Ας συμφωνήσουμε τουλάχιστον στα βασικά, έστω τώρα, που είναι ήδη αργά:
1. Η δημοκρατία είναι το μοναδικό όπλο στη μάχη κατά του φασισμού. Στα μαχαίρια τους απαντάμε με θεσμικά εργαλεία.
2. Κάθε καταδίκη, που συνοδεύεται από την προσθήκη «αλλά κι ο ΣΥΡΙΖΑ…» αυτοακυρώνεται, παύει να είναι απερίφραστη καταδίκη. Είναι καταδίκη με αστερίσκους και υπονομεύει το επιχείρημα ότι το μόρφωμα αυτό είναι μοναδικό κι αποσυνάγωγο.
3. Η αστυνομία, όταν κάθεται και παρακολουθεί τη δράση της Χ.Α. με σταυρωμένα χέρια, κινδυνεύει να γίνει συνένοχη. Δεν είναι δυνατόν οι πολίτες να επαφίενται στην ευσυνειδησία της μιας αστυνομικίνας, που συνέλαβε τον δράστη.
4. Η δικαιοσύνη οφείλει να κινηθεί και να διαλύσει τις ομάδες κρούσης της Χ.Α., να ακολουθήσει το σύνθημα του δημάρχου Αθηναίων «Θα τους ταράξουμε στη νομιμότητα». Από την άλλη θα πρέπει να ξεμπροστιάσει την προσπάθεια της Χ.Α. να ενδυθεί εκείνη τον μανδύα της νομιμότητας με αγωγές και μηνύσεις. Ο κ. Κασιδιάρης απείλησε ότι θα καταθέσει αγωγές για συκοφαντική δυσφήμηση επειδή ο δράστης εμφανίστηκε ως μέλος του κόμματός του. Λίγα λεπτά αργότερα ο ίδιος ο δολοφόνος παραδέχθηκε ότι είναι οπαδός της Χ.Α.
5. Δεν υπάρχει πλέον αθώος ψηφοφόρος της Χ.Α. Ολοι έμαθαν τι πρεσβεύει το κόμμα και τις μεθόδους που χρησιμοποιεί για να πετύχει τους στόχους του. Ο οργισμένος κάτοικος του Αγίου Παντελεήμονα και το θύμα του μνημονίου είναι αστείες δικαιολογίες. Ολοι μας υποφέρουμε τα τελευταία χρόνια στον ένα ή τον άλλο βαθμό από την κρίση, αλλά δεν ψηφίζουμε φιλοναζιστικά κόμματα.
6. Τα ΜΜΕ που συμβάλλουν στην εξοικείωση με το φαινόμενο της Χ.Α. και στην αισθητικοποίηση της βίας της, προβάλλοντας κουτσομπολιά για τα στελέχη της και αντιμετωπίζοντας το κόμμα σαν ένα φυσιολογικό πολιτικό σχηματισμό, είναι συνυπεύθυνα για τη γιγάντωση της επιρροής του.
7. Οι δημοσιογράφοι που αποφασίζουν να πάρουν συνεντεύξεις από στελέχη της Χ.Α. ίσως να το ξανασκεφτούν. Ο ορθός λόγος δύσκολα μπορεί να αντιπαρατεθεί με το άναρθρο γρύλισμα.
8. Το έργο των εκπαιδευτικών και των πανεπιστημιακών καθίσταται ακόμη σημαντικότερο. Η κουλτούρα της ανεκτικότητας, η αποδοκιμασία της βίας, η διδασκαλία της σύγχρονης ιστορίας, η διεξοδική συζήτηση γύρω από το Ολοκαύτωμα είναι στη σημερινή Ελλάδα μαθήματα πολύ μεγαλύτερης αξίας από τα μαθηματικά. Πρόσθεση θα μάθουν όλοι, αντιφασισμό λίγοι.
9. Δεν υπάρχει «σοβαρή» Χ.Α., δυνάμει κυβερνητικός εταίρος σε μια συντηρητική κυβέρνηση. Το σχήμα αυτό είναι οξύμωρο. Για όσους είχαν αμφιβολίες, η δολοφονία στο Κερατσίνι θα πρέπει να τις έχει κάμψει.
10. Η ψυχραιμία και η αυτοσυγκράτηση είναι ευθύνη όλων μας. Ο πειρασμός του ρεβανσισμού είναι μεγάλος. Ας αποδείξουμε όλοι ότι είμαστε καλύτεροι από αυτούς.
Tης Ξενιας Κουναλακη
Αντικλείδι , https://antikleidi.com
Συναφές :
Μάνος Χατζιδάκις: “Ο νεοναζισμός δεν είναι οι άλλοι”
Ο Ουμπέρτο Έκο για τον πρωτοφασισμό
Ο ναζισμός στην καθημερινή μας ζωή
Σκέψου πριν ψηφίσεις Χρυσή Αυγή
Χρυσή Αυγή – μέρος 2ο: Φωτογραφίες και βίντεο
H ανατομία του φασισμού, του Robert Paxton
Πώς δημιουργείται ένας Ναζί (1943) – Εξαιρετικό αντιναζιστικό cartoon από τον Walt Disney
. . . σας πίστεψα . . . τελικά θα ψηφίσω ΤΡΟΙΚΑ . . είναι το μόνο αντισυστημικό καθεστώς στην GRECOLAND . . που πάει κόντρα στους σάπιους κλέφτες υποκριτές πολιτικάντηδες . .να Ζείτε να τους τρώτε στην μάπα μαλάκες . . .και την λέξη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ μην την βάλετε ξανά στο στόμα σας Παγκοσμιοποιημένοι Βλάκες . . . .
. . . αυτο είναι ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και όχι αυτό που ζούμε . . . Οι θεσμοί της δημοκρατίας κατά την ολοκληρωμένη φάση της, επί Περικλέους Εισαγωγή Θεμελιώδη χαρακτηριστικά της αθηναϊκής δημοκρατίας των κλασικών χρόνων είναι η ελευθερία, η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, η ισοπολιτεία.Και βασικό όργανο για τη διαφύλαξή τους, η δυνατότητα ελέγχου του κάθε πολίτη από το σύνολο των πολιτών, όπως και του συνόλου από τον οποιοδήποτε πολίτη. Με την ελευθερία που παρέχει τ…ο πολίτευμα (ελευθερία, όμως, προσδιορισμένη από το νόμο), ήταν τόσο μεγάλη η ανάγκη να ελέγχονται οι πάντες από τους πάντες, ώστε αφ’ ενός διαμορφώθηκε ένα πλέγμα θεσμών για την παρακολούθηση και τον έλεγχο της δημόσιας ζωής και των προσώπων που συμμετείχαν σ’ αυτήν, αφ’ ετέρου μεταβιβάστηκε η δικαστική εξουσία εξ ολοκλήρου στο λαό και αυξήθηκαν οι συνεδριάσεις των δικαστηρίων.Όλες οι εξουσίες πηγάζουν και ελέγχονται απ’ ευθείας από το λαό, το σώμα της Εκκλησίας του δήμου. Και οι αρχές είναι προσιτελάσιμες σε κάθε πολίτη.Οι σύγχρονες έννοιες της πολιτικής “αντιπροσώπευσης” και του “αντιπροσώπου” του λαού (περίπου αυτονόητες και εκτός αμφισβητήσεως για το σημερινό άνθρωπο) ήταν, για τους Αθηναίους, εντελώς αδιανόητες και απαράδεκτες. Διότι πίστευαν ότι, από τη στιγμή που κάποιος αναθέτει, αμετάκλητα και για ορισμένο χρονικό διάστημα, την εξουσία σε οποιουσ-δήποτε άλλους, έχει ήδη αλλοτριωθεί πολιτικά.Το ίδιο αδιανόητη και απαράδεκτη ήταν και η αντιπροσώπευση ενός πολίτη, στην Εκκλησία του δήμου, από άλλον.Ολες οι αρχές είναι κληρωτές, με εύλογη εξαίρεση ελάχιστες ειδικές αρχές (στρατηγοί, ταμίες) που είναι αιρετές αλλά και ανά πάσα στιγμή ανακλητές. Η κλήρωση αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο, την πεμπτουσία της δημοκρατίας. Χωρίς κλήρωση, δημοκρατία δεν νοείται. Οι εκλογές, όπως τις γνωρίζουμε εμείς, είναι, για την αρχαία ελληνική αντίληψη από τον Ηρόδοτο ως τον Αριστοτέλη, θεσμός αριστοκρατικός. Ζήτημα ανάδειξης με εκλογή μπαίνει μόνον όπου υπάρχει ειδική τεχνική αρμοδιότητα, οπότε και έχει νόημα να διαλέξει κανείς τον καλύτερο τεχνίτη. Στον πολιτικό τομέα, αρμόδιοι δεν υπάχουν. Η γνώμη όλων βαραίνει το ίδιο.Και όλες οι αρχές είναι πολυπρόσωπες. Ετσι η πολιτική εξουσία διασπείρεται όχι μόνο στις διάφορες αρχές αλλά και στα πρόσωπα που υπηρετούν σε καθεμιά απ’ αυτές. Καμμία αρχή, κανένας δημόσιος λειτουργός δεν μπορεί, εκμεταλλευόμενος την πρόσκαιρη συμμετοχή του στην κατανομή της εξουσίας, να συγκεντρώσει μεγάλη και, κυρίως, ανεξέλεγκτη δύναμη.Τέλος, είναι υποχρεωτική η εναλλαγή των προσώπων στις διάφορες αρχές. Με εξαίρεση τους στρατηγούς (βλ. πιο κάτω), δεν επιτρεπόταν να υπηρετήσει εκ νέου ο ίδιος πολίτης στην ίδια αρχή, πριν περάσουν από την αρχή αυτή και όλοι οι άλλοι πολίτες. Κανένας πολίτης δεν μπορεί να παγιωθεί σε ένα δημόσιο λειτούργημα, ως “ειδικός” ή “επαγγελματίας”.Το πλήθος των θεσμών αφ’ ενός και το πολυπρόσωπο και η ετήσια εναλλαγή των αρχών αφ’ ετέρου, επιτρέπουν τη συμμετοχή όλων των πολιτών στη διακυβέρνηση της πολιτείας.Αυτό συντελεί αποφασιστικά στην ανάπτυξη βαθύτατου αισθήματος πολιτικής ευθύνης στα άτομα. Ο δήμος, έχοντας όλες τις εξουσίες στα χέρια του, γίνεται ταυτόχρονα και υπεύθυνος για την πιστή τήρηση των νόμων. Αντιλαμβάνεται ότι έχει χρέος να διαφυλάσσει μόνος του την ελευθερία του και να πορεύεται προς το μέλλον με σύνεση και χωρίς ακρότητες, διατηρώντας πάντοτε άθικτα τα μέγιστα αγαθά της δημοκρατίας: την ισηγορία, την ισονομία, την ισοκρατία.- ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΙΣΤΕΥΩ – – ΣΗΜΕΙΩΤΕΟΝ ΟΛΟΙ ΗΤΑΝ ΕΠΙΣΗΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΟΠΛΙΤΕΣ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΚΑΤΕΙΧΑΝ ΔΗΜΟΣΙΟ ΑΞΙΩΜΑ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΣΤΗΝ ΓΡΑΜΜΗ ΤΟΥ `ΘΑΝΑΤΟΥ` , ΑΥΤΟΘΥΣΙΑΣ ..
θα συμφωνήσουμε με τις εξής παρατηρήσεις :
1/ η δημοκρατία είνει το μοναδικό όπλο κατά της βίας.
2/ η βία καταδικάζεται χωρίς περιστροφές και επιφυλάξεις απ’ όπου και αν προέρχεται.
3/ το σύνθημα “μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι” υποδηλώνει όμοια βία και κηρύσσει ίδιο μίσος με τα συσίτια “μόνο για έλληνες”.
4/ το αν έχουμε αστυνομικούς ή μπάτσους εξαρτάται από το τι είδους δημοκρατία έχουμε και τι είδους δημοκρατία έχουμε εξαρτάται από το τι είδους πολίτες είμαστε και το τι είδους πολίτες είμαστε εξαρτάται από τον καθένα μας ξεχωριστά.
5/ επιτρεπόμενη [νόμιμη] βία είναι μόνο η θεσμοθετημένη από τους δημοκρατικούς θεσμούς.