Πολλοί άνθρωποι παρακολουθούν κάθε πρωί τις ειδήσεις με φόβο και δέος. Κάθε μέρα διαβάζουμε για επιθέσεις, ανισότητα, μόλυνση, δικτατορίες, πόλεμο και εξάπλωση πυρηνικών όπλων.
Αναζήτηση αποτελεσμάτων για -αυταπάτη
Όσοι ανατρέφουν, εκπαιδεύουν ή διοικούν ανθρώπους ας διαβάσουν με προσοχή αυτήν εδώ την εξομολόγηση που κάνει ο Πιετσόριν μέσα στο περίφημο μυθιστόρημα του Ρώσου συγγραφέα Μιχαήλ Λέρμοντοβ «Ένας ήρωας του καιρού μας» (1840):
Όλοι έχουμε εμπειρίες όσον αφορά τη μετάδοση συναισθημάτων —γελάμε με τα αστεία των φίλων μας, νιώθουμε λυπημένοι όταν η γυναίκα μας κλαίει, οργιζόμαστε μαζί με τους γείτονές μας εναντίον του δημοτικού συμβουλίου και αγκαλιάζουμε τα παιδιά μας όταν έχουν προβλήματα. Αλλά μια πτυχή όλης αυτής της διαδικασίας που συχνά παραβλέπεται είναι ότι τα συναισθήματα μεταδίδονται όχι μόνο στους φίλους μας, αλλά και στους φίλους των φίλων μας, και ακόμη πιο πέρα —ακόμη και όταν δεν είμαστε παρόντες.
Είδα τους ανθρώπους να κυνηγούν ο καθένας διαφορετικό σκοπό- είδα τους ανθρώπους ενθουσιασμένους από διάσπαρτα αντικείμενα, γοητευμένους από σχέδια και όνειρα που ήταν ταπεινά και απροσδιόριστα. Αναλύοντας κάθε περίπτωση χωριστά για να εντοπίσω τις αιτίες τόσου σπαταλημένου οίστρου, κατάλαβα την ανοησία κάθε νεύματος και κάθε προσπάθειας.
Να διαβάζεις ή να μην διαβάζεις; Αυτό είναι το ερώτημα. Όπως θυμόμαστε, ο Άμλετ ήταν φοιτητής στο Πανεπιστήμιο της Βυρτεμβέργης. Είχε αποφασίσει, μετά τον τραγικό θάνατο του πατέρα του και τον ανίερο γάμο της μητέρας του με τον θείο του, να επιστρέψει στις σπουδές του. Ωστόσο, στην Πρώτη Πράξη, σκηνή 2, η Γερτρούδη, με λόγια γλυκά και πονηρά προσπαθεί να τον πείσει να μη φύγει. Ο Άμλετ αντιμετωπίζει ένα δίλημμα: να μείνει ή να φύγει; Αποφασίζει να μείνει στη σάπια Δανία.
Περισσότερα
Αν η νίκη είναι αδύνατη, θα πρέπει να την περιφρονούμε. Το μυστικό της γαλήνης δεν είναι να ευθυγραμμίσουμε τα επιτεύγματα μας με το επίπεδο των επιθυμιών μας αλλά να υποβιβάσουμε τις επιθυμίες στο επίπεδο των επιτευγμάτων μας. «Αν αυτό που έχεις νομίζεις πως δεν σου αρκεί» λέει ο Ρωμαίος στωικός Σενέκας (πέθανε το 65 μ.Χ.) «τότε, ακόμα και αν κατακτήσεις όλο τον κόσμο, θα είσαι δυστυχισμένος».
Τον Μάρτιο του 94 ο Κορνήλιος Καστοριάδης, έδωσε μια μεγάλη συνέντευξή στην δημοσιογράφο της εφημερίδας Ελευθεροτυπία Τέτα Παπαδοπούλου, που αξίζει να διαβάσετε. Είχε αναφερθεί εκτός των άλλων και στο “Μακεδονικό πρόβλημα”.
«Μια φορά ο Ζαρατούστρας έριξε την πλάνη του πέρα από τους ανθρώπους, ωσάν όλους τους οραματιστές της μελλούμενης ζωής. Κι έργο ενός θεού που πάσχει και ψυχοδέρνεται μου φάνταξε τότε ο κόσμος.
Μολονότι o άνθρωπος πέτυχε να κυριαρχήσει σε αξιοσημείωτο βαθμό πάνω στη φύση, ή κοινωνία δεν έχει υπό τον έλεγχό της τις δυνάμεις πού αυτή ή ίδια δημιούργησε. Ο ορθολογισμός τού συστήματος παραγωγής, ως προς την τεχνική πλευρά, συνοδεύεται από τον παραλογισμό τού συστήματος μας παραγωγής ως προς την κοινωνική του πλευρά.
Προχθές η Άμαζον του Τζεφ Μπέζος λειτούργησε στo Σηάτλ των Ηνωμένων Πολιτειών το πρώτο σούπερ μάρκετ χωρίς ταμειακές μηχανές και ταμίες. Ο πελάτης μπαίνει ψωνίζει και φεύγει.
Περισσότερα
Το 1975 ερευνητές στο Σταντφορντ προσκάλεσαν μία ομάδα τελειόφοιτων να λάβουν μέρος σε μία μελέτη σχετικά με την αυτοκτονία. Τους παρέδωσαν ζευγάρια σημειωμάτων αυτοκτονίας. Το ζευγάρι σημειωμάτων αποτελούνταν από ένα σημείωμα πλαστό το οποίο είχε γραφτεί από έναν οποιονδήποτε άνθρωπο ενώ το άλλο από έναν άνθρωπο ο οποίος είχε προβεί στην αυτοκτονία (υποθετικά). Στη συνέχεια ζητήθηκε από τους τελειόφοιτους να διαχωρίσουν το γνήσιο από το πλαστό σημείωμα.
Καταγγέλλατε από το 1979, με την ευκαιρία των «Νέων Φιλοσόφων», την άνοδο της χυδαιότητας, την απουσία του κριτικού πνεύματος, της αληθινής πολιτικής σκέψης. Λοιπόν, αυτές οι τάσεις είναι σήμερα πανταχού παρούσες… Περισσότερα
Η «απομαγνητοφώνηση» των μαθητικών συνομιλιών θα έφερνε στο προσκήνιο τη «γραμματική και το συντακτικό» ενός αισθήματος δυσαρέσκειας και έλλειψης ικανοποίησης από τη συμμετοχή τους στη σχολική ζωή και τη μαθησιακή διαδικασία, σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα -κέντρο πιέσεων και αρένα ανελέητου ανταγωνισμού, στο οποίο τα περιθώρια για αυθορμητισμό, ανάληψη πρωτοβουλιών, άσκηση κριτικής, προώθηση διαλόγου -λειτουργίες που «δένονται» με ένα νήμα με τις ανάγκες και τις προδιαθέσεις της νέας γενιάς- «αραχνιάζουν» στα «πρακτικά» των διακηρύξεων της επίσημης εκπαιδευτικής πολιτικής.
Μια απ’ τις διαρκέστερες πλάνες των ανθρώπων είναι ότι μερικά τμήματα του ανθρώπινου γένους είναι ηθικά καλύτερα ή χειρότερα απ’ τα άλλα. Η πεποίθηση αυτή παρουσιάζεται με διάφορες μορφές, απ’ τις οποίες καμιά δεν έχει λογική βάση.
Καμιά φορά, όταν ταξιδεύω στο εξωτερικό, αναγκάζομαι να βολευτώ μ’ ένα χάμπουργκερ και μια μερίδα τηγανητές πατάτες McDonald’s. Απ’ όσο ξέρω, έχω φάει χάμπουργκερ και τηγανητές πατάτες McDonald’s σε περισσότερες χώρες στον κόσμο απ’ οποιονδήποτε άλλο, και μπορώ να βεβαιώσω ότι έχουν πράγματι, την ίδια γεύση παντού. Αλλά συνεχίζοντας τα τελευταία χρόνια τα ταξίδια μου στον κόσμο, άρχισα να παρατηρώ κάτι πολύ ενδιαφέρον.