Κοινωνία
Η μεταρρυθμιστική ευχολογία είναι συχνά κοινότοπη. Οταν μας λένε ότι η αθλιότητα πρέπει να αναστραφεί, ότι η κοινωνία πρέπει να γίνει πιο δίκαιη και πιο ελεύθερη, ότι η εθνική οικονομία πρέπει να ανακάμψει, ότι η βία πρέπει να αποδοκιμάζεται ή ότι η αναξιοπιστία είναι βλαπτική, είναι σαν να μας διαβεβαιώνουν πως είναι καλύτερα να είμαστε νέοι, πλούσιοι, ωραίοι και υγιείς παρά γέροι, πένητες, κακομούτσουνοι και κατάκοιτοι. Περισσότερα
Δεν είχα σκοπό να γράψω κάτι για τον Ιάκωβο Καμπανέλλη, μέχρι που διάβασα ότι λίγες μέρες πριν από αυτόν είχε «φύγει» η σύζυγος του. Μόνο εκείνη τη στιγμή κατάλαβα γιατί ο Καμπανέλλης σταμάτησε να αναπνέει.
Υπάρχει ένα οικονομικός όρος του Μίλτον Φρίντμαν που ονομάζεται «υπόθεση του μόνιμου εισοδήματος». Με τον όρο αυτό προσπαθεί να περιγράψει τη κατάσταση όπου άτομα και νοικοκυριά εκλαμβάνουν μια μείωση του εισοδήματος σαν προσωρινό σοκ και προσπαθούν να το αναπληρώσουν μέσω δανεισμού ή πώληση παγίων προκειμένου να αναπληρώσουν τις απώλειες και να διατηρήσουν το επίπεδο ζωής τους.
“Οι Σειρήνες όμως έχουν ένα όπλο πιό φοβερό και από το τραγούδι: τη σιωπή τους. Και πιθανότερο, παρόλο που δεν έτυχε ποτέ, θα ήταν να γλυτώσεις από το τραγούδι τους, παρά από τη σιωπή τους.”
~ Φράντς Κάφκα, ‘Η σιωπή των σειρήνων’
Ποιες πληροφορίες που μας αφορούν οφείλουμε να μοιραζόμαστε με τους άλλους; Ποιες πληροφορίες για τον εαυτό μας δικαιολογείται να αποκρύπτουμε από τους άλλους; Έχω το δικαίωμα να κρατήσω μυστικό το όνομά μου ή καλυμμένο το πρόσωπό μου; Τι γίνεται με τη διεύθυνση μου, την ηλικία μου, το εισόδημά μου, το ιατρικό ιστορικό ή το ποινικό μητρώο μου; Έχω το δικαίωμα να κρατήσω μυστικά τα συναισθήματά μου, τη θρησκεία μου, τις πολιτικές πεποιθήσεις μου ή τις σεξουαλικές προτιμήσεις μου; Τι γίνεται με τα δακτυλικά αποτυπώματα ή το DNA μου; Περισσότερα
Τα όπλα του ήταν δύο: η ανήσυχη φύση του και το Διαδίκτυο. Θα μπορούσαν να προστεθούν και άλλα, όπως η επιθυμία του να μην αφεθεί στην άρνηση και την καθήλωση της οικονομικής κρίσης, η αγάπη του για τον τόπο του, η ευρηματικότητα, η διορατικότητα κ.ο.κ. Περισσότερα
Μικρά αθώα ψέματα
Για ακόμα μια Κυριακή δραπέτευσα στο πατρικό μου, μακριά από τη βοή της πόλης. Εκεί που πάντα ο νους μοιάζει διαυγέστερος, τα χρώματα πιο ζωηρά, οι χειραψίες πιο ουσιαστικές. Εκεί που οι γείτονες σε φιλούν σχεδόν στο στόμα για να σε καλημερίσουν.
Πολύς λόγoς γίνεται τελευταία για τα ραντεβού online. Κάποιοι ειδικοί όμως επισημαίνουν ότι οι άνθρωποι που αναζητούν την αγάπη θα πρέπει να απενεργοποιήσουν τον υπολογιστή τους και να προσεγγίσουν τους πιθανούς συντρόφους τους στην πραγματική ζωή.
Η Ελλάδα είναι μια κοινωνία αλληλεγγύης και ανθρωπιάς. Για διαφορετικούς λόγους που ο καθένας επικαλείται (Μεσογειακή νοοτροπία, ορθοδοξία, αρχαιοελληνικό παρελθόν κ.α.), είναι διάχυτη η αντίληψη, οτι ο Ελληνας διαθέτει μια μοναδική ευαισθησία για τον συνάνθρωπο, τον βοηθάει, στέκεται δίπλα του.
Ο Ελληνάρας ή Ελληναράς μαζί με το θηλυκό αντίστοιχό του, το Σούργελο, ως τύποι, είναι το ζευγάρι στο οποίο σταδιακά μεταλλάχτηκε εκείνο το παλαιότερο, ο Κάφρος και η Κατίνα. Το θέμα βεβαίως δεν μπορεί να εξαντληθεί εδώ.
Κάθε λέξη τους μοιάζει μία ακόμη μαχαιριά στο κουφάρι που πνέει τα λοίσθια. Η μόνη σταθερά σε αυτό που ζούμε είναι η άρνηση των πολιτικών να προχωρήσουν στις λύσεις. Η άρνηση κρύβεται καθημερινά πίσω από νέους όρους – λέξεις μετρημένες σε focus groups και δημοσκοπήσεις που έρχονται και βομβαρδίζουν μία πραγματικότητα που χειροτερεύει καθημερινά.
Το 6% των Αμερικανών πιστεύει ότι υπάρχουν μονόκεροι. Το 36% πιστεύει στα UFO. Το εντυπωσιακό ποσοστό του 24% πιστεύει ότι συνυπήρξαν οι δεινόσαυροι με τους ανθρώπους. Το 18% εξακολουθεί να πιστεύει ότι ο ήλιος περιστρέφεται γύρω από τη Γη. Σχεδόν το 30% νομίζει ότι το cloud computing σχετίζεται με… σύννεφα. Ένα μεγάλο ποσοστό που προκαλεί θλίψη, της τάξης του 18%, νομίζει ότι ο Αμερικανός πρόεδρος είναι μουσουλμάνος. Περισσότερα
Προσποιούνται και αποκτούν τα χαρακτηριστικά που αρέσουν στο μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού, τον οποίο απενοχοποιούν και κολακεύουν με αναίσχυντο τρόπο
Στο καθημερινό σοκ που ο καθένας μας υφίσταται παρακολουθώντας τη βίαιη επίθεση λόγων και μέτρων, έρχεται δυναμικά η αναγκαιότητα επανατοποθέτησης προτεραιοτήτων, αξιών, αναγκών και σχέσεων.
Περισσότερα
Σαν υποκατάστατο της ευτυχίας, η διασκέδαση διέθετε πάντα ακαταμάχητα θέλγητρα. Εξαρτημένη από χίλια δυο, η ευτυχία ξεγλιστράει συνεχώς, ενώ η διασκέδαση πιστεύουμε ότι είναι του χεριού μας. Οποιος πληρώνει το αντίτιμο την αποκτά. Να όμως που σήμερα οι τερπνές υπηρεσίες της γίνονται αναπάντεχα πιο ακριβές. Θα δυστυχήσουμε λοιπόν διπλά; Εκτός από φτωχότεροι θα γίνουμε και ανίκανοι να ξεδίνουμε;
Μασκευρόμαστε πρόσωπα;
«Τελευταίο Σαββατοκύριακο της Αποκριάς· έτσι λέει το ημερολόγιο και έτσι πρέπει να είναι. Είναι; το τελευταίο; ή μήπως είναι ένα ακόμη μέσα στα πολλά του έτους; Περισσότερα
