Τον γύρο του διαδικτύου κάνει τις τελευταίες μέρες ένα κείμενο το φερόταν να έχει γράψει η Μέριλ Στριπ. Όλοι μιλούσαν για το μάθημα ζωής της ηθοποιού μέσα σε 199 λέξεις αλλά το πρόβλημα είναι πως δεν ανήκει στην ίδια. Βέβαια το γεγονός ότι ως αρχική πηγή δημοσίευσης φαίνεται να είναι μια τουρκική εταιρεία υφασμάτων έπρεπε να προβληματίσει αλλά κάτι τέτοιο στο διαδίκτυο σπάνια γίνεται.
Τελικά, αποδείχθηκε ότι το κείμενο γράφτηκε από τον Πορτογάλο συγγραφέα Ζοζέ Μικάρντ Τεχέιρα, ο οποίος, μάλιστα, έχει επιδοθεί σε μια προσπάθεια αποκατάστασης της αλήθειας ζητώντας τη βοήθεια των «φίλων» του στο Facebook.
Για την ιστορία το επίμαχο κείμενο έχει ως εξής:
«Δεν έχω υπομονή για κάποια πράγματα, όχι επειδή είμαι αλαζονική, αλλά επειδή έχω φτάσει σε ένα σημείο της ζωής μου όπου δεν μπορώ να χάνω χρόνο με ότι με δυσαρεστεί, ή με πληγώνει. Δεν έχω υπομονή για τον κυνισμό, για την υπερβολική κριτική και τις απαιτήσεις οποιασδήποτε φύσης.
Δεν έχω πια τη διάθεση να αρέσω σε όσους δεν αρέσω, να αγαπάω αυτούς που δεν με αγαπάνε και να χαμογελάω σε αυτούς που δεν μου χαμογελάνε. Δεν μπορώ να χαλαλίσω ούτε λεπτό σε αυτούς που λένε ψέματα, ή θέλουν να με χειραγωγήσουν.
Αποφάσισα ότι δεν θέλω να συνυπάρχω με οποιονδήποτε προσποιείται, υποκρίνεται, είναι ανειλικρινής ή με κολακεύει. Δεν μπορώ να ανεχθώ ούτε την επιλεκτική γνώση, ούτε την ακαδημαϊκή αλαζονεία. Δεν με ενδιαφέρει ούτε το κουτσομπολιό.
Αντιπαθώ τις αντιπαραθέσεις και τις συγκρίσεις. Πιστεύω στον κόσμο των αντιθέτων και γι αυτό αποφεύγω ανθρώπους με δύσκαμπτες και άτεγκτες προσωπικότητες. Στη φιλία απεχθάνομαι την έλλειψη αφοσίωσης και την προδοσία. Δεν τα πάω καλά με όσους δεν ξέρουν να πουν μια καλή κουβέντα, ή μια λέξη ενθάρρυνσης. Βαριέμαι τις υπερβολές και δεν μπορώ να αποδεχθώ αυτούς που δεν αγαπάνε τα ζώα.
Και πάνω από όλα δεν έχω υπομονή για όποιον δεν αξίζει την υπομονή μου».
[…] […]