώς και την ελεύθερη έξοδο και είσοδο σ’ αυτήν. Τέτοιου περιεχομένου περιοριστικά μέτρα είναι δυνατόν να επιβληθούν μόνο ως παρεπόμενη ποινή με απόφαση ποινικού δικαστηρίου, σε εξαιρετικές περιπτώσεις ανάγκης και μόνο για την πρόληψη αξιόποινων πράξεων, όπως νόμος ορίζει.
**5. Καθένας έχει δικαίωμα στην προστασία της υγείας και της γενετικής του ταυτότητας. Νόμος ορίζει τα σχετικά με την προστασία κάθε προσώπου έναντι των βιοϊατρικών παρεμβάσεων.
Σίγουρα είναι μία γενναία απόφαση, αλλά νομίζω ότι πρόκειται για ζήτημα που αντιμετωπίζεται εντελώς διαφορετικά από τον καθένα, ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες του ιατρικού του ιστορικού, οπότε είναι πολύ δύσκολο να τοποθετηθεί κανείς με σαφήνεια στα παραπάνω σημαντικά ερωτήματα που θέσατε.
Με αφορμή την απόφαση της ηθοποιού Αντζελίνα Τζολί για προληπτική αμφοτερόπλευρη μαστεκτομή, οι επιστήμονες του «Δημόκριτου», σε χθεσινή συνέντευξη Τύπου, επεσήμαναν πως η ανάλυση της προδιάθεσης στον καρκίνο είναι εξαιρετικά σημαντική, τόσο για την πρόληψή του όσο και για την αντιμετώπισή του.
Οι γυναίκες που φέρουν μετάλλαξη στο γονίδιο BRCA1 ή το γονίδιο BRCA2 έχουν 50% πιθανότητες να αναπτύξουν καρκίνο του μαστού μέχρι την ηλικία των 50 χρόνων και 87% μέχρι την ηλικία των 75 χρόνων.
Η γενετική ανάλυση στο πλαίσιο μιας οικογένειας με ιστορικό καρκίνου μαστού-ωοθηκών είναι εξαιρετικά κρίσιμη, γιατί μπορούν να γνωρίζουν ποια μέλη της οικογένειας είναι υψηλού κινδύνου και ποια όχι. Όσες γυναίκες είναι υψηλού κινδύνου θα πρέπει να ακολουθήσουν συγκεκριμένα πρωτόκολλα ιατρικής παρακολούθησης (μαγνητική μαστογραφία από την ηλικία των 25 χρόνων κ.α.), ώστε ο ενδεχόμενος καρκίνος να διαγνωστεί σε αρχικό στάδιο. Κάποιες γυναίκες μπορεί να επιλέξουν την ωοθηκεκτομή ή και τη μαστεκτομή ύστερα από κάποια ηλικία (40-45 χρόνων).
Το εργαστήριο Μοριακής Διαγνωστικής του «Δημόκριτου» είναι το μοναδικό εργαστήριο στην Ελλάδα το οποίο έχει αναπτύξει μεθοδολογίες ανάλυσης της γενετικής προδιάθεσης στον καρκίνο του μαστού – ωοθηκών τα τελευταία 15 χρόνια σε συνεργασία με κορυφαία ερευνητικά κέντρα και πανεπιστήμια στον κόσμο.
Όπως τόνισαν οι υπεύθυνοι του εργαστηρίου, στις Ελληνίδες ασθενείς, έπειτα από πολυετείς έρευνες, έχει αποδειχθεί ότι οι μεταλλάξεις στο γονίδιο BRCA1 είναι πολύ πιο συχνές απ’ ό,τι εκείνες στο γονίδιο BRCA2.
Εγω εχω αλλα ιθικα δηληματα
1. Ειναι ηρωικη πραξη τησ τζολη να κανει ενχιριση και να την κοινωποιησει η ειναι ενα καλοστιμενο οικονομικο παιχνιδι των χειρουργων παγκοσμιοσ με χωρα εναρξησ την Αμερικη(τυχειο- δεν νομιζω)?
2. Το αναφερουν τα καναλια για να καθησηχασουν τισ γυναικεσ η για να τισ χειραδωγισουν με φοβο γιατι ετσι κερδιζουν περισσοτερα?
3. Ο καθε καρκινοσ ειναι κληρονομικοσ η αναπτυχθηκε τα τελευταια 20 χρονια απο τισ μολυνσησ των τροφων και τα αντιβιωτικα που μασ χοριγουν οι ιδιοι οι γιατροι?
4.Αφου ειναι καλο και οφελιμο να κανουμε μαστεκτομη για να μην παθουμε καρκινο του στηθουσ… γιατι να μην κανουμε λοβοτομη, υστερεκτομη, στομαχοκτομη, εντεροκτωμη, θυροηδεκτομη και δερματεκτομη για τουσ ιδιουσ λογουσ?
5. ειναι τυχαιο που καθε φορα οι γιατροι τρομοκκρατουν τον κοσμο με μια ανιπαρκτη ανισιχια?
αν μπορειτε απαντηστε μου!