Το πρωί της 27ης Σεπτεμβρίου 1831 με το Ιουλιανό ημερολόγιο (δηλαδή στις 9 Οκτωβρίου 1831), έξω από την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνος πυροβόλησαν και μαχαίρωσαν θανάσιμα τον κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια, καθώς πήγαινε να παρακολουθήσει την κυριακάτικη θεία λειτουργία. Περισσότερα
Κατηγορία -Ιστορία
Στην Τρίπολη, έξι μήνες μετά την άλωση, λειτούργησε δωρεάν το πρώτο, σε ελεύθερο έδαφος, δημόσιο ελληνικό σχολείο.
… γύρω στο 464 π.χ., στα Άβδηρα…
Ο Δημόκριτος γυρίζει σπίτι του, ευτυχισμένος αλλά άφραγκος. Επιστρέφει από μια μεγάλη περιοδεία, που τον οδήγησε σχεδόν έως τα πέρατα του κόσμου. Έχοντας πλέον ξοδέψει την πατρική κληρονομιά, πρέπει να ζει μια λιτή ζωή, απαλλαγμένη από ότι περιττό. Χρειάζεται, παρ’ όλα αυτά, για να συνεχίσει το έργο του, έναν νεαρό πολύ προικισμένο, ικανό να τον βοηθήσει. Πώς να τον διαλέξει; Ο Δημόκριτος δεν μπορεί να τον πληρώνει. Πρέπει να υπάρχει κάπου ένα αγόρι χωρίς εκπαίδευση, που θα μπορέσει να το μυήσει στη φιλοσοφία.
…η θεωρία πως, σε τελική ανάλυση, η φύση αποτελείται από αδιαίρετα άτομα είχε τις απαρχές της στον Λεύκιππο και αναπτύχθηκε στην Ελλάδα του πέμπτου π.Χ. αιώνα από τον Δημόκριτο. Έναν μόνον αιώνα αργότερα την υιοθέτησε ο Αθηναίος φιλόσοφος Επίκουρος, από τον οποίο προέρχεται και ο όρος «επικούρειος», για όσους πιστεύουν στις λεπτές γαστριμαργικές και σινικές απολαύσεις. Αυτή η εικόνα ενός εκλεπτυσμένου ηδονισμου δεν αντανακλά σωστά τη φιλοσοφία του Επίκουρου. Περισσότερα
Αυτό που πάντα με ξετρέλαινε στην ιστορία του κόσμου είναι ότι είναι αληθινή. Ότι όλα αυτά τα απίθανα πράγματα που διαβάζουμε ήταν τόσο αληθινά όσο εσύ κι εγώ σήμερα. Όσα έχουν διαδραματιστεί είναι πολύ πιο συναρπαστικά και αξιοθαύμαστα από οτιδήποτε θα μπορούσαμε να έχουμε επινοήσει. Θα σου διηγηθώ λοιπόν τώρα μία από τις πιο καταπληκτικές ιστορίες, που είναι τόσο αληθινή όσο η δική σου ή η δική μου ζωή. Δεν πάει πολύς καιρός απ’ όταν συνέβησαν όλα αυτά. Ο παππούς μου ζούσε τότε και θα ήταν περίπου στην ηλικία σου.
Στό προηγούμενο ἄρθρο μας μιλήσαμε γιά τά θέλγητρα τῶν Ἀθηνῶν, τή γλύκα τῆς ἀθηναϊκῆς νύχτας, τά ἐξαίσια χρώματα τοῦ δειλινοῦ, ὅταν εἰδικά ὁ Ὑμηττός παίρνει ἐκεῖνο τό μή ζωγραφιζόμενο μενεξεδένιο χρῶμα. Μιλήσαμε γιά τούς ἀρχαίους Ἀθηναίους πού ἔδωσαν στόν ἑαυτό τους πρῶτα, καί σέ ὅλη τήν ἀνθρωπότητα ἀκολούθως, ἄν ὄχι τό ἰδανικώτερο, τουλάχιστον τό ἀξιοπρεπέστερο πολίτευμα. «Δοῦλος εἶναι ἐκεῖνος πού δέν μπορεῖ νά πεῖ τή σκέψη του», γράφει κάπου ὁ Εὐριπίδης. Περισσότερα
«Εμένα πάντως μου φαίνεται», λέει βραχνά, «πως παρ’ όλα αυτά δεν ξέρεις παρά μια και μοναδική ιστορία, παιδί μου, την ιστορία του εκατοστού πρίγκιπα, που καταφέρνει να λύσει το αίνιγμα. Δεν ξέρεις όμως τίποτα για τις ιστορίες των προηγούμενων ενενήντα εννέα που χάθηκαν, επειδή δεν τα κατάφεραν».
Ο καθρέφτης μες στον καθρέφτη, Μίχαελ Έντε
Όταν η Ελλάδα ανακάλυψε τη δύναμη του Νου, η υπόλοιπη ανθρωπότης ήταν γυρισμένη κι αντίκριζε τα ψυχικά ερέβη. Τότε, για μια στιγμή, η Δύση κι η Ανατολή στην Ελλάδα σμίξανε: η τάση προς τον ρασιοναλισμό πού θα γινότανε με τον καιρό το έμβλημα τής Δύσης και η βαθιά ψυχική κληρονομιά τής ’Ανατολής ενώθηκαν.
Ακούμε βέβαια κάθε τόσο ότι μια από τις κυριότερες υπηρεσίες που πρόσφερε ο Αλέξανδρος στον πολιτισμό ήταν ότι εξελλήνισε τον αρχαίο κόσμο. Αλλά οι ελληνικές μορφές που διέδωσε δεν υπήρξαν ποτέ τίποτα παραπάνω από ένα επίχρισμα, ένα επιπόλαιο λούστρο, όπως περίπου οι γαλλικές τον δέκατο έβδομο και δέκατο όγδοο αιώνα. Πιο βάσιμο θα ήταν να υποστηρίξουμε ότι έκανε αλεξανδρινό τον ελληνισμό κι έτσι τον διατήρησε ζωντανό ως οικουμενικό ελληνισμό. Γιατί τον τέταρτο αιώνα ο εθνικός ελληνισμός βρισκόταν ήδη σε πλήρη αποσύνθεση.
Ιερισσός 1801, Philip Hunt & Josef Dacre Carlyle
Την άνοιξη του 1801, την εποχή που πρέσβης ήταν ο λόρδος Έλγιν, δύο από τα σημαίνοντα μέλη του διπλωματικού σώματος της αγγλικής πρεσβείας στην Κωνσταντινούπολη, ο Dr. Philip Hunt και ο Dr. Josef Dacre Carlyle, εφοδιασμένοι με σουλτανικά έγγραφα και πατριαρχικές επιστολές, περιηγήθηκαν το Άγιον Όρος και τη Χαλκιδική, φθάνοντας μέχρι τη Θεσσαλονίκη, με αντικειμενικό σκοπό τη συλλογή παλαιών χειρογράφων.
Οι πρώτοι καλοκαιρινοί παραθεριστές της Ιστορίας, τα μπαιν-μιξτ της Αττικής, τα rooms to let και ο παραθεριστικός τουρισμός, όπως εξελίχθηκε ανά τους αιώνες.
Περισσότερα
Υπάρχουν ιστορίες αγάπης από τις οποίες ξεκίνησαν πόλεμοι που διέλυσαν, τελικά, ολόκληρες αυτοκρατορίες. Υπάρχουν κι άλλες, που συνέβαλαν στην πρόοδο της επιστήμης, κι έκαναν τον κόσμο λίγο καλύτερο. Υπάρχουν ιστορικοί έρωτες που τέλειωσαν άδοξα, και άδοξοι έρωτες που έγραψαν ιστορία. Όπως αυτοί που ακολουθούν.
Περισσότερα
Όσα έγιναν μετά τον πόλεμο
Ο πόλεμος του 1914-18 ανακάτεψε όλη την Ευρώπη και την έκανε άλλο πράμα. Η Γερμανία έγινε δημοκρατία. Η Ρωσία κομμουνιστικό κράτος. Καινούργια κράτη και έθνη ξεφυτρώσανε. Όλος ο κόσμος άλλαξε και πήρε τέλεια αλλιώτικη μορφή. Η Αγγλία εκεί, το βιολί της, δεν άλλαξε τίποτα.
Την παγκόσμια ιστορία τείνουμε να τη θεωρούμε ως τον προνομιακό χώρο όπου κάποιοι σπουδαίοι άνθρωποι παίρνουν σημαντικές αποφάσεις που επηρεάζουν τις ζωές εκατομμυρίων.
Περισσότερα
Εξάρτημα αρχαίου επιτραπέζιου παιχνιδιού
Στον χώρο της σημερινής Βουλής, όπου πολλές φορές έχει παιχτεί η τύχη του ελληνικού λαού στα ζάρια, εντοπίστηκε το αρχαίο σύμπλεγμα παικτών επιτραπέζιου παιχνιδιού τύχης και στρατηγικής, που παρουσιάζει το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο στην αίθουσα του Βωμού.
Μερικές τροφές έχαιραν της προτίμησης των αρχαίων , γιατί, σύμφωνα με τα παραγγέλματα των γιατρών και των δειπνολόγων, είχαν… αφροδισιακές ικανότητες.
Σαν σήμερα,στις 22 Μαΐου του 1917, γεννήθηκε ο Στέλιος Ανεμοδουράς. Δημοσιογράφος, εκδότης και συγγραφέας του ιστορικού αναγνώσματος και περιοδικού “Ο Μικρός Ήρως” (με το ψευδώνυμο Θάνος Αστρίτης). Ο Γιώργος Θαλάσσης, η Κατερίνα, ο Σπίθας. Ας ξαναθυμηθούμε (οι μεγαλύτεροι) τις πρώτες παραγράφους του πρώτου τεύχους αυτού του τόσο αγαπημένου αναγνώσματος χιλιάδων παιδιών κι όχι μόνο (ακολουθεί απόσπασμα από το 1ο τεύχος του περιοδικού με τίτλο “Ελεύθερος σκλάβος” )
Πλάι στις κοινωνικές ανακατατάξεις, και μαζί μ’ αυτές, έγιναν ριζικές αλλαγές στην οικονομία και στις συναλλαγές. Στις ιωνικές πόλεις καθιερώθηκε, γύρω στις αρχές του έβδομου αιώνα, το χρήμα.