Δ. Λιαντίνης – Μεσσαλίνα

531051_481531415228157_2065223798_n


«Μεσσαλίνα: νύφη του Γερμανικού. Ήταν η τρίτη γυναίκα του αδερφού του αυτοκράτορα Κλαύδιου. Υπήρξε το σύμβολο της λαγνείας, του πόθου και της ασέλγειας.

Εάν επιχειρήσουν κάποτε οι φυσικοί να μετρήσουν την ηδονή και περιλάβουν τη μονάδα της στο σύστημα των απόλυτων μονάδων, ενδέχεται το όνομα της Μεσσαλίνας να προστεθεί δίπλα στο C.G.S. Μαζί με το δευτερόλεπτο, το εκατοστό και γραμμάριο, θα χρησιμοποιούσε στο εξής και το μεσσαλίνιο.

Τότε η μνήμη της Μεσσαλίνας θα παραδοθεί στην αθανασία μαζί με τους εφευρέτες και τους ύψιστους λειτουργούς της φύσης: τον Πλανκ, τον Τζάουλ, το Μπεκερέλ, το Μεντελέγιεφ.

Με βάση τις κατακτήσεις της στην ηδονή των φύλων ένα βραβείο Νόμπελ της ανήκει, είτε στη φυσιολογία είτε στη χημεία είτε στη φυσική.

Henrique Bernardelli (1858-1936)-'Messalina'

Henrique Bernardelli (1858-1936)-‘Messalina’

Το πόσο κοντά βρισκόταν στη φύση, όταν άφηνε το σώμα της να εκφρασθεί ερωτικά, υποδηλώνεται από το γεγονός ότι οι δεσμοί της κατά κανόνα τελείωναν με το θάνατο του εραστή. Ήταν μια διάφανη πεταλούδα με πολύχρωμες βούλες από εκείνη την οικογένεια των λεπιδόπτερων ή των ιπποκάμπων, που στη διάρκεια της γενετήσιας ένωσης το θηλυκό κατασπαράζει το αρσενικό και το εξαφανίζει μέσα του.

Ανάλογη προς την εμμονή και τη σκληρότητα ήταν η εμορφιά της γυναίκας. Το κεφάλι ένα μήλο στην άκρη του κλώνου, να το τσιμπολογούν τα πουλιά• και το κορμί της μαύρο σταφύλι με ρόγα κρουστή, που οι χυμοί του γέμιζαν το πατητήρι.


Ωστόσο σε κείνο το ρίγος της αφής και της όρασης –και των άλλων αισθήσεων- υπήρχε μια ατέλεια. Η Μεσσαλίνα ήταν στρογγυλοπρόσωπη. Η όψη της έσπρωχνε την καμπύλη ως την υπερβολή, οδηγώντας τις συμμετρίες στο τέλειο του κύκλου, που τελικά είναι κακό γιατί ‘ναι τέλειο.

Γενικά αυτού του είδους το αισθητικό ολοκλήρωμα δεν αφήνει περιθώρια, για να υποσημανθεί η απεριόριστη δυναμική που έχει η γραμμή σαν διαθλώμενη, και πολύ περισσότερο σαν καμπύλη. Η χωρίς όρια δυναμική της γραμμής στο πρόσωπο της γυναίκας υποβάλλεται σαν αφετηρία ή προέκταση στο απεριόριστο της ερωτικής τέχνης.
Κάτι μας ειδοποιεί ότι είναι δυσκολότερο ο ερωτικός τρόπος της γυναίκας με την επιμήκη όψη να εκφυλισθεί στη συνήθεια και στην πλήξη.

Hans Makart Messalina

Hans Makart (1840-1884)

Η Μεσσαλίνα δεν είχε τη δολιχοκέφαλη συμμετρία της γυναικείας όψης. Η μορφή της δεν ήταν «το πρόσωπο με τις γωνίες». Η στρογγυλόγραμμη ηχώ του προσώπου της άφηνε ελάχιστα περιθώρια στην προοπτική, εξοβέλιζε τη θεληματική ένταση, έκλεινε τους ορίζοντες του μυστηρίου.

Η Μεσσαλίνα στο σημείο αυτό υπολείποταν σαν ωραία γυναίκα. Πολύ περισσότερο όταν την έστηνε κανείς αντίκρυ στα επιμήκη κοφτά χαρακτηριστικά της Αγριππίνας Ν. Ανάμεσα στις δύο ποιότητες υπήρχε η ίδια συστοιχία που έβρισκε ο Σαίκσπηρ ανάμεσα στη γυναίκα και στην ερωμένη* του Μάρκου Αντώνιου:
Η αρμονική κατεβασιά του προσώπου της Κλεοπάτρας εσύντριψε τη στρογγύλη κανονικότητα της όψης της Οκταβίας.

Η διαφορά στην τομή του προσώπου καθρεφτίζει τη διαφορά στο βαθμό της ευφυΐας. Η Κλεοπάτρα και η Αγριππίνα Ν. ήσαν πολύ πιο επινοητικές από την Οκταβία και τη Μεσσαλίνα. Κάπου πολύ μακρυά στη θηλυκή τους ενεργητικότητα συμπέφτανε τα όρια της εξυπνάδας και τα όρια της ευαισθησίας.

George-Antoine Rochegrosse (1859-1938)-ο θάνατος της Μεσσαλίνα

George-Antoine Rochegrosse (1859-1938)-ο θάνατος της Μεσσαλίνα

Όταν ο στρατιώτης επρότεινε το εγχειρίδιο στη Μεσσαλίνα και την παρώθησε να τολμήσει (σ.σ. να αυτοκτονήσει), εκείνη άρχισε να τρέμει σαν το φύλλο. Και το μαχαίρι της έφυγε από το χέρι. Αυτό είναι σημάδι τυπικό ότι η ψυχική της δύναμη δεν έφτανε να συμπαρακολουθήσει τη μορφική της γοητεία.

Και το γεγονός αυτό σημαίνει ότι ερωτευόταν τους άντρες με το στενό περίγραμμα του κορμιού της, και ποτέ με την άπειρη ολότητα της συνείδησης.

Ο στρατιώτης έσυρε το ξίφος και την ετελείωσε με απανωτές καταβυθίσεις. Πέθανε 33 χρονώ το 48μ.

Η προσφορά της στη φιλοσοφία ήταν ότι είχε στείλει οχτώ χρόνους εξορία στην Κορσική το στωικό Σενέκα.»

 Δημήτρης Λιαντίνης – «Πολυχρόνιο»
 ______________________________
 *Σαίκσπηρ, Αντώνιος και Κλεοπάτρα, Πράξη Γ’, Σκ. 3.
 ______________________________
 «Μεσσαλίνα», πίνακας του Hans Makart, 1875 – Βιέννη.

 Πηγήfacebook.com/Liantinis

Αντικλείδι , https://antikleidi.com

Συναφές: 

Τα παιδιά του Lidice επέστρεψαν σπίτι τους 

Η ιστορία διδάσκει…. 

Σχετικά Άρθρα

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -


- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -