Κατηγορία -Κοινωνία

Κοινωνία

Το ρεκόρ της ανεργίας και η μετανάστευση

Νέο ρεκόρ κατέγραψε η ανεργία το Μάιο, αποκαλύπτουν τα μηνιαία στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής. Πάνω από 1.150.000 συμπολίτες μας είναι άνεργοι, ποσοστό πρωτοφανές για τα ελληνικά δεδομένα. Και, το χειρότερο, το 54,9% των νέων μέχρι τα 25 χρόνια είναι χωρίς δουλειά. Περισσότερα


Το κυνήγι της αλεπούς


Ο λόγος που επικρατεί ο παραλογισμός, είναι πως είναι απείρως πιο εξυπηρετικός και βολικός από τη λογική και τις απαιτήσεις της. Η Ελλάδα ζει λοιπόν σε έναν παραλογισμό που την βοηθά να αποτάξει τις ευθύνες της, να ξεφύγει από την απαίτηση να βρει πολιτικές λύσεις, να δικαιολογηθεί για μια ακόμη φορά. Μόνο που ο φασισμός δεν είναι παιχνίδι και ας είναι η δικαιολογία του βλάκα: «Φταίνε για όλα οι άλλοι. Εγώ πρέπει απλώς να είμαι συνεπής και ανυποχώρητος στην όποια βλακώδη απόφαση και στερεότυπό μου». Περισσότερα

Τα ελλείμματα της αστικής τάξης στην Ελλάδα


Είναι πολλοί εκείνοι που αποδίδουν τα τεράστια ελλείμματα της αστικής τάξης στην Ελλάδα στο μεταπρατικό πνεύμα των κατοίκων της. Οι Ελληνες, λένε, δεν ήταν ποτέ παραγωγοί· από την αρχαιότητα είναι έμποροι. Αυτή η θεωρία μπάζει από παντού. Περισσότερα

«Η ροδιά μου, η μετανάστευση και μια αυτοκτονία»


Προχθές πήγα να χαιρετήσω τη γιαγιά μου. Ίσως δεν την ξαναδώ ποτέ, φεύγω μετανάστης και η γιαγιά είναι 89 χρονών, οπότε σε ένα χρόνο που υπολογίζω πως θα γυρίσω (στην καλύτερη περίπτωση και οικονομικών επιτρεπόντων) μπορεί να μην με περιμένει.  Περισσότερα

Ο κύριος Κώστας και ο γιός του ο Φάνης


Ο κύριος Κώστας ήταν παιδί της κατοχής. Μόλις δεκαπέντε χρονών, στο τέλος του εμφυλίου ρίχτηκε στη βιοπάλη. Με σκληρή δουλειά 16/7/365 (όπως συνηθίζεται στις μέρες μας να εκφράζεται), κατάφερε μετά από δέκα χρόνια να στήσει μια μικρή βιοτεχνία. Περισσότερα

“Απόδειξη, παρακαλώ;”


Οι χθεσινές μου εφημερίδες, μού χάρισαν μια από τις σπάνιες προσωπικές μου νίκες των τελευταίων χρόνων. Έκανα ένα βήμα να απομακρυνθώ, ενώ ο περιπτεράς κοιτούσε δήθεν το υπερπέραν, αλλά ξαφνικά κοντοστάθηκα. Χωρίς να γίνω κόκκινη σαν παντζάρι, «απόδειξη, παρακαλώ;», του είπα.
Περισσότερα

Να κάψουμε τις μάγισσες

Κατά βάθος εύχεσαι ο Πακιστανός να είναι ο βιαστής. Θέλεις να γεμίσεις κι άλλο οργή. Θέλεις όλοι να γεμίσουμε οργή. Να τρέξουμε στα τοπικά γραφεία της Χρυσής Αυγής για να ενημερωθούμε πώς μπορούμε να πάρουμε το νόμο στα χέρια μας και να τους διώξουμε όλους. Να βγούμε ένα βράδυ μαζί με τις «ομάδες περιφρούρησης» να δούμε πως πέφτει το σωστό ξύλο και το σωστό μαχαίρωμα. Πως αποσυμφορίζουμε την οργή και όλο αυτό το αδιέξοδο που νοιώθουμε τη διάρκεια της ημέρας, μέσα σε μία νύχτα. Περισσότερα


Η ηθική υπεράνω του συμφέροντος

Δικαιολογείται ηθικά η ξένη ανθρωπιστική παρέμβαση σε μια χώρα; Η ίδια η αναφορά στην ηθική σε ό,τι αφορά τη διεθνή πολιτική και τις διεθνείς σχέσεις δημιουργεί αμέσως επιφυλάξεις και σκεπτικισμό, αν όχι μειδιάματα και ειρωνεία. Περισσότερα


Είναι η ανισότητα τροχοπέδη για την ανάπτυξη;

Για να καταλάβουμε πώς μπορούμε να επιτύχουμε μια βιώσιμη ανάκαμψη από τη Μεγάλη Ύφεση, θα πρέπει να κατανοήσουμε τα βαθύτερα αίτια. Και για να κατανοήσει κάποιος τα αίτια θα πρέπει να ξεκινήσει από τα στοιχεία. Περισσότερα


Ξένος ήμην και ου συνηγάγετέ με

Η διανομή τροφίμων από τη Χρυσή Αυγή, στην πλατεία Συντάγματος, μόνο σε όσους επεδείκνυαν ελληνική ταυτότητα και κατεγράφοντο τα στοιχεία του αίματός τους, προσημαίνει την ώρα μηδέν για την ελληνική κοινωνία, την ώρα της ηθικής και ψυχικής της αποσάθρωσης. Περισσότερα


Η αυτοκαταστροφικότητα της βίας

Η βία είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο που δυστυχώς είναι πανταχού παρόν. Εμφανίζεται, με διαφορετικές μορφές, παντού. Μεταμφιεσμένη ή χωρίς μάσκα, κρυφή ή φανερή, δολοπλόκα ή απονήρευτη, εν βρασμώ και εν ψυχρώ, ατομική ή συλλογική, ενήλικη και ανήλικη, με λόγια και με πράξεις. Είναι ένα δεδομένο ανθρώπινο στοιχείο. Περισσότερα


Το δάκρυ της πισίνας


Η πισίνα ήταν το αποδεικτικό στοιχείο της επιτυχίας στα χρόνια της ευμάρειας. Πισίνες χτίζονταν παντού, στο Κέντρο της Αθήνας και τα προάστια, στα βουνά και τους κάμπους, στα νησιά, δίπλα στη θάλασσα. Κι αν δεν είχες μια τουλάχιστον πισίνα, έστω σε μέγεθος γούρνας, δεν σε έσωζε από τη χλεύη ούτε το 4×4 ούτε η μεζονέτα. Περισσότερα

Το δίλημμα του κρατουμένου και η προστασία του περιβάλλοντος

Γιατί ξεράθηκε η Αρτεσιανή Κοιλάδα;


Η συμβατική σοφία πιστεύει ότι η οδός για να αποφύγουμε την παγκόσμια οικολογική καταστροφή είναι να πείσουμε τον κόσμο να αλλάξει τις ιδιοτελείς του συνήθειες για το κοινό καλό. Μια πιο ευφυής όμως προσέγγιση θα ήταν να χρησιμοποιήσουμε μια απέραντη και ανανεώσιμη πηγή: την ανθρώπινη τάση να σκεφτόμαστε κυρίως με βάση το βραχυπρόθεσμο συμφέρον μας. Περισσότερα

Θεωρίες συνωμοσίας


Ο Πορτογάλος συγγραφέας Φερνάντο Πεσόα είχε πει ότι «αυτό που φαίνεται δεν είναι αυτό που φαίνεται. Αυτό που φαίνεται είναι αυτό που είναι». Ο,τι χειρότερο μπορεί να ακούσει κάποιος που είναι επιρρεπής σε θεωρίες συνωμοσίας. Περισσότερα

Άνθρωποι από χρήμα


Είναι ένα «Απλοϊκό τραγούδι» του Λόρκα, όπως το είχε τιτλοδοτήσει ο ίδιος. «Απλοϊκό», ναι, πάντως τους τέσσερις πρώτους στίχους θα τους ζήλευε ο Μπρεχτ, και ίσως να ’χαν θέση σε κάποιο δράμα του Σαίξπηρ, λ.χ. στον «Εμπορο της Βενετίας». «Μαμά, / θα ’θελα να ’μουν από χρήμα. // Γιε μου, / θα κρύωνες πολύ»: Αυτοί είναι οι στίχοι του Ισπανού ποιητή (μεταφρασμένοι από τον Φ. Ηλιάδη), που μεμιάς ζωγραφίζουν ολόκληρο κόσμο. Περισσότερα