H πρώτη σόλο δουλειά του πιανίστα Luigi Rubino. Δεν είναι το μελαγχολικό ύφος, δεν είναι ο καιρός, είναι η ικανότητα αυτής της μουσικής να σου ρίχνει γροθιά στο στομάχι.
Οι κρυστάλλινες νότες του πιάνου, η νοσταλγία του βιολιού κι η χάρη από το βιολοντσέλο μας χαρίζουν μια πολύ έντονη αίσθηση συγκίνησης και μας ταξιδεύουν. Ο Luigi Rubino ξεκίνησε να παίζει και να μελετά πιάνο από τα 10 του με Ιταλούς και ξένους καθηγητές. Συνεργάστηκε με διάφορες μπάντες όπως οι Ashram, Argine, Corde Oblique, Trees… Σήμερα ο ίδιος αφιερώνεται σε πρωτότυπες συνθέσεις επηρεασμένος από την κλασική μουσική του 20ου αιώνα (Debussy, Poulenc, Bach, Pergolesi, Rachmaninov, Chopin, Wagner αλλά και Satie, Keith Jarrett, Arvo Part ή Morricone).
Fragments
Nostalgie
before love
Melancholic Lisbon
κι αν αναρωτιέστε τι σας θυμίζει δείτε το παρακάτω:
Σύμφωνα με θρύλο της εποχής, ο Αττίκ (γνωστός για την αυτοσχεδιαστική του ικανότητα) αυτοσχεδίασε το τραγούδι στη Μάντρα του, (καλλιτεχνική ομάδα), της οποίας ήταν και ο δημιουργός. Ο δεύτερος γάμος του Αττίκ με την καλλονή της εποχής, την ηθοποιό Μαρίκα Φιλιππίδου (μετέπειτα μητέρα της Μελίνας Μερκούρη), είχε ατυχή κατάληξη. Κάποιο βράδυ η Φιλιππίδου με τον νέο σύζυγό της, τον ίλαρχο Σταμάτη Μερκούρη, εμφανίστηκε στη Μάντρα και το κοινό, περιπαιχτικά, άρχισε να ζητά το Είδα Μάτια, που ήταν γραμμένο για κείνην. Ο Αττίκ αποσύρθηκε πικραμένος, και μετά από 10 λεπτά(!) αφού αυτοσχεδίασε, επέστρεψε και έπαιξε το Ζητάτε να σας πω ως απάντηση.
Στίχοι: Αττίκ
Μουσική: Αττίκ (Κλέων Τριανταφύλλου)
Ζητάτε να σας πω
τον πρώτο μου σκοπό
τα περασμένα μου γινάτια
ζητάτε, είδα μάτια
με σκίζετε κομμάτια
Σε μια παλιά πληγή
που ακόμα αιμορραγεί
μη μου γυρνάτε το μαχαίρι
αφού ο καθένας ξέρει
τι πόνο θα μου φέρει
Είναι πολύ σκληρό
να σου ζητούν να τραγουδήσεις
έναν παλιό σκοπό
που προσπαθείς να λησμονήσεις
Στο γλέντι σας αυτό
δε θα’ τανε σωστό
αντί για άλλο πιοτό
να πιω εγώ φαρμάκι
μ’ ένα τέτοιο τραγουδάκι
Γελάτε ειρωνικά
και λέτε μυστικά
κι ίσως με κάποια καταφρόνια
μια και περάσαν χρόνια
εσύ τι κλαις αιώνια
Γιατί βαρυγκωμείς
δεν είδαμε και μεις
μιαν ομορφιά μεσα στη ζήση
δεν πήραμε απ’ τη φύση
καρδιά για ν’ αγαπήσει
Αμ, δεν είν’ οι καρδιές
όλες το ίδιο καμωμένες
ουτέ κι οι ομορφιές
στον κόσμο δίκαια μοιρασμένες
Και εδω στη συντροφιά
σε κάθε ρουφηξιά
ξεχνώ μιαν ομορφιά
που γέμιζε μεράκι
το παλιό μου τραγουδάκι
by Αντικλείδι , https://antikleidi.com/
Συναφή:
Η ιστορία του τραγουδιού “ζητάτε να σας πω”, Αττικ, 1930
