Δύο ενδιαφέροντα άρθρα για τις εξελίξεις στην Κύπρο.
……………………
1. Η οικονομική κρίση στην Κύπρο και τα ενεργειακά αποθέματα – Του Χρήστου Καπούτση
Μια Κύπρος δέσμια των υποχρεώσεών της προς τους δανειστές της, που το τραπεζικό της σύστημα είναι υπό έλεγχο, εκ των πραγμάτων, δεν μπορεί να διαθέτει πολιτική ανεξαρτησία και οικονομική αυτονομία. Συνεπώς, δεν μπορεί να διαχειριστεί και τον ορυκτό της πλούτο, ως Κυρίαρχο και ανεξάρτητο κράτος.
Η οικονομική ευρωστία της Κύπρου και η ευημερία των Ελληνοκυπρίων, βασιζότανε, κατά μεγάλο ποσοστό, στις υπηρεσίας που παρείχε η Κύπρος ως Τραπεζικό χρηματοπιστωτικό κέντρο.
Η απόφαση του Eurogroup, να επιβληθεί η εφάπαξ εισφορά ύψους 9,9% για τις καταθέσεις άνω των 100.000 ευρώ σε κυπριακές τράπεζες και 6,7% για τις μικρότερες από αυτό το ποσό καταθέσεις, ώστε να εγκριθεί το πακέτο διάσωσης της Κυπριακής οικονομίας ύψους 10 δισ. ευρώ, αποτελεί, καταρχήν πλήγμα την φερεγγυότητα του Κυπριακού τραπεζικού συστήματος, δηλαδή στη «ραχοκοκαλιά» της Οικονομίας της Κύπρου!
Η απόφαση του Eurogroup, είναι πρωτοφανής, χωρίς ιστορικό προηγούμενο, και πολλοί οικονομολόγοι τη χαρακτηρίζουν σκληρή επιλογή, και κάποιοι πολιτικοί αναλυτές, ως μια τιμωρητική απόφαση, για το ισχυρό Κυπριακό τραπεζικό σύστημα, που κατηγορείται για «ξέπλυμα» χρήματος της ρώσικης «μαφίας», αφού εκτιμάται ότι οι καταθέσεις των Ρώσων αγγίζουν το 40% των καταθέσεων που βρίσκονται στις Κυπριακές Τράπεζες. Επίσης στο «κούρεμα» των καταθέσεων συμπεριλαμβάνονται και τα Ασφαλιστικά Ταμεία, που αντιμετωπίζουν πλέον πρόβλημα βιωσιμότητας.
Στο Eurogroup η Κύπρος είχε να επιλέξει μεταξύ της χρεοκοπίας ή του μνημονίου, δήλωσε ο Κύπριος υπουργός Οικονομικών, Μιχάλης Σαρρής στο ραδιόφωνο του ΡΙΚ και διατύπωσε την εκτίμηση ότι η κατάσταση είναι διαχειρίσιμη. Πρόσθεσε, πως αν αφήνονταν οι τράπεζες να χρεοκοπήσουν, τότε, οι καταθέτες θα έχαναν το σύνολο των χρημάτων τους!!
Το στέλεχος του ΑΚΕΛ Σταύρος Μαλάς και αντίπαλος του Ν.Αναστασιάδη για την Κυπριακή Προεδρία, δήλωσε ότι, «η ευρωζώνη, με την απόφασή της επιχειρεί, να επιβληθεί μια οικονομική μακροχρόνια επικυριαρχία στην κυπριακή οικονομία. Πρώτη φορά, η ΕΕ και η Ευρωζώνη έχουν επιχειρήσει κάτι τέτοιο».
Ο τρίτος διεκδικητής του προεδρικού αξιώματος Γ.Λιλλήκας, δήλωσε ότι, ο ίδιος μελετά με επιτελείο οικονομολόγων το ενδεχόμενο εξόδου της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Ευρωζώνη και επιστροφής στην κυπριακή λίρα!
Πολλοί ειδικοί αναλυτές με παρεμβάσεις τους στο διαδίκτυο, συνδέουν την απόφαση του Eurogroup, με τα ενεργειακά αποθέματα που έχουν εντοπιστεί στην Κυπριακή ΑΟΖ. Και κάποιοι άλλοι, με την επίσπευση των διαδικασιών επίλυση του πολιτικού προβλήματος της Κύπρου (επανένωση των κατοίκων της Νήσου υπό ενιαίο κράτος, λύση του Κυπριακού με βάση κάποια παραλλαγή του σχεδίου Ανάν κ.ά)
Αναμφίβολα η γεωοικονομία, η Ενέργεια, η ενεργειακή ασφάλεια και η γεωπολιτική , διαπλέκονται στην Α. Μεσόγειο, όπου η γεωγραφική θέση της Κύπρου της προσδίδει ιδιαίτερη Στρατηγική αξία.
Μια Κύπρος δέσμια των υποχρεώσεών της προς τους δανειστές της, που το τραπεζικό της σύστημα είναι υπό έλεγχο, εκ των πραγμάτων, δεν μπορεί να διαθέτει πολιτική ανεξαρτησία και οικονομική αυτονομία. Συνεπώς, δεν μπορεί να διαχειριστεί και τον ορυκτό της πλούτο, ως Κυρίαρχο και ανεξάρτητο κράτος.
Έχει ενδιαφέρον το γεγονός ότι, ο πρόεδρος της Κυπριακής Εταιρείας Υδρογονανθράκων, Χαράλαμπος Έλληνας, μιλώντας πρόσφατα σε ενεργειακό συμπόσιο που πραγματοποιήθηκε στη Λευκωσία, υποστήριξε ότι, «το σύνολο των κοιτασμάτων της κυπριακής ΑΟΖ υπολογίζεται στα 60 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια φυσικού αερίου, ενώ υπάρχουν και ισχυρές ενδείξεις για τεράστιες ποσότητες πετρελαίου». Επισήμανε μάλιστα ότι, από μετά το 2020, η Κύπρος θα μπορούσε να εξάγει 2 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια υγροποιημένο φυσικό αέριο ετησίως. Τα έσοδα, πάντα κατά τις εκτιμήσεις του προέδρου της Κυπριακής Εταιρείας Υδρογονανθράκων, μπορεί και να προσεγγίσουν και τα 100 δισεκ. δολάρια ετησίως!! Ιλιγγιώδη ποσά για να τα διαχειριστεί μόνο του ένα μικρό κράτος, όπως η Κυπριακή Δημοκρατία.
Μέχρι τότε όμως, μέχρι το 2020, τι γίνεται; Και κυρίως, ποιο κράτος, ή ποια κράτη, ή ποιο κρατικό μόρφωμα, ή ποια κοινοπραξία πολυεθνικών, θα εκμεταλλευτεί τον ορυκτό πλούτο, που βρίσκεται στο βυθό της Κυπριακής ΑΟΖ; Είναι ένα ερώτημα, που μάλλον η απάντησή του δεν είναι απλή, ούτε και εύκολη . Και φοβάμαι, ότι η απάντηση δεν θα είναι και ευχάριστη, για τους ελληνοκύπριους.
Εκτιμάται, ότι αν η Κύπρος έφτανε στην τιτλοποίηση των κοιτασμάτων ή ακόμα καλύτερα στην έναρξη εξόρυξης με μια υγιή οικονομία και με τις τραπεζικές δομές που είχε μέχρι την απόφαση του Eurogroup, τότε, θα είχε πρωτεύοντα ρόλο στην αξιοποίηση των ενεργειακών κοιτασμάτων, και προφανώς, τεράστια έσοδα.
Ασφαλώς, η Κύπρος έχει εξαιρετικά διαπραγματευτικά εργαλεία , αφού «κάθεται» πάνω σε ένα από τα μεγαλύτερα ίσως κοιτάσματα φυσικού αερίου, αλλά θα πρέπει να αξιοποιηθούν κατάλληλα από την ελληνοκυπριακή πολιτική ηγεσία. Όμως, μετά την περιπέτεια του χρηματοπιστωτικού συστήματος και την αναπόφευκτη πολιτική κρίση της Κυπριακής Δημοκρατία, εγείρονται εύλογα ερωτήματα σχετικά με την αξιοποίηση, αν όχι και για την κυριότητα των υδρογονανθράκων της Κυπριακής ΑΟΖ. Πολλοί αναλυτές, μιλούν ακόμη και για «λεηλασία» του ορυκτού πλούτου της Κύπρου από την «Ευρω-Γερμανία»!
Είναι προφανές ότι η κρίση στην Ευρωζώνη δεν μόνο οικονομική, αλλά έχει και βαθιές πολιτικές ρίζες. Η Ευρωπαϊκή συνοχή είναι σε κίνδυνο, οι ευρωπαϊκές ιδέες και τα ιδεολογικά προτάγματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, περί Δημοκρατίας, Αλληλεγγύης , Δικαιοσύνης, Πολιτισμού, Ευημερίας και Αξιοπρέπειας των ευρωπαίων πολιτών, δεν έχουν δικαιωθεί στο επίπεδο της εφαρμοσμένης πολιτικής. Διάχυτη είναι η έντονη δυσαρέσκεια των ευρωπαίων πολιτών, όχι μόνο του ευρωπαϊκού Νότου, αλλά και του οικονομικά ανεπτυγμένου Βορά, όπως έδειξε το τελευταίο Ευρωβαρόμετρο, από τις πολιτικές σκληρής λιτότητας που επέβαλε το νεοφιλελεύθερο ιερατείο των Βρυξελών στην Ελλάδα, την Ισπανία, την Πορτογαλία, την Κύπρο και στις νεόκοπες στην Ε.Ε. χώρες της ανατολικής Ευρώπης. Τα 26 εκατομμύρια των «ευρω-ανέργων», είναι ή όχι ένα ισχυρό κριτήριο, ώστε να χαρακτηριστεί ως αποτυχημένη η οικονομική και κοινωνική πολιτική της Ε.Ε.;
Συνεπώς, θα πρέπει να αποτελέσουν πηγή έντονου προβληματισμού, οι δηλώσεις του πρώην προέδρου του Eurogroup και πρωθυπουργού του Λουξεμβούργου, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, στο γερμανικό περιοδικό Der Spiegel, ότι: «Όποιος πιστεύει ότι δεν τίθεται πλέον το αιώνιο ερώτημα περί ειρήνης και πολέμου στην Ευρώπη, μπορεί να πλανάται οικτρά. Οι δαίμονες δεν έχουν φύγει, απλά κοιμούνται, όπως φάνηκε και από τον πόλεμο στο Κόσοβο και τη Βοσνία».
Ας ελπίσουμε ότι κάνει λάθος ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ …
*
ΥΣΤΕΡ..: «Θέλω με τον πλέον ξεκάθαρον και κατηγορηματικόν τρόπον να δεσμευτώ και δεσμεύομαι προς τους Κυπρίους συμπατριώτες μας αλλά και τους ξένους επενδυτές, αλλά και ταυτόχρονα να στείλω σαφέστατα μηνύματα προς όλους τους αποδέκτες στο εξωτερικόν ότι δεν πρόκειται -και το υπογραμμίζω- ο Νίκος Αναστασιάδης να υπογράψει το όποιο Μνημόνιο που θα περιέχει οποιαδήποτε πρόνοια για κούρεμα καταθέσεων». Νίκος Αναστασιάδης, δήλωση πριν από τις προεδρικές εκλογές στην Κύπρο…
……………………
2. Η φάρσα της Ιστορίας – Του Τάκη Καμπύλη
Και τώρα αρχίζει το τρέξιμο. Πάλι. Οι υπερήφανες αρνήσεις διασώζουν μεν προσωρινά τον πολιτικό κόσμο της Κύπρου που επέλεξε και έχτισε την ανάπτυξη πάνω στην τραπεζική φούσκα του ρώσικου μαύρου χρήματος αλλά, το πρόβλημα δεν λύθηκε. Οι κυπριακές τράπεζες παραμένουν κλειστές ενώ ο κ. Αναστασιάδης κατάφερε μετά από τριήμερες προσπάθειες να μιλήσει τηλεφωνικά με τον πρόεδρο Πούτιν.
«Αγοράστε μας» ήταν το μήνυμα του Κύπριου Προέδρου στον Ρώσο Βοναπάρτη.
Περήφανη εξωτερική πολιτική σημαίνει να διαθέτεις τον εαυτό σου προς πώληση.
Ήδη, το ελληναράδικο κομμάτι της κοινωνίας μας ξαναβγήκε χτες στο προσκήνιο. Για να πανηγυρίσει για το «χαστούκι των Κυπρίων στη Μέρκελ και στον Σόιμπλε». Με ιδεολογήματα και ιδεοληψίες, από τον Θεοδωράκη ως τον Λαζόπουλο ο ελληνικός «ΠεπεΓκριλισμός» δηλώνει για μια ακόμη φορά το παρόν.
Στη χώρα που επαίρεται ότι γέννησε την τραγωδία ζούμε όλο και περισσότερο μέσα σε μία φάρσα. Κατανοούμε και ερμηνεύουμε τον Κόσμο με τους όρους μιας φάρσας. Όλα είναι σικέ, οι άσσοι σημαδεμένοι και όταν η μπλόφα μας δεν περνάει καταγγέλλουμε το καζίνο για κερδοσκοπία.
Η Κυπριακή φάρσα είναι γοητευτική για όλους όσους ονειρεύονται αρματολούς και κλέφτες ξεχνώντας πως ο φιλελληνισμός εξόπλισε την επανάσταση -κι όταν αυτή κατέρρευσε ήρθε το Ναβαρίνο και μας απελευθέρωσε.
Πάλι σήμερα χωρίς χάρτη πορείας, η Κύπρος , δεύτερη φορά μέσα σε 40 χρόνια βρίσκεται πάλι σε αναζήτηση νέου προστάτη. Σήμερα με λιγότερες επιλογές. Με τον Πούτιν, ή μόνη της; Με την Αγία Ρωσία του πιο άγριου καπιταλισμού σήμερα στον Κόσμο, ή μόνη της με μία ευάλωτη λίρα και μερικά εκατομμύρια κυβικά φυσικού αερίου;
Η Κύπρος ξεπουλάει όσο-όσο την προίκα της. Σε τέτοιες συνθήκες οποιοσδήποτε αγοραστής θα έκανε πάρτι Ιδίως όταν αυτός είναι και ο μοναδικός. Και δεν είναι και βέβαιο ότι θα αγοράσει όσα προσφέρουν (όσο-όσο) οι Κύπριοι.
Από την ασφυκτική εποπτεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης η Κύπρος δείχνει να προτιμά τη ρωσική δεσποτεία ή ακόμη και τη μοναξιά. Την ίδια ώρα, οι πολίτες της στέλνουν ένα ηχηρό «ναι» στο ευρώ. Την ίδια ώρα, οι Κύπριοι λένε «ναι» στην Ευρωζώνη. Αν αυτό όλο, δεν είναι μια φάρσα της ιστορίας τότε τι είναι;
Το νέο Κυπριακό στη συγκεκριμένη συγκυρία, δείχνει να βολεύει και την ελληνική πολιτική τάξη. Κουράστηκαν κυβέρνηση και αντιπολίτευση με τα ίδια και τα ίδια. (Διαθεσιμότητες, λαγκαρντολογία κλπ). Τώρα το νέο Κυπριακό είναι μιας πρώτης τάξης ευκαιρία να ανασάνουν και οι δικοί μας παίκτες της πολιτικής. Έχει ξαναγίνει αυτό. Είχαμε ξαναφύγει από τη δύσκολη εσωτερική ατζέντα, είχαμε ξανασπάσει τον καθρέφτη επειδή δεν μας άρεσε αυτό που βλέπαμε και ξεφύγαμε με πρόσχημα το Κυπριακό. Τότε μάλιστα, ήταν και η πρώτη φορά που η ελληνική Αριστερά έκανε μια τομή: Εμβαπτίστηκε στην εθνικοφροσύνη της Δεξιάς με πρόσχημα το Κυπριακό. Θυμάστε πότε;
Γι αυτό σας λέω ότι ζούμε μια φάρσα. Διότι τα έχουμε ξαναζήσει αυτά. Στο πρώτο Κυπριακό.
Κι επειδή σήμερα δεν υπάρχει ούτε Γρίβας, ούτε Παλάτι, ούτε Μακάριος στην Κύπρο, δεν μπορεί παρά να ζούμε τη φάρσα της Ιστορίας.
Νομίζουμε ότι είμαστε τραγικά υποκείμενα μιας κρίσης, ίσως όμως και να είμαστε και κάπως αστείοι. Ίσως κάποιοι που μας ξέρουν καλά καμμιά 30νταριά χρόνια να βλέπουν και μια άλλη εικόνα από αυτή που εμείς έχουμε για τον εαυτό μας. Στο κάτω-κάτω κι εμείς βλέπουμε τους Γερμανούς διαφορετικά από ότι εκείνοι τον εαυτό τους.
Πολλές φορές έχω την εντύπωση ότι χάνουμε το βασικό ερώτημα. Υπάρχει ένα υπερεθνικό πείραμα σε εξέλιξη. Με όλα τα στραβά του και τις αδικίες του και τα λάθη του και τις βραδυπορίες του. Αλλά και με τη σταθερότητα και την ευμάρεια αλλά κυρίως τη σταθερότητα που μας χάρισε η συμμετοχή μας σ αυτό το πείραμα. Η οποία επίσης, η κυπριακή συμμετοχή στο υπερεθνικό πείραμα διασφάλισε την ακεραιότητα της σημερινής κυπριακής δημοκρατίας αλλά και της προσέφερε ευκαιρίες να ισχυροποιηθεί διπλωματικά. Αυτά, δηλαδή, η διασφάλιση της επιβίωσης της Κυπριακής δημοκρατίας είναι κατακτήσεις που δεν αποτιμώνται σε 5,2 δισεκατομμύρια ευρώ. Οι Γερμανοί κι άλλοι βόρειοι συμπολίτες μας μπορεί να έχουν το περιθώριο να βλέπουν τα πράγματα στην Κύπρο αφ υψηλού και με ευμετάβλητες διαθέσεις αλλά αυτοί δεν ρισκάρουν, έτσι δείχνουν να πιστεύουν, παρά 5,2 δισ ευρώ. Ή μερικά περισσότερα. Αλλά οι Κύπριοι φοβάμαι ότι στον αγώνα για την επιβίωση των τραπεζών τους ρισκάρουν πολλά περισσότερα. Και οι θεατρινισμοί της κυπριακής κυβέρνησης να μην ψηφίζει ούτε η ίδια το σχέδιο που εισηγείται στη Βουλή, είναι πολύ κατώτεροι των περιστάσεων.
Πηγή: athina984.gr
Αντικλείδι , https://antikleidi.com
Συναφές:
Tο μνημόνιο που οφείλουμε οι Κύπριοι στον εαυτό μας
Από τα κοιτάσματα του Ιονίου στις συμφωνίες της Κωνσταντινούπολης
Τα αφελή εγγόνια του Ροβεσπιέρου
Εξασφαλίζουν την ευημερία οι πλούσιες πλουτοπαραγωγικές πηγές μιας χώρας;
Για τους Γερμανούς το ελληνικό πετρέλαιο
Η μεγάλη εισοδηματική ανισότητα βλάπτει την κοινωνία
Εντυπωσιακά στοιχεία για την κατανομή του παγκόσμιου πλούτου
Ποιοι κατέχουν τον παγκόσμιο πλούτο
Αποκαλύφθηκε το δίκτυο εταιρειών που ελέγχει την παγκόσμια οικονομία.
