Κοινωνία
‘Evας κόσμος στον οποίο κυριαρχεί η ομορφιά;
Από τον αρχαιοελληνικό κόσμο έχουμε συνήθως μια στερεότυπη εικόνα, συνέπεια εξιδανικεύσεων που παρατηρήθηκαν στη νεοκλασική περίοδο. Στα μουσεία μας βλέπουμε αγάλματα της Αφροδίτης ή του Απόλλωνα που με τη λευκότητα του μαρμάρου επιδεικνύουν μια εξιδανικευμένη ομορφιά. Περισσότερα
Παρασκευή απόγευμα, στην οδό Τσιμισκή, τον κεντρικότερο δρόμο της Θεσσαλονίκης. Δεξιά, υπάρχει λεωφορειολωρίδα. Και δεκάδες ταξί, αραγμένα στη λεωφορειολωρίδα, με αποτέλεσμα τα λεωφορεία να βγαίνουν στη δεύτερη λωρίδα. Τα τελευταία 4-5 χρόνια, οι ταξιτζήδες της πόλης κάνουν πιάτσα όπου γουστάρουν, όποια ώρα γουστάρουν. Όλες οι προσπάθειες του δήμου να βάλει τάξη, να συνεννοηθεί μαζί τους, έχουν πάει στράφι. Κι όλες οι υποσχέσεις των ταξιτζήδων ότι θα συμμορφωθούν, έχουν αποδειχθεί φρούδες.
Περισσότερα
Ο Βίκτωρ Ουγκό τα αποκαλούσε «τα γηρατειά της νιότης» – Σήμερα οι ψυχολόγοι τα χαρακτηρίζουν «ώρα αιχμής της ζωής» – Γιατί οι σημερινοί σαραντάρηδες είναι πιο νέοι από ποτέ; Περισσότερα
Αντί να είστε καλοί μονάχα, προσπαθείστε να δημιουργήσετε μια κατάσταση που να κάνει την καλοσύνη περιττή!Η μικρή Παλαιστίνια που έψαχνε τα βιβλία της στα χαλάσματα έγινε «διάσημη». Σίγουρα, η ίδια δεν αναζήτησε τη δημοσιότητα… Δεν την ενδιέφερε και δεν προλάβαινε να μάθει την απήχηση της πράξης της, έπρεπε να σωθεί από τον επόμενο χαμό στην πατρίδα της.
Στο μυθιστόρημα “Έξι νύχτες στην Ακρόπολη” του νομπελίστα ποιητή Γιώργου Σεφέρη υπάρχει και ένα εισιτήριο που χρονολογείται από τη νύχτα της 26ης-27ης Μαΐου 1926. Ο Σεφέρης μιλά για την Ελλάδα του 1928 και είναι σαν να μιλά για την Ελλάδα του 2014.
Περισσότερα
…Οι ανατολικοί μυστικισμοί έρχονται λοιπόν να γεμίσουν τα κενά της ιδιωτικής ηθικής του σύγχρονου ανθρώπου. Και εδώ είναι το πρώτο μεγάλο παράδοξο: φιλοσοφίες ζωής που συνδέονται με κοινωνίες οι οποίες αγνοούν το άτομο, με τη δυτική έννοια του υπεύθυνου υποκειμένου και φορέα δικαιωμάτων, του ατόμου ως αυταξίας και μοναδικότητας, ανακαλύπτονται για να καλύψουν τις πνευματικές ανάγκες αυτού του ατόμου! Παράδοξο που ωστόσο δεν είναι τόσο ανεξήγητο αν σκεφτεί κανείς δυο πράγματα: Περισσότερα
Φανατισμός (ή η δαιμονοποίηση της διαφορετικότητας)
“Φανατικός είναι αυτός που δεν μπορεί ν’ αλλάξει μυαλό και δεν θα αλλάξει και το θέμα.” Winston Churchill Περισσότερα
Ο εθνικός προβληματισμός είναι ένας προβληματισμός ταυτότητας: αρκεί ν’ ασχοληθεί κανείς σοβαρά μ’ αυτή την ψυχαναλυτική κατηγορία για να κατανοήσει ορισμένα πράγματα που δημιουργούν απορίες και οδηγούν σε παράδοξα και αδιέξοδα. Μια «διαταραγμένη» ταυτότητα (αμυντικά σύνδρομα, «συμπλέγματα», απολογητική στάση, επιθετικότητα, αποκλεισμός του άλλου, σύγκριση μαζί του κτλ.) υποδηλώνει μια διαταραγμένη σχέση των εν λόγω υποκειμένων με την πραγματικότητα και με το λόγο. Περισσότερα
Σε ένα παιδικό πάρτι, ένα αγόρι προτείνει στον φίλο του να παίξουν όλοι μαζί «Θάρρος ή Αλήθεια». Εντυπωσιάστηκα. Νόμιζα ότι αυτό το παιχνίδι, όπως και η «μπουκάλα», ανήκει στο παρελθόν. Των δικών μου παιδικών και εφηβικών πάρτι. Περισσότερα
Ναι, οι καιροί είναι δύσκολοι. Ναι, τα έξοδα αυξάνονται και τα έσοδα μειώνονται. Και τι να κάνουμε; Να καταρρεύσουμε; Όχι βέβαια. Υπάρχει τρόπος να ανταπεξέλθουμε και να επιβιώσουμε ψυχολογικά. Περισσότερα
Λίγο η ρουτίνα, λίγο η καθημερινότητα με τα προβλήματα της, λίγο η απόσταση και ο ύπνος με ανοιχτό το σκαιπ, λίγο η αναποφασιστικότητα και η έλλειψη ρευστού, πολύ οι δικαιολογίες, οι σχέσεις βουλιάζουν. Το καράβι τρίζει, απέναντι η θάλασσα σηκώνεται θεόρατη και οι εραστές καρφωμένοι στη θέση τους, Μουδιασμένοι βλέπουν το θεριό να έρχεται κατά πάνω τους. Σαν καπετάνιοι, θα μπορούσαν να στρίψουν λίγο το τιμόνι και να αποφύγουν το τεράστιο κύμα. Περισσότερα
Το θέμα της “κρίσης” κυριαρχεί τα τελευταία χρόνια ως θεματολογία και ως πραγματικότητα σε αυτή τη χώρα. Το άρθρο αυτό απευθύνεται σε όσους ενδιαφέρονται να έχουν μια πιο σφαιρική προσέγγιση στο θέμα παρά να εστιάζουν αποσπασματικά σε λίγες μόνο παραμέτρους του. Το γράφω έχοντας την πρόθεση να δώσω φωνή στη ψυχολογική και κοινωνική πλευρά της κρίσης, που τελευταία φαίνεται να παραγκωνίζεται ολοένα και περισσότερο.
Από τη Γάζα στον Χομπς, από το κοινωνικό μίσος στον Ρουσό – Ποιος μπορεί ν’ απαντήσει στο ερώτημα …
Ίσως η εισαγωγή ενός τέτοιου κειμένου να απαιτεί να ειναι ενυπωσιακή, και ιδιαίτερα γλαφυρή. Για παράδειγμα να απαριθμούνται θύματα, τραυματίες, αριθμός ρουκετών, αιματοχυσίες και στατιστικά που πάντα μας κάνουν να διαβάσουμε την είδηση.
Περισσότερα
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΚΑΤΑ κοινή ομολογία, σε αξιοθρήνητη κατάσταση. Τούτο άλλωστε δεν είναι κάτι το νέο. Όσο πίσω κι αν καταφέρει κανείς να κοιτάξει, αυτές ήταν πάντα στην ίδια αξιοθρήνητη κατάσταση. Το βαρύ φορτίο των συμφορών και των αθλιοτήτων που πρέπει να υποφέρουν τα ανθρώπινα όντα, είτε σαν άτομα, είτε σαν μέλη της οργανωμένης κοινωνίας, είναι ουσιαστικά το αποτέλεσμα του εντελώς απίθανου -και θα τολμούσα να πω βλακωδώς- τρόπου με τον οποίο οργανώθηκε η ζωή στις απαρχές της. Περισσότερα
Ο Χόρχε Μπουκάι, αργεντινός γιατρός και ψυχοθεραπευτής, ορίζει* τον εγωιστή ως το άτομο που αγαπάει τον εαυτό και τον ευνοεί έναντι των άλλων. Και συνεχίζει.. και τι με αυτό; Ο υγιής εγωισμός, σε αντιδιαστολή με τον παθολογικό εγωισμό που χαρακτηρίζει τους κακούς και σκληρούς ανθρώπους, είναι αυτός που ωθεί τα άτομα να αφουγκράζονται τις προσωπικές τους ανάγκες και να κάνουν πράγματα που ευχαριστούν τα ίδια. Περισσότερα
Με τεχνολογία που εντυπωσιάζει, το 3D animation του Έλληνα Άγγελου Ροδιτάκη «Safe Place» σοκάρει και συγκινεί ταυτόχρονα. Σκοπός του να ευαισθητοποιήσει το κοινό σχετικά με την ενδοοικογενειακή βία, προσεγγίζοντας το θέμα με υπευθυνότητα, σοβαρότητα και ευαισθησία.
Περισσότερα
Όταν ήμουν στην Έκτη Δημοτικού έγινε κάτι μαγικό….γνώρισα τον Τάκη! Ο Τάκης ήταν ένα παιδί με ειδικές ανάγκες, κάποια χρόνια μεγαλύτερος μου. Ήταν η μασκότ της περιοχής με την κακή, κάκιστη έννοια…. Τα παιδιά τον κορόιδευαν…Οι μεγάλοι τον κορόιδευαν, όλοι τον κορόιδευαν και τον περιγελούσαν κι έκαναν πλάκα με τον Τάκη.
Περισσότερα
Αν κάτσεις και κάνεις μια πρόχειρη έρευνα και γράψεις στη μηχανή αναζήτησης λέξεις-κλειδιά, όπως “νεογέννητο”, “βρέφος”, “αθωότητα”, “ανατροφή”, “κλάμα μωρουδιακό” και άλλα παρόμοια, είναι βέβαιο ότι θα σου εμφανιστούν εκατοντάδες άρθρα που θα καταπιάνονται με όλα αυτά τα ζητήματα και που θα τα αναλύουν διεξοδικά από χίλιες δυο όψεις αλλά στην πλειοψηφία τους θα κουβαλούν μια επαναλαμβανόμενη ομοιότητα: με εξαίρεση τους γιατρούς, όλα αυτά τα κείμενα θα είναι γραμμένα από μανάδες. Είναι απίθανο να βρεις έστω και δέκα γραμμές γραμμένες από πατέρα για το μωρό του.
Περισσότερα
