Κατηγορία -Βιβλία

Ναζίμ Χικμέτ – Ο μάστορας Αλή


Ο μάστορας αποφάσισε να πάει στο καφενείο. Η εμφάνισή του στο καφενείο προκάλεσε ενθουσιασμό, οι τακτικοί πελάτες τον καλωσόρισαν σαν συγγενή τους που γύρισε από την ξενιτιά.

Περισσότερα

Καζαντζάκης – Τι είναι ο θάνατος; Είναι μια καρδιά ορθή, σαν έρθει η ώρα της!


Περπατώ μέσα στην αμμούδα, ο ήλιος τρυπάει το κρανίο, όλη η έρημος ως πέρα αχνίζει, αστράφτει ο αέρας και σαλεύει πάνου από την άμμο. Μεσημέρι. Είναι η πανική ώρα όπου βγαίνει από τη μεγάλη πυραμίδα η πεντάμορφη θυγατέρα του Χέοπα και τριγυρίζει μέσα στη φαντασία ακόμα των φελάχων και φωνάζει τους άντρες

Περισσότερα

Αντώνης Λιάκος – Τι είναι αυτό που το λένε ιστορία;

 


Η ιστορία είναι, βέβαια, αρχαιοελληνική λέξη, αλλά δεν έχει  το  ίδιο  νόημα  από  την  αρχαιότητα  έως  σήμερα. Εξάλλου ούτε στην αρχαιότητα συμφωνούσαν όλοι για το περιεχόμενό της. Απέκτησε σιγά-σιγά τις σημασίες που την αποτελούν και οι οποίες ενοποιήθηκαν με διάφορες διαδικασίες.

Περισσότερα

Leonard Mlodinow – Τα βήματα του μεθυσμένου. Παρατηρώντας µέσα από τον φακό της τυχαιότητας


Με θυμάμαι έφηβο να παρατηρώ την κίτρινη φλόγα των κεριών του Σαββάτου∗ να χορεύει ακανόνιστα πάνω από τους κυλίνδρους λευκής παραφίνης που τα τροφοδοτούσαν.

Περισσότερα

Mark Rowlands – Η βάση του κακού στον κόσμο


Η κακία περνάει δύσκολες ώρες τον τελευταίο καιρό. Όχι επειδή δεν υπάρχουν αρκετά δείγματα κακίας -ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει- αλλά επειδή πολλοί κατά τεκμήριο ευφυείς άνθρωποι αρνούνται να παραδεχτούν την ύπαρξή της.

Περισσότερα

Τζόρτζιο Αγκάμπεν: O ιστορικός χρόνος στην ελληνική αρχαιότητα


Ο Ιταλός στοχαστής Τζόρτζιο Αγκάμπεν (Giorgio Agamben), επιχειρεί μια γρήγορη αναδρομή στις αντιλήψεις του δυτικού πολιτισμού για το χρόνο της Ιστορίας από την αρχαιότητα ως σήμερα

Περισσότερα

Οδ. Ελύτης – Χρόνος Δεσμώτης και Χρόνος Λυόμενος


Ευδαίμων και ποιητικός ο νέος χρόνος! Όπου ποίηση εννοείται «όχι μόνο η σύνθεση στίχων αλλά και η ανασύνθεση ζωής μεταφορικά και κυριολεκτικά».

Περισσότερα

Τομ Ρόμπινς – Σαμπάνια στο γοβάκι


ΑΝ ΕΞΑΙΡΕΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΜΑΣΕΛΕΣ ΑΠΟ ΣΟΚΟΛΑΤΑ, κατά πάσα πιθανότητα δεν υπάρχει λιγότερο πρακτικό πράγμα στον κόσμο από τα γυάλινα παπούτσια: η συντομία της αναμενόμενης διάρκειας ζωής τους πρέπει να συναγωνίζεται τη φρίκη της ταλαιπωρίας που προκαλούν.

Περισσότερα

Καστοριάδης: Μια ζωή, του Francois Dosse


“Μαζί με αρκετούς άλλους σπουδαστές, ο Κορνήλιος Καστοριάδης θα φύγει από το χάος που επικρατεί στην Ελλάδα του 1945 με ένα καράβι που το όνομά του θα γίνει θρύλος. Διωκόμενος και από τα δύο στρατόπεδα, το κυβερνητικό και το κομμουνιστικό, χρησιμοποιώντας ένα υπόγειο για κρυψώνα, ο Καστοριάδης περιμένει την άφιξή του καραβιού για να ξεφύγει από την πολιορκία.

Περισσότερα

Ντενί Γκετζ – Ο Ερατοσθένης κι η μέτρηση του Νείλου


Οι κήποι του Μουσείου ήταν ένα από τα πιο ευχάριστα μέρη της πόλης· εναλλάσσονταν με τις αυλές, ζωσμένοι από δροσερές στοές με περίκομψες κιονοστοιχίες. Ο Θεόφραστος ακολούθησε τον Ερατοσθένη. Η υποδοχή του σχεδίου του τον είχε προβληματίσει.

Περισσότερα

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης – Το Χριστόψωμο


Χριστουγεννιάτικο διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, που πρωτοδημοσιεύτηκε στις 26 Δεκεμβρίου 1887 στην εφημερίδα Εφημερίς με τον χαρακτηριστικό υπότιτλο “Διήγημα Πρωτότυπον”. Παρέμεινε ξεχασμένο έως τα Χριστούγεννα του 1941, οπότε παρουσιάσθηκε προλογισμένο και υπομνηματισμένο από τον φιλόλογο Γεώργιο Βαλέτα στο περιοδικό Νέα Εστία.

Περισσότερα

Λογοτεχνία, παιδί κι ο δεκάλογος του μικρού αναγνώστη


Η εμπειρία δείχνει ότι τα περισσότερα παιδιά δεν έχουν καλή σχέση με τη λογοτεχνία. Δεν είναι φίλοι των βιβλίων και δεν είναι η πρώτη τους επιλογή ως μέσο ψυχαγωγίας. Περισσότερα

Ο Ντίκενς και η επινόηση των Χριστουγέννων


Kι όμως, η δημοφιλία της Χριστουγεννιάτικης Ιστορίας του Ντίκενς διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην καθιέρωση των Χριστουγέννων, στον τρόπο με τον οποίο γιορτάζονται και στην κυρίαρχη θέση που απέκτησαν στη δυτική κουλτούρα. Όλα έλαβαν τη μορφή που ξέρουμε σήμερα στα τέλη του 19ου αιώνα.

Περισσότερα