Θα πρέπει να τρίζουν τα κόκαλα του Δαρβίνου, διότι ο υποτιθέμενος«δαρβινικός κόσμος» απέχει παρασάγγες από αυτό που ο ίδιος οραματίστηκε. Από αυτές τις δηλώσεις απουσιάζει η παραμικρή ένδειξη για τον τρόπο να αρνηθούμε τα γονίδια μας, τα οποία, οι ίδιοι συγγραφείς, άλλες φορές, τα έχουν περιγράφει ως παντοδύναμα.
Απόσπασμα από συζήτηση του Κορνήλιου Καστοριάδη με τον Γάλλο κοινωνιολόγο Allain Caillé και τη Βελγίδα φιλόσοφο Chantal Mouffe που σύμφωνα με την εφημερίδα, έγινε λίγους μήνες πριν τον θάνατό του.
Πάντα θα υπάρχει μια ατελείωτη λίστα με τις δουλειές και τις υποχρεώσεις που πρέπει να κάνουμε και παράλληλα μια κουλτούρα «παραγωγικότητας» να μας λέει να πραγματοποιούμε όλες τις δουλειές στην ώρα τους και να αισθανόμαστε ένοχοι για κάθε δευτερόλεπτο που πάει χαμένο.
Περισσότερα
Η ευδαιμονία (ευτυχία) δεν είναι η ανταμοιβή της αρετής, άλλα η ίδια η αρετή. Δεν απολαμβάνουμε την ευδαιμονία επειδή χαλιναγωγούμε τις επιθυμίες μας. Απεναντίας, ακριβώς επειδή απολαμβάνουμε την ευδαιμονία είμαστε ικανοί να τις χαλιναγωγήσουμε. Σπινόζα, «Ηθική»
«… γιατί δεν μπορώ να βρω το φαγητό που μου αρέσει.
Αν το ‘βρισκα, πιστέψτε με,
Δεν θα έκανα καμία φασαρία
Και θα έτρωγα καλά, όπως
Εσύ και όλοι»
~ Φραντς Κάφκα, «Ο καλλιτέχνης της πείνας»
Τον Δεκέμβριο του 1984, ο Κορνήλιος Καστοριάδης παρουσιαζόταν πρώτη φορά στην ελληνική τηλεόραση, στην εκπομπή παρασκήνιο. Από την εκπομπή αυτή, η οποία προκάλεσε συζητήσεις και σχόλια στον Τύπο για αρκετές ημέρες, δημοσιεύεται εδώ η συνέντευξη του Κ.Κ. με πολύ μικρές συντομεύσεις και ελάχιστες προσθήκες από το αμοντάριστο υλικό.
Η επιτυχία των αιρέσεων, των θρησκειών, των ποδοσφαιρικών συλλόγων και πολλών πολιτικών κομμάτων, αποκαλύπτει ότι ο άνθρωπος νιώθει βολικά μέσα σε μία κοινότητα, όπου η σκέψη αποφασίζεται εκ των προτέρων.
Ξημέρωσε άλλη μια μέρα… Για να δούμε σήμερα θα μπορέσω να κάνω πράξη όλα αυτά που σκεφτόμουν χτες; Όλα αυτά που με βασανίζουν τις νύχτες και με κρατάνε ξάγρυπνο; Μάλλον όχι…
Περισσότερα
Ένα μεγάλο πρόβλημα στη σκέψη είναι η διάκριση μεταξύ ατομικών δικαιωμάτων (που αποτελούν τον κορμό του φιλελευθερισμού) και λαϊκής κυριαρχίας με την ισότητα και την κοινωνικότητα (που αποτελεί τον κορμό της δημοκρατίας). Δηλαδή, το τρίπτυχο της ελευθερίας, ισότητας, αδελφοσύνης έχει σπάσει σε δύο τμήματα. Το ένα μέρος με την ελευθερία ενσωματώθηκε (με ατελή βέβαια τρόπο) στον φιλελευθερισμό και το άλλο μέρος με την ισότητα και την αδελφοσύνη ή κοινωνικότητα με ομοίως ατελή τρόπο στην ιδεολογία του υπαρκτού σοσιαλισμού.
Ο ψευδοχαρακτήρας πού προσλαμβάνει η νόηση γίνεται καλύτερα κατανοητός από το ψευδοχαρακτήρα της βούλησης και των αισθημάτων. Είναι κατά συνέπεια προτιμότερο να αρχίσουμε το θέμα μας εξετάζοντας τις διαφορές ανάμεσα στη γνήσια νόηση και στην ψεύτικη νόηση.
Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που αδυνατούν να συγχρονιστούν με τους ρυθμούς, τα ιδανικά και τους στόχους της κοινωνίας μας. Κλείνονται στον κόσμο τους. Σταδιακά μαθαίνουν να τον υπερεκτιμούν και να τον απεχθάνονται ταυτόχρονα, να τον προασπίζουν, όταν οι άλλοι τον αμφισβητούν, και να τον απαξιώνουν, όταν τους οδηγεί σε συνεχή αδιέξοδα.
Δύναμη εξουσιασμού των μαζών
Στο έργο του Tractatus theolocico-politicus (1670) ο Σπινόζα επιχειρεί, μεταξύ των άλλων, να ερμηνεύσει τη δεισιδαιμονία ως εργαλείο στα χέρια της εξουσίας για την υποδούλωση του φρονήματος των μαζών. Ό,τι σχετικό πραγματεύεται στο προαναφερθέν έργο του ο φιλόσοφος απηχεί ένα σύνολο στοχασμών του, διάσπαρτων και στα άλλα κείμενά του.
Ο Νίκος Σιδέρης μιλά για την «Τέχνη του γονιού» την οποία επισημαίνει ότι έχουν χάσει οι ενήλικες στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες και τονίζει ότι το παιδί, για να μεγαλώσει σωστά, χρειάζεται μια «έντεχνη αγάπη». Διαπιστώνει ότι η απουσία της «έντεχνης αγάπης» προκαλεί μια κατάσταση «ψυχικής ορφάνιας» η οποία ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για την εκδήλωση βίαιης και επιθετικής συμπεριφοράς στα παιδιά και στους εφήβους.
Ο Νορβηγός θεατρικός συγγραφέας Ερρίκος Ίψεν εφηύρε τον όρο «ζωτικό ψεύδος», εννοώντας την καθησυχαστική ιστορία που λέμε στους εαυτούς μας για να κρύψουμε μια πιο οδυνηρή αλήθεια. Όσον αφορά το πλήρες κόστος της οικολογικής άγνοιας στην αγορά, υποστηρίζουμε το ζωτικό ψεύδος: ότι δεν ξέρουμε ή δεν βλέπουμε δεν έχει σημασία. Στην πραγματικότητα, η συλλογική μας άγνοια έχει τεράστιες συνέπειες. Η αδιαφορία μας για τις συνέπειες όλων όσα αγοράζουμε και κάνουμε -οι άπειρες καταναλωτικές μας συνήθειες- δημιουργεί έναν τεράστιο αριθμό απειλών για το περιβάλλον και την υγεία.
Το ζωτικό ψεύδος, δηλαδή η παραποίηση της πραγματικότητας και η αυταπάτη που το άτομο ή η ομάδα επιλέγει εξαπατώντας τον ίδιο της τον εαυτό, μπορεί να οφείλεται σε αρκετούς παράγοντες όπως είναι Περισσότερα
Όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο θεός γελάει. – λαϊκή παροιμία
Το αστείο με τις συμπτώσεις είναι ότι συμβαίνουν. – Isaac Asimov Περισσότερα
