Archive - 2012

Περισσότερα

Σε μια χώρα που όλα τα καταφύγια της νεολαίας, έχουν ισοπεδωθεί, μαζί με όλα τα υπόλοιπα, η «λυπητερή» των Ολυμπιακών Αγώνων φέρνει μπροστά μας μια πικρή πραγματικότητα. Το τελευταίο στήριγμα, των νέων ανθρώπων σε τούτη τη χώρα, ο αθλητισμός, εξέπεμψε ίσως το τελευταίο SOS, σε αυτούς τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ξεκαθαρίζω: Δεν το αναφέρω αυτό διότι πήραμε, δύο χάλκινα μετάλλια, που στο κάτω της γραφής αυτά αξίζαμε και αυτά πήραμε. Περισσότερα

Η επιστροφή των παιδιών στο σχολείο μετά τι καλοκαιρινές διακοπές , η ξεγνοιασιά του παιχνιδιού και η ανεμελιά φεύγουν , έρχονται να πάρουν την θέση τους οι σχολικές  υποχρεώσεις . Η μετάβαση αυτή θα πρέπει να γίνεται όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα και ευχάριστα γιατί τα παιδιά αποτελούν και αυτά μέρος  της κοινωνίας μας το οποία δεν μένουν ανέπαφα από όλες τις εξελίξεις . Το στρες επηρεάζει το σύνολο του κύκλου της ανθρώπινης ζωής, μη  εξαιρώντας συνεπώς  τα παιδιά. Περισσότερα

Είναι η πιο υπέροχη, η πιο χρυσή παραλία του βόρειου άξονα. Ένα πραγματικό δώρο του Θεού, μ’ ένα μεγάλο ζηλευτό χωράφι από πάνω γεμάτο αλμυρίκια και παλιούς πανύψηλους φοίνικες. Κάποτε ήταν μποστάνι που ποτιζόταν από υφάλμυρο νερό ενός πηγαδιού και τις αρχές του ’70 λειτούργησε εκεί για λίγο ένα αποτυχημένο camping για τα παιδιά των λουλουδιών, προκαλώντας τον αποτροπιασμό των ανθρώπων του χωριού που έστεκε παρά πέρα. Περισσότερα

“Πειραγμένες” εκδοχές κι εμπνευσμένες δημιουργίες σ ένα φανταστικό λαχανόκηπο. Διαγωνισμός φωτογραφικών εφέ με θέμα τα λαχανικά. Περισσότερα

Ο κύριος Κώστας ήταν παιδί της κατοχής. Μόλις δεκαπέντε χρονών, στο τέλος του εμφυλίου ρίχτηκε στη βιοπάλη. Με σκληρή δουλειά 16/7/365 (όπως συνηθίζεται στις μέρες μας να εκφράζεται), κατάφερε μετά από δέκα χρόνια να στήσει μια μικρή βιοτεχνία. Περισσότερα

Η Τέχνη του Πολέμου είναι ένα από τα αρχαιότερα βιβλία στρατιωτικής στρατηγικής στον κόσμο. Είναι το πρώτο κι ένα από τα πιο επίτυχημένα έργα για τη στρατηγική και άσκησε τεράστια επιρροή στην Ανατολική και Δυτική στρατιωτική σκέψη, επιχειρηματικές τακτικές αλλά ακόμα και σε άλλους τομείς. Περισσότερα

        του Τάσου Φούντογλου,  γιατρού – νεφρολόγου

Τελικά ήρθε και η δική μας η σειρά. Λίγο πιο πρίν, λίγο πιο μετά, δεν έχει πλέον σημασία. Έτσι είναι καμωμένες, άλλωστε, οι γενιές. Να λουφάζουν νωχελικά πίσω από τον βίο και την πολιτεία των απερχόμενων γενιών και σαν έρθει η ώρα του ιστορικού κατεπείγοντος να μπουκάρουν  δυναμικά στο προσκήνιο της Ιστορίας και να αρπάζουν με το «έτσι θέλω» το πρωταγωνιστικό του ρόλου από τους γηραλαίους θεατρίνους της εποχής που φεύγει .  Περισσότερα

Ένα ταξίδι από το απειροελάχιστο στο άπειρο. Η απόσταση αυξάνεται κάθε φορά με βάση την επόμενη δύναμη του δέκα. Περισσότερα

Οι χθεσινές μου εφημερίδες, μού χάρισαν μια από τις σπάνιες προσωπικές μου νίκες των τελευταίων χρόνων. Έκανα ένα βήμα να απομακρυνθώ, ενώ ο περιπτεράς κοιτούσε δήθεν το υπερπέραν, αλλά ξαφνικά κοντοστάθηκα. Χωρίς να γίνω κόκκινη σαν παντζάρι, «απόδειξη, παρακαλώ;», του είπα.
Περισσότερα

Μια φορά κι ένα καιρό, ένας Βραχμάνος κίνησε να πάει σ’ ένα προσκύνημα. Στο δρόμο του, είδε μια τίγρη κλειδωμένη μέσα σ’ ένα κλουβί να ξαπλώνει νωχελικά. Βλέποντας το καημένο το θηρίο το λυπήθηκε, που ήταν αιχμάλωτο. Αλλά μετά, σκεφτόμενος τι μεγάλο κίνδυνο θα αποτελούσαν τα άγρια ζώα αν δεν ήταν φυλακισμένα, αποφάσισε να συνεχίσει την πορεία του. Περισσότερα

Κατά βάθος εύχεσαι ο Πακιστανός να είναι ο βιαστής. Θέλεις να γεμίσεις κι άλλο οργή. Θέλεις όλοι να γεμίσουμε οργή. Να τρέξουμε στα τοπικά γραφεία της Χρυσής Αυγής για να ενημερωθούμε πώς μπορούμε να πάρουμε το νόμο στα χέρια μας και να τους διώξουμε όλους. Να βγούμε ένα βράδυ μαζί με τις «ομάδες περιφρούρησης» να δούμε πως πέφτει το σωστό ξύλο και το σωστό μαχαίρωμα. Πως αποσυμφορίζουμε την οργή και όλο αυτό το αδιέξοδο που νοιώθουμε τη διάρκεια της ημέρας, μέσα σε μία νύχτα. Περισσότερα

Από το 2004, η Julian Germain φωτογραφίζει σχολικές τάξεις από  όλο τον κόσμο, από την Αγγλία μέχρι τη Νιγηρία και το Κατάρ. Οι φωτογραφίες δημοσιεύτηκαν στο βιβλίο “Classroom Portraits”, το οποίο περιλαμβάνει 450 τάξεις από 20 χώρες. Περισσότερα

Η Ελλάδα αλλάζει. Σαν να ζαρώνει, να μαζεύει, να σουρώνει. Ας το πούμε σωστά: οι Ελληνες αλλάζουν. Ζαρώνουν και περιφέρονται αλλοπαρμένοι και άδειοι, σαν χαμένοι, θαμπωμένοι μες στο εκτυφλωτικό ηλιόφως του Αυγούστου που όλα τα λιώνει και όλα τα ξεπλένει. Γιατί η χώρα η ίδια, παρ’ όλα τα φορτώματα και τους βιασμούς πάνω στο σώμα της, αντέχει: υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει, και μετά από μας, όταν θα ’μαστε κόνις και σκιά και θα μας σιχτιρίζουν οι απόγονοι από τις Αυστραλίες. Περισσότερα

Ο Σαμψών είναι περήφανος για την πλούσια μακριά κόμη του. Γι’ αυτό αρχίζει να ανησυχεί όταν πιάνει την κοπέλα του, την Δαλιδά, να περιεργάζεται το κεφάλι του και να μουρμουρά κάτι περί φαλάκρας. Ο Σαμψών σπούδασε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Κανά, οπότε έχει την πεποίθηση ότι μπορεί να αποδείξει ότι ανεξάρτητα από πόσες τρίχες θα χάσει, δεν θα γίνει ποτέ φαλακρός. Περισσότερα

Οκτώ χρόνια μετά τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2004 που κόστισαν περίπου 10 δισεκατομμύρια ευρώ,  σε πολλά από τα ολυμπιακά κτίσματα επικρατεί εικόνα πλήρης εγκατάλειψης. Περισσότερα

Ένα κείμενο για τις αντοχές των Ελλήνων και για όσους δεν είχαν την «τύχη» να γεννηθούν Έλληνες στην Ελλάδα του σήμερα.  Περισσότερα