Τι μπορεί να αντιταχθεί στους αρνητές του ιού, τους εχθρούς της μάσκας, τον μηδενιστικό κυνισμό και την παντογνώστρια ημιμάθεια; Ο Νικόλας Σεβαστάκης αναλύει το φλέγον ζήτημα της επέλασης των ψευδοπροφητών. Περισσότερα
Tag - ετικέτα Σεβαστάκης
Η αναποφασιστικότητα, μαζί με την αίσθηση πως τα έχουμε λίγο χάσει και αισθανόμαστε μετέωροι, είναι ο κλήρος όλων μας.
H φετινή 24η Ιουλίου σημαδεύτηκε από τον θάνατο πολλών δεκάδων ανθρώπων και μια ανυπολόγιστη καταστροφή στη φύση και σε περιουσίες. Η ημερομηνιακή σύμπτωση ανάμεσα σε μια μέρα χαράς – για την αποκατάσταση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας στη χώρα – και στο τωρινό πένθος γεννάει μια επώδυνη σκέψη: η ομαλή πολιτική ζωή δεκαετιών, με τις εξάρσεις και τις κρίσεις της, δεν συνοδεύτηκε από μια νέα συνείδηση των απειλών για τον δημόσιο χώρο, το περιβάλλον, για αυτό που ο Χάιντεγκερ ονόμαζε το «κατοικείν».
Η άνετη συσσώρευση πτυχίων και τίτλων στην εποχή μας, γίνεται σε βαθμό που νομίζεις πως βρίσκεσαι στην πιο «σπουδαγμένη» χώρα του κόσμου.
Οι αιτίες ανόδου των δεξιών λαϊκισμών στη Δύση
Κάθε φορά επιστρέφει η ίδια απορία. Από καλοσπουδαγμένους φιλελεύθερους, ευαίσθητους οικολόγους, ορθολογιστές σοσιαλδημοκράτες ή και αριστερούς που ορκίζονται στα κοινωνικά δικαιώματα και στο τέλος της λιτότητας: ποιος είναι αυτός ο λαός που πάει προς την ούλτρα δεξιά;
Η μέση αντίληψη για τις δικτατορίες είναι ότι πρόκειται για αντιλαϊκά και μάλλον αντιδημοφιλή καθεστώτα καταπίεσης. Δικτατορία είναι το αντίθετο της δημοκρατίας, αυτή είναι η συνηθισμένη άποψη για τον χαρακτήρα τους. Αν ρωτήσεις, ας πούμε, έναν μαθητή λυκείου, η απάντηση (αν δεν είναι ένα χασμουρητό) θα κινηθεί κάπου εκεί: κάποιοι κακοί και περίεργοι τύποι που καταπιέζουν έναν λαό.
Ο Νικόλας Σεβαστάκης για το φάντασμα της διχόνοιας που πλανάται γύρω μας αυτές τις μέρες
…Οι ανατολικοί μυστικισμοί έρχονται λοιπόν να γεμίσουν τα κενά της ιδιωτικής ηθικής του σύγχρονου ανθρώπου. Και εδώ είναι το πρώτο μεγάλο παράδοξο: φιλοσοφίες ζωής που συνδέονται με κοινωνίες οι οποίες αγνοούν το άτομο, με τη δυτική έννοια του υπεύθυνου υποκειμένου και φορέα δικαιωμάτων, του ατόμου ως αυταξίας και μοναδικότητας, ανακαλύπτονται για να καλύψουν τις πνευματικές ανάγκες αυτού του ατόμου! Παράδοξο που ωστόσο δεν είναι τόσο ανεξήγητο αν σκεφτεί κανείς δυο πράγματα: Περισσότερα