Pilobolus – μια ασυνήθιστη ομάδα χορού


Κορμιά από λάστιχο που πλέκονται στα πιο αναπάντεχα σχήματα, μια διαρκής μάχη με τη βαρύτητα και τα όρια του ανθρώπινου σώματος, σε χορογραφίες υψηλής αισθητικής και παγκόσμια αναγνωρισμένης καλλιτεχνικής αξίας. 

Ο λόγος φυσικά για τους Pilobolus, μια εξαιρετικά ασυνήθιστη ομάδα χορού, που διανύει ήδη την τέταρτη δεκαετία της ζωής της.

Μοντέρνος χορός που ζωγραφίζει με το ανθρώπινο σώμα εικόνες της φαντασίας.

 

Ο καλλιτεχνικός οργανισμός Pilobolus γεννήθηκε στο Κολέγιο του Dartmouth των ΗΠΑ το 1971. Στο πρόσφορο αυτό έδαφος, οι μαθητές της καθηγήτριας χορού Alison Chase, Moses Pendleton και Jonathan Wolken, εμπνεύστηκαν και δημιούργησαν την ομάδα που θα ανέτρεπε μια για πάντα τα χορευτικά δεδομένα. Συμμέτοχοι στην προσπάθειά τους αυτή ήταν η ίδια η Alison Chase, καθώς και οι συμφοιτητές τους Robby Burnett, Lee Harris και Martha Clarke.

Αυτό που προέκυψε ήταν μία πρωτόγνωρη εξέλιξη στο χορό και μια προσέγγιση στην έννοια της συνύπαρξης που κανείς δεν είχε ξαναδεί. Αντλώντας έμπνευση από πολλές διαφορετικές παραδόσεις και ένα απίστευτο απόθεμα φαντασίας και χιούμορ, η ομάδα κέρδισε αμέσως το κοινό, ενώ μετατράπηκε γρήγορα σε αυτάρκη οργανισμό του οποίου τα μέλη χορεύουν, χορογραφούν και διαχειρίζονται εξ’ ολοκλήρου την καλλιτεχνική τους δράση.

Η ομάδα πήρε το όνομά της από τον Pilobolus Crystallinus, ένα μικροσκοπικό, νευρώδη μύκητα που αγαπά τον ήλιο και αναπτύσσεται σε περιοχές με βλάστηση. Ο ασεξουαλικός τρόπος αναπαραγωγής του είναι μοναδικός στη φύση. Ο Pilobolus συντελεί στην αποσύνθεση νεκρών οργανικών στοιχείων, διαδικασία απαραίτητη για την εύρυθμη λειτουργία του κύκλου της ζωής.

Σήμερα, οι Pilobolus είναι μία από τις μεγαλύτερες αμερικανικές ομάδες χορού διεθνούς επιρροής. Παρά την τεράστια επιτυχία τους, δεν απαρνήθηκαν ποτέ τη γενεσιουργό δύναμή τους. Παραμένουν ένα δεμένο σύνολο με έναν γενικό διευθυντή, τρεις καλλιτεχνικούς διευθυντές και επτά χορευτές να συνεισφέρουν από κοινού στην παραγωγή νέου υλικού. Τρεις δεκαετίες ενεργούς παρουσίας και συμβολής στην εξέλιξη της τέχνης του χορού, με εξαιρετικά δημοφιλές και ποικίλο ρεπερτόριο, εδραιώνουν το προφίλ της ομάδας ως μια καλλιτεχνική κολεκτίβα εκπληκτικής γονιμότητας και μακροζωίας.


Η ομάδα έχει τη βάση της στο Connecticut, αλλά πραγματοποιεί σκηνικές και τηλεοπτικές εμφανίσεις σε ολόκληρο τον κόσμο. Οι χορογραφίες της αποτελούν μέρος του ρεπερτορίου πολλών μεγάλων μπαλέτων στις Η.Π.Α. (μπαλέτα Joffrey, Feld, Ohio, Arizona, Aspen/ Santa Fe κ.ά.), του Εθνικού Μπαλέτου του Nancy και του Lorraine, ή του Μπαλέτου του Ρήνου στη Γαλλία και του Μπαλέτου της Verona στην Ιταλία. Οι Pilobolus συνεργάζονται επίσης με άλλους οργανισμούς, όπως το Εθνικό Θέατρο Κωφών, τη Χορωδία Monteverdi του John Eliot Gardiner, το English Baroque Soloists και το Κουαρτέτο Εγχόρδων St. Lawrence.

Από το 1973, η ομάδα εμφανίζεται κάθε χρόνο στο American Dance Festival (Φεστιβάλ Αμερικανικού Χορού), που έχει μάλιστα χρηματοδοτήσει πολλές από τις παραστάσεις τους. Εμφανίστηκαν για δύο συνεχόμενες σαιζόν στο Broadway και τα τελευταία χρόνια χορεύουν για ένα μήνα στο Joyce Theatre της Νέας Υόρκης. Έχουν εμφανιστεί με τεράστια επιτυχία στο θέατρο Sadler’s Wells του Λονδίνου, το Teatro Olimpico της Ρώμης, το Tivoli Gardens της Κοπεγχάγης και το Théâtre de la Ville στο Παρίσι, ενώ έχουν περιοδεύσει εκτενώς στη Νότιο Αμερική, τη Μέση και την Άπω Ανατολή, τη Ρωσία και την Ευρώπη.

Παρόλο που η ομάδα έχει εδραιωθεί πια ως μια ισχυρή δύναμη, συνεχίζει να εξελίσσεται, να διευρύνει το ρεπερτόριό της και να βελτιώνει τις ασυνήθιστες τεχνικές της. Το ενεργητικό της συμπεριλαμβάνει πάνω από 95 χορογραφίες, η κάθε μία το ίδιο εντυπωσιακή και απροσδόκητη.

Πρόσφατα οι  Pilobolus κατέκτησαν άλλο ένα σκαλοπάτι στο δρόμο της καλλιτεχνικής καταξίωσης, με τη συγκλονιστική τους εμφάνιση στη φετινή, 79η Τελετή Απονομής των Βραβείων Όσκαρ. Οι έξι μαγικές χορογραφίες σκιών που παρουσίασαν πίσω από τις κουρτίνες του Kodak Theatre στο Hollywood, – την οποία παρακολούθησαν εκατομμύρια θεατές σε ολόκληρη την υφήλιο- προκάλεσε αίσθηση και αποθεώθηκε από τους επιφανείς εκπροσώπους της 7ης Τέχνης που παρευρέθηκαν στην 79η Τελετή Απονομής των Όσκαρ. Οι χορογραφίες στη συνέχεια προβλήθηκαν σε ειδικό αφιέρωμα της εκπομπής της Oprah Winfrey.

Έχουν κερδίσει πολλά βραβεία και διεθνείς διακρίσεις, όπως το Βραβείο Κριτικών του Βερολίνου και του New England Theatre Conference, το βραβείο Brandeis, το Connecticut Commission on the Arts Award for Excellence, και το Primetime Emmy Award (1997). Το 2000, οι Pilobolus τιμήθηκαν με το Samuel H. Scripps American Dance Festival Award για τη μακρόχρονη προσφορά τους στη χορογραφία, ενώ το 2004 εμφανίστηκαν για εξήντα ολόκληρα λεπτά στο τηλεοπτικό δίκτυο CBS. Το 2006, οι Jonathan Wolken, Robby Barnett και Michael Tracy (οι τρεις καλλιτεχνικοί διευθυντές) έλαβαν την επιχορήγηση Kenneth and Harle Montgomery από το Dartmouth College.

Pilobolus: Η λειτουργία

Το σωματικό λεξιλόγιο των έργων των Pilobolus εμπνεύστηκε και εφευρέθηκε κατά τις έντονες περιόδους αυτοσχεδιασμού και δημιουργικού παιχνιδιού. Αυτή η διαδικασία αποτέλεσε πηγή μεγάλου ενδιαφέροντος, και έτσι το 1991 εγκαινιάστηκε το ‘Ινστιτούτο Pilobolus’.

Το Ινστιτούτο αποτελεί το εκπαιδευτικό παρακλάδι της ομάδας, χρησιμοποιώντας τη χορογραφία ως μοντέλο δημιουργικής σκέψης σε κάθε τομέα. Προσφέρει ολοκληρωμένα προγράμματα για παιδιά και ενήλικες σε όλη τη χώρα, όπως αυτά στο Lincoln Center Institute, το Los Angeles Music Center, το Julliard School και το Joyce Theater Arts Education Program. Το Ινστιτούτο προσφέρει επίσης σεμινάρια για επιχειρήσεις και επαγγελματικές σχολές. Φέτος, τα προγράμματα εφαρμόστηκαν στο Wharton School του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια, το Tuck School of Business του Κολεγίου του Dartmouth και το Babcock School του Wake Forest University. Ακόμα, το Ινστιτούτο διατηρεί μόνιμη αρμοστεία στο Theater Studies Program του πανεπιστημίου Yale.

To 1996 ιδρύθηκε το ‘Pilobolus TOO’, μία διμελής χορευτική ομάδα που παρουσιάζει απογευματινά προγράμματα, σόλο ή ντουέτα. Το ‘Pilobolus TOO’ σχεδιάστηκε με προορισμό τις παραστάσεις σε μικρότερους χώρους και έδωσε την ευκαιρία στην ομάδα να παρουσιάζει τα έργα της στην ύπαιθρο, αλλά και σε υποβαθμισμένες περιοχές.

Το τρίτο παρακλάδι των Pilobolus είναι οι ‘Pilobolus Creative Services’ (‘Δημιουργικές Υπηρεσίες Pilobolus’), που ασχολείται με τηλεοπτικά διαφημιστικά για εταιρείες όπως οι Mobil, Toyota και Hyundai, ή τη διοργάνωση εκδηλώσεων για επιχειρήσεις- κολοσσούς όπως οι IBM, United Technologies Dupont, Merck, Procter & Gamble, Genzyme, TAP Pharmaceuticals και Phillips. Έχει ακόμη πραγματοποιήσει γκαλά-παραστάσεις για τους οίκους μόδας Krizia, Joe Boxer και Marithé et François Girbaud, καθώς και για την καναδέζικη εταιρεία καλλυντικών MAC Cosmetics. Επίσης, οι Pilobolus έχουν εμφανιστεί στην εκπομπή Skating Spectacular του Brian Boltano (NBC), έχουν συνεργαστεί με την περίφημη ομάδα χορού της Νέας Υόρκης Rockettes και έχουν χορογραφήσει έργα ύστερα από ανάθεση του Smithsonian National Museum των Ινδιάνων της Αμερικής.

Το τελευταίο τους βιβλίο, ‘The Human Alphabet’ (‘Το Ανθρώπινο Αλφάβητο’), που εκδόθηκε από τη Roaring Brook Press, πωλείται ήδη στα βιβλιοπωλεία.

Pilobolus: Το ρεπερτόριο

Μετά από μια έντονα δημιουργική πορεία 36 χρόνων, οι Pilobolus έχουν πλέον στο ρεπερτόριό τους μια πολύ ευρεία γκάμα χορογραφιών. Έτσι, στη φετινή περιοδεία τους παρουσιάζουν ένα απάνθισμα από τις πιο δυνατές και εντυπωσιακές στιγμές που έχουν σημαδέψει την ιδιαίτερη καλλιτεχνική τους διαδρομή.

Ρεπερτόριο 2007-2008

PILOBOLUS (1971)
Ένα θεατρικό τρίο που χορογράφησαν τρεις σπουδαστές του Dartmouth College, οι οποίοι αποφάσισαν μετά από λίγο να ιδρύσουν μία ομάδα με το ίδιο όνομα. Αυτό το έργο αποτέλεσε το εφαλτήριο χάρη στο οποίο ξεκίνησαν όλα.

WALKLYNDON (1971)
Μία από τις αρχικές δουλειές των Pilobolus, το WALKLYNDON είναι ένας σιωπηλός χορός που χρωστά αρκετό από το σωματικό του χιούμορ σε φαρσοκωμωδίες και βαριετέ. Έξι πολύχρωμα ντυμένοι αναβάτες που παίζουν ξέφρενα, προσκρούονται, κλωτσούν και χοροπηδούν. Το Walklyndon θεωρείται ένα από τα κλασικά τους κομμάτια.

PSEUDOPODIA (1974)
Ένα ξεχωριστό ανατρεπτικό σόλο με αποκλειστικά μουσική κρουστών.

SHIZEN (1978)
Η λέξη SHIZEN στα γιαπωνέζικα σημαίνει ‘φύση’, και η χορογραφία εξερευνά το ζευγάρωμα ως μία βιομορφική αντανάκλαση του φυσικού κόσμου. Ο ξακουστός δεξιοτέχνης του shakuhachi , Riley Lee, συνέθεσε και ηχογράφησε τη μουσική για τους Pilobolus.

DAY TWO (1980)
Ένα από τα κλασικά έργα των Pilobolus. Η πρωτόγονη ατμόσφαιρα του DAY TWO αναπαριστά τη δεύτερη ημέρα της δημιουργίας του κόσμου: από τις πρωτογενείς μορφές ζωής μέχρι τη στιγμή που τα πλάσματα της γης απογειώνονται και πετούν στον αέρα. Είναι μία από τις πιο αξιοθαύμαστες δουλειές της ομάδας, σε μουσική του Brian Eno και των Talking Heads. Το DAY TWO απαθανατίζει το θαύμα της ύπαρξης και της εξέλιξης.

SOLO FROM THE EMPTY SUITOR (1980)
Μία υπαρξιακή φαρσοκωμωδία που έχει αποσπάσει τα καλύτερα σχόλια. Αυτή η πολυαναμενόμενη αναβίωση ενός κλασικού έργου των Pilobolus ασχολείται με μία απλή ιστορία αγάπης και τη μετατρέπει σε ένα ακραίο θέαμα ισορροπίας, κάπου ανάμεσα στον Beckett και τον Buster Keaton.

SWEET PURGATORY (1991)
Ανατέθηκε από το American Dance Festival για την 20η επέτειο των Pilobolus. Είναι μια απάντηση στη Συμφωνία Δωματίου του Shostakovich, την εξαίρετη ενορχήστρωση για έγχορδα του Όγδοου Κουαρτέτου. Η μουσική προτείνει και ο χορός εξερευνά διαδοχικά έναν κόσμο προαισθήματος που αιωρείται, την κατάβασή του στον Άδη, την αποφασιστική αναρρίχησή του στο Καθαρτήριο και τελικά την ανάδυση, μέσα από μία απειλητική κι αποκαλυπτική ατμόσφαιρα, προς την Ελπίδα.

GNOMEN (1997)
Ένα από τα κλασικά ανδρικά κουαρτέτα στο ρεπερτόριο των Pilobolus. Η λυρική εξερεύνηση των σχέσεων στο GNOMEN προβάλλεται μέσα από ένα ασυνήθιστα επινοητικό σωματικό λεξιλόγιο και είναι αφιερωμένη στη μνήμη του φίλου και συνεργάτη των Pilobolus, Jim Blanc.

FEMME NOIRE (1999)
Η γυναίκα με τα μαύρα εξετάζει τα σκαμπανεβάσματά της με το αντίθετο φύλο.

TSU KU TSU (2000)
Μια χορογραφία που δημιουργήθηκε σε συνεργασία με το βιρτουόζο των κρουστών Leonard Eto, το TSU KU TSU συνδυάζει μια επιβλητική, σχεδόν στοχαστική ατμόσφαιρα τελετουργίας και μεγαλοπρέπειας, με την εκπληκτική φρεσκάδα και την αθλητική ικανότητα των Pilobolus. Χορογραφία που παραπέμπει σε καλλιγραφία.

SYMBIOSIS (2001)
Το ντουέτο ενός άντρα και μίας γυναίκας αφηγείται τη γέννηση μιας σχέσης ανάμεσα σε δύο πλάσματα, συνυφασμένα με τρόπο πολύπλοκο και αισθησιακό. Την ίδια στιγμή μια δαρβίνεια έρευνα και μία ιστορία αγάπης, το SYMBIOSIS δε σταματά ποτέ να εκπλήσσει με τη μεγαλοπρέπεια και το βαθύ του συναισθηματισμό.

BEN’S ADMONITION (2002)
Δύο άντρες που κρέμονται από γάντζους και αιωρούνται. Με μια απλότητα που αιφνιδιάζει στην αρχή, το BEN’S ADMONITION εξελίσσεται σε ένα έργο για την εγγύτητα και την απόσταση, την εξάρτηση και την αυτοπεποίθηση, την οικειότητα και τον πόλεμο. Πρωτοπαίχτηκε στη Φιλαδέλφεια, και ο τίτλος του αναφέρεται στη δήλωση του Benjamin Franklin κατά την υπογραφή της Κήρυξης Ανεξαρτησίας: «Πρέπει να αλληλοϋποστηριζόμαστε, αλλιώς σίγουρα θα κρεμαστούμε χώρια».

MEGAWATT (2004)
Μία εμπειρία που ηλεκτρίζει, ένα κομμάτι ολοκληρωμένων στροφών στο οποίο συμμετέχει όλη η ομάδα. Η αιφνιδιαστική ενέργεια αναμειγνύεται με μια ειρωνική άποψη για τις συνθήκες υψηλής τάσης του κόσμου στον οποίο ζούμε. Οι κινήσεις είναι εξαιρετικά δυναμικές και η μουσική ανήκει στους Primus, τους Radiohead και τους Squarepusher. Μια επίδειξη σωματικών αντοχών και δεξιοτήτων από την ομάδα, που κόβει την ανάσα.

AQUATICA (2005)
Ένα κορίτσι στην παραλία. Ένα κοχύλι. Τα κύματα που παφλάζουν την παρασέρνουν στο βυθό. Τρομακτικός, μυστηριώδης και τελικά παιχνιδιάρικος, ο κόσμος του AQUATICA είναι ένα τοπίο διαλογισμού στο βυθό του ωκεανού, που κόβει την ανάσα. Είναι ένα παραμύθι που χρησιμοποιεί τις εικόνες μιας εξωτικής θαλάσσιας ζωής για να διερευνήσει τα βάθη της ανθρώπινης ψυχής. Το AQUATICA, που βρίθει από μαγευτικά άλματα και εκπληκτικά σχήματα, αποτελεί μια ολοκαίνουργια δουλειά, αλλά ταυτόχρονα φανερώνει και την κλασικότητα των Pilobolus.

MEMENTO MORI (2006)
Μέσω ενός ντουέτου ενός άντρα και μιας γυναίκας, το MEMENTO MORI είναι μια γλυκιά και εύθυμη υπενθύμιση σε όλους μας για το σύντομο της ζωής. Ρίχνει ένα ζεστό φως στα βάθη της φαντασίας μας σχετικά με το γήρας και τη σοφία. Η μουσική περνάει από τις έντονες, κυματιστές μελωδίες του Debussy στους αιθέριους ήχους της Bjork, και τη διαβόητη κατακρεούργηση της άριας Queen of the Night από τη Florence Foster Jenkins.

PRISM (2006)
Στοχάζεται γύρω από το «πώς διατηρεί κανείς την ταυτότητά του μέσα σε μία σχέση ή σε μία ομάδα». Τρεις άντρες και μία γυναίκα ψάχνουν την απάντηση σε ένα ‘γυαλιστερό’, αστικό κόσμο μυστηρίου, όπου οι χορευτές εξαφανίζονται στο σκοτάδι και εμφανίζονται ξανά μέσα από φωτεινές δέσμες φωτός. Το λυρικό έργο του Michael Tracy πάλλεται στο ρυθμό των Coldplay.

BYZRK (2007)
Μια χορογραφία του Jonathan Wolken που δίνει ζωή στον ιδιαίτερο, αστείο αλλά και σπαραχτικό κόσμο ενός σκοτεινού ανατολικοευρωπαϊκού τσίρκου, ο οποίος συμπληρώνεται από ένα ακροατήριο σκονισμένων επαρχιωτών. Πρόκειται για ένα έργο γεμάτο θέρμη και ενέργεια, που καταδεικνύει τη φοβερή γενναιότητα μιας παράστασης τσίρκου πέρα από τα ανθρώπινα όρια.

Pilobolus: Οι κριτικές

« Τόσο αλλόκοτοι όσο οι Marx Brothers, τόσο έξυπνοι όσο ο Χουντίνι! Η ομάδα αυτών των τόσο ασυνήθιστων ακροβατών έχει την ιδιαίτερη ικανότητα να μετατρέπει τα ανθρώπινα σώματα σε σχήματα που μπλέκονται το ένα μέσα στο άλλο και συνεχώς αλλάζουν, με αποτέλεσμα τα έργα που στήνουν στη σκηνή να θυμίζουν περισσότερο γλυπτά, παρά χορό».
– Newsweek

«Για μια ακόμη φορά οι Pilobolus απέδειξαν πως αποτελούν ένα νόμο μοναδικό, ένα ιδιότυπο θεατρικό σύμπαν».
– New York Sun

«Το Χοροθέατρο Pilobolus υπνώτισε σύσσωμο το ακροατήριο με τη δύναμη, τη χάρη και το πνεύμα του…»
– The Seattle Times

«Οι Pilobolus είναι μια ξεμυαλιστική ομάδα από τρομερά δημιουργικούς και σωματικά τολμηρούς χορευτές που πηδούν, πετούν, πλέκονται μεταξύ τους και καταρρίπτουν κάθε κανόνα… Το κοινό πρέπει να περιμένει το αναπάντεχο με τους Pilobolus».
– NYC Newsday

«Αν ο κόσμος του χορού έχει μία ισάξια πολυδιαφημιζόμενη καλοκαιρινή ταινία, τότε σίγουρα είναι οι Pilobolus».
– Associated Press

«Μετά από 34 χρόνια, οι Pilobolus παραμένουν ισχυροί. Απευθύνονται σε όλες τις ηλικίες και σε όλα τα επίπεδα δεξιοτήτων και γνώσης. Το παράξενο χιούμορ τους αποτελεί μια όαση μέσα στο άγχος της καθημερινότητας».
– Richmond Times Dispatch

«Οι επευφημίες, τα γέλια και το δυνατό χειροκρότημα του κοινού του American Dance Festival την Τρίτη, αποδεικνύουν πως ακόμα και μετά από 29 χρόνια οι Pilobolus «το ‘χουν» – και αυτό είναι πολύ καλό».
– The Durham Herald-Sun

«Αν υπήρχε βραβείο για την πιο δημοφιλή ομάδα σύγχρονου χορού στη χώρα, σίγουρα θα το απένειμαν στο Χορευτικό Θέατρο Pilobolus».
– The New York Post

«Μόνο τέσσερις ομάδες χορού είναι αρκετά δημοφιλείς στις μέρες μας ώστε να ρισκάρουν μία σαιζόν τεσσάρων εβδομάδων στη Νέα Υόρκη… Όμως, ο μόνος Δαβίδ ανάμεσα σ’ αυτούς τους ισχυρούς Γολιάθ είναι οι Pilobolus – με τη δύναμη μόνο έξι χορευτών – που ξεκίνησαν τη Δευτέρα το βράδυ για την ετήσια μηνιαία τους σαιζόν στο Joyce Theatre».
– New York Post

«…ιδιότροπες, αλλόκοτες, αισθησιακές, πνευματώδεις χορογραφικές δημιουργίες, που αψηφούν τη βαρύτητα και παρουσιάζονται με έντονη αθλητική ενέργεια».
– UPI

«Οι Pilobolus ακροβατούν στα όρια του χορού με την αέρινη, συγκλονιστική γοητεία μιας ομάδας πολύ ταλαντούχων ανθρώπων που γνωρίζουν τον εαυτό τους».
– Civilization

«…μία από τις πιο δημοφιλείς ομάδες σύγχρονου χορού στον κόσμο…διάσημη για το πνεύμα και τον αισθησιασμό της».
– The New York Times

«…αυτά τα προσεκτικά διαλεγμένα κομμάτια σύγχρονου χορού, κάνουν ακριβώς ό, τι κάνουν καλύτερα. Οι Pilobolus εξαρτώνται από μια σειρά πραγμάτων – εκθαμβωτικά σωματικά κατορθώματα και οπτικές εκπλήξεις, μια – δυο κρυφές ματιές στα βάθη της καρδιάς και πολύ χιούμορ – άλλοτε μαύρο και άλλοτε εξυψωτικό».
– The New York Times

«…αυτή η ομάδα, φαβορί του φεστιβάλ για καιρό, ξέρει να αποσπά τις επευφημίες με την ευκινησία και την ευλυγισία ενός αίλουρου, και τη δύναμη των σαγονιών ενός πίτμπουλ».
– American Dance Festival – The Durham Herald-Sun

«Δύναμη. Ευλυγισία. Ελαφρότητα. Αισθησιασμός. Θαύμα».
– Courier Journal

«Οι Pilobolus συνεχίζουν να κάνουν το κοινό να γελά, να μαγεύεται, να σιωπά έκθαμβο και να επευφημεί με άκρατο κέφι την ενέργεια, τη δύναμη και τα κατορθώματα που ξετυλίγονται επί σκηνής».
– The Durham Herald-Sun

«Η ομάδα ξεκίνησε παρουσιάζοντας έναν εντυπωσιακό άθλο και παρέμεινε για να γίνει θεσμός».
– Clive Barnes

«Στη χορογραφία, αν δεν μπορείς να είσαι μεγαλοφυΐα, τότε πρέπει να είσαι επινοητικός. Ο Balanchine είναι ιδιοφυία, ενώ ο Robbins εφευρετικός. Πριν ένα χρόνο θα έλεγα πως το Χορευτικό Θέατρο Pilobolus είναι απλώς επινοητικό. Τώρα δεν είμαι τόσο σίγουρη πως το χάρισμα της επινοητικότητας δεν είναι ικανό να υπερβαίνει κάθε τόσο τον εαυτό του, έτσι ώστε να νιώθουμε δέος αντί για θαυμασμό».
– Arlene Croci, The New Yorker

______

by Αντικλείδι , https://antikleidi.com

Συναφές: Ψηφοφορία για τον ποιοτικότερο Ελληνικό δίσκο της τελευταίας δεκαετίας


Σχετικά Άρθρα

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -


- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

2 CommentsΣχολιάστε