Oι αναμνήσεις από την περίοδο των εορτών στην παιδική μου ηλικία, με συγκινούν και να με κάνουν να μελαγχολήσω. Κομμάτια ζωής και θραύσματα μνήμης ξαναβρίσκουν την θέση τους με τίμημα την οδύνη.
Κατηγορία -Άρθρα / Συνεντεύξεις
Η ομιλία του Μπομπ Ντίλαν, η οποία εκφωνήθηκε, κατά τη δεξίωση που ακολούθησε την τελετή απονομής των Νόμπελ, από την Ατζίτα Ράτζι, πρέσβειρα των Ηνωμένων Πολιτειών στη Σουηδία, στις 10 Δεκεμβρίου 2016.
Σαν σήμερα στις 10 Δεκεμβρίου 1957, ο Αλμπέρ Καμύ, εκφωνεί στο δημαρχείο της Στοκχόλμης στο τέλος του συμποσίου της τελετής των βραβείων Νόμπελ την παρακάτω ομιλία: Περισσότερα
O Τζιμ Μόρισον (James “Jim” Douglas Morrison) έδωσε το 1970 μια εκ βαθέων συνέντευξη στη Lizzie James. Αναδημοσιεύτηκε συμπληρωμένη το 1981 σε ειδικό αφιέρωμα του Creem Magazine για τα δέκα χρόνια από τον θάνατό του. Αξίζει να τη διαβάσουμε:
Ο φυσικός Μπράιαν Γκριν εξηγεί τη Θεωρία των Υπερχορδών, την ιδέα πως απειροελάχιστες ίνες ενέργειας δονούνται σε 11 διαστάσεις δημιουργώντας όλα τα σωματίδια και τις δυνάμεις στο σύμπαν.
Λίγοι άνθρωποι κι ακόμα λιγότεροι συγγραφείς είχαν, ταυτόχρονα, τόσο ευνοϊκές και, συνάμα, τόσο δυσμενείς συνθήκες ζωής, εργασίας και δημιουργίας. Εγγονός του Τόμας Χένρυ Χάξλεϋ, αδελφός τού Τζούλιαν Χάξλεϋ, αναθρεμμένος σ’ ένα κλίμα καθαρά πνευματικό και επιστημονικό, βρέθηκε, συνάμα, μόλις έβγαλε το Πανεπιστήμιο, στο ποιητικό περιβάλλον τής Κάθρην Μάνσφηλντ και των ποιητών τού Μεσοπολέμου. Υπέφερε, όμως, από τα μάτια του και υπέφερε περισσότερο, αλλά πιο μυστικά, πιο κρυφά, πιο ενδόμυχα, από τη σύγκρουση ανάμεσα στον κυνισμό και τον μυστικισμό που τον κατέτρεχαν σ’ όλη τον τη ζωή.
Ακαδημαϊκός, ερευνητής, συγγραφέας. Ο Γιώργος Γραμματικάκης δεν είναι απλά ένας άνθρωπος του πνεύματος. Είναι το φως.
Μια μέρα σαν σήμερα, ακριβώς πριν 100 χρόνια, 22 Νοεμβρίου 1916, έφυγε από τη ζωή ο Τζακ Λόντον. Ας διαβάσουμε μερικά επιλεγμένα αποσπάσματα από το αυτοβιογραφικό βιβλίο του “Ο δρόμος”:
Ήταν στο Ρένο της Νεβάδα, καλοκαίρι του 1892. Ήταν και παζάρι κι η πόλη ήταν γεμάτη μικρολωποδύτες και απατεωνίσκους, για να μη μιλήσουμε για στίφη ολόκληρα από πειναλέους αλήτες. Οι πειναλέοι αλήτες έκαναν την πόλη «πειναλέα» πόλη. Βροντούσαν τις πίσω πόρτες των σπιτιών των ευυπόληπτων πολιτών, μέχρι που οι πίσω πόρτες έπαψαν πια ν’ ανοίγουν.
Η ποιήτρια και ακαδημαϊκός Κική Δημουλά μοιράζεται μαζί μας τις σκέψεις, τις αγωνίες και τα ερωτήματα ενός ανθρώπου μπροστά στην τέχνη της ποίησης και τη μοίρα του ανθρώπου.
Περισσότερα
Και η Ελλάδα δεν έχει κράτος. Και γιατί δεν έχει κράτος; Διότι ο ισχυρός πυρήνας της κοινωνίας μας ακόμα εξακολουθεί να είναι η οικογένεια. Αρα το ρουσφέτι, η χωρίς αξιολόγηση επιλογή. Οι δεσμοί αίματος, τόπου, συμπαιγνίας. Είναι το αίσθημα του αίματος, το οποίο είναι πολύ πιο βαθύ και γι’ αυτό πιο δύσκολο να πολεμηθεί.
«Δεν υπάρχουν πλούσιοι και φτωχοί, έξυπνοι και χαζοί, όμορφοι και άσχημοι, υπάρχουν μόνο άνθρωποι που αγαπήθηκαν και άνθρωποι που δεν αγαπήθηκαν» ήταν μία από τις μνημειώδεις φράσεις της αγαπημένης Μαλβίνας Κάραλη.
«(…) να μην κάνεις κατάχρηση της εξουσίας που σου δόθηκε στ’ όνομα του μεγαλύτερου ιδανικού της ελευθερίας,
να μην κάνεις κατάχρηση περιαυτολογίας στ’ όνομα του αντιατομισμού, να μην κάνεις αγώνα προσωπικής επικράτησης στ’ όνομα της σεμνής, ανώνυμης μάζας (…)».
Σαν σήμερα, στις 5 Νοέμβρη του 1983, πέθανε ένας μεγάλος άνθρωπος. Ο Ζαν Μαρκ Ράιζερ (Reiser). Ήταν βλάσφημος, βωμολόχος, ασεβής και σχεδιαστικά πρωτοπόρος με το επιτηδευμένα άτσαλο, συνήθως ασπρόμαυρο σκίτσο του. Με λίγες γραμμές και ακόμα λιγότερα λόγια ξεφτίλισε κάθε συμβατικότητα, κάθε καθωσπρεπισμό, κάθε πολιτική ορθότητα. Ήταν και αταξινόμητος, μια κατηγορία κόμικς μόνος του, πολιτικά ανατρεπτικός και κομματικά άστεγος..
Ο Γάλλος ανθρωπολόγος Κλοντ Λεβί-Στρος ήταν ένας από τους μεγαλύτερους διανοητές του 20ού αιώνα. Ας διαβάσουμε γι αυτόν ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Γκυ Σορμάν “Οι μεγάλοι στοχαστές της εποχής μας” Περισσότερα
Σαν σήμερα, 21 Οκτωβρίου του 1929, γεννήθηκε η Αμερικανίδα συγγραφέας Ούρσουλα Λε Γκεν. Στο παρακάτω άρθρο της μας μιλάει για την εξουσία, την καταπίεση, την ελευθερία και το πώς η ευφάνταστη αφήγηση ιστοριών διευρύνει τον ορίζοντα του εφικτού*.
[….] Δηλαδή αυτή τη στιγμή ζούμε σε μια κοινωνία μες στην οποία ο καθένας προσπαθεί να φάει όσον το δυνατόν περισσότερο -με την γενικότατη έννοια του όρου- είτε καπιταλιστής είναι, είτε απλώς μισθωτός ‘ να μου αγοράσει ένα καλύτερο αυτοκίνητο ή κ.τ.λ., να πάει διακοπές αν θέλει, και αδιαφορεί για όλα τα άλλα.
Βιολόγος και γεωγράφος, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Λος Αντζελες (UCLA), ο Τζάρεντ Ντάιαμοντ είναι διεθνώς γνωστός ως συγγραφέας σπουδαίων έργων όπως τα «Κατάρρευση» και «Όπλα, μικρόβια και ατσάλι» . Πρόσφατα κυκλοφόρησε και στη γλώσσα μας το βιβλίο του «Ο κόσμος μέχρι χθες: Τι μπορούμε να μάθουμε από τις παραδοσιακές κοινωνίες;» Για το βιβλίο αυτό μιλάει ο Ντάιαμοντ στην ακόλουθη συνέντευξή του, που δημοσιεύτηκε στο γαλλικό περιοδικό Sciences Humaines.
Σαν σήμερα, 17 Οκτωβρίου 1915, γεννήθηκε ένας από τους κορυφαίους Αμερικανούς θεατρικούς συγγραφείς. Ο Άρθουρ Μίλερ. Ας απολαύσουμε μια συνέντευξη που έδωσε στον Θανάση Λάλα πριν αρκετά χρόνια.