Επαναλάβαμε πολλές φορές ότι για να καταλάβουμε ένα άτομο, πρέπει να ξέρουμε τις συνήθειες οπό τις όποιες μεγάλωσε. Ιδιαίτερη σημασία λοιπόν έχει η σειρά πού έχει ένα παιδί ανάμεσα στους αδελφούς του και τις αδελφές του. Ανάλογα με τη σειρά αυτή μπορούμε να χωρίσουμε σε κατηγορίες τούς ανθρώπους. Αν έχουμε κάποια σχετική πείρα, μάς είναι εύκολο να καταλάβουμε αν ένα παιδί είναι το πρώτο, το μικρότερο, το μοναδικό κλπ,
Κατηγορία -Εκπαίδευση – Παιδεία
Πριν χρόνια, ένας φίλος μου είχε διηγηθεί μια ιστορία. Δεν ξέρω αν είναι αληθινή, είναι όμως σίγουρα εξόχως διδακτική:
Η Χριστίνα Ωνάση αγαπούσε λέει πολύ την κόκα-κόλα! Κάθε χρόνο, επισκεπτόταν τον Σκορπιό για λίγες μέρες και κατέβαινε για jogging, στην παραλία. Ακόμη και σε εκείνες τις στιγμές λοιπόν ήθελε να πίνει το αγαπημένο της ποτό – για αυτό και ζήτησε από τους ανθρώπους της Περισσότερα
Ένα φαινόμενο της παιδικής ζωής αποδεικνύει την προπαρασκευή για το μέλλον. Το παιγνίδι. Δεν πρέπει να το θεωρούμε σαν ιδιότροπη έμπνευση των γονιών ή των άλλων παιδαγωγών, Αλλά σαν βοήθεια για την αγωγή, σαν διεγερτικό τού πνεύματος, της φαντασίας και της επιδεξιότητας. Το παιγνίδι προετοιμάζει το μέλλον. Περισσότερα
Χαρά για μάθηση ή συλλογή πτυχίων; Καλλιέργεια ατομικών δεξιοτήτων ή εξομοίωση όλων; Ευελιξία, κινητικότητα, δημιουργία δυνατών προσωπικοτήτων ή παπαγαλάκια και άνευροι πτυχιούχοι; Η εκπαίδευση εντός και εκτός των συνόρων λειτουργεί ως μια ασφαλής νησίδα θαλπωρής, κοινωνικοποίησης, μάθησης και πειραματισμού ή είναι ο προθάλαμος μιας αδυσώπητης αρένας όπου κυριαρχούν ο στείρος ανταγωνισμός, η ανία και η βαθμοθηρία; Γιατί το σχολείο δεν είναι μαθητοκεντρικό και ποιος φοβάται την ουσιαστική, βαθιά καλλιέργεια και την κριτική σκέψη;
Περισσότερα
Τα τελευταία νέα από τα σχολεία των Φινλανδών μιλάνε για κατάργηση των μαθημάτων! Ακόμα δεν έχουν καταλήξει, αλλά ο προσανατολισμός είναι σωστός. Τα ερωτήματα που προκύπτουν για μας εδώ στον ιδιόρρυθμο νότο, είναι δύο: Τι είναι αυτό που κάνει αυτούς τους λαούς να πειραματίζονται χωρίς αγκυλώσεις και πώς είναι δυνατόν να σχεδιάζουν ένα σχολείο χωρίς κλασικά μαθήματα;
Περισσότερα
Δεν είσαι εκεί για να δεις, όμως, σίγουρα θα μάθεις. Είτε γιατί το μικρό σου θα βγάλει την είδηση πρώτο παράρτημα (ο Κίμωνας μ’ έσπρωξε/έβρισε/έφτυσε) με το που θα γυρίσεις σπίτι, είτε γιατί, αν έχεις πέσει στον τύπο σφίγγα, θα διαβάσεις μόνη σου τα σημάδια (κατεβασμένα μούτρα στην καλύτερη των περιπτώσεων ή μαυρισμένο μάτι στη χειρότερη)! Όσο για το ρόλο σου, είναι περισσότερο σημαντικός απ’ όσο φαντάζεσαι!
Περισσότερα
Βασική προτεραιότητα για τις ελληνικές οικογένειες παραμένει, παρά την οικονομική κρίση, η εξωσχολική υποστήριξη των παιδιών τους. Είναι ενδεικτικό ότι οι ιδιωτικές δαπάνες για φροντιστήρια μέσης εκπαίδευσης, αλλά και για ιδιαίτερα μαθήματα φθάνουν τα 730 εκατομμύρια ευρώ ετησίως.
Περισσότερα
Πόσο αμήχανη είναι εκείνη η στιγμή που πηγαίνεις με τα παιδιά σου και αγοράζεις σχολικά είδη , σάκα , τετράδια , κασετίνες, μολύβια και την επομένη μαθαίνεις ότι τίποτα από όλα αυτά δεν θα χρησιμοποιηθεί. Πόσο περίεργα ακούγεται η άποψη ότι “σημαντικότερο από το να διαβάσει το παιδί ένα σχολικό βιβλίο είναι να το παραδώσει στο τέλος της χρονιάς ανέπαφο όπως ακριβώς το παρέλαβε γιατί απλά αποτελεί δημόσια περιουσία” .
Περισσότερα
-Για να αγαπήσω το βιβλίο, πρέπει να ενδιαφερθείς εσύ για μένα. Για να συνδεθώ μαζί του, χρειάζομαι ένα πρόσωπο• ένα πρόσωπο που θα με βάλει στο δρόμο της μάθησης, μέσα από την οικειότητα που θα νιώθει για μένα. – Μια μαθήτρια σε ένα δάσκαλο.
Στόχος μας στο άρθρο αυτό είναι να εντοπίσουμε, με αμεσότητα, τις ρίζες που θεμελίωσαν το αλλοτριωτικό καθεστώς της εκπαίδευσης. Περισσότερα
Ο Κεν Ρόμπινσον προσεγγίζει ένα θέμα που απασχολεί τους εκπαιδευτικούς και τους πολίτες, δηλαδή αν υπάρχει ανάγκη αλλαγής του προτύπου εκπαίδευσης και σε ποια χαρακτηριστικά του. Υπενθυμίζει ότι το σημερινό σχολείο, το συνέλαβαν, το σχεδίασαν και το οικοδόμησαν για μια διαφορετική εποχή και μέσα στις ανάγκες της βιομηχανικής επανάστασης. Τι αλλάζει όμως σήμερα όπου επικρατεί η ψηφιακή επανάσταση, ο καταιγισμός των πληροφοριών και της εικόνας;
Περισσότερα
Οι γενιές του ’60 και του ‘70 έχουμε βιώσει την πλήξη στο πετσί μας, όταν ήμαστε παιδιά. Ιδίως τα καλοκαίρια, όταν το απομεσήμερο οι γονείς επέβαλαν σιωπητήριο σε όλα τα σπίτια και οι δρόμοι καμίνια, ήμασταν φυλακισμένοι στα δωμάτια μας και ο χρόνος κυλούσε βασανιστικά αργά. «Βρείτε κάτι να κάνετε ήσυχα» μας έλεγαν και ήταν διαταγή. Περισσότερα
Σε περιόδους κρίσεων μια στάση αποτίμησης πάνω σε θεμελιώδη στοιχεία του πολιτισμού μας είναι λογικά αναμενόμενη. Τι μας οδήγησε ως εδώ, γιατί εγκαταλείφθηκαν αξίες και καλές πρακτικές του παρελθόντος, και κυρίως πού μπορεί να στηριχτεί η ελπίδα για κάτι νέο; Περισσότερα
Μια τελευταία μελέτη δείχνει ότι η επιρροή των γονιών στα παιδιά είναι πιο καθοριστική για τις επιδόσεις τους απ’ ό,τι το ίδιο το σχολείο, χωρίς αυτό να έχει να κάνει με τη παρουσία τους στις συνελεύσεις του συλλόγου γονέων και καθηγητών. Περισσότερα
Για να κατανοήσουμε πλήρως την κοινωνική σημασία του Συγχρόνου Σχολείου, πρώτα πρέπει να κατανοήσουμε το σχολείο έτσι πως λειτουργεί στις μέρες μας και δεύτερον την ιδέα που διέπει το σύγχρονο εκπαιδευτικό κίνημα. Τι είναι λοιπόν το σχολείο του σήμερα, ασχέτως αν είναι δημόσιο, ιδιωτικό ή θρησκευτικό; Περισσότερα
Σε μια εποχή που εστιάζει στα επιτεύγματα και τις επιδόσεις, τα παιδιά χρειάζονται να μάθουν να προσφέρουν, να μοιράζονται και να συμπάσχουν. Χωρίς γονεϊκά κηρύγματα με βαρετά ηθικά διδάγματα. «Ποιoς ενδιαφέρεται σήμερα να μεγαλώσει ηθικά παιδιά;».
Λίγο μετά την βράβευση του με Νόμπελ ο μεγάλος φιλόσοφος και συγγραφέας ανέτρεξε στα μαθητικά του χρόνια. Περισσότερα
Δεν έχει σημασία αυτό που λες, αλλά αυτό που οι άλλοι καταλαβαίνουν
Ο Frank Luntz είναι από τους πιο ικανούς σχεδιαστές πολιτικής καμπάνιας της τελευταίας δεκαετίας. Οι συμβουλές του βοήθησαν τον ρεπουμπλικάνο Rudy Giuliani να εκλεχθεί 2 συνεχόμενες φορές στη Νέα Υόρκη μια πόλη που οι δημοκράτες ήταν πενταπλάσιοι από τους Ρεπουμπλικάνους. Περισσότερα