Πώς τρώνε τα παιδιά στην Ελβετία

Με αφορμή τους ελέγχους στα Σχολικά Κυλικεία, (όλοι ξέρουμε ότι στις σχολικές καντίνες, πίτσες, παγωτά και αναψυκτικά γελάνε στη γωνιά τους δυνατά με τις ανακοινώσεις αυτές, έτοιμα να καταναλωθούν χωρίς κανένα μέτρο από κανένα δεκάχρονο) θυμήθηκα μια μικρή Ελβετική ιστορία.  


Η ξαδέρφη μου Ε, μόνιμη κάτοικος Ζυρίχης, βρέθηκε ένα απόγευμα στο σπίτι μιας συγγενούς που είχε ένα πεντάχρονο κοριτσάκι, μισή Ελβετή, μισή Ελληνίδα, την Άννα. Η Άννα έκλαιγε, γιατί είχε μείνει νηστική την πρώτη μέρα στο νηπιαγωγείο.

Γιατί; Καντίνες δεν έχουν: τις έχουν κλείσει, για να μην καταναλώνουν τα παιδιά συσκευασμένα τρόφιμα, αλλά να κουβαλούν ελεγμένα από το σπίτι. Το σχολείο προμηθεύει από πριν την έναρξη της χρονιάς τους γονείς με ένα βιβλιαράκι που εξηγεί λεπτομερώς τι επιτρέπεται να τρώνε οι μαθητές και τι όχι. Την πρώτη μέρα, όμως, προέκυψε το εξής σκηνικό: η δασκάλα άνοιξε όλα τα τσαντάκια με φαγητό που είχαν κουβαλήσει τα παιδάκια για να τα ελέγξει. Το πρώτο άνηκε σε ένα Σερβάκι και ήταν ένα φρούτο. Απορρίφθηκε, γιατί δεν ήταν η εποχή του, άρα ήταν θερμοκηπίου, άρα ανθυγιεινό. Το δεύτερο ήταν ένα σάντουιτς. Απορρίφθηκε, γιατί ήταν φτιαγμένο με ψωμί του τοστ που έχει συντηρητικά, και όχι με καρβέλι. . Το τρίτο τσαντάκι ήταν της Άννας. Δεν θα μάθουμε ποτέ τι είχε μέσα, γιατί στο μεταξύ το πρώτο παιδάκι (που του πετάξανε το φρούτο του) το είχε κλέψει και το έτρωγε στην τουαλέτα.

Η Άννα λοιπόν γύρισε σπίτι κλαίγοντας, γιατί οι αυστηροί κανόνες την άφησαν νηστική.

Η Άννα όμως επίσης έχει μάθει από τα 5 της χρόνια, ότι αν παραβείς τον κανόνα, δεν θα φας. Κάπως έτσι, θα φροντίζει μόνη της το φαγητό της, ρωτώντας τη μαμά της αν είναι κατάλληλο ή όχι. Αργότερα θα μάθει ότι αν οδηγεί με μεγαλύτερη ταχύτητα από όση πρέπει, θα της πάρουν την άδεια και δεν θα οδηγεί πια.

Αν η Άννα ήταν στην Ελλάδα, την επόμενη μέρα η μαμά της θα διαδήλωνε έξαλλη έξω από τις πόρτες του νηπιαγωγείου γιατί τόλμησαν να αφήσουν νηστικό το καμάρι της. «Θα της το δινα εγώ να το φάει άμα δεν ήταν καλό; Δε νοιάζομαι το παιδί μου;» θα ούρλιαζε. Θα τη φώναζε κρυφά στο διάλειμμα, να την ταΐσει αυγουλάκι βραστό ανάμεσα από τα κάγκελα, και φέτες ψωμί του τοστ με βούτυρο «γιατί δεν τρώει τίποτα άλλο και θα μου πάθει αδενοπάθεια». Η Άννα θα μάθαινε ότι οι κανόνες δεν μετράνε για τα παιδιά που έχουν καλές μανούλες.

Η Άννα θα μάθαινε, όπως όλοι μας, πως μερικούς κανόνες που δεν μας αρέσουν, τους σπάμε. Πίνουμε κανένα ποτάκι και πατάμε το γκάζι πάνω από το όριο, περνάμε κανένα ξενέρωτο κόκκινο, δεν κόβουμε αποδείξεις, παρκάρουμε όπου γουστάρουμε. *

(*Σε περίπτωση που κάποιος αναρωτιέται ακόμα, τι μας νοιάζει εμάς τι τρώνε τα παιδάκια στην Ελβετία)

_________

    Ελίζα Συναδινού,  athensvoice.gr

by Αντικλείδι , http://antikleidi.wordpress.com

Συναφές: 

Ξεχνιόμαστε γλείφοντας σταγόνες μέλι 

Άρθρα για ανατροφή/ψυχολογία παιδιού

Σ΄ενοχλεί κάτι? 

Ο γυρισμός των παιδιών στο σχολείο και το στρες που βιώνουν 

Μυστικά από το Παρίσι, για την ανατροφή των παιδιών

Σχετικά Άρθρα

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -


- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

19 CommentsΣχολιάστε

  • Ο σύζυγός μου είναι τυπικός Γερμανός, από εκείνους που δεν παραβαίνουν κανόνες, και που περιμένουν στο κόκκινο φανάρι των πεζών ακόμα κι αν δεν υπάρχουν αυτοκίνητα για χιλιόμετρα. Εγώ προσωπικά έχω πολυετή εμπειρία στη Γερμανία. Και οι δύο πιστεύουμε ότι οι Ελβετοί δεν είναι τόσο διαφορετικοί από τους Γερμανούς – η νοοτροπία είναι παρόμοια. Συζήτησα το άρθρο μαζί του και συμφωνήσαμε ότι η όλη ιστορία είναι πολύ παράξενη. Συγκεκριμένα:

    1. Στην κεντρική Ευρώπη υπάρχουν με απόλυτη σιγουριά ψωμιά του τοστ χωρίς συντηρητικά (ένα τέτοιο έφαγα για πρωϊνό πριν 10 λεπτά). Επίσης υπάρχουν καρβελάκια συσκευασμένα τα οποία ΕΧΟΥΝ συντηρητικά. Επίσης υπάρχει ψωμί του τοστ που το αγοράζεις στον φούρναρη, άρα και χωρίς συντηρητικά. Μία δασκάλα δεν έχει τρόπο να ξεχωρίσει τι ακριβώς έχει συντηρητικά και τι όχι, εκτός αν κάνει χημική ανάλυση.

    2. Η Άννα δεν έμαθε να υπακούει κανόνες. Η Άννα έμαθε ότι όταν κάποιος της ΚΛΕΒΕΙ το φαγητό, τιμωρείται η ίδια για το έγκλημα του άλλου, ανεξαρτήτως του αν ακολούθησε τους κανόνες ή όχι. Πώς συμβιβάζεται αυτό με το μήνυμα της πειθαρχίας που υποτίθεται ότι περνιέται;

    3. Ο σύζυγός μου υποστηρίζει ότι το να αφήνεις ένα πεντάχρονο παιδί χωρίς φαγητό είναι τιμωρία αντάξια του Γκουαντάναμο και δεν μπορεί να φανταστεί ότι όλοι οι άλλοι τρόποι τιμωρίας τελείωσαν και έπρεπε κάποιος να καταφύγει σε αυτό το ακραίο μέτρο. Δεν ξέρω τι πιστεύετε για τους Ελβετούς/Γερμανούς/Αυστριακούς αλλά γενικά αγαπάνε τα παιδιά τους και δεν τα υποβάλλουν σε βασανιστήρια.

    Γερμανοποιημένη σύζυγος Βαυαρού

  • Δεν μπορεί να είναι τυχαίο ότι είναι πιο πειθαρχημένοι λαοί από τον δικό μας.

    Είναι θέμα DNA ? Δεν νομίζω.

    Εμείς θεωρούμε μαγκιά την απειθαρχία και την καταστρατήγηση των κανόνων.

  • πράγματι το άρθρο μπορεί να ναι υπερβολικό αλλά άλλο τόσο υπερβολική είναι η ασυδοσία στα ελληνόπουλα. Η ελληνική οικογένεια δύσκολα βάζει φραγμούς , δεν έχει καμία καταναλωτική , οικολογική, διατροφική συνείδηση και παιδεία.
    Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια το κράτος υποχρέωσε τα κλικεία των σχολείων σε καλύτερης ποιότητας είδη διατροφής (όχι ότι λύθηκε το πρόβλημα αφού γύρω απο τα σχολεία ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια τα μινιμαρκετ τυροπιταδικα )

  • δυστυχώς τα ελληνόπουλα είναι ότι και οι έλληνες σε μικρογραφία. Δεν φταίνε τα παιδιά επ ουδενί λόγο, εμείς τα εκπαιδεύουμε.. Αναζητήστε το πρόβλημα στους μεγάλους

  • δηλαδή η λουκανικόπιτα το πεινιρλί και η ζαμπονοκασερόπιτα που παίρνει ο γιος μου μαζί με 3 κρουασαν κι ένα κακάο είναι άσχημα για πρωινό – δεκατιανό? δεν χρειάζεται να τον “πιάσει” λίγο?

  • η Ελβετία δεν είναι η χώρα της σοκολάτας? τα φτιάχνουν μόνο και δεν τα τρώνε? όλα πάνε εξαγωγή?

    θα μας τρελάνετε?

  • τα ελληνόπουλα είναι τα πιο παχύσαρκα της ευρώπης αλλά δεν μας ενδιαφέρει.
    Εύκολα κάνουμε κριτική ως συνήθως στο μερικό χωρίς να ξέρουμε το όλον. Εγώ προσωπικά για να βγάλω άποψη θα ήθελα να ξέρω το συνολικό εκπαιδευτικό σύστημα , τις προτεραιότητες τους και τις κοινωπολιτικές συνθήκες μέσα στις οποίες εντάσσετε αυτή η συμπεριφορά.

  • Οποιος πήγε σε παραλία , σε ταβέρνα κτλ ξέρει πολύ καλά τι σημαίνει ελληνική και τι δυτική οικογένεια. Οι τσιρίδες τα βρισίδια και τα οξυμένα πνεύματα δεν φαντάζομαι ότι προέρχονται από τα ελβετάκια…
    Η ελληνική οικογένεια δυστυχώς είναι διαφορετικού κοινωνικοφιλοσοφικού προσανατολισμού:
    είναι προσανατολισμένη προς το παιδί (child centered family)
    οι δυτικές είναι ή τείνουν να είναι προσανατολισμένες προς την οικογένεια (family centered )

  • έτσι…
    για σκεφτείτε σκηνή στην παραλία:
    ο ελληνάρας μπαμπάς με την φραπεδιά που καπνίζει και πετά το αποτσίγαρο στην άμμο (ενώ έχει τασάκι δίπλα), διαβάζοντας την αθλητική του εφημερίδα, ή παίζοντας το τάβλι και αλληλοσιχτιρίζεται με το φιλαράκι του για το ασοδυο που έφερε χωρίς να τον νοιάζει αν ενοχλεί κάποιον παραδίπλα (ο σεβασμός του δημοσίου χώρου ανύπαρκτος)
    η ελληνίδα μαμά που θεωρεί (κι αυτή ) προέκταση του εαυτού της το παιδί (ο φοβερός “πληθυντικός ” που δεν είναι καθόλου ευγενείας το αποδεικνύει: φέτος θα ΠΑΜΕ αγγλικά, ΠΕΡΑΣΑΜΕ στις εξετάσεις, ΠΗΡΑΜΕ 18 . Βέβαια στην αποτυχία φταίει πάντα το παιδί και χάνετε ο πληθυντικός μην τυχόν και τον πιστωθεί ..)
    Το παιδί τσιρίζει, ενοχλεί τους διπλανούς , πετάει χώματα και χαροπαλεύει με τα κύματα ..

  • ok, συμφωνώ οτι αν και είναι σκληρός ο χαρακτηρισμός, είμαστε απολίτιστοι κοινωνικά και αυτό φαίνεται σε όλες τις διαστάσεις, εξάλλου είναι μεγάλη κουβέντα το τοις πταίει κτλ. ¨Ομως το να ισοπεδώνουμε όλες τις παιδαγωγικές μεθόδους της ελληνίδας μαμάς το βρίσκω λιγάκι άδικο για μερικές εξ’υμών που φροντίζουμε να κάνουμε νοηματική στη θάλασσα για να βγούνε τα μικρά μας, δεν τα αφήνουμε να χοροπηδάνε και να τσιρίζουν όταν και όποτε θέλουν, τα μάθαμε να ξέρουν τί είναι η ανακύκλωση και την κάνουν πράξη, να σέβονται το σχολείο και το δάσκαλό τους, τους δείξαμε ότι μαζεύουμε τα σκουπίδια στις τσάντες μας για να τα πετάξουμε στον κάδο, τους μάθαμε ότι σεβόμαστε και φροντίζουμε τα αδέσποτα και…. ο κατάλογος είναι μεγάλος γιατί το να διαμορφώσεις έναν ευτυχισμένο και σωστό άνθρωπο θέλει κόπο και τρόπο τελικά….. και απλά ο έλληνας είναι λιγάκι φυγόπονος…

  • Η ιστορία αυτή είναι πολύ ύποπτη – όχι ως κάτι το ύπουλο, αλλά σαν κάτι το οποίο κάποιος/α έπλασε (ή αλλίωσε τις λεπτομέρειές του) για ηθικοπλαστικούς (κατά τη γνώμη του/της) λόγους. Πρώτα από όλα, στην Ελβετία το κάθε καντόνι έχει τους δικούς του κανονισμούς για τη λειτουργία των νηπιαγωγίων, οπότε η απόδοση ενός τέτοιου συστήματος στην “Ελβετία”, που αντιπαρατίθεται ως σύνολο στην Ελλάδα, δεν πείθει πολύ. Έπειτα είναι *όλα* τα σχόλια της pregnancyandmore. Τέλος, στο athensvoice.gr, από όπου προέρχεται το άρθρο, εκφράζονται παρόμοιες επιφυλάξεις. Όπως γράφει ένα σχόλιο:

    “Το παρόν άρθρο αμφισβητείται, καθώς σε καμία περίπτωση η δασκάλα δεν δύναται να ασκήσει εξουσία στη διατροφη του παιδιού για την οποία υπεύθυνοι είναι μόνο οι γονείς. Ακόμη κι αν είναι κανόνας κατι που ως κάτοικος Ελβετίας δεν έχω ξανακούσει, δε νομίζω ότι η δασκάλα θα έκανε κάτι τέτοιες ενέργειες. Γενικά με την Ελβετία υπάρχουν πολλοί αστικοί μύθοι, οι οποίοι δεν ισχύουν φυσικά όλοι.”

  • Όπως κι αν τρώνε τα παιδιά στην Ελβετία, στην Ελλάδα τα τρώνε τα παιδιά…

  • Λοιπόν να πω κι εγω την γνωμη μου…που δεν παει να πει οτι ειναι και η σωστη…”Είμαστε ότι τρώμε” λενε κάποιοι…Σοφό.Το πιστεύω.Αλλά….Η καθε χωρα πανω στην πανεμορφη γη μας εχει διαφορετικες διατροφικες συνηθειες.Σε κάποιες χώρες τηγανίζουν τις αραχνες και τις τρώνε,σε κάποιες τρωνε φίδια και σε άλλες τρώνε μυρμιγκια.Αυτό φυσικά μας προκαλει αηδία.Σε κάποιους λαούς όμως προκαλείτε η ίδια αηδία προς σε μας που τρώμε όλο το σώμα απο τα γουρουνάκια,τα κατσικάκια και τα κουνελάκια.Όποτε ειναι πολυ λογικο τα ελβετάκια να τρωνε διαφορετικα φαγητα απο τα ελληνάκια.Είναι μια άλλη χωρα ,απλα,με άλλες συνήθεις,έθιμα,κουλτούρα κ.τ.λ.Ζω στην Ελλαδα.Γιατι να θελω να αντιγράψω μια αλλη χώρα?Γιατι να κανω οτι κανουν οι άλλοι?Ποιος μου διασφαλιζει οτι αυτο που κανουν οι αλλοι ειναι και το σωστο?Αν ειναι ετσι θα πρεπει να δωσω και ενα οπλο στο παιδι μου να παει να σκοτώσει μερικα παιδια στην τάξη του,να παει στο σινεμα να καθαρισει καμοια 30αρια άτομα,να παει σε κανενα νησι να καθαρησει μια 100άρα,….(μεταφωρικα ολα αυτα παντα).Ακομα πρεπει να γενναω παιδια με ημερομηνια λήξεως…στα 18 τους χρονια…μια κλοτσια και εξω απο την πορτα.Επιπλεον πρεπει να αρχισω απο τωρα να ψαχνω καλους ψυχιατρους (γιατι κοντοζηγωνει και η ηλικια τους για τα ψυχοφάρμακα).Αφου η διατροφη τους ειναι η καλητερη…αρα και ολα τα αλλλα που συμβενουν στην χωρα τους ειναι τα σωστοτερα…ΟΧΙ και παλι ΟΧΙ!Γεννηθηκα ελληνιδα μανα και θα νταντευω τους γιους μου μεχρι…(άγνωστο!).Θελω οταν γερασω να βλεπω στα ματια τους την αγαπη τους προς τα εμενα.Ναι…θα πηγενουμε στην παραλια ή στο παρκο και θα φωναζουμε….θα γυριζουμε ομως στο σπητι μπαιλντισμένοι απο το παιχνίδι και ακουω “μαμα τελεια ηταν!” Τα ελληνοπουλα όντως μεγαλώνουνν λιγο πιο “ελυθερα” να το πω?Μπερδεύονται σε πολλα απο μικρούλια.Τα 18χρονά μας πάνε στο σινεμα ….και κάνουν φασαρια!δεν σκοτώνουν.(προς το παρον τουλαχιστον).Δεν περνουν ψυχοφαρμακα απο τα 20.Έχουμε ήλιο,θάλασσα,ούζο,χαβαλε.ΜΗΝ ΤΡΕΛΛΕΝΕΣΤΕ!Δεν ειμαστε αχρηστος λαος,τεμπέλιδες και οχαδερφιστες επιδη τα παιδια μας δεν τρώνε φρουτα εποχης ,αποξηραμενα φρουτα και μακαρονια ολικης άλεσης!Σας κουρασα συγνώμη….ΠΑΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ!

  • Ο πληθυσμός των Ηνωμένων Πολιτειών είναι πάνω από 300 εκατομμύρια. Από αυτούς, ένας έκανε το μακελειό στον κινηματογράφο. Όταν το κάνουν πάνω από 30 ενώ δεν το έχει κάνει ούτε ένας Έλληνας (αυτό ή κάτι αντίστοιχο), μπορούμε να μιλάμε για ηθική ανωτερότητα του μέσου έλληνα εφήβου (που δεν έχει και την ίδια ευκολία πρόσβασης σε όπλα με τον μέσο Αμερικανό). Τα αμερικανάκια δεν έχουν καθόλου λιγότερο χαβαλέ από τα ελληνάκια. Όσο για τις διατροφικές συνήθειες της Ελβετίας, είναι πολύ πιθανό το όλο άρθρο να είναι ψευδές.

  • Πολύ φαντασιοπληκτη και απαράδεκτη ιστορία.
    Ντροπή να γράφονται τέτοιες αηδίες και ψέμματα.
    Μήνυμα από ανθρώπους που ζουν στην Ελβετία!

  • Δεν βγαίνει άκρη στην Ελλάδα.Υπερβολικό το ποσοστό σκατόμυαλων….