Tag - ετικέτα Χαριτόπουλος

Ο Διονύσης Χαριτόπουλος (γεννήθηκε στην Αθήνα το 1947 και μεγάλωσε στον Πειραιά) είναι Έλληνας συγγραφέας.
Μεγάλωσε στις φτωχικές συνοικίες του Πειραιά, όπου και εργάσθηκε σε διάφορες χειρωνακτικές εργασίες, στο λιμάνι και στα γύρω μηχανουργεία. Νωρίς εγκατέλειψε δυο απόπειρες σπουδών στην Αθήνα και στο Λονδίνο. Δούλεψε στην διαφήμιση μέχρι το 1990. Υπήρξε σύζυγος της δημοσιογράφου Μαλβίνας Κάραλη.

Ο καουμπόι που χάθηκε

the-searchers


Μπαίνεις στη σκοτεινή αίθουσα και είναι όλοι εκεί, γνωστοί και απολύτως συγκεκριμένοι· ο σερίφης, ο πληρωμένος πιστολάς, το κορίτσι του σαλούν, ο ράντσερ, ο χαρτοπαίχτης, οι συμμορίες και πάνω απ’ όλους και όλα ο ήρωας.

Αυτός είναι όλο το έργο.

Περισσότερα

Διονύσης Χαριτόπουλος – Το δικαίωμα στη διαφορά

varka-2004-660


Μόλις πρωτοανοίξαμε τα μάτια μας ως ξαναγεννημένο ελληνικό κράτος, μας δείξανε το είδωλο της Δύσης. Εκεί ήταν οι κυρίαρχοι του σύγχρονου κόσμου και, αν θέλαμε να προοδεύσουμε, στα δυτικά κράτη έπρεπε να προσκολληθούμε και σ’ αυτά να μοιάσουμε.

Η Δύση έγινε ο μόνος προορισμός μας. Περισσότερα

Δ.Χαριτόπουλος – συνταγές ευτυχίας

happiness_sun


Ορίστε που ανησυχούσαμε. Τώρα μπαίνουμε στην Εποχή του Υδροχόου, που θα διαρκέσει δύο χιλιάδες εκατόν σαράντα έξι χρόνια ευτυχίας ακριβώς. Η κακή Εποχή των Ιχθύων, στη διάρκεια της οποίας η ανθρωπότητα αλληλοσφάχτηκε και υπέφερε από ηγέτες, δόγματα και αρρώστιες, ευτυχώς τελειώνει. Η Νέα Εποχή (New Age) επιφυλάσσει σε όλους μας μια ανώτερη ζωή, με ειρήνη, αρμονία, δικαιοσύνη και υψηλή πνευματικότητα.

Ποιος τα λέει αυτά; Περισσότερα

Δ.Χαριτόπουλος – Ο ηττημένος άντρας

man-worrying-about-unemployment-in-profile


Η εκ γενετής χρέωση του άνδρα, από τις πρωτόγονες ομάδες έως τις σύγχρονες κοινωνίες, παραμένει σταθερά η ίδια: Η εξασφάλιση της επιβίωσης του θηλυκού και των παιδιών που θα αποκτήσουν.

Κάθε πούρος μαρξιστής θα ερμήνευε το ζήτημα αποκλειστικά με κοινωνιολογικούς όρους, φαίνεται όμως πως δεν είναι μόνο έτσι. Περισσότερα

Ο μοναχικός θρήνος – το ζεϊμπέκικο

zemp


Το ζεϊμπέκικο δύσκολα χορεύεται. Δεν έχει βήματα· είναι ιερατικός χορός με εσωτερική ένταση και νόημα που ο χορευτής οφείλει να το γνωρίζει και να το σέβεται.

Είναι η σωματική έκφραση της ήττας. Η απελπισία της ζωής. Το ανεκπλήρωτο όνειρο. Είναι το «δεν τα βγάζω πέρα». Το κακό που βλέπεις να έρχεται. Το παράπονο των ψυχών που δεν προσαρμόστηκαν στην τάξη των άλλων. Περισσότερα