Δραχμή ή Ευρώ ?


Μια ενδιαφέρουσα αντιπαράθεση  έγινε τις προηγούμενες ημέρες στην εφημερίδα Guardian, σχετικά με το αν η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει στην Ευρωζώνη ή να αποχωρήσει και να επιστρέψει στην δραχμή. Σας την παρουσιάζουμε με άμεση αντιπαραβολή των επιχειρημάτων.

Τα δύο αρθρα υπογράφουν οι :

  • Κώστας Λαπαβίτσας, καθηγητής οικονομικών στο πανεπιστήμιο Ανατολικών και Αφρικανικών Σπουδών στο Λονδίνο.
  • Διονύσης Δημητρακόπουλος, καθηγητής πολιτικών επιστημών στο κολλέγιο Birkbeck

Θα θέλαμε να τονίσουμε ότι το blog είναι σαφώς υπέρ της παραμονής της χώρας στην Ευρωζώνη. Όμως σεβόμαστε και προβάλουμε κάθε τεκμηριωμένη άποψη.

Οι απόψεις και τα επιχειρήματα, όπως διετυπώθησαν στα δύο άρθρα (στην αριστερή στήλη οι απόψεις του Λαπαβίτσα, και στην δεξιά οι απόψεις του Δημητρακόπουλου) :

Κ. ΛΑΠΑΒΙΤΣΑΣ

Δ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΡΟΤΑΣΗ

Έξοδος από την Ευρωζώνη, επιστροφή στη δραχμή.

Η εναλλακτική λύση οδηγεί σε μακροπρόθεσμη παρακμή.

ΠΡΟΤΑΣΗ

Παραμονή στην Ευρωζώνη.

Είναι προς το συμφέρον της χώρας και επιπλέον αυτό θέλει η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων.

ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΕΞΟΔΟΥ

Το πρώτο βήμα είναι η χρεοκοπία.

Όμως δεν πρέπει να ανατεθεί η υλοποίηση της  στους τραπεζίτες, την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ. Θα πρέπει να υλοποιηθεί από την Ελλάδα και οι αποφάσεις να είναι δεσμευτικές για τις τράπεζες.

Ωστόσο, πρέπει να είναι δημοκρατική διαδικασία, και να στηριχτεί σε μια ανεξάρτητη υπηρεσία ελέγχου των χρεών, για να διαπιστωθεί πόσο από αυτό είναι παράνομο.

Η Ελλάδα θα μπορούσε να προχωρήσει σε αυτή την διαδικασία χωρίς πρόβλημα. Τα περισσότερα δημόσια ομόλογα υπόκεινται στο εσωτερικό δίκαιο που σημαίνει ότι οι όροι αποπληρωμής μπορούν να τροποποιηθούν με απόφαση του κοινοβουλίου. Επιπλέον, ακόμα και το πακέτο βοήθειας που πήραμε  από την ΕΕ και το ΔΝΤ θα μπορούσε να κηρυχθεί ως παράνομο, από τον ανεξάρτητο έλεγχο.


Το δεύτερο βήμα είναι η έξοδος από την Ευρωζώνη.

Όμως, με τρόπο που θα είναι προς το μακροπρόθεσμο συμφέρον των εργαζομένων, και όχι του μεγάλου κεφάλαιου και των τραπεζών.

ΩΦΕΛΗ  ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΟΚΥΨΟΥΝ ΑΝ ΥΛΟΠΟΙΗΘΕΙ Η ΠΡΟΤΑΣΗ

Οι Έλληνες θα μπορούσαν να επανακτήσουν με αυτό τον τρόπο αυτό κάποιο μέρος του αυτοσεβασμού τους, ο οποίος ​​καταστράφηκε κατά την τελευταία διετία.

Σε αντίθεση με αυτό που πολλοί πιστεύουν, η Ελλάδα δεν θα καταρρεύσει αν εγκαταλείψει το ευρώ. Άλλωστε, οι νομισματικές ενώσεις έχουν περιορισμένη διάρκεια ζωής, και επιπλέον αυτή της Ευρώπης είναι ιδιαιτέρως άσχημα δομημένη.

Η έξοδος από την Ευρωζώνη είναι ο πιο λογικός τρόπος ώστε η Ελλάδα να αποκαταστήσει την ανταγωνιστικότητας και να αρχίσει να ανακάμπτει. Η εναλλακτική λύση είναι να συνεχίσει με τα πακέτα λιτότητας που δεν αποδίδουν και οδηγούν σε μακροπρόθεσμη παρακμή.

Μια προοδευτική κυβέρνηση θα μπορούσε να προχωρήσει με αρκετά αποφασιστικά βήματα:

  • Γρήγορη μετάβαση στη δραχμή
  • Εθνικοποίηση των τραπεζών
  • Επιβολή ελέγχου των κεφαλαίων.

Θα χρειαστούν διοικητικά μέτρα ώστε να διασφαλιστεί ο επαρκής εφοδιασμός με πετρέλαιο, τρόφιμα και φάρμακα. Επίσης μέτρα αναδιανομής του πλούτου υπέρ των φτωχότερων στρωμάτων.

Η ανάκαμψη θα ξεκινήσει σε λίγους μήνες, ωθούμενη από την υποτίμηση που θα επιτρέψει στη βιομηχανία να αυξήσει τις εξαγωγές και να ανακτήσει την εγχώρια αγορά.

Αν οι προοδευτικές δυνάμεις δείξουν επαρκή πολιτική βούληση, τότε είναι δυνατό να μετασχηματιστεί η οικονομία και να αλλάξει η ισορροπία των δυνάμεων υπέρ των εργαζομένων.

 

ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΔΡΑΧΜΗ

Αυτή η «λύση» θα προκαλέσει τεράστια προβλήματα στους απλούς Έλληνες και επιπλέον δεν θα διορθώσει τις περισσότερες από τις πολιτικές,   κοινωνικές και οικονομικές αιτίες που οδήγησαν στην οικονομική δυσπραγία της χώρας.

Στην πραγματικότητα, οι μόνοι που θα επωφεληθούν θα είναι οι λίγοι προνομιούχοι που είχαν την δυνατότητα να μεταφέρουν τις οικονομίες τους στο εξωτερικό. Οι υπόλοιποι Έλληνες θα χάνουν τις μισές  αποταμιεύσεις τους μέσα σε μια νύχτα.

Καθώς η δραχμή θα είναι πολύ ασθενέστερη και φθηνότερη από το ευρώ, η επανέκδοση της θα οδηγήσει σε δραματικές αυξήσεις στις τιμές όλων των εισαγομένων προϊόντων.

Όμως αντίθετα προς τους ισχυρισμούς του Λαπαβίστα, αυτό δεν θα έχει την αναμενόμενη θετική επίδραση στην εγχώρια παραγωγή. Αυτό οφείλεται στο ότι  , σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσμια Τράπεζας, η Ελλάδα εισάγει σχεδόν τα δύο τρίτα της ενέργειάς της. Λόγω του αδύναμου νομίσματος, η τιμή της ενέργειας θα ανέβει στα ύψη, εξαφανίζοντας μεγάλο μέρος από την τεχνητή ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας.

Επιπλέον, δεν θα υπάρξει – τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα – όφελος για τις ελληνικές επιχειρήσεις που κατά την τελευταία δεκαετία έχουν επενδύσει σε χώρες όπως η Ρουμανία και η Βουλγαρία. Ο λόγος είναι το πολιτικό και κοινωνικό χάος που θα προκαλέσει η επιστροφή στη δραχμή.

Εν τω μεταξύ, λαϊκιστές πολιτικοί και  “εθνοσωτήρες”, θα επωφεληθούν της ευκαιρίας που θα τους προσφέρει η αναταραχή σε μία χώρα που έχει βιώσει αιματηρό εμφύλιο πόλεμο.

Η επιστροφή στη δραχμή, θα αποκλείσει την χώρα από τις διεθνείς αγορές χρήματος, ενώ επιπλέον θα την στερήσει από τα συμφωνηθέντα κεφάλαια που πρόκειται να λάβει από την ΕΕ και το ΔΝΤ.

Οπότε, θα πρέπει να τυπωθεί νέο χρήμα ώστε να πληρωθούν αφενός τα επιδόματα ανεργίας που θα αυξηθούν λόγω του αναπόφευκτου κύματος πτωχεύσεων στον ιδιωτικό τομέα, και αφετέρου οι μισθοί και οι συντάξεις στον δημόσιο τομέα. Το τίμημα θα είναι υψηλός πληθωρισμός.

Η εθνικοποίηση των τραπεζών που αναπόφευκτα θα ακολουθήσει (επειδή είναι σε μεγάλο βαθμό εκτεθειμένες σε ελληνικά ομόλογα) θα αυξήσει το κόστος του δημόσιου τομέα, ενώ και το δημοσιονομικό έλλειμμα της χώρας θα επιδεινωθεί δραματικά.

Σε συνθήκες όπως αυτές, πώς θα μπορούσε κάποιος  να ασχοληθεί με άλλα σημαντικά θέματα, όπως η φοροδιαφυγή και η διαφθορά; Αντίθετα με την επιστροφή στη δραχμή θα αυξηθούν τα κίνητρα για  παραβατικές συμπεριφορές, χωρίς παράλληλα να βελτιωθεί η ικανότητα του κράτους να αντιμετωπίζει τέτοια φαινομένα.


by Αντικλείδι , http://antikleidi.wordpress.com

Συναφές: 
Ανάλυση της κρίσης στην Ευρωζώνη με χρήση lego
Ελληνικό χρέος: Μια βόμβα στα χέρια πολλών.

Σχετικά Άρθρα

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -


- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Προσθήκη σχολίουΣχολιάστε

  • Ούτε για αστείο δεν πρέπει να σκεφτόμαστε σενάρια επιστροφής στην δραχμή !

    Έχει δίκιο ο Δημητρακόπουλος.

  • Οι μόνοι που εύχονται επιστροφή στην δραχμή είναι οι πλούσιοι που έχουν μεταφέρει τα χρήματα τους στο εξωτερικό. Περιμένουν σαν πιράνχας να τα αγοράσουν όλα αντί πινακίου φακής. Ας μην το επιτρέψουμε…

    • Επί της ευκαιρίας : Ακούσατε τίποτα για αυτούς που αναφέρεις, στα μέτρα που ανακοινώθηκαν ή διέρρευσαν χτες ?

      Απολύτως τίποτα !!!
      Ντροπή …

  • Και εγώ είμαι υπέρ της παραμονής στην Ευρωζώνη.

    Όμως έχω ζαλιστεί από τον ανηλέητο βομβαρδισμό νέων μέτρων.

    Το άσχημο είναι ότι δεν υπάρχει φως στον ορίζοντα.
    Το βαρέλι δεν φαίνεται να έχει πάτο.

    500 δις μόνο στην Ελβετία (μαύρο χρήμα στην πλειοψηφία του).
    Με 10% (μικρό πάλι ποσοστό) να τα φορολογήσουν, 50δις !

  • Με βάση την έρευνα της Public Issue για την «Καθημερινή» (25/9/11), η αποδοχή του ευρώ στην Ελλάδα διατηρείται σε υψηλά επίπεδα, στο μέτρο που σχεδόν 2 στους 3 πολίτες (63%) εξακολουθούν να εκφέρουν «θετική γνώμη» για αυτό. Μάλιστα, σε σύγκριση με 4 μήνες πριν, το ποσοστό αποδοχής εμφανίζεται αυξημένο (+5%, 63%, έναντι 58% στην προηγούμενη μέτρηση της «Κ»).

    Από την άλλη πλευρά, αρνητικά διακείμενο στο κοινό νόμισμα παραμένει το 1/3 (34%) του εκλογικού σώματος, ποσοστό βεβαίως που ευνόητα δεν θα πρέπει να υποτιμηθεί.

  • Είναι άνευ νοήματος να συζητάμε για επιστροφή σε εθνικό νόμισμα προτού ανασυγκροτηθεί η διαλυμένη παραγωγική βάση της χώρας.

    Ωστόσο, η έλλειψη πρώτων υλών, η καμπύλη εμπειρίας των βιομηχανικά ανεπτυγμένων χωρών και οι οικονομίες κλίμακας, μεταξύ άλλων, καθιστούν την ιδέα της βιομηχανικής ανάπτυξης της Ελλάδας όνειρο θερινής νυκτός.

    Για αντικειμενικούς, λοιπόν, λόγους, πρέπει –σε πρώτη φάση, γιατί αυτό είναι το ευκολότερο- να προσηλωθούμε στο στόχο της ανασυγκρότησης της πρωτογενούς παραγωγής και τη βιοτεχνική μεταποίηση (=πρόσθεση αξίας) στα κατά γενική ομολογία εξαιρετικά προϊόντα της ελληνικής γης.

    Δεύτερος άξονας είναι ο τουρισμός. Aλλά είναι αναγκαία η βελτίωση της ποιότητας των υπηρεσιών τουρισμού κι όχι ένα «μαλακό» νόμισμα για να έρχονται τουρίστες να καταναλώνουν δανέζικο βούτυρο, χυμούς από βραζιλιάνικες παγοκολώνες και ολλανδικά τυριά. Ζητώντας «μαλακό» νόμισμα, παραδεχόμαστε ότι ανταγωνιστικές αγορές είναι η τουρκική ή η αιγυπτιακή, παραγνωρίζοντας τις διαφορές του βιοτικού επιπέδου μεταξύ των χωρών.

    Ο τρίτος άξονας πρέπει να είναι οι νέες τεχνολογίες και η καινοτομία. Αλλά αυτό το τελευταίο πάει για τις Ελληνικές καλένδες διότι απαιτείται η διασύνδεση των πανεπιστημίων μας με την παραγωγή, την οποία δυστυχώς το κατεστημένο που ελέγχει τα ελληνικά πανεπιστήμια, την απορρίπτει μετά βδελυγμίας.

    Η φαντασίωση για σταθερή ισοτιμία της «νέας δραχμής», που κάποιοι ευαγγελίζονται , μπορεί να προκύψει μόνο σε κλειστές οικονομίες σοβιετικού ή άλλου τριτοκοσμικού τύπου κι όχι στην Ελλάδα που είναι εξωστρεφής τουριστικός προορισμός, και γι’ αυτό ακριβώς είναι φαντασίωση. Η ανάπτυξη της μαύρης αγοράς συναλλάγματος θα ήταν ραγδαία και θα πυροδοτούσε ακόμα περισσότερο τον πληθωρισμό που έτσι κι αλλιώς θα προκαλούσε η εκτύπωση χρήματος που δε θα ήθελε κανείς να αποταμιεύσει. Σε μια τέτοια περίπτωση, η περαιτέρω εξαθλίωση των κατώτερων οικονομικών τάξεων θα ήταν δυσμενέστερη από αυτήν που αναμένεται να βιώσουμε στο άμεσο μέλλον.