Κάποια τραγούδια που θεωρούμε ότι παραπέμπουν σην κρίση που βιώνουμε. Περιμένουμε και τις δικές σας προτάσεις.
Μικρούτσικος , Υπόγεια Ρεύματα – Αυτούς Τους Έχω Βαρεθεί
Pink Floyd – Money
Manu CHAO – Pinocchio
Κίτρινα Ποδήλατα – Άμα τα πάρω
The Burger Project -Money
Παπακωνσταντίνου – Δώσαμε
Che Guevara – Hasta Siempre Commandante
Αντικλείδι
antikleidi.wordpress.com
α μπράβο! και κάτι πιο χαρούμενο
τέλος τα μακρινάρια ή μας επιφυλάσσετε κάτι εξοντωτικό μετά?
εγώ θα βαζα και το άλλο του μανου τσαου το πολιτικ κιλσ. http://www.youtube.com/watch?v=KV0-biHAtNY
Ο άνθρωπος τα “σπάει”
απο τους λίγους που έχουν πολιτικό στίχο σήμερα
Ti άλλο, από το fuck you των Archive ?
Πολύ ωραίο τραγούδι, αλλά ταιριάζει κυρίως λόγω τίτλου … http://www.youtube.com/watch?v=6JdP1p3qCAE&feature=related
Χρήστος Θηβαίος – Χαίρε φτώχεια : http://www.youtube.com/watch?v=1RTRIJ9tKnU&feature=player_detailpage
Tα τελευταία χρόνια, οι σύγχρονοι δημιουργοί σπάνια θίγουν θέματα φτώχειας και οικονομικής δυσπραγίας.
Τι συνέβη άραγε; Επαψε να υπάρχει φτώχεια ή για κάποιους λόγους έπαψε να συγκινεί δημιουργούς, ερμηνευτές και ακροατές; Εγιναν όλοι πλούσιοι ή έγινε ντεμοντέ η αναφορά στη φτώχεια; Το σίγουρο είναι ότι έγιναν πλούσιοι οι δημοφιλείς τραγουδιστές και κανένας πια δεν αισθάνεται άνετα να τραγουδάει για φτώχειες και μπατιρήματα. Οι τραγουδιστές δεν κατοικούν πια στις λαϊκές γειτονιές. Αλλαξαν κοινωνικό στάτους, άλλαξαν παρέες, άλλαξαν τα γούστα τους.
«Ο κόσμος τώρα εκτιμά μονάχα τους παράδες, κι όσους δεν έχουνε λεφτά τους λένε φουκαράδες. Αν σε δουν να πιάσεις φράγκα, θα σε πουν νταή και μάγκα, κι αν δεν το ‘χεις το αρζάν θα σου πουν αλέ-βουζάν!» (Ι. Τατασόπουλου-Ν. Ρούτσου).
Αλλαξαν και οι γειτονιές. Αλλαξαν και οι φτωχοί. Μια γενική άνοδος του βιοτικού επιπέδου και μια νέας μορφής φτώχεια. Υπαρκτή, αλλά άφαντη. Η φτώχεια δεν είναι πια καμάρι, είναι μόνο ντροπή. Ούτε οι φτωχοί θέλουν να ακούνε για φτώχεια.
Οι νεόπτωχοι δεν είναι σαν τους φτωχούς παλαιάς κοπής. Δεν έχουν το ίδιο πολιτισμικό περιβάλλον. Η φτώχεια δεν συνδέεται με ωραία στοιχεία της λαϊκής ζωής. Η αδυναμία συμμετοχής στην κατανάλωση και αποπληρωμής των δανείων επηρεάζει και τα αισθήματα. Γι’ αυτό και οι μη έχοντες παρηγοριούνται με βόλτες στα εμπορικά κέντρα. Φάτε, μάτια, ψάρια… Η σημερινή φτώχεια φέρνει στρες και περιθωριοποίηση σ’ ένα κλειστό διαμέρισμα, όχι σε μια κοινότητα συνύπαρξης και αλληλεγγύης.
Νομιζω οτι πρεπει να γυρισουμε σελιδα και να παμε παραπερα
Επομενως προτεινω : john lee hooker
Don’t look back! http://www.youtube.com/watch?v=fdmPfWWy2mg
Το νέο album των Thievery Corporation “culture of fear” που εξηγεί πως η εξάπλωση του φόβου είναι το εργαλείο για να κρατούνται οι μάζες στην απάθεια. http://www.youtube.com/watch?v=GWvqkDvv4mE
Ξεχασατε το κατ`εξοχην για την περιπτωση “Εθνικο ελλειμα ”
του Ορφεα Περιδη. http://www.youtube.com/watch?v=HJN9aBN0gRA
Παπακωνσταντίνου : “Δεν πάει άλλο” http://www.youtube.com/watch?v=9sNP9si0ohY
Working class Hero του διαχρονικου John Lennon. 40 χρόνια μπροστά από την εποχή του. http://www.youtube.com/watch?v=njG7p6CSbCU
https://www.youtube.com/watch?v=BJf4-JUEwx8
ενα ωραίο τραγούδι για την κρίση ακούστε το αξίζει !!!