Τι είναι χούντα…

5d3827c85ad1051560546ce7868b265d_L


Χούντα δεν είναι να γράφεις από το πρωί ως το βράδυ στα social media «έχουμε χούντα» και ουδείς να ασχολείται μαζί σου.

Χούντα είναι η απαγόρευση των social media, του youtube, του ίντερνετ γενικώς, πλην των επίσημων «φορέων ενημέρωσης».

Χούντα δεν είναι να φας ξύλο ή και ληγμένα δακρυγόνα σε μια διαδήλωση.

Χούντα είναι να απαγορεύονται οι διαδηλώσεις.

Χούντα δεν είναι μερικοί βλάχοι μπάτσοι, η επικίνδυνη κατάχρηση εξουσίας κι ένας σερίφης υπουργός Προστασίας του Πολίτη.

Χούντα είναι τα βασανιστήρια εκατοντάδων ανθρώπων, οι εξορίες, οι θάνατοι.

Χούντα δεν είναι ο Πρετεντέρης και ο Μπάμπης.

Χούντα είναι να ακούς deutsche welle κρυμμένος στο σκοτάδι για να μην σε μπουζουριάσουν.

Χούντα δεν είναι η αναγκαστική – λόγω προοπτικών- μετανάστευση στο εξωτερικό.

Χούντα είναι το κλείσιμο των συνόρων.

undenkbarer_denker_1749305

Χούντα δεν είναι να εκλέγονται τα ίδια κόμματα, οι ίδιοι άνθρωποι, οι ίδιες οικογένειες.

Χούντα είναι να μην γίνονται εκλογές.

Χούντα δεν είναι οι φωνές μέσα στη βουλή για «δοσίλογους» και για «κυβέρνηση Τσολάκογλου».

Χούντα είναι να πρέπει να φτάσεις μέχρι το Παρίσι για να πεις έστω τη λέξη «χούντα».

Χούντα δεν είναι τα κέντρα εξουσίας που πολεμούν τον αγωνιστή Πάνο Καμμένο.

Χούντα είναι το κελί του Αλέξανδρου Παναγούλη.

Χούντα δεν είναι η φτώχεια.

Χούντα είναι ο φόβος.

Χούντα δεν είναι καν οι ηλίθιοι που ισχυρίζονται και πιστεύουν ότι «καλύτερα ήμασταν τότε» ή «ένας Παπαδόπουλος μας χρειάζεται».

Χούντα είναι ο Παπαδόπουλος. Και δεν μας χρειάζεται…

___

   Γράφει ο: Κώστας Κεφαλογιάννης

   Πηγή: http://prismanews.gr/

by Αντικλείδι , https://antikleidi.com

Συναφές: 

Οι άγριοι, οι διανοούμενοι και οι άγριοι διανοούμενοι 

H ανατομία του φασισμού, του Robert Paxton 

Το αυγό ή τα αυγά του φιδιού; 

Ορίζοντας τον φανατισμό 

Πώς γίνεται κάποιος φασίστας 

Ο εκφασισμός και η ευτέλεια… 

Ο παιδικός μας φίλος, ο φασίστας 

Ο Ουμπέρτο Έκο για τον πρωτοφασισμό

Σχετικά Άρθρα

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -


- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

8 CommentsΣχολιάστε

  • η χουντα εξελισσεται κι αυτη στην πορεια του χρονου,,,αυτα που ζουμε ειναι σιγουρα χουντα , απλα εκσυγχρονισμενη και προσαρμοσμένη στη νεα ταξη πραγμάτων και εντος Ευρωπαικου πλαισιου.

    • Αγαπητή μου, εξακολουθείτε να έχετε ακόμη δύο επιλογές. Είτε να πάτε να ζήσετε σε κάποια άλλη χώρα ( κανείς δεν θα σας εμποδίσει) είτε να πείσετε με τα ΑΥΤΑΠΟΔΕΙΚΤΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ(;!) σας την πλειοψηφία των πολιτών αυτής της χώρας να επιλέξουν τους ηγέτες που θα μας απαλλάξουν από τη δεινή αυτή κατάσταση στις επόμενες εκλογές. (διότι εκλογές θα γίνουν, δεν έχουμε χούντα)

  • Εν μέρη εχει δίκιο ο αρθρογράφος αλλά έχει μείνει σε άλλη εποχή… γιατι αυτή η χούντα της εποχής μας έχει άλλη μορφή.
    Αντίστοιχα, σκλάβος ήταν κάποτε αυτός που δούλευε και του έδιναν ένα πιατο φαί και στέγη. Τώρα, οι σύγχρονοι σκλάβοι, πληρώνουν για το φαί τους και τη στέγη…
    Τα συμπεράσματα δικά σας…

  • Κώστα,
    Για κατέβα λίγο στο Σύνταγμα, την Ερμού, την Πανεπιστημίου κλπ, κλπ, κλπ, να δεις τις καταστροφές στα κτήρια και τους δρόμους μιας πάλαι ποτέ ωραίας Αθήνας. Σκέψου λίγο πόσες ώρες μαθημάτων χάθηκαν με τις καταλήψεις, και πόσες καταστροφές έγιναν στα σχολικά και πανεπιστημιακά κτήρια, πόσες ώρες εργασίας χάθηκαν με τις πορείες, πόσα χρήματα του λαού χάνονται καθημερινά με τις λαμόγιες και τις απάτες του δημοσίου, πόσα χρήματα έχουν φάει οι κομματικοποιημένοι εργατοπατέρες που το μόνο που επιδιώκουν είναι να μπουν πιο βαθιά στο πολιτικό κύκλωμα γα να τρώνε πιο άνετα, κ.α, κ.α. κ.α ων ουκ έστι τέλος…
    Μας δόξασε ο λαϊκισμός και ο πολιτισμός των τελευταίων δεκαετιών!!!
    Θα έλεγα να ανοίξουμε λίγο τα μάτια μας και να μη ζούμε με συνθήματα γιατί σύντομα θα είμαστε σκλάβοι των ξένων και των συμφερόντων τους (ή μήπως είμαστε ήδη και δεν το πήρα χαμπάρι;;;).
    Ανοίξτε τα μάτια σας Έλληνες και μη καταπίνετε αβίαστα αυτά που σας λένε οι πολιτικάντηδες σαν και αυτόν που ανέφερες παραπάνω. Αυτοί έχουν τα εκατομμυριάκια τους.

  • Εντάξει . Παραδίνομαι. Αποδέχομαι ότι όλα αυτά ΔΕΝ είναι χούντα. Παρακαλώ μόνο τον γράφοντα με επιχειρήματα να με πείσει να αποδεκτώ ότι όλα αυτά είναι ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ.
    Εντάξει. Να αποφύγουμε τις βαρείες κουβέντες περί ΄΄ δοσίλογων ΄΄ και ΄΄ Κυβέρνησης Τσολάκογλου ΄΄. Όταν αρμόδιος υπουργός μέσα στη Βουλή ομολογεί ότι ,παρά το γεγονός ότι στη θέση του αυτή τον έστειλε με τη ψήφο του ο Ελληνικός Λαός, δεν είναι σε θέση να αποφασίσει για το καλό αυτό του λαού ( Χατζηδάκης: Η Τρόικα αποφασίζει για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2013 ) , είναι δύσκολο να ψάξεις και να βρεις ηπιότερο χαρακτηρισμό.
    Όταν οι τηλεοπτικοί σταθμοί , που φιλοξενούν δημοσιογράφους σαν αυτούς που αναφέρονται στο κείμενο , έχουν προσωρινές άδειες λειτουργίας από το 1989 και έκτοτε επιβεβαιώθηκε πλήρως ΄΄το ουδέν μονιμότερον του προσωρινού΄΄ , δεν μπορούμε να είμαστε εφησυχασμένοι.
    Το βασικό χαρακτηριστικό των Δημοκρατικών Πολιτευμάτων είναι το ότι η εξουσία πηγάζει από τον λαό και υπηρετεί τον λαό. Σήμερα που συμπληρώνονται τρία χρόνια από την εγκατάσταση του ΔΝΤ και την υπογραφή μνημονίων , που στην καλύτερη περίπτωση κηδεμονεύουν τη λειτουργία της Πολιτικής Εξουσίας στην χώρα μας και στη χειρότερη την υποκαθιστούν , γινόμαστε πολύ επιφυλακτικοί.

  • Τι μας διδάσκει ο πονηρούτσικος δημοσιογραφίσκος με το δεκάλογο περί του τι είναι και τι δεν είναι χούντα;
    http://prismanews.gr/index.php/pennes/item/45058-xounta-papadopoulos-21-apriliou
    1. Λέει: “Χούντα δεν είναι να γράφεις από το πρωί ως το βράδυ στα social media «έχουμε χούντα» και ουδείς να ασχολείται μαζί σου.
    Χούντα είναι η απαγόρευση των social media, του youtube, του ίντερνετ γενικώς, πλην των επίσημων «φορέων ενημέρωσης»”.
    Άρα: βολέψου με τη συμβολή σου στην αναπαραγωγή και επαύξηση θορύβου και ατομικής εκτόνωσης χαμένος σε social media, youtube και εν γένει ίντερνετ, διότι το καθεστώς μπορεί και να τα απαγορεύσει!
    2. Λέει: “Χούντα δεν είναι να φας ξύλο ή και ληγμένα δακρυγόνα σε μια διαδήλωση.
    Χούντα είναι να απαγορεύονται οι διαδηλώσεις”.
    Άρα: μια χαρά είναι η τυπική “ελευθερία διαδηλώσεων”, ακόμα και αν κατά κανόνα μετεξελίσσονται σε όργιο χημικού πολέμου και καταστολής, διότι το καθεστώς μπορεί και να τις απαγορεύσει εν γένει!
    3. Λέει: “Χούντα δεν είναι μερικοί βλάχοι μπάτσοι, η επικίνδυνη κατάχρηση εξουσίας κι ένας σερίφης υπουργός Προστασίας του Πολίτη.
    Χούντα είναι τα βασανιστήρια εκατοντάδων ανθρώπων, οι εξορίες, οι θάνατοι”.
    Άρα: Μια χαρά είναι το όργιο κατάχρησης εξουσίας, αυταρχισμού και καταστολής, διότι το καθεστώς μπορεί και να θεσπίσει πιο συστηματικά βασανιστήρια σε ευρύτερη κλίμακα, καθώς και εξορίες και μαζικές εκτελέσεις.
    4. Λέει: “Χούντα δεν είναι ο Πρετεντέρης και ο Μπάμπης.
    Χούντα είναι να ακούς deutsche welle κρυμμένος στο σκοτάδι για να μην σε μπουζουριάσουν”.
    Άρα: βολέψου με τον οχετό των γκεμπελικών τηλεπροπαγανδιστών-χειραγωγών, διότι το καθεστώς μπορεί και να απαγορεύσει εντελώς κάθε εκδοχή εναλλακτικής αναζήτησης πληροφορίας.
    5. Λέει: “Χούντα δεν είναι η αναγκαστική – λόγω προοπτικών- μετανάστευση στο εξωτερικό.
    Χούντα είναι το κλείσιμο των συνόρων”.
    Άρα: μια χαρά είναι η δημογραφική γενοκτονία της χώρας και η εξώθηση της νεολαίας σε εξαθλίωση και μετανάστευση, διότι το καθεστώς μπορεί και να επιβάλλει απαγόρευση εξόδου από τη χώρα (μέτρο που επί 7ετίας είχε επιβληθεί σε ορισμένες κατηγορίες αριστερών αντιφρονούντων, ενώ -ιδιαίτερα τα πρώτα χρόνια- συνεχιζόταν το μεταναστευτικό κύμα).
    6. Λέει: “Χούντα δεν είναι να εκλέγονται τα ίδια κόμματα, οι ίδιοι άνθρωποι, οι ίδιες οικογένειες.
    Χούντα είναι να μην γίνονται εκλογές”.
    Άρα: μια χαρά είναι τα σόγια, οι απόγονοι και οι επίγονοι που μας κυβερνούν ανακυκλούμενοι και “εναλλασσόμενοι”, η απόλυτη διάσταση λόγων και έργων, η κατά συρροήν και κατ’ εξακολούθηση εγκληματική χειραγώγηση-εξαπάτηση, η καλπονοθευτική ανάδειξη μειοψηφικών παρατάξεων σε κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες (“ενισχυμένη αναλογική”, bonus των 50 βουλευτών στο 1ο κόμμα, τρικομματική κυβέρνηση από κόμματα, η ηγεσία των οποίων ορκιζόταν προεκλογικά ότι δεν πρόκειται να συγκυβερνήσουν, το κουρέλιασμα του Συντάγματος με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, η απεμπόληση κάθε έννοιας λαϊκής κυριαρχίας και εθνικής ανεξαρτησίας με αποικιακές συμβάσεις και εξοντωτικά μνημόνια εν ονόματι του πατριωτισμού, η τοϊκανή εποπτεία, η ύπατη αρμοστεία του κάθε Φούχτελ και Ράιχενμπαχ, ο πραξικοπηματικός διορισμός τραπζίτη σε ρόλο “υπηρεσιακού πρωθυπουργού”, κ.ο.κ.), διότι το καθεστώς μπορεί και να καταργήσει τις εκλογές μέχρι νεωτέρας!
    7. Λέει: “Χούντα δεν είναι οι φωνές μέσα στη βουλή για «δοσίλογους» και για «κυβέρνηση Τσολάκογλου».
    Χούντα είναι να πρέπει να φτάσεις μέχρι το Παρίσι για να πεις έστω τη λέξη «χούντα»”.
    Άρα: μη τολμήσεις να πεις ότι τα παραπάνω είναι μορφές δωσιλογισμού, διότι το καθεστώς μπορεί και να απαγορεύσει κάθε παρόμοια αναφορά ανά την επικράτεια!
    8. Λέει: “Χούντα δεν είναι τα κέντρα εξουσίας που πολεμούν τον αγωνιστή Πάνο Καμμένο.
    Χούντα είναι το κελί του Αλέξανδρου Παναγούλη”.
    Άρα: καμάρωνε και απολάμβανε τον κάθε δήθεν αντιμνημονιακό καμμένο “σωτηρα”, διότι το καθεστώς μπορεί και να σε χώσει σε κελιά απομόνωσης του ΕΑΤ – ΕΣΑ σαν τον Α. Παναγούλη.
    9. Λέει: “Χούντα δεν είναι η φτώχεια.
    Χούντα είναι ο φόβος”.
    (Κατ’ αρχήν, απίστευτη και παράλογη είναι η ίδια η αντιδιαστολή φτώχειας και φόβου, μιας και δεν υπάρχει μεγαλύτερη πηγή φόβου από την ίδια την απειλή της επιβίωσης ατόμων και οικογενειών λόγω εξαθλίωσης). Άρα: το σοκ και το δέος της φτώχειας και της εξαθλίωσης σε συνθήκες “εσωτερικής υποτίμησης” (κοινωνικού πολέμου με όρους γενοκτονίας) είναι μια χαρά στοιχεία “δημοκρατίας”, διότι το καθεστώς μπορεί και να σου προκαλέσει -άμα θέλει- ακόμα πιο γενικευμένο φόβο.
    10. Χούντα δεν είναι καν οι ηλίθιοι που ισχυρίζονται και πιστεύουν ότι «καλύτερα ήμασταν τότε» ή «ένας Παπαδόπουλος μας χρειάζεται».
    Χούντα είναι ο Παπαδόπουλος. Και δεν μας χρειάζεται…
    Άρα: ο συστημικός εκφασισμός που επελαύνει από τα επάνω (μέσω τροϊκανού καθεστώτος) και από τα κάτω (με την προβολή και ενίσχυση των τόσο χρήσιμων σε κάθε κρίση ναζιστικών συμμοριτών), με τη συνδρομή της απόγνωσης, της άγνοιας και της άθλιας φασιστικής προπαγάνδας (που κάνει τον αδαή φουκαρά να εξιδανικεύει κάθε παρελθόν, ακόμα και της 7ετίας, μιας και δεν βλέπει προοπτική στο μέλλον) είναι μια χαρά, διότι το καθεστώς, επί του παρόντος θέλει να εμφανίζεται ως “δημοκρατικό” και πασχίζει να μας πείσει, ότι χούντα ήταν μόνο μία: αυτή του Παπαδόπουλου! Υπόρρητο νόημα: οι νεοναζί και οι νοσταλγοί της χούντας, είναι απλώς “ηλίθιοι”, ενώ ο μόνος “έξυπνος” εδώ είναι ο δημοσιογραφίσκος που κατόρθωσε να αναγάγει τη χούντα στον Παπαδόπουλο, και να δηλώσει πόσο “αχρείαστος” είναι, όχι γιατί η χούντα και ο φασισμός είναι συστημικά δεινά, αλλά απλώς επειδή η αφεντομουτσουνάρα του έκρινε ότι οι κυβερνώντες τα καταφέρνουν μια χαρά!
    Άθλια εξυπνακίστικη προπαγανδιστική χειραγώγηση-εξαπάτηση, που αποσκοπεί στην αποτροπή κάθε αναστοχαστικής εγγρήγορσης για το τι περνά ο λαός και η χώρα σε αυτή την εποχή και στη συγκυρία, κάθε συλλογικό αγώνα εναντίον του εξωραϊζόμενου άθλιου καθεστώτος.
    Σε κάθε κακό, ο καλός συστημικός δημοσιογραφίσκος, απολογητής του καθεστώτος, έρχεται να σε τρομάξει με κάτι δεινότερο, ώστε να συμβιβαστείς-βολευτείς με το καθεστώς, με την επίκληση της αρχέγονης συμβιβαστικής λογικής του κοινού νου: “Δυοίν κακοίν προκειμένοιν, το μη χείρον βέλτιστον” (Μεταξύ δύο κακών, το λιγότερο κακό είναι προτιμότερο) και να παραιτηθείς από κάθε κριτική στάση και ανατρεπτική δράση. Μια προτροπή – “ηθικό δίδαγμα” απομένει: βολέψου με την αθλιότητα, γιατί απ’ το κακό μπορούν να σε πάνε και στο χειρότερο!
    Πως επιτυγχάνεται αυτό το προπαγανδιστικό τρικ; Με τη συστηματική υπονόμευση της ορθολογικής προσέγγισης του ιστορικού γίγνεσθαι. Με την αποσιώπηση-συγκάλυψη του γεγονότος ότι η χούντα και ο φασισμός, δεν είναι κεραυνός εν αιθρία, δεν είναι μεμονωμένο “συμβάν” αλλόκοτης “εκτροπής” του δημοκρατικού πολιτεύματος, ούτε “τρέλα” κάποιου διάτοντα παράφρονα (του Χίτλερ, του Παπαδόπουλου κ.ο.κ.), αλλά αποτέλεσμα της κλιμάκωσης μιας διαδικασίας αυταρχικοποίησης του συστήματος, αναγκαίας για την επίτευξη κάποιων οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών στόχων, συνδυασμένων με στυγνά κυρίαρχα συμφέροντα, διεθνή και εγχώρια. Αν αποκόψεις το αποτέλεσμα, από την κλιμάκωση εκείνης ακριβώς της διαδικασίας που οδηγεί νομοτελώς σε αυτό, αν απολυτοποιήσεις την ασυνέχεια και το μη συγκρίσιμο ιστορικών εποχών και διαδικασιών, αν αναγάγεις την ιστορική εμπειρία της έκβασης παρόμοιων διαδικασιών του παρελθόντος σε ένα απόλυτο ασυνεχές πλήρως μοναδιαίων και ασύγκριτων μεμονωμένων γεγονότων, όπου π.χ. η 7ετία συνάπτεται αποκλειστικά με το πρόσωπο ενός εξ ίσου μεμονωμένου και ανεπανάληπτου δικτάτορα (του Παπαδόπουλου), και βρίσκεις ευήκοον ους σε αυτές τις λαθροχειρίες σου, έχεις αρκετές πιθανότητες να υπονομεύσεις την ιστορική συνείδηση και αυτοσυνειδησία, την ιστορική γνώση και αυτογνωσία ανθρώπων, παθητικοποιόντας τους έναντι των δεινών που επιβάλλει το καθεστώτος, κερδίζοντας την εύνοια των ιθυνόντων γι’ αυτές τις υπηρεσίες σου. Βασικό συστατικό στοιχείο αυτής της χειραγώγησης: η αποκοπή του τυπικά-στατικά οριζόμενου συστήματος διακυβέρνησης, του εκάστοτε “πολιτεύματος” από το όλο πλέγμα των οικονομικών και κοινωνικών σχέσεων και συμφερόντων που αυτό εκφράζει και εξυπηρετεί, ως μορφής πολιτεύματος, δήθεν αποκομμένης από το κοινωνικοπολιτικό της περιεχόμενο, άρα, δήθεν πρόσφορης για χειρισμούς κατά το δοκούν.
    Αρκεί λοιπόν να σπείρεις σύγχυση και ασάφεια, με μια παράθεση στατικά δομημένων και διαζευκτικά τοποθετημένων διπόλων που ηχούν πειστικά σε επίπεδο άμεσου εντυπωσιασμού, αναπαράγοντας στερεοτυπικά καθεστωτικά δόγματα για την εκ προοιμίου υπεροχή του κυρίαρχου καθεστώτος, της “δημοκρατίας μας” (φαλκιδευόμενης, κουτσουρευόμενης κ.ο.κ.) έναντι κάθε πιθανής εναλλακτικής αναζήτησης και διεκδίκησης.
    Η ίδια η επιλογή, η διατύπωση και η αναγκαία υπόρρητη επωδός αυτής της χειραγωγικής παράθεσης των διαζευκτικών διπόλων, είναι μία: δεν σε παίρνει μικρέ ανθρωπάκο να τα βάζεις με το “δημοκρατικό” νυν καθεστώς και τα δεινά που σου επιβάλλει, καθ’ ότι 1. ο μόνος που μπορεί να αλλάξει κάτι στο καθεστώς, το μοναδικό υποκείμενο στο κοινωνικό γίγνεσθαι, δεν είσαι εσύ, δεν είναι ο λαός, είναι το ίδιο το καθεστώς, το οποίο, 2. μπορεί να σου επιβάλλει πολλά και πολύ χειρότερα!
    Δεν υπάρχει αποτελεσματικότερος δρόμος για την επιβολή πλήρους εξανδραποδισμού και εξόντωσης, από τη βαθμιαία εξοικείωση του θύματος με τα εκάστοτε δεινά, με την επίκληση του φόβου για χειρότερα…
    Σε αντιδιαστολή με τη δόλια χειραγώγηση των εκμεταλλευτών και των προπαγανδιστών αυλοκολάκων τους, υπάρχει και η στάση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας του αγώνα, που δίδαξε από την αρχαιότητα ο Επίκουρος:
    “Κακὸν ἀvάγκη, ἀλλ’ οὐδεμία ἀvάγκη ζῆν μετὰ ἀvάγκης” (Η ανάγκη είναι κακό, αλλά δεν είναι αναγκαίο να ζούμε υπό καθεστώς ανάγκης) [Προσφώνησις, 9].
    Δ. Πατέλης

    • Φαίνεται ότι διαβάσαμε το ίδιο κείμενο αλλά καταλάβαμε διαφορετικά πράγματα. Ο συγγραφέας πουθενά δεν λέει ότι τα πράγματα είναι “μιά χαρά”. Λέει ότι δεν είναι χούντα. Και χούντα δεν ήταν μόνο αυτή που είχαμε στην Ελλάδα με τους Συνταγματάρχες. Υπήρξαν (και υπάρχουν) πάμπολλες άλλες στον κόσμο και όλες τους είχαν τα χαρακτηριστικά που αναφέρονται με κόκκινα γράμματα στο κείμενο.

      Όταν πετάει κανείς λέξεις φορτωμένες με αίμα όπως “χούντα” ή “γενοκτονία” για καταστάσεις που δεν ανταποκρίνονται στη σημασία των λέξεων δεν είναι “ορθολογιστής”. Είναι υπερβολικός. Δεν λέω ότι τα πράγματα είναι μία χαρά ή έστω και ανεκτά. Αλλά δεν είναι χούντα, και το να το ονομάζουμε έτσι είναι σαν την ιστορία με αυτόν που φώναζε “λύκος”. Αν κάποια στιγμή έρθει μία τέτοια χούντα ο κόσμος θα λέει “σιγά μην είναι χούντα, τόσα χρόνια όλο ‘χούντα’ φωνάζουν”.