Πολιτισμός
Δύο γέροι ή Δύο μοναχοί ή Ένας γέρος και ένας μοναχός είναι οι τίτλοι με τους οποίους αναφέρεται ένας από τους 14 Μαύρους Πίνακες που ζωγράφισε ο Ισπανός ζωγράφος και χαράκτης Φρανθίσκο Γκόγια την περίοδο 1819 – 1823. Ο Γκόγια διένυε την όγδοη δεκαετία της ζωής του και βρισκόταν σε εσωτερική και σωματική κατάπτωση. Ζωγράφισε τα έργα στους τοίχους (εσωτερικά) του σπιτιού όπου διέμενε που ήταν γνωστό ως Η έπαυλη του κουφού , το οποίο αγόρασε το 1819.
“Το αντίθετο που κυριαρχεί στην ζωή μας , μη μπορώντας να ελέγξουμε τα γεγονότα που έτσι κι αλλιώς θα γίνουν όπως κι αν τα αντιμετωπισουμε, είτε αποδέχοντας τα απλώς είτε αφήνοντας τα να μας επηρεάζουν: «ανέκαθεν στον κόσμο αυτό βασιλεύει μια κάποια όπως θα λέγαμε άνισος ισομετρία». Περισσότερα
Προπαντός η ακρίβεια, έλεγα. Κι όλο πρόσεχα να ‘ναι στενό το διάφραγμα. Όταν προχώρησα στην εμφάνιση το είδα καθαρά: είχα κερδίσει τύπους από στιγμές ή, αλλιώς, «στιγμιότυπα» που, άπαξ κι υπήρξανε μια φορά, τίποτε, ποτέ πια, δε θα μπορούσε να τα κατελύσει. Περισσότερα
Αν σήμερα θεωρούμε την ποιητική αξία του Κωνσταντίνου Καβάφη κάτι το δεδομένο, αυτό δεν ίσχυε πάντα. Τον κατέκριναν, τον χλεύασαν σε μεγάλο βαθμό, τον παρώδησαν και πολλοί προσπάθησαν να αποδείξουν πως όσα έγραφε «δεν συνιστούσαν ποίηση». Και αυτό συνέβαινε όχι μόνο όσο ζούσε αλλά και μετά το θάνατό του. Περισσότερα
Τι συμφορά, ενώ είσαι καμωμένος
για τα ωραία και μεγάλα έργα
η άδικη αυτή σου η τύχη πάντα
ενθάρρυνσι κ’ επιτυχία να σε αρνείται·
να σ’ εμποδίζουν ευτελείς συνήθειες,
και μικροπρέπειες, κι αδιαφορίες. Περισσότερα
‘’ Τι πιστεύετε ότι είναι ένας καλλιτέχνης; Ένας ανόητος που δεν έχει μάτια παρά μόνο εάν είναι ζωγράφος. Το ακριβώς αντίθετο, ο καλλιτέχνης είναι πολιτικό ον, αφυπνισμένο μπροστά στις έντονα ή ήπια γεγονότα του κόσμου… Η ζωγραφική δεν είναι μόνο για να διακοσμεί διαμερίσματα. Η ζωγραφική είναι ένα πολεμικό όργανο άμυνας και επίθεσης απέναντι στον εχθρό’’ Περισσότερα
Οι άγγελοι τραγουδάνε. Και οι ερωτευμένοι επίσης. Πίσω από κάθε ανάταση, από κάθε μεράκι, μια κιθάρα περιμένει έτοιμη να πάρει τα λόγια και να τα ταξιδέψει από χείλη σε χείλη. Δεν είναι λίγο αυτό. Είναι η χαρά να δίνεις χαρά στους άλλους, είναι αυτό που μας βαστάει στη ζωή. Γι΄ αυτό, κοντά στα ποιήματά μου, δοκίμασα να γράψω και μερικά τραγούδια, χωρίς να τα υποτιμώ καθόλου. Περισσότερα
Το 1934 είδα αληθινούς ζεϊμπέκηδες που μπαρκάρανε στη Σμύρνη, στο πλοίο που με πήγαινε στην Κωνσταντινούπολη. Πήγαινα να δω τα μωσαϊκά στην Αγία Σοφία, που εκείνο τον καιρό είχε ξεσκεπάσει ο Αμερικανός βυζαντινολόγος Ουίτμορ. Περισσότερα
Πρόκειται για το αριστουργηματικό μικρού μήκους animation, «Destino» (Πεπρωμένο) στο οποίο συνεργάστηκαν δύο μεγάλες φυσιογνωμίες, δύο ογκόλιθοι του είδους του ο καθένας, ο μεγάλος σουρεαλιστής καλλιτέχνης Σαλβαντόρ Νταλί με τον σημαντικότερο εμπνευστή κινουμένων σχεδίων Γουόλτ Ντίσνεϊ. Περισσότερα
Ρότερνταμ, Βρυξέλλες, Αθήνα, Λένινγκραντ, Γερμανία, Βοστόνη, Κορσική, Παρίσι . Τι θα μπορούσε να ενώνει τις μεγάλες αυτές πόλεις ; Η απάντηση δυστυχώς πέρα από ανατρεπτική είναι και θλιβερή . Πρόκειται για την κλοπή σπουδαίων έργων τέχνης που η αξία τους είναι ανυπολόγιστη τόσο σε χρήματα όσο και σε ιστορία. Περισσότερα
Μακριά από τους γκρίζους τοίχους των σύγχρονων Ευρωπαϊκών αστικών κέντρων, βρίσκεται ψηλά σε ένα λόφο η πιο καλλιτεχνική και δημιουργική συνοικία του Παρισιού, η περίφημη Μονμάρτη. Γραφικά καφέ, ξακουστά καμπαρέ, σπίτια με ωραίους κήπους, ανεμόμυλοι, ατελιέ, υπαίθριοι ζωγράφοι, μελωδίες από ακορντεόν συνθέτουν μια μοναδική ατμόσφαιρα σε ένα τοπίο διαφορετικό από το υπόλοιπο Παρίσι. Εκεί η τέχνη συνδέεται με κάθε κομμάτι της ζωής και της καθημερινότητας. Περισσότερα
15 διάσημοι ζωγραφικοί πίνακες με θέμα την άνοιξη.
“Μπορείς να κόψεις όλα τα λουλούδια, αλλά δεν μπορείς να εμποδίσεις την Άνοιξη να ‘ρθει” – Pablo Neruda
Άνοιξη. Ένα από τα αγαπημένα θέματα του διάσημου ζωγράφου Βίνσεντ βαν Γκογκ. Ας απολαύσουμε 12 από τους πιο όμορφους πίνακές του. Περισσότερα
Στο τεύχος 14 του λογοτεχνικού περιοδικού «Το Δέντρο», το 1985, δημοσιεύτηκε ένα μικρό διήγημα του Μάνου Χατζιδάκι με τίτλο «Ελληνική ιστορία». Στο τέλος του κειμένου ο Χατζιδάκις σημειώνει ότι η ιστορία «αποτελεί μέρος του βιβλίου «Διηγήσεις» που δεν έχει τελειώσει ακόμα.» Τελικά, μέχρι σήμερα δεν έχει κυκλοφορήσει κάποιο βιβλίο με αυτόν τον τίτλο, έχοντας την υπογραφή του. Ίσως οι «Διηγήσεις» να μετονομάστηκαν σε «Ο καθρέφτης και το μαχαίρι» (Ίκαρος, 1988) και η «Ελληνική ιστορία» να μην συμπεριλήφθηκε. Ίσως ακόμα, να παρέμεινε βιβλίο ανολοκλήρωτο. Όπως και να ’χει, η «Ελληνική Ιστορία» του Μάνου Χατζιδάκι παραμένει άκρως επίκαιρη –όχι, μονάχα λόγω της επετείου.
Περισσότερα
