Πολλές φορές έχουμε χρησιμοποιήσει τους χάρτες της Google. Άλλοτε για βρούμε πώς θα πάμε στον προορισμό μας και άλλοτε απλά για να «παίξουμε» χαζεύοντας τις διάφορες περιοχές, τους δρόμους, τα σπίτια. Πόσο υπέροχο θα ήταν να μπορούσαμε να κάνουμε κάτι παρόμοιο και με το ανθρώπινο σώμα;
Να βρεθούμε στην καρδιά ή στο γόνατο μας; Να έχουμε τη δυνατότητα να δούμε τις φλέβες μας και ακόμα να ακολουθήσουμε ένα φάρμακο που μόλις πήραμε και να δούμε πώς δρα, πώς επηρεάζει τα κύτταρα του σώματος μας, αυτά τα μικρά κουτάκια που όλοι θυμόμαστε από τα βιβλία της βιολογίας και τα οποία είναι υπεύθυνα για αυτό που αντικρίζουμε κάθε μέρα κοιτώντας τον καθρέφτη αλλά και για ασθένειες που μας δυσκολεύουν τη ζωή και μας στερούν τους αγαπημένους μας ανθρώπους.
Αυτά σκεφτόταν –ή περίπου αυτά- η μηχανικός βιοϊατρικής τεχνολογίας Melissa Knothe Tate από το Πανεπιστήμιο της Νέας Νότιας Ουαλίας (UNSW) όταν μαζί με την ομάδα της εφάρμοζε την τεχνολογία ημιαγωγών ώστε να μελετήσουν την οστεοπόρωση και την οστεοαρθρίτιδα. Το σύστημα απεικόνισης είχε αναπτυχθεί αρχικά από τη γερμανική εταιρεία Zeiss που ειδικεύεται στην κατασκευή υψηλής τεχνολογίας οπτικών και βιομηχανικών οργάνων με σκοπό να σαρώνει πλακίδια πυριτίου και να εντοπίζει πιθανά ελαττώματα.
Πώς όμως η μέθοδος αυτή διαφέρει από τη μαγνητική τομογραφία; Η μαγνητική τομογραφία σε καμία περίπτωση δεν είναι το ίδιο λεπτομερής. Η ίδια η επιστήμονας αναφέρει ότι η μαγνητική τομογραφία είναι σαν να μελετάς το χάρτη των Ηνωμένων Πολιτειών ή της Ευρώπης. Αντίθετα, η μέθοδος που ανέπτυξαν είναι σαν να τους επιτρέπει να δουν τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά, εσένα και εμένα, στην πόλη την οποία ζούμε. Είναι πλέον εφικτό να ληφθούν πολλές φωτογραφίες με μεγάλη μεγέθυνση επιτρέποντας μας να φτάσουμε στο κυτταρικό επίπεδο και να μελετήσουμε μεμονωμένα κύτταρα και το πως αυτά συμπεριφέρονται κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες ή και σε διάφορες ασθένειες.
Όπως είναι εύκολα αντιληπτό η διαχείριση τετοιου μεγάλου όγκου πληροφοριών – με τον όρο πολλές αναφερόμαστε σε εκατομμύρια φωτογραφίες- είναι πολύ δύσκολο έργο το οποίο επιτυγχάνεται με τη χρήση των αλγορίθμων της ίδιας της Google. Φαίνεται, νομίζω, ποιος θα έχει δουλειά στα επόμενα χρόνια. Αυτός που θα είναι σε θέση να διαχειριστεί μεγάλους όγκους πληροφοριών, τα λεγόμενα Big Data.
Η πρωτοποριακή αυτή μέθοδος είναι κάτι παραπάνω από ελπιδοφόρος δίνοντας τη δυνατότητα στους χρήστες- ερευνητές να λάβουν πληροφορίες για τις οποίες πριν έπρεπε να περιμένουν αρκετά χρόνια σε μόνο μερικές εβδομάδες. Αναμένουμε λοιπόν τις νέες ανακαλύψεις που θα μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε καλύτερα τα θεμέλια του ίδιου μας του οργανισμού αλλά και των διάφορων ασθενειών.
~ Αναστασία-Μαρία Ζαβιτσάνου
by Αντικλείδι , https://antikleidi.com