“Στην ομιλία του στη ΔΕΘ (2009), ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου υποσχέθηκε ότι θα κάνει την Ελλάδα «Δανία του Νότου». Ας δούμε λοιπόν μερικά από τα χαρακτηριστικά της Δανίας:
* Οι μαθητές που φοιτούν σε ιδιωτικά σχολεία στη Δανία επιδοτούνται από το κράτος.
* Μια ομάδα γονέων μπορεί να προσλάβει δασκάλους (που πληρώνονται από το κράτος) και να δημιουργήσει το δικό της σχολείο.
* Δεν υπάρχει πανεπιστημιακό «άσυλο».
* Δεν υπάρχουν αιώνιοι φοιτητές. Ενας φοιτητής που θα αποτύχει δύο συνεχόμενες φορές στις εξετάσεις θα πρέπει να εγκαταλείψει τη σχολή.
* Οι φοιτητές αγοράζουν τα πανεπιστημιακά βιβλία -δεν τα παίρνουν δωρεάν.
* Δεν υπάρχει ένα πανεπιστημιακό εγχειρίδιο. Υπάρχουν πολλά βιβλία γραμμένα πολλές φορές και σε άλλες γλώσσες (αγγλικά, γερμανικά).
* Πολλές φορές οι κενές θέσεις διδασκαλίας στα πανεπιστήμια της Δανίας διαφημίζονται στα διεθνή επιστημονικά έντυπα. Στόχος είναι να προσελκυσθούν τα καλύτερα μυαλά και όχι να βολευτούν τα «φιλαράκια».
* Στόχος του εκπαιδευτικού συστήματος είναι να παράγει άτομα που μπορούν να ανταποκριθούν στις συνεχώς μεταβαλλόμενες απαιτήσεις ενός διεθνοποιημένου περιβάλλοντος -και όχι άτομα έτοιμα να «παρκάρουν» για όλη τους τη ζωή στο Δημόσιο.
* Επιτρέπονται οι μαζικές απολύσεις χωρίς αποζημίωση. Μια επιχείρηση μπορεί να απολύσει από τη μια ημέρα στην άλλη όλο το προσωπικό.
* Οι εργοδότες δεν πληρώνουν εισφορές.
* Οι άνεργοι είναι υποχρεωμένοι να παρακολουθούν μαθήματα μετεκπαίδευσης και να στραφούν προς νέες μορφές απασχόλησης, αν ο κλάδος είναι κορεσμένος. Αν αρνηθούν να παρακολουθήσουν τα μαθήματα ή αν αρνηθούν να πάρουν τη θέση εργασίας που θα τους υποδείξει το γραφείο ανεργίας, τερματίζεται το γενναιόδωρο επίδομα ανεργίας.
* Η παγκοσμιοποίηση και η ανταγωνιστικότητα των δανικών προϊόντων θεωρείται από όλους η απόλυτη προϋπόθεση για την ευμάρεια της χώρας.
* Οι γιατροί δεν παίρνουν «φακελάκι».
* Οι καθηγητές δεν κάνουν «ιδιαίτερα».
* Οι δημοσιογράφοι δεν δουλεύουν παράλληλα με το ΜΜΕ και σε γραφεία Τύπου υπουργείων ή επιχειρήσεων.
* Οι εφοριακοί δεν τα «πιάνουν».
* Οι δικαστικοί δεν λαδώνονται από τα «κυκλώματα».
* Οι πολιτικοί δεν παρίστανται σε μεσαιωνικές τελετές που έχουν ως αντικείμενο τη λατρεία «θαυματουργών εικόνων»!
* Η επιρροή της Εκκλησίας της Δανίας στη διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής της χώρας τερματίστηκε περίπου τον 15ο αιώνα.
* Δεν υπάρχουν ούτε στρατιωτικές ούτε μαθητικές παρελάσεις.
* Η Δανία δεν θεωρεί ότι έχει το δικαίωμα να επιβάλλει πώς θα ονομάζονται άλλες χώρες, άλλες γλώσσες ή άλλες εθνότητες. Αν μια χώρα ονομαζόταν «Γιουτλάνδη» (επαρχία της Δανίας) και αν οι κάτοικοί της ισχυρίζονταν ότι προέρχονται από τους Βίκινγκς, οι Δανοί θα το θεωρούσαν πολύ ενδιαφέρον και θα έσπευδαν να εκμεταλλευτούν τις οικονομικές ευκαιρίες που τους παρείχε αυτή η προνομιακή σχέση.
* Το κεντρικό μήνυμα που προσπαθεί να περάσει η διδασκαλία της ιστορίας στα σχολεία δεν είναι τα «επιτεύγματα του Εθνους», αλλά οι αδυναμίες του ανθρώπου.
* Τα γεγονότα αποκαλούνται με το όνομά τους. Οταν οι Δανοί το 1520, σε εισβολή τους στη Σουηδία έσφαξαν 52 Σουηδούς ομήρους, το γεγονός αυτό αποκαλείται στην ιστορία τους ως: «Το μακελειό της Στοκχόλμης». Δεν αποκαλείται «Η ηρωική άλωση της Στοκχόλμης».
*Στη Δανία, αν διαφοροποιηθεί κάποιος σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δεν χαρακτηρίζεται «αντιδανός». Στα δανικά η έκφραση «αντιδανός» δεν υπάρχει.
*Στη δημόσια συζήτηση μια άποψη κρίνεται από τα εμπειρικά δεδομένα στα οποία στηρίζεται και όχι από τα «σκοτεινά» συμφέροντα που εξυπηρετεί.
*Ολοι οι νέοι έχουν εγκαταλείψει το σπίτι των γονιών τους και μένουν μόνοι τους όταν κλείσουν τα 18. Δεν μένουν με τη μαμά τους μέχρι τα 40.
*Οι εφημερίδες δεν προσφέρουν CD, διακοπές και αυτοκίνητα για να ανεβάσουν τις κυκλοφορίες τους.
*Με τα θέματα που αφορούν τη γερμανόφωνη μειονότητα που διαβιοί στο νότιο τμήμα της χώρας ασχολούνται οι δημοτικές αρχές και όχι η ασφάλεια και οι μυστικές υπηρεσίες.
*Σε περίπτωση διαζυγίου, ισχύει κοινή επιμέλεια των τέκνων. Για όλα τα σημαντικά θέματα που αφορούν την ανατροφή του παιδιού συναποφασίζουν και οι δύο γονείς και όχι αποκλειστικά η μητέρα.
*Οι Δανοί δεν θεωρούν ότι ο λόγος για τον οποίο έχασαν τον Τριακονταετή πόλεμο εναντίον των Σουηδών το 1625 οφείλεται σε «σκοτεινές ενέργειες» της CIA.
Θα κάνει λοιπόν ο Γιώργος την Ελλάδα «Δανία του Νότου»; Πιθανώς. Και κάπου εκεί ξύπνησα… * “
Του ΤΑΚΗ ΜΙΧΑ
” * Οι μαθητές που φοιτούν σε ιδιωτικά σχολεία στη Δανία επιδοτούνται από το κράτος.”
Εδώ δεν έχουμε λεφτά για τα δημόσια σχολεία, θα πληρώνουμε και τα παιδιά των πλουσίων ?
” * Δεν υπάρχουν αιώνιοι φοιτητές. Ενας φοιτητής που θα αποτύχει δύο συνεχόμενες φορές στις εξετάσεις θα πρέπει να εγκαταλείψει τη σχολή. ”
Διώξτε πρώτα τους κομπλεξικούς καθηγητές από τα πανεπιστήμια και το ξανασυζητάμε το θέμα.
” * Οι φοιτητές αγοράζουν τα πανεπιστημιακά βιβλία -δεν τα παίρνουν δωρεάν. ”
Λεφτά υπάρχουν?
” * Στόχος του εκπαιδευτικού συστήματος είναι να παράγει άτομα που μπορούν να ανταποκριθούν στις συνεχώς μεταβαλλόμενες απαιτήσεις ενός διεθνοποιημένου περιβάλλοντος -και όχι άτομα έτοιμα να «παρκάρουν» για όλη τους τη ζωή στο Δημόσιο. ”
Δεν νομίζω το δικό μας εκπαιδευτικό σύστημα να προάγει άτομα έτοιμα να «παρκάρουν» για όλη τους τη ζωή στο Δημόσιο.
” * Η Δανία δεν θεωρεί ότι έχει το δικαίωμα να επιβάλλει πώς θα ονομάζονται άλλες χώρες, άλλες γλώσσες ή άλλες εθνότητες. Αν μια χώρα ονομαζόταν «Γιουτλάνδη» (επαρχία της Δανίας) και αν οι κάτοικοί της ισχυρίζονταν ότι προέρχονται από τους Βίκινγκς, οι Δανοί θα το θεωρούσαν πολύ ενδιαφέρον και θα έσπευδαν να εκμεταλλευτούν τις οικονομικές ευκαιρίες που τους παρείχε αυτή η προνομιακή σχέση.”
Αυτά που γράφει τα πιστεύει ?
” *Ολοι οι νέοι έχουν εγκαταλείψει το σπίτι των γονιών τους και μένουν μόνοι τους όταν κλείσουν τα 18. Δεν μένουν με τη μαμά τους μέχρι τα 40. ”
Λεφτά υπάρχουν ? Νο2
” *Οι εφημερίδες δεν προσφέρουν CD, διακοπές και αυτοκίνητα για να ανεβάσουν τις κυκλοφορίες τους. ”
Η ζήτηση διατηρεί την προσφορά. Άμα οι Έλληνες δεν τα αγόραζαν, θα σταματούσαν τα δώρα.
Και στη τελική ξαναρωτάω : Αυτά που γράφει τα πιστεύει ?
Το ζητούμενο σήμερα σε σχέση με την αγωγή κι εκπαίδευση των παιδιών είναι: Το σχολείο κι η οικογένεια να καταφέρουν ώστε το παιδί (αγόρι ή κορίτσι) να αισθάνεται ότι τις επιλογές τις κάνει μόνο του, είτε πρόκειται για ζητήματα επουσιώδη είτε για θέματα σημαντικά. Αυτή η αίσθηση εξασφαλίζει στο παιδί μια εσωτερική ελευθερία, πράγμα πολύ αναγκαίο για τη διαμόρφωση της όλης του προσωπικότητας. Η γνώση και οι αξίες της ζωής δεν μεταδίδονται με εξωτε-ρικό καταναγκασμό. Η πρώτη εμπνέεται στα παιδιά κι οι δεύτερες υποδεικνύ-ονται έμμεσα και διακριτικά. Αν δεν συνειδητοποιήσουμε ότι το παιδί δεν είναι “παιδί” αλλά μια οντότητα σε εξέλιξη, θα “αναπαράγουμε” νέους πολίτες είτε ανελεύθερους είτε με προδιάθεση για κοινωνική παρέκκλιση.
Το παρακάτω άρθρο λύνει πολλές από τις απορίες, που λογικό είναι να δημιουργούνται.
http://archive.enet.gr/online/online_text/c=112,id=17688636