Να διαβάζεις ή να μην διαβάζεις; Αυτό είναι το ερώτημα. Όπως θυμόμαστε, ο Άμλετ ήταν φοιτητής στο Πανεπιστήμιο της Βυρτεμβέργης. Είχε αποφασίσει, μετά τον τραγικό θάνατο του πατέρα του και τον ανίερο γάμο της μητέρας του με τον θείο του, να επιστρέψει στις σπουδές του. Ωστόσο, στην Πρώτη Πράξη, σκηνή 2, η Γερτρούδη, με λόγια γλυκά και πονηρά προσπαθεί να τον πείσει να μη φύγει. Ο Άμλετ αντιμετωπίζει ένα δίλημμα: να μείνει ή να φύγει; Αποφασίζει να μείνει στη σάπια Δανία.
Περισσότερα
Η παρανόηση: Ξέρετε γιατί σας αρέσουν αυτά που σας ορίσουν και γιατί νιώθετε όπως νιώθετε.
Η πραγματικότητα: Δεν αντιλαμβάνεστε την αιτία κάποιων συναισθηματικών σας καταστάσεων και, όταν καλείστε να τις ερμηνεύσετε, απλώς επινοείτε μια εξήγηση.
Ύστερα από πολλά χρόνια δουλειάς με νευρωτικούς ασθενείς, ο Φρόυντ είχε καταλάβει πως η προσωπική ζωή των ανθρώπων συχνά καταρρέει και διαλύεται όχι μετά από μια αποτυχία αλλά, παραδόξως, μετά από έναν θρίαμβο. Σε ένα κλασικό δοκίμιό του ο Φρόυντ προσπάθησε να εξηγήσει τους κινδύνους της επιτυχίας:
Περισσότερα
Είμαι βέβαιος ότι η καταστροφή του πλανήτη άρχισε από τη γειτονιά μου στη Θεσσαλονίκη. Για την ακρίβεια, μέσα από την αυλή μας. Μέχρι τότε όλα ήταν καλά κι ωραία. Υπήρχε χώμα παντού κι επομένως και λουλούδια. Ακόμα και τα σπίτια ήταν φτιαγμένα από χώμα και άχυρο. Τραβώντας ένα κομματάκι άχυρο κατέβαινε ολόκληρος σοβάς. Κι αν συνέχιζες, μπορούσες να ρίξεις και τον τοίχο. Μικροί το συνηθίζαμε πολύ αυτό το παιχνίδι, μια και δεν είχαμε με τι άλλο να παίξουμε.
Μέχρι τη δεκαετία του 1920 θεωρούσαμε ότι ο Γαλαξίας μας ήταν ολάκερο το Σύμπαν. Αργότερα, όμως, ανακαλύψαμε ότι το Σύμπαν αποτελείται από 100-200 δις γαλαξίες. Πριν από δύο χρόνια (τον Οκτώβριο του 2016) μία έρευνα ομάδας ερευνητών από το Πανεπιστήμιο του Νότινγκαμ της Αγγλίας που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science ανακάλυψε στις φωτογραφίες του Διαστημικού Τηλεσκόπιου Hubble ότι ο αριθμός των γαλαξιών στο Σύμπαν πλησιάζει τα δύο τρισεκατομμύρια, πολύ περισσότεροι δηλαδή γαλαξίες απ’ όλους τους ανθρώπους που έχουν ζήσει μέχρι τώρα πάνω στη Γη.
Τις δικές του απαντήσεις στα μεγάλα ερωτήματα για το σύμπαν αλλά και τη ζωή δίνει μετά θάνατον ο Στίβεν Χόκινγκ με το βιβλίο που κυκλοφορεί σήμερα, Τρίτη 16 Οκτωβρίου, ταυτόχρονα στις ΗΠΑ, τη Βρετανία, την Ιταλία, την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία. Περισσότερα
Ο Αμερικανός Neil deGrasse Tyson είναι ένας από τους πιο διάσημους αστροφυσικούς και κοσμολόγους στον κόσμο, ενώ εκτός από διευθυντής στο Πλανητάριο Χέιντεν του Αμερικανικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας της Νέας Υόρκης, είναι και αναγνωρισμένος συγγραφέας. Επίσης, είναι ένας άνθρωπος με εξαιρετικό χιούμορ, κάτι που μπορεί κανείς να παρατηρήσει αμέσως με μια ματιά στο Twitter του, όπου σχολιάζει συχνά την επικαιρότητα.
Η Αναγέννηση είχε τις καταβολές της στην Ιταλία για διάφορους λόγους. Ο ένας ήταν ότι η Ιταλία είχε ισχυρότερη κλασική παράδοση από κάθε άλλη χώρα της δυτικής Ευρώπης. Στη διάρκεια του Μεσαίωνα, οι Ιταλοί είχαν καταφέρει να διατηρήσουν την πεποίθηση ότι κατάγονταν από τους αρχαίους Ρωμαίους.
Ήταν πριν πολλά χρόνια, τότε που οι άνθρωποι δεν είχαν ακόμα χωριστεί σε πλούσιους και φτωχούς κι όλα πάνω στη γη ήταν μικρά, στενά και λίγα.
Τη νύχτα της 8ης Οκτωβρίου, μετά τη μάχη, φτάσαμε στο σημείο συνάντησης που είχαμε συμφωνήσει με τον Τσε. Εκεί, το μόνο που βρήκαμε ήταν το σακίδιό του και όλα του τα υπάρχοντα σκορπισμένα στο πάτωμα.
[…] Σε γενικές γραμμές θα μπορούσαμε να πούμε πως όλες οι φιλοσοφικές σχολές του αρχαίου κόσμου εμφανίζονται σαν ομάδες φίλων. Παρ’ όλα αυτά, ορισμένα χαρακτηριστικά διακρίνουν τους Επικούρειους «φίλους» από τους προγενέστερούς τους στην Αθήνα ή στην Ιταλία· κι είναι αυτά ακριβώς τα χαρακτηριστικά που αποκαλύπτουν τις αλλαγές που η πίεση των συνθηκών είχε επιφέρει στη σκέψη και στους τρόπους, στο τέλος του τέταρτου αιώνα. […]
Η θάλασσα καίει τις μάσκες,
τις πυρπολεί η φλόγα της αρμύρας.
Άνθρωποι όλο μάσκες
λαμπαδιάζουν στην ακτή.
Στον αρχαίο ελληνικό κόσμο, η πίστη στον έρωτα, ως γενεσιουργό των πάντων, και η ιερή τάση των ανθρώπων προς το κάλλος -αυτό που αποτυπώνεται στο ανθρώπινο σώμα, αλλά εκφράζει την ύψιστη ιδέα του θεϊκού- ήταν διάχυτα.
«Υπάρχει μια κούραση της αφηρημένης ευφυΐας, και είναι η πιο φρικτή κούραση που υπάρχει. Δεν βαραίνει όπως η σωματική κούραση, ούτε ανησυχεί όπως η κούραση της γνώσης που αποκτάται μέσω της συγκίνησης. Είναι το βάρος από τη συνείδηση του κόσμου, σαν να μη μπορείς να αναπνέεις από την ψυχή.»
Περισσότερα
Το πρώτο μέρος από τη διατριβή του Karl Marx με θέμα τη διαφορά της δημοκρίτειας με την επικούρεια φυσική φιλοσοφία
Αφήστε μας λοιπόν, συνεπώς, να κατανοήσουμε με τη λογική, αν είναι δυνατόν, πως συμβαίνει αυτή η επίμονη προθυμία προς υποταγή να έχει τόσο βαθιά ριζώσει σ’ ένα έθνος, ώστε η ίδια η αγάπη για την ελευθερία να φαίνεται τώρα αφύσικη.
Οπως έχουμε ξεχάσει να τρέχουμε όπως τρέχαμε παιδιά, έχουμε ξεχάσει να κοιμόμαστε όπως όταν κοιμόμασταν παιδιά.
Με ρωτάει ο κύριος Γκρι: «Τι βλέπεις στη σημερινή φωτογραφία που συνοδεύει το σημείωμά μας;». Πέρα από το προφανές, βλέπω παγωμένη στον χρόνο μια στιγμή γεμάτη από τη δυναμική μιας ζωής που μόλις τώρα ξεκινά, που εκτινάσσεται μπροστά με ορμή, με άγνοια κινδύνου, με ανέμελο, καλοκαιρινό πνεύμα και μια διάθεση αθώα, από την οποία όμως δεν λείπει η οργιώδης, ασίγαστη περιέργεια.
Περισσότερα
