Ηθικά ερωτήματα που ανακύπτουν από τη μαστεκτομή της Αντζελίνα Τζολί

Η ενέργεια της Αντζελίνα Τζολί να υποβληθεί σε προληπτική διπλή μαστεκτομή προκειμένου να μειώσει τις αυξημένες πιθανότητες που είχε να εμφανίσει καρκίνο του μαστού, προβλημάτισε και προκάλεσε αρκετά ηθικά ερωτήματα. Θα θέλαμε και την δική σας άποψη.

ΣΥΝΤΟΜΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

H Αντζελίνα Τζολί ανακοίνωσε με άρθρο της στους New York Times, ότι υποβλήθηκε σε διπλή προληπτική μαστεκτομή.

Όπως εξηγεί, έχασε τη μητέρα της στα 56 από καρκίνο του μαστού και τα παιδιά της δεν είχαν την ευκαιρία να διαπιστώσουν πόσο αξιαγάπητη και ευγενική ήταν. Για αυτό, επειδή όπως έδειξαν οι εξετάσεις έφερε το «ελαττωματικό» γονίδιο, BRCA1, που σύμφωνα με τους γιατρούς ενέχει 87% πιθανότητα εκδήλωσης καρκίνου του μαστού, αποφάσισε να προχωρήσει στη μαστεκτομή η οποία μόλις ολοκληρώθηκε.

«Αφού ήξερα ότι αυτή ήταν η πραγματικότητα μου, αποφάσισα να είμαι προορατική και να ελαχιστοποιήσω τον κίνδυνο όσο μπορούσα. Πήρα την απόφαση να κάνω προληπτική διπλή μαστεκτομή. Ξεκίνησα με το στήθος, καθώς ο κίνδυνος από καρκίνο του μαστού είναι υψηλότερος από τον κίνδυνο για καρκίνο των ωοθηκών, και η χειρουργική επέμβαση είναι πιο περίπλοκη», γράφει μεταξύ άλλων στην εφημερίδα η Τζολί. »Ελπίζω ότι άλλες γυναίκες μπορούν να επωφεληθούν από την εμπειρία μου.

Ο καρκίνος εξακολουθεί να είναι μια λέξη που προκαλεί φόβο στις καρδιές των ανθρώπων, που παράγει μια βαθιά αίσθηση αδυναμίας. Αλλά σήμερα, είναι δυνατό να βρεθεί μέσα από μια εξέταση αίματος αν είστε ιδιαίτερα επιρρεπείς σε καρκίνο του μαστού και των ωοθηκών, και στη συνέχεια να δράσετε», αναφέρει επίσης η στάρ, γράφοντας για την περιπέτεια της. «Επέλεξα να μην κρατήσω την ιστορία μου κρυφή, επειδή υπάρχουν πολλές γυναίκες που δεν γνωρίζουν ότι μπορεί να ζουν κάτω από τη σκιά του καρκίνου. Ελπίδα μου είναι να κάνουν το τεστ κι αν ο κίνδυνος είναι μεγάλος να ξέρουν ότι έχουν ισχυρές επιλογές. Η ζωή έρχεται με πολλές προκλήσεις. Δεν πρέπει να μας φοβίζουν αυτά που μπορούμε να ελέγξουμε», καταλήγει το άρθρο.

Είναι μοναδική επιλογή η διπλή μαστεκτομή;

(Πηγή: healthland.time)

Το BRCA1 και το BRCA2 είναι δύο γονίδια που προστατεύουν τα κύτταρα από την ασυνήθιστη ανάπτυξη. Μερικές μεταλλάξεις στο DNA που τα κωδικοποιούν, όμως, δίνουν στους όγκους μια σχετική ελευθερία να διαιρεθούν εκτός ελέγχου. Γυναίκες όπως η Αντζελίνα Τζολί, που έχουν κληρονομήσει τις βλαβερές μεταλλάξεις, μπορεί να έχουν από 40% έως 90% ρίσκο να αναπτύξουν καρκίνο του μαστού στη διάρκεια της ζωής τους (δεν είναι όλες οι μεταλλάξεις BRCA ίδιες- μερικές είναι πιο επικίνδυνες από άλλες). Αυτή είναι μια πενταπλάσια αύξηση του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου σε σύγκριση με τις γυναίκες χωρίς τις μεταλλάξεις. Έτσι, για το 1% των γυναικών με καρκίνο του μαστού που είναι θετικές στον έλεγχο για μια μετάλλαξη BRCA, οι γιατροί λένε ότι δεν είναι παράλογο να σκεφτούν κάτι τόσο ριζοσπαστικό όσο η διπλή μαστεκτομή, προτού καν βρεθούν οποιαδήποτε σημάδια καρκίνου: «Είναι μια από τις πραγματικά μοναδικές περιπτώσεις που οι περισσότεροι επαγγελματίες του ιατρικού τομέα θα πρότειναν να αφαιρεθούν και τα δύο στήθη» λέει ο δρ Eric Winer, του Dana-Farber Cancer Institute.

Η προληπτική διπλή μαστεκτομή, όπως ονομάζεται, είναι μια από τις πιο κοινές επιλογές για τις γυναίκες στις ΗΠΑ, όταν διαγνωστεί με καρκίνο του μαστού που σχετίζεται με το BRCA. Είναι ένας τρόπος για την πρόληψη της νόσου πριν συμβεί ακόμη, αλλά δεν είναι η μόνη επιλογή των ασθενών. Οι γυναίκες μπορούν να επιλέξουν να έχουν τακτικές μαγνητικές μαστογραφίες αν ανιχνεύσουν τα πρώτα σημάδια ενός όγκου και στη συνέχεια να αποφασίσουν αν θέλουν να αφαιρέσουν τα στήθη τους εξ ολοκλήρου ή μόνο ένα τμήμα των ιστών του μαστού. Μπορούν επίσης να λάβουν ταμοξιφαίνη, ένα συνθετικό αντικαρκινικό φάρμακο που πρόσφατες μελέτες έδειξαν ότι μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του μαστού κατά 40% έως 50%.

Υπάρχει επίσης μια χειρουργική επέμβαση που φαίνεται απολύτως άσχετη με τον καρκίνο του μαστού, αλλά μπορεί να έχει μια δραματική επίδραση στην εξάπλωση της νόσου, ιδιαίτερα για τις γυναίκες που είναι BRCA-θετικές. Όχι μόνο οι μεταλλάξεις αυξάνουν τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού, αλλά μπορούν επίσης να ενισχύσουν τις πιθανότητες του καρκίνου των ωοθηκών. Αυτός ο κίνδυνος ανησυχεί περισσότερο τους γιατρούς του καρκίνου, δεδομένου ότι δεν υπάρχουν αποτελεσματικοί τρόποι ελέγχου για τους όγκους των ωοθηκών και οι περισσότερες γυναίκες που έχουν διαγνωστεί με την ασθένεια έχουν ήδη προχωρήσει σε άλλα στάδια. Η χειρουργική αφαίρεση των ωοθηκών και των σαλπίγγων μπορεί να μειώσει σημαντικά τον κίνδυνο τόσο του μαστού όσο και των ωοθηκών. Σε μια μελέτη του 2002, ο Δρ Kenneth Offit, επικεφαλής του Τμήματος Κλινικής Γενετικής στο Memorial Sloan-Kettering, και οι συνεργάτες του, ανέφεραν για πρώτη φορά ότι το 3% των γυναικών που υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση ωοθηκεκτομής αναπτύσσουν καρκίνο του μαστού μετά από περίπου δύο χρόνια, σε σύγκριση με το 11% των γυναικών που δεν έχουν υποβληθεί στη διαδικασία.

Η αφαίρεση των μαστών, ωστόσο, δεν φαίνεται να έχει επίδραση στη συχνότητα του καρκίνου των ωοθηκών, γι’ αυτό και οι περισσότεροι γιατροί συνιστούν τη χειρουργική επέμβαση για να αφαιρέσουν τις ωοθήκες πρώτα, ώστε να αντιμετωπίσουν την πιο επείγουσα ανάγκη της μείωσης του κινδύνου για μια γυναίκα να αναπτύξει καρκίνο των ωοθηκών. «Δεν έχουμε καλές στρατηγικές προσυμπτωματικού ελέγχου για τον καρκίνο των ωοθηκών, οπότε είναι λογικό να προσπαθούμε να είμαστε επιθετικοί στην πρόληψη της ανάπτυξης της νόσου», λέει η Δρ Isabelle Bedrosian, αναπληρώτρια καθηγήτρια Χειρουργικής Ογκολογίας στο MD Anderson Cancer Center.

Αλλά η Τζολί, όπως πολλές γυναίκες, αποφάσισε να είναι προορατική και να αφαιρέσει τα στήθη της πρώτα και αυτή η απόφαση μπορεί να οφείλεται σε μεγάλο βαθμό σε κοινωνικούς και πολιτισμικούς παράγοντες. Το να ζεις με το φάντασμα του καρκίνου είναι αντίθετο με την αμερικανική νοοτροπία του να αναλαμβάνεις δράση και σε αυτό μπορεί να οφείλεται το γεγονός ότι οι ΗΠΑ και ο Καναδάς είναι πρώτες στον κόσμο στην προληπτική διπλή μαστεκτομή ως θεραπεία για τον καρκίνο του μαστού. Σε ορισμένα μέρη της Ευρώπης, ωστόσο, πολύ λίγες γυναίκες, ακόμη και εκείνες που είναι θετικές στο BRCA, επιλέγουν μια προληπτική χειρουργική επέμβαση. «Αν πάτε στο Παρίσι και το Ινστιτούτο Κιουρί και έχετε μια μετάλλαξη BRCA, οι πιθανότητες να έχει προληπτική χειρουργική επέμβαση του μαστού είναι σχεδόν μηδενικές», σχολιάζει ο δρ Offit. «Ενώ στη Βόρεια Ευρώπη το ποσοστό είναι κοντά στο 100%».

ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ

1. Πρέπει να μπορεί κανείς ν’ αφαιρεί κάποιο υγιές μέρος του σώματός του προτού υπάρξει η ανάγκη;

2. Επιτρέπουμε στους ανθρώπους να βλάψουν τα σώματά τους για να τους αφήσουμε να νιώσουν καλύτερα;

3. Προβεβλημένα άτομα όπως η Αντζελίνα Τζολί που επιλέγουν μαστεκτομή, μήπως πιέζουν, παρακινούν και γεμίζουν ενοχές τις άλλες γυναίκες ?

4.Είπε ότι το έκανε για να είναι εκεί για τα παιδιά της , αλλά οι υπόλοιπες που είτε δεν το επιλέγουν ή δεν μπορούν να το κάνουν, δεν αγαπούν τα παιδιά τους?

5. Οι νεότερες ή χαμηλότερης εισοδηματικής τάξης γυναίκες μπορεί να έχουν πολλούς λόγους να μην κάνουν αυτή την επιλογή. Κατ αρχήν είναι σχεδόν απίθανο φτωχές γυναίκες να μπορέσουν να βρουν το επίπεδο ιατρικής φροντίδας της Τζολί, της οποίας σημειωτέον με ιδιαίτερη προσοχή προστάτευσαν τις θηλές της (και μαζί με αυτό, ενδεχομένως, και της σεξουαλικής της αίσθησης) αλλά και “αναδόμησε” αισθητικά το στήθος της.

6. Ένα άλλο πρόβλημα είναι ότι οι άνθρωποι δεν είναι ρεαλιστές για το τι συνεπάγεται η χειρουργική επέμβαση της Τζολί. Ο ακρωτηριασμός, που ακολουθείται από πολλαπλές αποκαταστατικές εγχειρήσεις, είναι οδυνηρός , αλλάζει τη ζωή και η γυναίκα θα έχει πάντα τη βασανιστική αμφιβολία μήπως τελικά δεν της ήταν απαραίτητος.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =