Την άνοιξη του 1935, ο ποιητής Ανδρέας Εμπειρίκος κι εγώ αποβιβαζόμασταν στο λιμάνι της Μυτιλήνης. Μια πρόσκληση να περάσουμε τις ημέρες του Πάσχα σε σπίτι φιλικό ήταν η αφορμή. Αλλά η αιτία η βαθύτερη ήταν να βαδίσουμε πάνω στα ίχνη που δεν...
Ο πιο σημαντικός κανόνας είναι ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ μη διακόψεις την επικοινωνία με τα παιδιά σου ότι κι αν κάνουν
Επιλογή από τις καλύτερες φωτογραφίες της εβδομάδας.
Φίλες και φίλοι, πιστεύω ότι οι άνθρωποι δεν παίρνουν αυτά που θέλουν απ’ τη ζωή τους και ενδεχομένως υποφέρουν, για 3 βασικούς λόγους που είναι (πλην θεμάτων υγείας και φυσικών καταστροφών) οι εξής:
Ο δονζουανισμός. Αν έφτανε η αγάπη, τα πράγματα θα ήσαν πολύ απλά. Όσο αγαπάμε, τόσο εδραιώνεται τo παράλογο. Δεν οφείλεται διόλου σε έλλειψη αγάπης το αν ο Δον Ζουάν πηγαίνει από γυναίκα σε γυναίκα. Είναι αστείο να τον παρουσιάζουμε σαν...
Μπαμπά τι συμβαίνει όταν πεθαίνουμε;». «Δεν ξέρω, γιε μου. Κανείς δεν ξέρει στα σίγουρα. Γιατί δεν ρωτάς τo Google;».
Σήμερα το πρωί στο μέτρο: στη στάση του Συντάγματος κατέβηκε στις αποβάθρες ένα νεαρό κορίτσι γύρω στα δεκαέξι με δεκαοχτώ, κουβαλώντας στον ώμο του μια θήκη μουσικού οργάνου – σχεδόν στο μπόι του. Πιθανότατα, ενός μεγάλου έγχορδου.
Ίσως είναι και η πιο συχνή ερώτηση που ακούτε μέσα στην ημέρα, είτε την ακούτε από κάποιον άλλον, είτε τη λέτε εσείς. Αν το σκεφτείτε λίγο, η ερωταπάντηση στο “τι κάνεις;” μοιάζει με ένα χιλιοπαιγμένο σενάριο από σκηνή της καθημερινότητας.
Μια σύμπτωση έφερε το χήρο δίπλα στη χήρα. Ή μήπως δεν ήταν σύμπτωση αφού η ιστορία τους άρχισε το Ψυχοσάββατο; Πάντως η χήρα ήταν ήδη εκεί όταν ο χήρος σκόνταψε, παραπάτησε αλλά δεν έπεσε.
Η τεχνολογία διευκολύνει τις ζωές μας σε έναν κόσμο που βρίσκεται μονίμως εν κινήσει. Ο αυτοματισμός κάνει την παραγωγή οικονομικότερη, όμως θέτει και το απόλυτο ερώτημα: Μήπως στο τέλος όλη η δουλειά θα γίνεται από ρομπότ Ποιος θα είναι ο...
Ήμουν σε μεγάλη αμηχανία. Έπρεπε να κάνω ένα πολύ βιαστικό ταξίδι. Δέκα μίλια μακριά σ’ ένα χωριό με περίμενε ένας βαριά άρρωστος. Ο μεγάλος χώρος ανάμεσά μας γέμιζε με μια ισχυρή χιονοθύελλα. Αμάξι είχα, ελαφρό, με μεγάλες ρόδες, ότι...
Ευγνωμοσύνη: η εκτίμηση όλων όσων μας έχουν δοθεί…. Όλα αυτά τα μικρά ή μεγάλα καθημερινά πράγματα τα οποία δεν τα δημιουργήσαμε μόνοι μας… Μας δόθηκαν….. και εμείς τώρα οφείλουμε να τα δούμε πρώτα, να τα προσέξουμε, να τα εκτιμήσουμε….. Η αξία...
Το παραπάνω καρτούν ομολογώ ότι μου άρεσε πολύ. Αναπαράγει με απλό και ξεκάθαρο τρόπο την έννοια της εξειδίκευσης και της «αυθεντίας», την απλή λογική του ότι αν δεν είμαι ειδικός σε κάτι, είναι καλύτερο να μην προσποιούμαι ότι ξέρω αυτά που...
«Πρέπει, οπωσδήποτε, ν’ αλλάξω ζωή, αλλιώς είμαι χαμένος. Βέβαια, έχω καιρό μπροστά μου, είμαι ακόμα νέος
Υπάρχει μια καλλιέργεια της γνώσης, αυτή που κατεξοχήν ονομάζουμε καλλιέργεια και υπάρχει μια καλλιέργεια της κατανόησης που αποκαλούμε κουλτούρα. Υπάρχει όμως και μια καλλιέργεια της ευαισθησίας.
Το άρθρο του Ουμπέρτο Έκο που ακολουθεί δημοσιεύτηκε στην ιταλική εφημερίδα ‘La Repubblica’ στις 14/01/2012, με τον ιταλικό τίτλο «Pericle il Populista».
Ξέρεις ότι βρίσκεσαι σε αγώνα σκακιού; Αναγνωρίζεις τον πεσσό (πιόνι στο σκάκι) που σ’ αντιπροσωπεύει; Αν όχι, μάλλον δεν έχεις καταλάβει ότι η ζωή είναι ένα παιχνίδι και εσύ λαμβάνεις μέρος σ’ αυτό.
Μέχρι τώρα θεωρήθηκε ο άνθρωπος ως η κορωνίδα του πλανήτη, το έσχατο όριο του πολιτισμού και η πηγή του. Είναι όμως έτσι; Θα κάνουμε μία αναφορά σε απροσδόκητους συμμέτοχους της «ανθρωπιστικής» συνείδησης, που όχι μόνον δείχνουν ότι δεν υπάρχει...