Κοινωνία
«Οι ευτυχισμένες οικογένειες όλες μοιάζουν μεταξύ τους. Κάθε δυστυχισμένη οικογένεια, ωστόσο, είναι δυστυχισμένη με τον δικό της τρόπο». Κακοποιημένη, σπαταλημένη και παρεξηγημένη, η φράση με την οποία ο Τολστόι ξεκινά την «Άννα Καρένινα» παραμένει ένας γρίφος.
Περισσότερα
Τέσσερα χρόνια μετά από το επίσημο τέλος της Μεγάλης Ύφεσης, η παραγωγικότητα των Αμερικανών εργαζομένων – όσων έχουν την τύχη να έχουν μια δουλειά – έχει αυξηθεί. Αλλά οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής εξακολουθούν να έχουν δύο εκατομμύρια λιγότερες θέσεις εργασίας από ό,τι είχαν πριν από την ύφεση, το ποσοστό ανεργίας έχει σταθεροποιηθεί σε επίπεδα που είχαν να σημειωθούν από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, και το ποσοστό των ενηλίκων που εργάζονται είναι τέσσερις ποσοστιαίες μονάδες λιγότερο από το αποκορύφωμά του το 2000.
Περισσότερα
Ιούνιος 2011. Τον άφησα στο κρεβάτι. Η κουβέντα μας είχε κρατήσει πολύ. Ώρες ολόκληρες. Με παύσεις βέβαια. «Σταύρο τελειώσαμε» μου είπε κάποια στιγμή και έκανα σήμα στις κάμερες να κλείσουν. Η κυρία Ελένη, η γυναίκα από την Μολδαβία που τον φρόντιζε τα τελευταία χρόνια, οδήγησε το καρότσι στο υπνοδωμάτιο. Από τον Φεβρουάριο δεν περπατούσε. Περισσότερα
Ένας τρόπος εξολόθρευσης των ποντικών στα χτήματα παλιότερα ήταν ο κανιβαλισμός. Πιάνανε οι περιβολάρηδες καμπόσους ποντίκαρους ζωντανούς, τους βάζαν σ’ ένα βαρέλι δίχως τροφή, το καπακώνανε κιόλας από πάνω και τους αφήνανε εκεί επί μέρες. Αυτοί για επιβιώσουν αρχίζανε να τρώνε ο ένας τον άλλον, ώσπου ο τελευταίος που απέμενε ήταν ο δυνατότερος κανίβαλος. Περισσότερα
Εκμεταλλεύομαι συχνά το ότι έχω κοντά μου τη θάλασσα. Όχι τόσο για τα ξέφρενα τα καλοκαίρια αλλά κυρίως για τους χειμώνες. Τότε που όλοι έχουν φύγει και η βοή του κόσμου έχει καταλαγιάσει για τα καλά. Περισσότερα
Προχθές το βράδυ ήμουν ράκος, σωματικά και ψυχικά. Σαν να είχα σκάψει ένα νταμάρι ένιωθα, κι όσους βράχους και χώματα είχα εξορύξει να είχαν πέσει πάνω μου, να με πλακώσουν.
Γράφω για ν απαλύνω τη ροή του χρόνου και να κερδίσω την εκτίμηση ανθρώπων που αγαπώ . «Ομορφιά είναι το σχήμα που δίνει η αγάπη στα πράγματα»
Μερικοί άνθρωποι αγοράζουν το καλοκαίρι, και σε μερικούς ανήκει δικαιωματικά. Οι Έλληνες είμαστε στη δεύτερη κατηγορία. Αναρωτιέμαι αν αυτό μας κάνει πιο γενναιόδωρους ή πιο μίζερους. Όπως κάθομαι σε ένα μπαλκόνι στη Λευκάδα με τους κατάφυτους λόφους απέναντι και τα τζιτζίκια στη μεγάλη αγριελιά δίπλα μου, αποφάσισα να καταγράψω μια θεωρία μου. Πείτε την ρεμβασμό, προϊόν της ζέστης και της σχόλης.
Περισσότερα
ΟΤΑΝ η σημαία εμπλέκεται στα αιτήματά μας
…πολλά σχετίζονται με την αγριότητα αυτού του κόσμου!! ένα από τα σημαντικότερα συστατικά που λείπουν είναι η αυτογνωσία. Δυστυχώς (ή και ευτυχώς) η αυτογνωσία και η αυτοαντίληψη του εαυτού είναι μια δύσκολη και επίπονη διαδικασία (και βεβαίως όχι στατική). Τις περισσότερες φορές οι άνθρωποι καθρεφτίζουν το τέρας που έχουν μέσα τους στον απέναντι, χωρίς καν να υποψιάζονται ότι τους αφορά, ότι είναι το δικό τους τέρας!! Περισσότερα
Ένας-ένας πέφτει. Πέφτουν: Ο ένας μετά τον άλλο. Οι άλλοι, εμείς οι υπόλοιποι, παρακολουθούμε εκείνον που πέφτει, κι ευχόμαστε να μην φτάσει η πτώση σε μας.
Τις περισσότερες φορές κολυμπούσα δειλά. Χωρίς να ανοίγομαι πολύ, χωρίς να ξέρω αν η θάλασσα έχει κάποια σιγουριά να μου προσφέρει ή κάποια αγκαλιά να μου ανοίξει. Κολυμπούσα μέχρι εκεί που δε φοβόταν η μάνα μου πως θα πνιγώ, μέχρι εκεί που την ορατότητά της ικανοποιούσα και τη δική μου αυτοπεποίθηση έπνιγα. Το πνίξιμο είναι το μόνο εύκολο στις ζωές των ανθρώπων : άλλος πνίγει τα θέλω του, άλλος τα πρέπει του, άλλος τον εγωισμό, τα λάθη, τα συγγνώμη του. Με τα δυο χέρια κάτω απ’ το νερό, που δεν αφήνει αποτυπώματα και ίχνη από το έγκλημα.
Περισσότερα
Δεν χρειάζεται να ταξιδέψουμε έως την Αμερική για να διαπιστώσουμε ότι η σχέση ενός σημαντικού ποσοστού του πληθυσμού με τα smartphones διαμορφώνει ένα επικοινωνιακό υβρίδιο, με χαρακτηριστικά ανθρώπου και βλέμμα οθόνης.
Περισσότερα
Κύριε Ράμφο, ας έρθουμε σε μία γενική ερώτηση χιλιοειπωμένη, αλλά που σίγουρα η άποψή σας ενδιαφέρει τους αναγνώστες μας. Η κρίση που βιώνουμε στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη, είναι μόνο οικονομική; Έχει ηθικές και πνευματικές προεκτάσεις και ποιες μπορούμε να πούμε ότι είναι αυτές; Περισσότερα
Αν κάτι βελτιώθηκε στην Ελλάδα τα χρόνια της κρίσης, αυτό είναι οι γάμοι, όπως είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω τις τελευταίες ημέρες. Με κίνδυνο να παρεξηγηθώ σοβαρά από γνωστούς, ομολογώ ότι τα τελευταία Σάββατα του Ιουλίου, που τα χαρμόσυνα γεγονότα βρίσκονται σε έξαρση, υπήρξαν επί χρόνια για μένα τραυματικές εμπειρίες.
Περισσότερα
Τυλιγμένοι νησιά και ανέμους, σωματικά, φαντασιακά, διασχίζουμε το καλοκαίρι. Βαριά, ανήσυχα, με τα κλιματιστικά να γουργουρίζουν στο άστυ, τα παιδιά να ιδροκοπάνε στις αλάνες και στα φλερτ του καλοκαιριού (όλα συμβαίνουν εκείνο το Μακρύ Καλοκαίρι), τους μεσήλικες να ανταμώνουν ύστερα από τρεις δεκαετίες και να ζυγίζουν απώλειες και μπάκες, το μελτέμι να σκορπάει τα κυνικά καύματα του Ιουλίου και να μας βάζει στον αγγελοκρουσμένο Αύγουστο.
Πίσω από τη φανατική προσκόλληση σε φράσεις αρχαίων συγγραφέων και τη χρήση γραμματικών τύπων της καθαρεύουσας, οι θιασώτες της ρατσιστικής βίας κρύβουν τη βαθιά τους απέχθεια σε κάθε τι πραγματικά ελληνικό.
“Σημασία έχει, όπως σε κάθε δουλειά να γνωρίζεις κόσμο και τον κατάλληλο κόσμο που θα μάθεις από αυτόν” μου είπε χθες κάποιος στο facebook σε μια ακόμα από αυτές τις συνομιλίες που ανοίγομαι σε αγνώστους. “Είσαι μικρός” μου είπε και αυτός. Περισσότερα
