Ξαφνικά, λες και κάποιο πεπρωμένο μαγικό με γιάτρεψε από μια τύφλωση παλιά, με αποτελέσματα εκπληκτικά κι αιφνίδια, σηκώνω το κεφάλι πάνω από την ανώνυμη μου ύπαρξη, για να γνωρίσω το πώς ζω. Και βλέπω πως ό,τι έκανα, ό,τι σκέφτηκα κι ό,τι υπήρξα, είναι ένα είδος αυτοεξαπάτησης και τρέλας. Μένω έκθαμβος μπροστά σ’ αυτά που κατάφερα να μη δω. Στέκω άφωνος μπροστά σ’ αυτό που ήμουν και που σήμερα βλέπω πως τελικά δεν είμαι.
Είναι ένας αγαθός γεροντάκος. Έπειτα από τριάντα χρόνων υπηρεσία, έχει να διατρέξει όλους τους βαθμούς. Γραφεύς στο πρωτόκολλο.
Οι «Μέρες Επιταφίου» ήταν μια παραγγελία του Μάνου Χατζιδάκι για να έγραφε εκείνος μουσική πάνω στους στίχους του Νίκου Γκάτσου και να παρουσίαζε, με την Ορχήστρα των Χρωμάτων, ένα έργο κατάλληλο για τη Μεγάλη Εβδομάδα (1990). Κάτι που, τελικά, δεν πραγματοποιήθηκε.
Περισσότερα
Εις τo λεύκωμα της κ. Στ. Α. Κουρτίδου
Στο δρόμο πού ’ψηλά πηγαίνει
απαντήθηκαν μια φορά
η Λύπη η μαυροφορεμένη
κι η ανθοστόλιστη Χαρά.
«Πρέπει, οπωσδήποτε, ν’ αλλάξω ζωή, αλλιώς είμαι χαμένος.
Βέβαια, έχω καιρό μπροστά μου, είμαι ακόμα νέος
“Άνοιξη παρά τέταρτο! Δύο νέοι κοιτάζονται στα μάτια
και κανείς τους δεν κατεβάζει τα βλέφαρα.
Περισσότερα
Το 1862 δημοσιεύτηκε το αριστουργηματικό μυθιστόρημα του Ιβάν Τουργκένιεφ «Πατέρες και γιοί» και ξέσπασε σάλος στη Ρωσία. Ένας από τους κεντρικούς ήρωες του βιβλίου, ο Μπαζάροφ, δεν αμφισβητούσε απλά το φεουδαρχικό σύστημα της αχανούς χώρας, αλλά μισούσε κάθε ιδέα μεταρρύθμισης, πιστεύοντας μόνο στην άρνηση και στην καταστροφή οποιασδήποτε τάξης. Ήταν ο πιο «επικίνδυνος» χαρακτήρας, που είχε παρουσιαστεί μέχρι τότε στη ρώσικη λογοτεχνία. Ένας αρνητής των πάντων. Ένας μηδενιστής.
Η Έλλη Λαμπέτη απαγγέλλει το ποίημα ο Χαρταετός , από την ποιητική συλλογή Μαρία Νεφέλη, του Οδυσσέα Ελύτη. Περισσότερα
Στην ελληνική μυθολογία, ο Φόβος εμφανίζεται στον κόσμο από το ζευγάρωμα του Άρη με την ερωμένη του Αφροδίτη. Μαζί με τον αδελφό του Δείμο ή Τρόμο, ακολουθεί πάντα τον πατέρα του σε όλους τους μεγάλους πολέμους. « Ο φονικός Άρης ορμά στη μάχη κι έχει κοντά του τον Φόβο, τον δυνατό και ατρόμητο γιό του, που και τον γενναιότερο πολεμιστή φοβίζει» (Ιλιάδα, Ν299).
Θεούλη μου, τί σου ‘λθε νὰ μ’ ἁγιάσεις;
νομίζεις πῶς θὰ μ’ ἔμελλε καθόλου,
ἂν ἤθελες κι ἐμένα νὰ κολάσεις
καὶ μ’ ἔστελνες παρέα τοῦ διαβόλου; Περισσότερα
Μια μέρα γεννήθηκε στη μακρινή Βηθλεέμ ο έρωτας
στην κοιλιά του καρπού λησμονημένος
και του έδωσαν το όνομα Καρπός
όλα τ’ άστρα των παιδιών αγαπημένων
με τους άνεμους όταν λευκάζουν το χειμώνα.
Αγαπάω τ’ ό,τι θλιμμένο στον κόσμο
τα θολά τα ματάκια, τους αρρώστους ανθρώπους,
τα ξερά, γυμνά δέντρα και τα έρημα πάρκα,
τις νεκρές πολιτείες, τους τρισκότεινους τόπους. Περισσότερα
Η ζωγραφική είναι σιωπηλή ποίηση, η ποίηση ομιλούσα ζωγραφική, αναφέρει ο Πλάτων. Η ρήση του Πλάτωνα, βρίσκει πλήρη εφαρμογή στο ποιητικό έργο, του Οδυσσέα Ελύτη. Ζωγράφος ο ίδιος γνωρίζει πολύ καλά την αξία των χρωμάτων την οποία μεταφέρει στην ποίησή του, ανοίγοντας την ”παλέτα” των λέξεων σε μία χρωματική πανδαισία, λόγου, εικόνας και χρωμάτων. Ανεξάντλητα τα εκφραστικά όρια της γλώσσας, αποτυπώνει το χρώμα των λέξεων, τα παιχνίδια του τοπίου και του φωτός, το μυστικισμό του έρωτα και της ομορφιάς.
Mετά από λίγο μαθαίνεις
την ανεπαίσθητη διαφορά
ανάμεσα στο να κρατάς το χέρι
και να αλυσοδένεις μια ψυχή.
Περισσότερα
