Περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Εννοιολογική σύγχυση και πολιτική εκμετάλλευση
Δεν υπάρχουν ανθρώπινα δικαιώματα. Περισσότερα
Κατηγορία -Κοινωνία
Κοινωνία
Η φιλία είναι ένα δώρο που χαρίζεται απλόχερα και εξ’ορισμού προϋποθέτει αμοιβαία κατανόηση, αγάπη, εμπιστοσύνη και ειλικρίνεια. Οι πραγματικοί φίλοι είναι αυτοί που μας παρακινούν να εξελισσόμαστε, μας κάνουν να αναθεωρούμε τις απόψεις μας, τους ευγνωμονούμε γι αυτό, και ανυπομονούμε να τους το ανταποδώσουμε. Ανιδιοτελώς. Οι πραγματικοί φίλοι, δεν είναι τέλειοι, έχουν κι αυτοί ελαττώματα τα οποία αναγνωρίζουμε αλλά αγαπάμε. Από την πλευρά τους, αγαπάνε κι αυτοί τα δικά μας.
Όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο θεός γελάει. – λαϊκή παροιμία
Το αστείο με τις συμπτώσεις είναι ότι συμβαίνουν. – Isaac Asimov Περισσότερα
Ξυπνάς σε έναν άλλο κόσμο. Τα πάντα μοιάζουν ιδανικά και η ζωή σου απαρτίζεται από τόσα πολλά, που ούτε στα πιο τρελά σου όνειρα δεν πίστευες ότι θα μπορούσες κάποτε να έχεις. Είναι κόσμος φιλόξενος, γεμάτος αγάπη, κατανόηση, θα έλεγες πως είναι ένας τέλειος κόσμος.
Για τη φιλοσοφία δεν υπάρχουν διακοπές. Κυριολεκτικά! Αυτό γιατί για τον φιλοσοφικό στοχασμό η δραστηριότητα που ονομάζουμε «διακοπές» είναι κάτι ουσιαστικά ξένο. Ενώ υπάρχουν αναλύσεις και θεωρίες για την εργασία, τη σημασία της κτλ., κάτι αντίστοιχο για τις διακοπές απουσιάζει.
Περισσότερα
Τον Αύγουστο μπορεί να μην υπάρχουν ειδήσεις, αλλά αυτό δεν μας εμποδίζει από το να κάνουμε σκέψεις. Τα καλοκαίρια, όταν μου δίνεται η ευκαιρία να βρεθώ σε παραθαλάσσιο καφενείο, όλα μού φαίνονται καλύτερα.
Περισσότερα
Το παρόν άρθρο προσφέρει μια επισκόπηση των τελευταίων στατιστικών για τη στέγαση στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EΕ) και της ΕΖΕΣ, με έμφαση στα είδη κατοικιών, στο καθεστώς ιδιοκτησίας (ιδιοκτήτης ή ενοικιαστής ακινήτου), στην ποιότητα της στέγασης και στην οικονομική προσιτότητα. Περισσότερα
Ένα σύμπλεγμα νησιών στο νοτιοδυτικό Ειρηνικό Ωκεανό, αποδεικνύει ότι το χρήμα, η κατανάλωση, η εξουσία και το μεγάλο προσδόκιμο ζωής δεν φέρνουν την ευτυχία.
Ένα από τα πρώτα πράγματα που μαθαίνουμε στα παιδιά μας είναι να μην μιλούν με αγνώστους… Να μην παίρνουν γλυκά από ξένους… Να μην πλησιάζουν αυτοκίνητα όταν τους καλούν άτομα που δεν αναγνωρίζουν…
Περισσότερα
Όταν ήμουν μικρός, οι μεγάλοι αγόραζαν στα παιδιά δύο τύπους παγωτών από κείνα τα άσπρα καροτσάκια με τα στρογγυλά ασημί καπάκια: ή το χωνάκι που στοίχιζε δύο σολδιά ή την «τσιάλντα» που στοίχιζε τέσσερα. Το χωνάκι ήταν πολύ μικρό, ταίριαζε ακριβώς στο χέρι ενός παιδιού και ο παγωτατζής το ετοίμαζε βγάζοντας το παγωτό απ’ το δοχείο. Περισσότερα
Η Adele είναι η πιο επιτυχημένη τραγουδίστρια της γενιάς της, με ένα κοινό νεαρής ηλικίας που την ακολουθεί φανατικά. Είναι, αυτό που λέμε: ¨Τι παίζει τώρα¨. Πρόσφατα σε συναυλία, απευθύνθηκε προσωπικά σε μία θαυμάστρια που την βιντεοσκοπούσε συνέχεια με το κινητό της: «Μην το κάνεις αυτό, της είπε, είμαι εδώ ζωντανή μπροστά σου! Απόλαυσε το!». Δεν ξέρω αν ο τρόπος ήταν σωστός ούτε ξέρω πως ένιωσε η νεαρή θαυμάστρια, αλλά η Adele νομίζω ορθώς έθιξε ένα υπαρκτό πρόβλημα: Την εικονική πραγματικότητα των νέο-νάρκισσων…
Τρέχοντας, πρόλαβε και μπήκε σε μια πολυκατοικία. Τον κυνηγούσαν από το πρωί σήμερα. Είχε καταφέρει να ξεφύγει, όχι εντελώς όμως ακόμα. Ανέβηκε από τις σκάλες στην ταράτσα, έκατσε κάπου σκιερά κι έβλεπε από κει ψηλά την πόλη να μην δίνει δεκάρα. Λαχανιασμένος, ιδρωμένος, προσπάθησε να πάρει μερικές ανάσες. Πότε πήγαν όλα στραβά;
Είχα να τον δω κάμποσο καιρό. Κατά καιρούς περνούσε από τη δουλειά να μου πει μια καλημέρα. Πάνε τώρα δυο χρόνια που είχαμε γνωριστεί στον υπνωτήριο των αστέγων. Βρήκε καταφύγιο κάποια κρύα βράδια για λίγο.
Περισσότερα
Έχω σβήσει και έχω ξαναγράψει την εισαγωγή περισσότερες φορές απ’ όσο θα ήθελα να παραδεχθώ σε μία προσπάθεια να καταλήξω σε κάτι που να μου αρέσει. Αλλά εγκαταλείπω αυτή την προσπάθεια γιατί το ίδιο το θέμα είναι τέτοιο που δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνει ευχάριστο. Δεν προσφέρεται για αστεία και ευφυολογήματα.
Περισσότερα
Σύμφωνα με μια νευροεπιστημονική προσέγγιση, όταν διαβάζουμε μπορούμε να «βλέπουμε στο μυαλό μας» και να αναγνωρίζουμε τις λέξεις ως εικόνες και να τις ακούμε να εκφωνούνται «μέσα στο κεφάλι μας». Δηλαδή, φαίνεται ότι οι λέξεις δεν κωδικοποιούνται στον εγκέφαλο με βάση τη σημασία τους, αλλά μάλλον με βάση απλούστερα χαρακτηριστικά τους, όπως ο ήχος και το σχήμα της γραπτής τους μορφής. Καθώς τα μάτια μας σαρώνουν αυτές τις λέξεις, μας φαίνεται ότι ο εγκέφαλός μας αντιλαμβάνεται το νόημά τους ακαριαία. Πώς όμως είμαστε σε θέση να αναγνωρίζουμε και να ερμηνεύουμε τα σήματα σε μια σελίδα τόσο γρήγορα;
«Εμένα πάντως μου φαίνεται», λέει βραχνά, «πως παρ’ όλα αυτά δεν ξέρεις παρά μια και μοναδική ιστορία, παιδί μου, την ιστορία του εκατοστού πρίγκιπα, που καταφέρνει να λύσει το αίνιγμα. Δεν ξέρεις όμως τίποτα για τις ιστορίες των προηγούμενων ενενήντα εννέα που χάθηκαν, επειδή δεν τα κατάφεραν».
Ο καθρέφτης μες στον καθρέφτη, Μίχαελ Έντε
Ελπίδες, νέοι στόχοι, θεραπείες ψυχής και σώματος, αγαθές προθέσεις βρίσκονται στο πρόγραμμα πολλών ανθρώπων που δεν έχουν παραιτηθεί από τη σκέψη για ένα καλύτερο αύριο – σε προσωπικό τουλάχιστον επίπεδο, αφού είναι τελείως ουτοπικό να περιλάβει στις ελπίδες του το ευρύτερο περιβάλλον, παρόλο που το ένα συνδέεται στενά με το άλλο.