Κατηγορία -Κοινωνία

Κοινωνία

Τι σημαίνει να γίνουμε ευέλικτοι;


Η απαγκίστρωση από τις αποκτημένες ικανότητες μολύνει την κοινωνία με νέου τύπου ανασφάλεια και στοιχίζει στην οικονομία.

Να γίνετε ευέλικτοι… Ιδού τι ζητούν σήμερα οι περιστάσεις, οι ανάγκες, η οικονομία, τα ήθη. Η λέξη δεν ηχεί άσχημα κατ’ αρχήν. Την ακούει κανείς και στον νου του έρχονται εικόνες γεμάτες από κίνηση και πλαστικότητα. Αλλά αμέσως οι εικόνες εξαφανίζονται από τη στιγμή που η λέξη συνδεθεί με συγκεκριμένες ενέργειες, οι οποίες επιβάλλεται να γίνουν. Περισσότερα

Περί πολιτικής ανυπακοής

Στη μνημειώδη του «Θεωρία της Δικαιοσύνης» ο Τζον Ρολς σημειώνει ότι η πολιτική ανυπακοή είναι πολιτική πράξη, όχι μόνο γιατί επιχειρεί να επηρεάσει την κυβερνώσα πλειοψηφία, αλλά «και γιατί είναι μια πράξη καθοδηγούμενη και δικαιολογούμενη από πολιτικές αρχές, δηλαδή από τις αρχές της δικαιοσύνης που διέπουν το Σύνταγμα και τους θεσμούς της κοινωνίας γενικότερα. Δεν μπορεί κανείς να δικαιολογήσει την πολιτική ανυπακοή επικαλούμενος την προσωπική του ηθική ή θρησκευτικά δόγματα […] και εξυπακούεται ότι η πολιτική ανυπακοή δεν μπορεί να βασίζεται στο συμφέρον μιας ομάδας ή στο ατομικό συμφέρον». Περισσότερα


Η Αθήνα που αγάπησα

Athens, Parthenon


Την τελευταία φορά που επισκέφτηκα την Αθήνα είδα ότι το Rock City στην Ακαδημίας είχε κλείσει. Δεν με εξέπληξε – εξάλλου ποιος αγοράζει CD τη σήμερον ημέρα, και πόσοι γονείς έχουν πλέον τη ρευστότητα να χρηματοδοτήσουν τα χόμπυ των εφήβων χεβιμεταλάδων φυντανιών τους; Δεν περπάτησα στα στενάκια γύρω από την Ακαδημίας, αλλά στοιχηματίζω ότι και να το έκανα θα διαπίστωνα το κλείσιμο όλων των άλλων μαγαζιών που θυμάμαι από την εφηβεία μου – μέρη που τα ονόματά τους συχνά δε συγκρατώ, αλλά τα βήματά μου θα είχαν τη δύναμη της μυϊκής μνήμης να με φέρουν και πάλι εκεί. Μέρη από τα οποία ακόμα βρίσκω πλαστικές σακούλες. Ακόμα κι εδώ, κι ενώ έχω αλλάξει τρεις χώρες, οι σακούλες από το Metal Era και το Metropolis με ακολουθούν. Περισσότερα

Το Πολυτεχνείο υπήρξε ένα μεγάλο «πλυντήριο»

    του Τάκη Καμπύλη
Ο τριήμερος εορτασμός για το Πολυτεχνείο βρίσκεται σε εξέλιξη. Αύριο η πορεία, σήμερα οι γιορτές στα σχολεία. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε περίπου 200.000 μαθητές και των δύο βαθμίδων ζουν κάτω από το Πολυτεχνείο. Με πολύ διαφορετικό τρόπο απ’ ότι πριν από 30-35 χρόνια. Περισσότερα


Πιστεύεις ότι το να φύγεις είναι εύκολο?

       Άρθρο αναγνώστριας του blog


Θα σου διηγηθώ μία μικρή ιστορία, την ιστορία της ζωής μου.  Δεν έχει σημασία η ηλικία μου ή το όνομά μου.  Θα μπορούσαν να με λένε Κατερίνα ή Μαρία ή οτιδήποτε άλλο και να είμαι κάπου γύρω στα 45.  Περισσότερα

Τι είδα και τι έμαθα από την κρίση


1. Ότι ο Ευρωπαϊκός Διαφωτισμός πέρασε και δεν άγγιξε αυτή τη χώρα.

2. Ότι η χώρα παρά τα 190 και πλέον χρόνια ελεύθερου εθνικού βίου, παραμένει μια ξεχασμένη επαρχία της Οθωμανικής αυτοκρατορίας με βιλαέτια και νταϊφάδες των οπλαρχηγών των συντεχνιών. Περισσότερα

Το να φεύγεις είναι πάντα το εύκολο…

desperation
     Άρθρο αναγνώστριας του blog


Με λένε Μαίρη, είμαι 40 χρονών και δεν θέλω να φύγω από την Ελλάδα. Αγαπώ τον ήλιο και τους ανθρώπους της. Αγαπώ την Ελλάδα που έζησα στα νεανικά μου χρόνια, την γιαγιά που στις Κυκλάδες με φιλοξένησε σπίτι της για να μην κοιμηθώ στην παραλία επειδή δεν είχε παντού “rooms to let”,  τον παππού στην Κρήτη που μου έκανε το τραπέζι σπίτι του επειδή  οικειοθελώς  βοήθησα να μαζέψει από την συκιά του τα ψηλά σύκα, και την θεία στον Έβρο που με τρατάρισε γλυκό του κουταλιού και καφέ επειδή θαύμασα την τριανταφυλλιά στον κήπο της και πιάσαμε κουβέντα. Περισσότερα

Προσεγγίζοντας το σωστό – Μια ξενάγηση στον ηθικό, πολιτικό στοχασμό

Ο καθηγητής της πολιτικής φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ «δοκιμάζει» τρεις θεωρίες δικαιοσύνης στις αντιφάσεις που προκύπτουν στη δημόσια και ιδιωτική μας ζωή. Περισσότερα


Γιατί έφυγα από την Ελλάδα, πολύ πριν την κρίση (και γιατί δεν θα ξαναγυρίσω)

Leaving Greece?


“Χαίρετε. Κατ΄αρχάς να συστηθώ: με λένε Ιωάννα. Είμαι Φυσικός, σύζυγος, και μαμά. Είμαι Ελληνίδα, αλλά αισθάνομαι σκόρπια παντού. Στην Ελλάδα δεν ταιριάζω, γιατί είμαι “αλλιώς”. Πάντα ήμουν δηλαδή. Και όντας Ελληνίδα, δεν ταιριάζω πουθενά αλλού. Αλλά από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, ονειρευόμουν μια ζωή σε αυτό το “αλλού”. Και σήμερα, που δεν ζω πια στην Ελλάδα, είμαι πολύ, μα πολύ ευτυχισμένη και δε θέλω ποτέ, μα ποτέ να επιστρέψω στην κόλαση της πατρίδας μου, εκτός κι αν αυτή η πατρίδα αλλάξει δραματικά. Θα αρχίσω εξηγώντας σας γιατί ήμουν στην Ελλάδα δυστυχισμένη, και γιατί η ζωή μου στη Γερμανία με έκανε ευτυχισμένη. Περισσότερα

Μου διώχνετε τους φίλους μου

Εγώ θα μείνω. Μεγαλώσαμε εδώ, είναι ωραία εδώ, τι ωραία; Μαγικά είναι, έχει ήλιο, έχει θάλασσα, έχει αλάτι στα μαλλιά, άμμο κρυμμένη στα πιο παράξενα σημεία μιας τσάντας που δεν τινάξαμε… Περισσότερα


Ο Καβάφης στην Αθήνα, το 2012


Ήταν το φθινόπωρο του 2012 που ο Κωνσταντίνος Καβάφης βρέθηκε στην Αθήνα. Μπήκε στο μετρό και κατέβηκε στο σταθμό της Ομόνοιας, πιστεύοντας ότι θα συναντούσε τον Παλαμά στο γνωστό τους στέκι. Περισσότερα

Τα ΜΜΕ και οι μη μεταρρυθμίσεις

Μία εντυπωσιακή μελέτη στο Ηνωμένο Βασίλειο αποδεικνύει ότι το μεγαλύτερο εμπόδιο στην υλοποίηση μεταρρυθμίσεων είναι τα μέσα μαζικής επικοινωνίας και η επιρροή τους στις κοινωνικές τάσεις και συμπεριφορές. Περισσότερα


Ορίζοντας τον φανατισμό


ΤΟ ΑΚΟΛΟΥΘΟ κείμενο του ιταλού φιλοσόφου Νορμπέρτο Μπόμπιο (1909-2004) είναι ένα απόσπασμα από το λήμμα «Φανατισμός», που έγραψε για το βιβλίο των Norberto Bobbio, Nicola Matteucci, Gianfranco Pasquino «Il Dizionario di Politica» (UTET, 2004). Περισσότερα

Πού είναι οι διανοούμενοι – Ζητούνται κριτικές φωνές με ανεξαρτησία γνώμης και αναλυτικό πνεύμα

Κάθε λίγο και λιγάκι κατηγορούνται οι άνθρωποι του λόγου ότι αποφεύγουν να θίξουν τα κακώς κείμενα στην κοινωνική και οικονομική ζωή της χώρας, ότι λουφάζουν, αδιαφορούν για τα προβλήματα του λαού ή ότι, όταν και αν μιλήσουν, τάσσονται υπέρ των συμφερόντων των ισχυρών του χρήματος και της εξουσίας και περιφρονούν τον λαό. Οι κατηγορίες αυτές, μέχρι να εμφανιστούν τα κοινωνικά δίκτυα, διαδίδονταν μέσα από τον έντυπο και τον τηλεοπτικό λόγο. Τώρα πλέον, με τη μαζική και απότομη είσοδο στη ζωή μας των κοινωνικών δικτύων, αυτή η άποψη περνάει από το ένα like στο άλλο. Περισσότερα


Κώστας Αξελός – Η μοίρα της σύγχρονης Ελλάδας

Γραμμένο το 1954, όταν ο Κώστας Αξελός ήταν μόλις τριάντα χρονών, το κείμενο αυτό αποτελεί μια διεισδυτική ματιά στο πρόβλημα του σύγχρονου ελληνικού κράτους. Παρότι είναι γνωστό στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό από το 1978, όταν μεταφράστηκε για πρώτη φορά, εντούτοις, δεν έτυχε της αναγνώρισης και της ανάλυσης που του αξίζει. Το απόσπασμα που ακολουθεί μπορεί να δώσει το έναυσμα για πολλές γόνιμες συζητήσεις σχετικά με το δρόμο που θα πρέπει να ακολουθήσει η χώρα, τώρα που για άλλη μια φορά, στέκεται στο μεταίχμιο των εποχών και στο σταυροδρόμι των επιλογών της. Περισσότερα