Η επιλογή μας περιορίστηκε μόνο σε 20 δίσκους και σίγουρα αδικήσαμε πολλούς αξιόλογους καλλιτέχνες. Μπορείτε να ψηφίσετε μέχρι τρεις (3) δίσκους, ενώ αν δεν σας ικανοποιεί κάποιος από τους 20 προτεινόμενους, μπορείτε να δηλώσετε όποιον επιθυμείτε στην επιλογή ‘Other’. Παρακάτω παραθέτουμε μία σύντομη περιγραφή και ένα τραγούδι από τον κάθε προτεινόμενο δίσκο.
1. Χάρις Αλεξίου – Ως την άκρη του ουρανού σου (2003)
Δις πλατινένιος έγινε ο δίσκος «Ως την άκρη του ουρανού σου» της Χάρις Αλεξίου (πραγματικό όνομα Χαρίκλεια Ρουπάκα). Η Αλεξίου έχει ηχογραφήσει πάνω από 30 προσωπικούς δίσκους. Παρ’οτι η ίδια δεν συνηθίζει να αναφέρεται στις πωλήσεις των δίσκων της, σύμφωνα με την έρευνα του Πέτρου Δραγουμάνου (2009), η Χάρις Αλεξίου είναι στην 1η θέση, μεταξύ των τραγουδιστριών και συνολικά στην 3η, πίσω από τους Γιώργο Νταλάρα και Γιάννη Πάριο, της κατάταξης με τις περισσότερες πωλήσεις προσωπικών δίσκων που έχουν γίνει χρυσοί ή πλατινένιοι από το 1970 έως το 2009. Σύμφωνα με την ίδια πηγή, οκτώ (8) από τους προσωπικούς της δίσκους έχουν ξεπεράσει τις 100.000 πωλήσεις, η μόνη (γυναίκα) τραγουδίστρια που το έχει καταφέρει στην Ελληνική Δισκογραφία
2. Αλκίνοος Ιωαννίδης – Νεροποντή 2009
Στο δίσκο με τίτλο «Νεροποντή», τα καινούρια τραγούδια του Αλκίνοου δείχνουν την εξέλιξη του ύφους του. Δίνοντας τον πρώτο λόγο στη φόρμα της κλασικής μουσικής, με τη συμμετοχή συμφωνικής ορχήστρας, φωνητικών συνόλων αλλά και με αποχρώσεις της ελληνικής παραδοσιακής και της τζαζ, καταφέρνει να δώσει έναν ήχο ιδιαίτερο. Οι σαφείς κοινωνικοπολιτικές αναφορές του πλέκονται με την κατάθεση των εσωτερικών αναζητήσεών του, μέσα από τους στίχους. Ωστόσο, παρά τη συμφωνική ορχήστρα, υπάρχει και ένα τραγούδι δοσμένο σε αφηγηματική μορφή με τίτλο «Πατρίδα», ενώ το τραγούδι «Παιδί» το τραγουδά μόνο με την κιθάρα του, εμπνεόμενος από το γεγονός ότι έγινε πατέρας. Περιλαμβάνει και δύο τραγούδια με αυτοσαρκαστικό στίχο, το τετράστιχο τραγούδι «Επιτυχία!» και το «Ήταν ανάγκη;». Στο τελευταίο κομμάτι του δίσκου καταγράφεται μέχρι και ο ήχος από μια αναποδογυρισμένη άρπα.
3. Αρβανιτάκη – Γρήγορα η ώρα πέρασε (2006)
Σπάνια αριστουργήματα όπως η εν λόγω δισκογραφική δουλειά των Ξυδάκη – Αρβανιτάκη μάς κάνει να ελπίζουμε πως η καλή μουσική και το καλό τραγούδι δε θα πάψουν να υπάρχουν. Ο δίσκος περιέχει μελοποιημένα από το Νίκο Ξυδάκη εννέα ποιήματα της Σαπφούς σε απόδοση Οδυσσέα Ελύτη, τρία ποιήματα του Διονύση Καψάλη, ένα ποίημα του Κώστα Καρυωτάκη και ένα χορικό του Ευριπίδη σε μεταφορά του Κ. Χ. Μύρη. Όλα τα παραπάνω ερμηνεύει με χαρακτηριστική άνεση και μαεστρία η Ελευθερία Αρβανιτάκη. Οι στίχοι υπέροχοι, εξυμνούν τον έρωτα στην ύψιστη μορφή του, μιλούν για τον πόθο, την αγωνία, τον πόνο, τη νοσταλγία που νιώθει όποιος ερωτεύεται. Θεωρώ πως είναι περιττό να σχολιάσουμε τη δεινότητα του συνθέτη και το μεγαλείο της ερμηνεύτριας. Τελικά το τρίπτυχο στίχος-μελωδία-ερμηνεία είναι τόσο αρμονικό που “επιβάλλει” θα λέγαμε την γαλήνη στην ψυχή του ακροατή.
4. Θανάσης Παπακωνσταντίνου – Αγρύπνια (2002)
Τον Απρίλιο του 2002 κυκλοφορεί η Αγρύπνια, έκτος δίσκος του Θανάση Παπακωνσταντίνου. Στην ενορχήστρωση συναντάμε και πάλι τον Μπάμπη Παπαδόπουλο ενώ ο Σωκράτης Μάλαμας και ο Νίκος Παπάζογλου αναλαμβάνουν με τον Θανάση Παπακωνσταντίνου το τραγούδι. Τα δίδυμα κάνουν την επανεμφάνισή τους μετά από καιρό απαγγέλλοντας τα Βαΐτικα κάλαντα. Ο Παπακωνσταντίνου βασίζει το ομώνυμο τραγούδι του δίσκου σε ποίηση του Γάλλου ποιητή Tristan Corbiere ενώ άλλο ένα είναι εμπνευσμένο από το Βιβλίο της ανησυχίας του Πορτογάλου λογοτέχνη Fernando Pessoa. Μάλιστα στο τραγούδι Rua da bella vista οι μουσικοί του δίσκου αναφέρονται με πορτογαλικά ψευδώνυμα! Τέλος ένα τραγούδι είναι σε ποίηση Γιάννη Ζαρκάδη.
5. Ρεμπουτσικα – Πολίτικη Κουζίνα (2003)
2003 και η Ευανθία Ρεμπούτσικα επανέρχεται δισκογραφικά με το soundtrack της ταινίας του Τάσου Μπουλμέτη “ΠΟΛΙΤΙΚΗ Κουζίνα”.Η ταινία γνωρίζει τεράστια εισπρακτική επιτυχία στην Ελλάδα και το soundtrack με μουσική αποκλειστικά γραμμένη από την Ευανθία γίνεται ένας από τους πιο επιτυχημένους δίσκους του 2003.Ονειρική ορχηστρική μουσική επηρεασμένη από τα ηχοχρώματα της Πόλης και γενικά της Ανατολής αλλά και τα τραγούδια “Στα Λιμάνια Ανάψανε Φωτιές” σε στίχους Τάσου Μπουλμέτη και ερμηνεία Νατάσας Θεοδωρίδου και “Μπαχάρι,Κανέλλα Και Φιλί” σε ερμηνεία Ντιλέκ Κοτς και στίχους επίσης Τάσου Μπουλμέτη συνθέτουν αυτό το πολυσυλλεκτικό soundtrack,που βραβεύεται στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης με το βραβείο Καλύτερης Μουσικής. Το soundtrack, όπως και η ταινία, ταξιδεύει και στο εξωτερικό με τον τίτλο “A Touch Of Spice” και πρόκειται για την πρώτη κυκλοφορία της ανεξάρτητης δισκογραφικής εταιρείας Cantini, υπό την επίβλεψη της Ευανθίας Ρεμπούτσικα και του συζύγου της Παναγιώτη Καλαντζόπουλου
6. Raining pleasure – Reflections 2006
Το 2004, αποδεχόμενοι την πρόταση του υιού του Μάνου Χατζιδάκι και της Έλλης Πασπαλά, ηχογράφησαν σε στούντιο στη Γερμανία το θρυλικό άλμπουμ του Χατζιδάκι, με τίτλο Reflections, που έχει ηχογραφήσει το 1967, με τους New York Ensemble. Το άλμπουμ έχει πουλήσει πάνω από 35.000 αντίτυπα μέχρι στιγμής και έχει γίνει χρυσό.
7. Υπόγεια Ρεύματα — Τους έχω βαρεθεί (2009) (συνεργασία με τον Θάνο Μικρούτσικο)
Ο δίσκος Τους ‘Έχω Βαρεθεί’ περιέχει 15 τραγούδια του Μικρούτσικου, τα οποία ανήκουν στα λεγόμενα πολιτικά, με τους κοφτερούς στίχους, που ακούγονται ανατριχιαστικά σημερινοί, των Μπέρτολντ Μπρεχτ, Μανόλη Αναγνωστάκη, Άλκη Αλκαίου, Μάνου Ελευθερίου, Κώστα Τριπολίτη, Ναζίμ Χικμέτ, Γιάννη Ρίτσου και Βολφ Μπίρμαν, διασκευασμένα από τα Υπόγεια Ρεύματα. Τα Ρεύματα βρίσκουν το κατάλληλο σκηνικό για το κάθε τραγούδι, αποφεύγοντας την κουραστική ηχητική ομοιογένεια, παρότι ο κορμός των ενορχηστρώσεων στήνεται από τα κλασικά ροκ όργανα.
8. Χρήστος Θηβαίος – Ο Άμλετ της Σελήνης (2002)
Σχεδόν σε όλες τις ανασκοπήσεις της δεκαετίας 2000-2009, ο δίσκος ‘Ο Άμλετ Της Σελήνης’ βρίσκεται ανάμεσα σε αυτούς που ξεχώρισαν. Ο “Άμλετ της Σελήνης”, ο ομώνυμος ύμνος του Μάνου Ελευθερίου, στοιχειώνει το δίσκο, ενώ ο Μικρούτσικος βρίσκει στον Χρήστο Θηβαίο έναν ιδανικό ερμηνευτή, ενταγμένο με άνεση στην ατμόσφαιρα των μελωδιών του. Αινιγματικός δίσκος, ακόμα και στα πιο “light” κομμάτια του παζλ.
9. Νταλάρας Γιώργος – Μεσόγειος 2005
Το cd ακολουθεί τα υψηλά πρότυπα που μας έχει συνηθίσει ο Γιώργος Νταλάρας εδώ και χρόνια. Πρόκειται για καταγραφή των σημαντικών του συναυλιών στο Ηρώδειο, το καλοκαίρι του 2004. Θέμα η Μεσόγειος και επόμενο οι καλεσμένοι του έλληνα τραγουδιστή στη συναυλία να είναι καλλιτέχνες που προέρχονται από χώρες που βρέχονται από τη θάλασσα αυτή. Η Ντούλτσε Πόντες – πολύ γνωστή στο ελληνικό κοινό – από τη Πορτογαλία, ο Έντυ Νάπολι …φυσικά από τη Νάπολι, η Μίρα Ανουάρ Αουάντ μισή Παλαιστίνια και μισή Βουλγάρα, ο Χαλήλ και ο Μεχμέτ Μουσταφά Τούρκοι μουσικοί, πολύ γνωστοί και οι δύο στη Θράκη, συμμετείχαν στις συναυλίες στο πλευρό του Νταλάρα. Θα ξεχωρίσω ιδιαίτερα και τη συμμετοχή ενός ακόμα δικού μας καλλιτέχνη, του Στέφανου Κορκολή ως σολίστ στις συναυλίες. Η ορχήστρα Fons Musicalis υπό τη διεύθυνση του Κωστή Κωσταντάρα, έδωσε το χρώμα της στα “Σεβάχ ο θαλασσινός” και “πέταξες”… Επίσης συμμετείχε η Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ, υπό τη διεύθυνση του Λουκά Καρυτινού.
10 . Δημήτρης Παπαδημητρίου – Κ.Π. Καβάφης 2007
Δεκαοκτώ τραγούδια πάνω στην ποίηση του Κ.Π. Καβάφη! μελοποιημένα από τον Δημήτρη Παπαδημητρίου και έξι ορχηστρικά. “. Τα τραγούδια αυτά γράφτηκαν για να ακουστούν από το κοινό ως σύγχρονα ελληνικά τραγούδια. Κατάγονται δηλαδή πρωτογενώς από το ελληνικό έντεχνο τραγούδι. Προσφέρονται στη συμφωνική παράδοση ως εκδοχή του ελληνικού λόγιου τραγουδιού που φύτρωσε σε ελληνικό μουσικό έδαφος μέσω της μετεξέλιξης του φολκλορικού ιδιώματος στον σύγχρονο ελληνικό μελωδισμό. Μέσα μου, στη διάρκεια της σύνθεσης, φανταζόμουν το είδος στο οποίο θα ανήκε το έργο αυτό ως ένα Νέο Ελληνικό Συμφωνικό Τραγούδι. Το θέμα ήταν το νέο αυτό είδος να εκφράζει εξίσου είτε αυτούς που ακούν με καλλιτεχνική διάθεση ελληνικό τραγούδι είτε τους “άλλους”, που προτιμούν την “ξενόγλωσση” συμφωνική μουσική και νιώθουν κάποιο κενό στην αντίστοιχη ελληνική μουσική γραμματεία.. Πρέπει επίσης να προσθέσω κάτι σε αυτήν τη μικρή σημείωση: η μελοποίηση του έργου ενός ποιητή από ένα συνθέτη είναι η στιγμιαία αντανάκλαση της ψυχής του συνθέτη στον στίλβοντα κόσμο του ποιητή και επ’ ουδενί μια επιστημονική “μεταγλώττιση” από τον Λόγο στη Μουσική (πως θα μπορούσε, άλλωστε;). Πρόκειται δηλαδή και πάλι για την πρόσθετη δυνατότητα της (και) ερμαφρόδιτης τέχνης να γονιμοποιείται από μόνη της. Και είναι αυτή η δυνατότητα που κάνει την Τέχνη ανεξάρτητη και ανίκητη, όπως σίγουρα θα συμφωνούσε ο Καβάφης”. (Δημήτρης Παπαδημητρίου, συνθέτης).
11 Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης – Το σκοτεινό τρυγόνι – 2006
Στο παρόν cd οι Νίκος Μαστοράκης, Μανόλης Λιαπάκης και Κώστας Πανταζής επιχειρούν κάτι που θέλει …κότσια! Να μελοποιήσουν 12 έργα του Παπαδιαμάντη και να προσπαθήσουν να σταθούν στο ύψος των λόγων και της ποιότητας του συγγραφέα. Μεγάλη κουβέντα αυτή, όμως το αποτέλεσμα προσωπικά ενθουσιάζει! Έχουμε να κάνουμε με ένα δισκάκι που δεν περιέχει δήθεν μελωδίες με βαριές συνθετικές εμπνεύσεις, αλλά τραγούδια που ακούγονται ευχάριστα και μάλιστα ερμηνεύονται από αρκετά σημαντικά ονόματα του χώρου! Με μπροστάρηδες στην ερμηνεία τον Σωκράτη Μάλαμα, τον Ψαραντώνη και τη Λιζέτα Καλημέρη, στο cd θα ακούσουμε και τις φωνές της Νίκης Τσαϊρέλη, της Μαρίας Κώτη των Χαΐνηδων, της Νίκης Ξυλούρη, του Χαρίλαου Παπαδάκη και του Μανόλη Λιαπάκη.Το κυρίαρχο στοιχείο των τραγουδιών δεν θα μπορούσε βέβαια να είναι άλλο από την ουσία των λόγων του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Ο στίχος είναι φυσικά στη καθαρεύουσα. Μαγικές εκφράσεις, που μαγνητίζουν τη προσοχή του ακροατή. Λόγος ποιητικός, μεστός, εκφραστικός, που ντύνεται αντάξια με τις υπέροχες μελωδίες των τριών συνθετών από τη Κρήτη. Το τελικό ηχητικό αποτέλεσμα ακροβατεί κάπου ανάμεσα στο παραδοσιακό και το έντεχνο στοιχείο, αν και αρκετές φορές είναι εμφανής η κρητική μουσική παράδοση. Οι ερμηνευτές δείχνουν απόλυτο σεβασμό σε αυτό που ανέλαβαν να τραγουδήσουν και αυτό είναι εμφανές σε κάθε κομμάτι.
12 Λουδοβίκος των ανωγείων – η γιορτή των ανέμων 2003
Ο Νότος είναι ο πιο δυνατός αέρας στην Κρήτη. Έρχεται ζεστός από την Αφρική φορτωμένος σκόνη της ερήμου. Κοκκινίζει το χιόνι του Ψηλορείτη και τις ασπρισμένες αυλές. Εμείς, η παρέα της γειτονιάς, ο Ζερβούτης, ο Γαρτζολιός, ο Περβολοβασίλης, ο Σύφης, ο Ζαφειρονίκος, ο Χότζας, ο Σαββάκης, ο Τζαβολογιάννης, ο Μπουζούκος, ο Διονύσης, μαθητές Δημοτικού ανεβαίναμε στο πιο ψηλό σημείο του χωριού την Παπούρα, και κάναμε τη Γιορτή του ανέμου. Κρατώντας σφιχτά τις άκρες των σακακιών μας τα γυρίζαμε πίσω από την πλάτη ψηλά στο κεφάλι ώστε ο αέρας να τα φουσκώνει σαν πανί καραβιού. Κάναμε το ταξίδι παλεύοντας κόντρα στον αέρα που μας έπαιρνε μέσα σε γέλια και φωνές. Το βράδυ με πετρέλαιο και στάχτη μέσα σε κουτιά που καρφώναμε σε ξύλα ανάβαμε φωτιά και κάναμε την πορεία στα στενά του χωριού τραγουδώντας την παράκληση «Κύριε ελέησον, πάψε το θυμό σου». Ο άνεμος γιορτάζει όταν δίνει φωνή στο δέντρο, όταν κάνει τη θάλασσα να τον ακολουθεί, όταν δίνει κατεύθυνση στα νέφη, όταν δοξάζει τη σκόνη στο φως… Σήμερα σας καλούμε “Στη γιορτή των ανέμων”, πάρτε και το σακάκι σας καλού κακού.
13 Μάνος Ξυδούς – Όταν θα φύγω ένα βράδυ απο δω 2010
Λίγο πριν «φύγει» ξαφνικά από κοντά μας ο Μάνος Ξυδούς, ήταν στο στούντιο ηχογραφώντας το νέο του άλμπουμ. Μετά το αναπάντεχο γεγονός, ο δίσκος έμεινε στη μέση. Ο Φίλιππος Πλιάτσικας και ο Μπάμπης Στόκας, φίλοι καρδιακοί και συνοδοιπόροι στους Πυξ Λαξ με τον Μάνο Ξυδούς, νιώθοντας την ανάγκη να μην αφήσουν το υλικό αυτό ανολοκλήρωτο -και με τη σύμφωνη γνώμη της οικογένειάς του- κάλεσαν τους πιο κοντινούς και αγαπημένους φίλους του (τραγουδοποιούς) για να το ολοκληρώσουν.
14 Σωκράτης Μάλαμας – Δρόμοι 2007
Δεκαπέντε καινούρια τραγούδια σε μουσική Σωκράτη Μάλαμα και στίχους του ίδιου, της Χαρούλας Αλεξίου, του Δημήτρη Παπαχαραλάμπους, της Φωτεινής Λαμπρίδη, του Γιάννη Μελισσίδη και του Οδυσσέα Ιωάννου. Η Χαρούλα Αλεξίου ερμηνεύει τέσσερα από τα τραγούδια του άλμπουμ καθώς κι ένα ντουέτο με τον Σωκράτη
15 Μόνικα – avatar 2008
Η Ελληνίδα συνθέτης σε ηλικία μόλις 21 ετών, εμφανίστηκε για να διαμορφώσει μόνη της την κατηγορία Singer / Songwriter στην χώρα μας την τελευταία δεκαετία. Με αγγλικό στίχο που παραπέμπει σε Leonard Cohen και Antony & the Johnsons και μουσικές επιρροές από Χατζιδάκι και Morricone, μέχρι Beatles και PJ Harvey, η Μόνικα αποτελεί τον τελευταίο καιρό το πιο δημοφιλές πηγαδάκι στην μουσική κοινότητα καλύπτοντας από τη νέα γενιά του Myspace μέχρι τους πιο απαιτητικούς ακροατές.
16 Λευτέρης Παπαδόπουλος – Σπάει το ρόδι 2006
Ο κορυφαίος Έλληνας στιχουργός, έρχεται με καινούρια τραγούδια για να λευτερώσει ξανά τις κρυφές μας συγκινήσεις και να τις κάνει λυτρωτική δημόσια εξομολόγηση. Οι στίχοι του Λ. Παπαδόπουλου, αυτή τη φορά μελοποιήθηκαν από μια ομάδα σημαντικών συνθετών τη νεότερης γενιάς: Πέτρος Βαγιόπουλος, Τάσος Γκρους, Παντελής Θαλασσινός, Γιώργος Καζαντζής, Παναγιώτης Καλαντζόπουλος, Ανδρέας Κατσιγιάννης, Μιχάλης Κουμπιός, Σπύρος Κουρκουνάκης, Ηλίας Μακρίδης, Αντώνης Μιτζέλος, Μιχάλης Νικολούδης, Στάμος Σέμσης. Ένα τραγούδι μελοποίησε κι ο Γιώργος Νταλάρας και το τραγούδησε μαζί με την Χάρις Αλεξίου. Στο δίσκο τραγουδούν οι: Χάρις Αλεξίου, Αρετή Κετιμέ, Σαββέρια Μαργιολά, Δημήτρης Μητροπάνος, Δημήτρης Μπάσης, Γιώργος Νταλάρας, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Μπάμπης Στόκας, Πασχάλης Τερζής, Μπάμπης Τσέρτος, Σοφία Τσέρου. Ανάμεσα στα τραγούδια του δίσκου και ένα που μοιράζονται ο Δημήτρης Μητροπάνος, ο Πασχάλης Τερζής και ο Γιώργος Νταλάρας. ‘Οπως δηλώνουν ο Γιώργος Νταλάρας κι ο Μιχάλης Κουμπιός, η σειρά «Άξιος Λόγος» είναι ένα πεδίο όπου με αφορμή τους στίχους των σημαντικότερων Ελλήνων στιχουργών επιδιώκουν να δημιουργηθούν καινούρια τραγούδια, άξια λόγου και να συνυπάρξουν οι άνθρωποι του τραγουδιού σε ένα τεράστιο, δημιουργικό «Εμείς».
17 Γιωργος Καζαντζης – Ίσαλος Γραμμή 2008
«Ισαλος γραμμή» Τον θυμάμαι από τη θητεία στο ναυτικό. Είναι η γραμμή που δημιουργεί η θάλασσα έτσι όπως βυθίζεται στα νερά της το πλοίο. Γραμμή και επίπεδο. Σημείο παράλληλο. Αγγιγμα και τύλιγμα. Σπουδαίος στίχος του Γιάννη Μελισσίδη (τον οποίο μας σύστησε παλαιότερα ο Σωκράτης Μάλαμας). Αυτή η «Ισαλος γραμμή» είναι για μένα το μήνυμα του δίσκου. Γιατί όλοι μας είμαστε καράβια φορτωμένα που ταξιδεύουν σε θάλασσες, άλλοτε βαθιές και ταραγμένες κι άλλοτε ήρεμες και ρηχές. Με τα 12 αυτά τραγούδια ο Καζαντζής μας ψιθυρίζει «να προσέχουμε την Ισαλο γραμμή μας». Να μην ταξιδεύουμε παραφορτωμένοι στις θάλασσες της καθημερινότητάς μας, στα στενά ποτάμια που απαιτούν τιμόνι σταθερό
18 Φοίβος Δεληβοριάς – Ο αόρατος άνθρωπος 2010
Ο Φοίβος Δεληβοριάς είναι ένας από τους πιο ιδιαίτερους και ενδιαφέροντες καλλιτέχνες των τελευταίων ετών, με άποψη και έχει πάντα κάτι να πει. Ο ίδιος έχει αποποιηθεί ταμπέλες όπως «έντεχνος» ή «ποιοτικός». Είναι απλά ο Φοίβος και μιλάει με την ευαισθησία και την υπέροχη μουσική του. Στον «Αόρατο Άνθρωπο», εκτός από δισκογραφική εταιρεία, αλλάζει το ύφος και το μοτίβο του. Χρησιμοποιεί καινούργια μουσικά όργανα όπως το theremin, γίνεται πιο θεατρικός «λύνεται» στην ερμηνεία του και δείχνει μία τάση ωρίμανσης τόσο στιχουργικά, όσο και καλλιτεχνικά.
19 Εστουδιαντίνα II Νέας Ιωνίας – Δάκρυ στο γυαλί 2006
“Δεν υπάρχει καλύτερο κριτήριο για την αποδοχή ενός δίσκου, από το να τον ακούσεις, από την αρχή μέχρι το τέλος και μετά να μην ξέρεις τι απ’ όλα σε γοήτευσε περισσότερο : Η “Εστουδιαντίνα ΙΙ : Δάκρυ στο γυαλί”(Minos Emi) ενώ βασίζεται, σταθερά, στον παραδοσιακό ήχο – με τον οποίο μας συστήθηκε – δοκιμάζει την αντοχή της και στο “σύγχρονο” ελληνικό τραγούδι και σε οργανικά κομμάτια και φαίνεται ότι τα καταφέρνει, το ίδιο καλά. Εκείνο που προσέχει αμέσως το αυτί, είναι ο ήχος της ορχήστρας και το γενικότερο κλίμα που δημιουργεί. Ένα “γεμάτο” τοπίο και μια αίσθηση ισορροπίας που σε βγάζει πάραυτα από τα… τετριμμένα της καθημερινότητας. Και το “κάστινγκ” των φωνών, επίσης μελετημένο : Από τον Γιώργο Νταλάρα, τη Γλυκερία, τον Παντελή Θαλασσινό(κ.ά.) μέχρι την Ανδριάνα Μπάμπαλη και τους νεώτερους Γιάννη Χαρούλη και Ελεονώρα Ζουγανέλη.”.
20 Imam baildi -Imam baildi 2007
Αν το όνομα του σχήματος και ο τίτλος του album προκαλούν την περιέργεια σας το άκουσμα των τραγουδιών θα το καταφέρουν σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό. Γιατί οι Imam Baildi είναι περισσότερο ένα ιδιαίτερο project παρά ένα συγκρότημα. Είναι το αποτέλεσμα των πειραματισμών του Ορέστη και του Λύσανδρου Φαληρέα πάνω σε παλιούς και καινούργιους ήχους. Δέκα χρόνια πειραματισμού… 10 τραγούδια που καταφέρνουν να κινηθούν αριστοτεχνικά και με εξαιρετική αρμονία ανάμεσα στις κλασικές φόρμες και την ηλεκτρονική μουσική. Με αυτόν τον τρόπο το σχήμα καταφέρνει να δημιουργήσει ένα πρωτότυπο αποτέλεσμα. Και να σκεφτεί κανείς ότι μιλάμε για δύο πολύ νέα παιδιά που ουσιαστικά ο πειραματισμός ξεκίνησε σε εφηβική ηλικία. Βεβαίως όλα έχουν την αιτία τους. Παιδιά του Γρηγόρη Φαληρέα, ο Ορέστης και ο Λύσανδρος γεννήθηκαν και μεγάλωσαν με τις καλύτερες μουσικές του κόσμου. Στα επτά από τα τραγούδια του album οι Imam Baildi αντλούν υλικό από το παρελθόν και καταφέρνουν να φέρουν αυθεντικές εκτελέσεις στο σήμερα διατηρώντας, ωστόσο, όλη τη συγκίνηση του πρώτου ακούσματος. Τραγούδια σπουδαίων δημιουργών και ερμηνευτών όπως το «Η ζωή μας είναι λίγη» με τη φωνή της Σοφίας Βέμπο, το «Δε θέλω πια να ξαναρθείς» με τη φωνή του Μανώλη Χιώτη και της Μαίρης Λίντα, «Το Μινόρε της Αυγής», «Τα ξένα χέρια» του Βασίλη Τσιτσάνη, το «Ντυμένη σαν Αρχόντισσα», το «Πόσο λυπάμαι» με τη φωνή της Σοφίας Βέμπο, αλλά και «Ο πασατέμπος» με τη φωνή της Ιωάννας Γεωργακοπούλου και του Μανώλη Χιώτη, που το δίχως άλλο θα ξεχωρίσει.
Στο album «Imam Baildi» συμπεριλαμβάνονται επίσης και τρία ορχηστρικά κομμάτια του Ορέστη και του Λύσανδρου Φαληρέα. Δεν έχετε παρά να «δοκιμάσετε»…
Πηγή: οι κριτικές αντλήθηκαν από το διαδίκτυο
