Οι υπεύθυνοι του WWF τοποθέτησαν 1.600 αγαλματίδια Πάντα, μπροστά από τον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό του Βερολίνου, με στόχο να ευαισθητοποιήσουν τον κόσμο για τους κινδύνους που αντιμετωπίζει το απειλούμενο αυτό είδος- που είναι και η «μασκότ» του Ταμείου.
Τα 1600 αγαλματίδια, σημειώνει το Reuters, συμβολίζουν τα μόλις 1.600 ζωντανά πάντα που ζουν σήμερα στη φύση ελεύθερα.
Πυροτεχνήματα στη Νέα Υόρκη.
Καταρράκτες Bruarfoss στην Ισλανδία.
Ο μεγαλύτερος διαγωνισμός φωτογραφίας αθλημάτων δράσης, Red Bull Illume, έχει άρωμα…Ελλάδας, καθώς συμμετέχει Έλληνας φωτογράφος. Ο Δημήτρης Κοντίζας με την φωτογραφία του στο Ναυάγιο Ζακύνθου επιλέχθηκε να βρίσκεται στους καλύτερους της κατηγορίας του.
Περσείδες στα Μετέωρα Καλαμπάκας (7/8/2013)
Γνωστή ως «η μικρή κυρία των Κυκλάδων», ανάμεσα στην Ίο και τη Φολέγανδρο, με μόλις 8,5 χλμ. οδικού δικτύου και 250 περίπου κατοίκους, η Σίκινος παραμένει ένα αυθεντικό νησί της άγονης γραμμής.
Αετοί στη λίμνη Coeur d’Alene του Αϊντάχο, βορειοδυτική πολιτεία των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.
Το πρώτο χάμπουργκερ στον κόσμο, που παρασκευάστηκε εξ ολοκλήρου σε εργαστήριο, σερβιρίστηκε στο Λονδίνο. Ολλανδοί επιστήμονες πήραν κύτταρα από αγελάδα και κατάφεραν να τα μετατρέψουν σε λωρίδες μυϊκού ιστού, τις οποίες ανέμειξαν και έφτιαξαν κιμά.
Οι ερευνητές εκτιμούν πως η τεχνολογία θα μπορούσε να είναι ένας βιώσιμος τρόπος να καλυφθεί η ολοένα αυξανόμενη ζήτηση για κρέας, καταργώντας την ανάγκη εκτροφής ζώων και όσα αυτή συνεπάγεται τόσο για τα ίδια τα ζώα όσο και για τον πλανήτη.
Μάλιστα, ανεξάρτητη μελέτη έδειξε πως η διαδικασία παραγωγής εργαστηριακού κρέατος χρησιμοποιεί 45% λιγότερη ενέργεια, παράγει 96% λιγότερες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και απαιτεί 99% λιγότερη γη συγκριτικά με την παγκόσμια εκτροφή ζώων.
Τα βλαστοκύτταρα είναι ολοδύναμα κύτταρα, από τα οποία μπορούν να προέλθουν όλοι οι ιστοί ενός σώματος. Οι περισσότεροι επιστήμονες προσπαθούν να δημιουργήσουν από αυτά ανθρώπινο ιστό για μεταμόσχευση, να αντικαταστήσουν μυϊκό ιστό, νευρώνες ή χόνδρο. Ο καθηγητής Mark Post όμως, από το Πανεπιστήμιο του Μάαστριχτ, που δημιούργησε το εργαστηριακό έδεσμα, ήθελε να χρησιμοποιήσει την ίδια τεχνική για να αναπτύξει μυϊκό ιστό και λίπος με απώτερο στόχο την παρασκευή ενός χάμπουργκερ. Όσο για τη γεύση του; Προς το παρόν είναι λίγο άγευστο και απαιτείται επιπλέον δουλειά στο συγκεκριμένο πεδίο. Το κόστος δημιουργίας του εργαστηριακού χάμπουργκερ πάντως είναι κάτι παραπάνω από ασύμφορο, καθώς άγγιξε τα 248.000 ευρώ.
Δύο μυρμήγκια βοηθούν το ένα το άλλο.(@ Irdan Nofriza Nasution, Indonesia)