Jorge Luis Borges: … όταν με χρειάζεσαι θα είμαι εκεί μαζί σου.

Χόρχε Λουίς Μπόρχες


Ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες, που γεννήθηκε σαν σήμερα στις 24 Αυγούστου 1899, ήταν Αργεντινός συγγραφέας και θεωρείται μία από τις σημαντικότερες λογοτεχνικές μορφές του εικοστού αιώνα *. Eτοιμάσαμε ένα μικρό αφιέρωμα γι αυτόν τον μεγάλο πολίτη του κόσμου.

Κοσμογονία

Ούτε σκοτάδι ούτε χάος. Στο σκοτάδι

πρέπει να υπάρχουν ματιά για να βλέπουν πως υπάρχει,

όπως και για την σιωπή και για τον ήχο αφτιά

όπως χρειάζεται ο καθρέφτης τη μορφή που περιέχει.

Ούτε χώρος ούτε χρόνος.

Το μεγάλο ποτάμι του Σκοτεινού Ηράκλειτου

δεν έχει αρχίσει την αμετάκλητη ροη του

που από το παρελθόν ξεχύνεται στο μέλλον,

που από τη λησμονιά κυλάει στη λησμονιά.

Κάτι που υποφέρει. Κάτι που ικετεύει.

Και υστέρα η ιστορία του κόσμου. Τώρα.

Ποίημα στους Φίλους

Δεν μπορώ να σου δώσω λύσεις για όλα τα προβλήματα της ζωής σου,

ούτε έχω απαντήσεις για τις αμφιβολίες και τους φόβους σου…

Όμως, μπορώ να σ’ ακούσω και να τα μοιραστώ μαζί σου.

Δεν μπορώ ν’ αλλάξω το παρελθόν ή το μέλλον σου.

Όμως… όταν με χρειάζεσαι θα είμαι εκεί μαζί σου.

Δεν μπορώ να αποτρέψω τα παραπατήματά σου.

Μόνο μπορώ να σου προσφέρω το χέρι μου, να κρατηθείς και να μην
πέσεις.

Οι χαρές σου, οι θρίαμβοι και οι επιτυχίες σου δεν είναι δικές μου.

Όμως ειλικρινά απολαμβάνω να σε βλέπω ευτυχισμένο.

Δεν κρίνω τις αποφάσεις που παίρνεις στη ζωή σου.

Αρκούμαι να σε στηρίξω, να σου δώσω κουράγιο και να σε βοηθήσω αν
μου το ζητήσεις.

Δεν μπορώ να περιορίσω μέσα σε όρια αυτά που πρέπει να
πραγματοποιήσεις.

Όμως… θα σου προσφέρω τον ελεύθερο χώρο που χρειάζεσαι για να μεγαλουργήσεις.

Δεν μπορώ να αποτρέψω τις οδύνες σου όταν κάποιες θλίψεις σου
σκίζουν την καρδιά.

Όμως μπορώ να κλάψω μαζί σου και να μαζέψω τα κομμάτια για να τη
φτιάξουμε ξανά πιο δυνατή.

Δεν μπορώ να σου πω ποιος είσαι, ούτε ποιος πρέπει να γίνεις.

Μόνο μπορώ να σ΄ αγαπώ όπως είσαι και να είμαι φίλος σου.

Μαθαίνεις

Μετά από λίγο μαθαίνεις την ανεπαίσθητη διαφορά

ανάμεσα στο να κρατάς το χέρι και να αλυσοδένεις μια ψυχή.

Και μαθαίνεις πως Αγάπη δε σημαίνει στηρίζομαι

Και συντροφικότητα δε σημαίνει ασφάλεια

Και αρχίζεις να μαθαίνεις πως τα φιλιά δεν είναι συμβόλαια

Και τα δώρα δεν είναι υποσχέσεις

Και αρχίζεις να δέχεσαι τις ήττες σου με το κεφάλι ψηλά και τα μάτια ορθάνοιχτα

Με τη χάρη μιας γυναίκας και όχι με τη θλίψη ενός παιδιού

Και μαθαίνεις να φτιάχνεις όλους τους δρόμους σου στο Σήμερα,

γιατί το έδαφος του Αύριο είναι πολύ ανασφαλές για σχέδια

…και τα όνειρα πάντα βρίσκουν τον τρόπο να γκρεμίζονται στη μέση της διαδρομής.

Μετά από λίγο καιρό μαθαίνεις…

Πως ακόμα κι η ζέστη του ήλιου μπορεί να σου κάνει κακό.

Έτσι φτιάχνεις τον κήπο σου εσύ

Αντί να περιμένεις κάποιον να σου φέρει λουλούδια

Και μαθαίνεις ότι, αλήθεια, μπορείς να αντέξεις

Και ότι, αλήθεια, έχεις δύναμη

Και ότι, αλήθεια, αξίζεις

Και μαθαίνεις… μαθαίνεις …με κάθε αντίο μαθαίνεις

*Μπορείτε να δείτε την πλήρη βιογραφία του στη  “wikipedia”

by Αντικλείδι , http://antikleidi.com

δείτε όλα τα άρθρα μας που αναφέρονται στον Μπόρχες ΕΔΩ

Σχετικά Άρθρα

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -


- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Προσθήκη σχολίουΣχολιάστε

  • Ευχαριστούμε.
    Όταν διαβάζει κανείς τέτοια ποιήματα αισθάνεται πολύ όμορφα…

  • Πολύ ωραία ποιήματα που αρέσουν και σε αυτόν που δεν ασχολείται με την ποίηση.

  • ένας πολύ αγαπημένος ποιητής κι ένα υπέροχο ιστολόγιο

    καλημέρα